Ik woon in een flat.
Veel mensen denken bij een flat aan de Bijlmer of een andere naargeestige plek buiten de stad, met eindeloze anonieme galerijen waar buren elkaar niet kennen noch groeten. Mijn flat is anders. Ik woon namelijk in het icoon van de Rotterdamse wederopbouw: de Lijnbaanflat.
Het credo “attentie buurtpreventie” zou hier uitgevonden kunnen zijn. De bewoners zijn een gezellige mix van zogenaamde starters en mensen die in de jaren vijftig vast vooruitstrevend en modern waren, maar nu oud en achterdochtig zijn. Zo is daar buurvrouw Gertruda, “noem mij maar Truus”, een kortgeknipte kwieke vrouw: “Ik ben niet nieuwsgierig hoor…, maar is dat je nieuwe vriend?” Jong of oud, alleenstaand of getrouwd, Truus is van alles en iedereen op de hoogte.
De lift is dé ontmoetingsplek van de flat. Na 3,5 jaar op en neer in de claustrofobische ruimte van nog geen anderhalve vierkante meter heb ik de meeste bewoners wel eens zien passeren. Als je het geluk hebt met Truus in de lift te staan voorziet ze hardop fluisterend iedereen van commentaar: wist je dat die mevrouw van de 6e haar hond binnen laat poepen? En dat die meneer van de 3e stiekem een relatie heeft met die hoog geblondeerde dame van de 10e? Naast beroep, leeftijd, geboorteplaats en favoriete gerecht weet Truus namelijk ook de diepste geheimen van al haar buren.
Nu stond ik laatst alleen in de lift toen ik een verontrustende boodschap las:
“Bewoners, er doen de laatste tijd nogal een aantal geruchten in de flat de ronde, deze worden gebracht door negatief denkende mensen, die er lol in hebben anderen op stang te jagen. Laat u niet gek maken en geniet van het wonen in uw flat, als er echt nieuws is laat ik dit direct aan U weten.” Was getekend: de voorzitter van de bewonerscommissie.
Geschrokken stapte ik uit de lift, wat zou er aan de hand zijn? Wat voor een geruchten waaiden er rond de flat? Wie zijn die negatief denkende mensen en hoe zou ik ze kunnen herkennen? Trillend liep ik over de galerij, de frisse wind bracht een heldere gedachte: ik moet nodig eens bij buurvrouw Truus langs.
Al 2 reacties — discussieer mee!
Ik heb geen idee wat er speelt rond de lijnbaan flat. Ik woon er niet, ken niemand die er woont en heb er dus niets mee te maken. Toch stelt deze brief ook mij gerust. Ik word er zelfs een beetje vrolijk van.
Eindelijk een keer een ”officiële mededeling” die niet in ambtenaren taal is geschreven. Goed bezig.
Nou snel bij Truus langs en verder schrijven. Ik wil weten hoe het afloopt.
Al die spatiefouten zullen jou wel geruststellen. :p