De rechtbank van Rotterdam heeft in mei besloten dat deelgemeente Charlois voor haar behandeling van probleemjongeren hun etniciteit niet meer mag registreren. Volgens Charlois heeft dit besluit negatieve gevolgen voor de jongeren. Ook hoogleraar Han Entzinger is negatief over de keuze van de rechtbank. Andere partijen, zoals het Overlegorgaan Caribische Nederlanders, zijn juist positief. Vers Beton sprak met verschillende partijen om te achterhalen wat de voors en tegens zijn.
Charlois registreerde tot voor kort de etniciteit van ‘multi-probleemjongeren’, jongeren die met meerdere hulpverleningsinstanties in aanraking komen. De deelgemeente deed dit om op basis van etniciteit een coach te koppelen aan jongeren. Het registreren van ras is alleen wettelijk verboden. Charlois stelde echter dat er sprake is van een uitzondering op dit verbod omdat dit een voorkeursbeleid betrof: de jongere is erbij gebaat wanneer hij geholpen wordt door iemand die zijn achtergrond en cultuur begrijpt. Toch heeft het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) dit beleid om twee redenen afgekeurd. Volgens de Nederlandse privacywaakhond kan Charlois niet aantonen dat er in alle gevallen sprake is van een achterstand én dat er sprake is van een voorkeursbeleid. De deelgemeente kan namelijk niet met harde cijfers bewijzen dat dit beleid beter werkt dan reguliere hulpverlening.
In reactie hierop is Charlois naar de rechter gestapt, maar deze heeft het CBP in het gelijk gesteld omdat het effect van het voorkeursbeleid niet is aangetoond. Wel maakt zij de opmerking dat de verwerking van de persoonsgegevens ook mondeling kan. In de zin van de wet is dit ook een ‘verwerking’, maar deze is minder verstrekkend omdat er geen etniciteitdatabase wordt opgesteld. In gesprek met Vers Beton werpt Mariëlle Bruning, hoogleraar Jeugdrecht aan de Universiteit Leiden, tegen dat een mondelinge overdracht het probleem niet zal oplossen: “De etnische registratie is problematisch omdat er geen duidelijk gemotiveerde noodzaak tot voorkeursbeleid is. Mondelinge overdracht is dan nog steeds in strijd met de wet.” Zowel Charlois als Gemeente Rotterdam beraadslagen zich op de volgende stap. Gaan ze in beroep bij de Raad van State, of passen ze het huidige beleid aan?
Al 10 reacties — discussieer mee!
Geregistreerd staan als hulpzoekende doet al genoeg met je leven….daarbovenop wilt men dus ook nog eens etnische 8ergrond aanhalen als een ‘hulpfactor’ ofzoiets….slaat werkelijk nergens op. Volkomen eens met de beslissing van de rechter !! Instanties moeten zich concentreren op de problemen en niet op de ‘rassen’ verschillen.
Klinkt plausibel, maar wat als kennis van de etnische achtergrond helpt om de problemen op te lossen? Natuurlijk zijn er veel mitsen en maren (vooroordelen, misbruik in het geval van een regime met andere ideeën over de maatschappij, et cetera), maar volgens mij kan het zeker nuttig gebruikt worden.
Als ik het overzie dan is juist het probleem dat het positieve effect van etnische registratie niet is aangetoond. Het argument van Entzinger dat dit niet aan te tonen is getuigt wel van heel veel gemakzucht, en ik ben blij dat de rechter in ieder geval zorgvuldiger omgaat met onze persoonlijke rechten. Al vind ik het onderscheid tussen mondeling en schriftelijk wel bedenkelijk, zou een audio vastlegging dan weer wel mogen?
Ook het argument van Entzinger dat etniciteit al is vermeldin de basisadministratie is naar mijn weten onjuist, in de basisadministratie wordt nationaliteit vermeld, maar toch niet etniciteit?!
Het klinkt eigenlijk als een overheid, in dit geval onze gemeente en de deelgemeente, star blijft vasthouden aan een fopspeen. Blijkbaar willen ze ondanks dat ze het nut niet kunnen aantonen gebruik blijven maken van etnische registratie. Als sceptische burger vraag ik mij dan af wat de motieven zijn.
Ik ken veel jongeren die een andere etnische achtergrond hebben en juist zo behandelt worden door Nederlanders.
In het land waar hun ouders vandaan komen worden ze gewoon als Nederlanders gezien.
Als ze in Suriname zitten voelen ze zich een Nederlander en als ze in Nederland zitten een Surinamer. Dat komt voornamelijk door de omgeving die hen zo bekijkt.
Ik denk dat ze Duo Penotti zijn en dat we ons niet te veel moeten bezig houden met de etnische achtergronden als ze beiden culturen in zich herbergen.
We moeten ons wel bezig moeten houden met uit wat voor klasse ze komen. Inleven in hun wereldbeeld. Hoe kijken zij naar de wereld om zich heen en zien ze kansen voor zichzelf om daar in iets in op te bouwen?
Als we terugkijken naar de rellen in Engeland van 2011 zien we toch ook dat het niet met etniciteit te maken heeft?
Daar zijn jongeren bevriend met verscheidene etnische achtergronden.
Vorig jaar waren het vooral boze jongeren.
Eerst was er een vreedzaam protest voor een man van 29 jaar die dood was geschoten door de politie. Daar gaf de media niet genoeg aandacht aan en dus gingen de jongeren over op een andere tactiek: ongeorganiseerde rellen (er bestaan ook georganiseerde rellen vandaar dat ik het zo noem en ik vraag me af in hoeverre ze (on)georganiseerd waren).
Een van de jongeren zei tegen een journalist: ´Nu geven jullie ons aandacht, bij een vreedzaam protest niet´.
Proberen in te leven in de cultuur is niet echt relevant, behalve de wetenschap dan dat die persoon anders is. Is het niet genoeg om te benadrukken dat iedereen gelijkwaardig is maar verschillend?
Jongeren moeten zelf inzien wat zij kunnen bijdragen en of opbouwen daar heeft hun etnische achtergrond niet zo heel veel mee te maken. Behalve als ze het willen gebruiken als persoonlijke inspiratie.
Ik denk dat we een beroep mogen doen op hun verantwoordelijkheid, mogelijkheden, discipline en eigenwaarde iets bij te dragen aan hun omgeving. Want zij zijn de toekomst toch?
Voor stelen en criminaliteit moet je ook discipline hebben.Ik denk dat stoutmoedig zijn niet genoeg is, dus discipline zit er zeker en dat is heel positief.
Hoe buigen we dat om?
Uiteindelijk zie ik dat we alleen maar het logo van Facebook zijn en staan we precies zo als die lijntjes met elkaar in contact door heel de wereld heen.
Actie, reactie, actie, reactie…
We kunnen het zo groot, psychisch, etnisch, (sub)cultureel en spiritueel mogelijk invullen als we zelf willen om een identiteit te vormen en te presenteren. Choose your lifestyle.
Los van dit alles denk ik ook dat het registreren van etnische achtergronden ook voorbij schiet aan het feit dat er ook een verschil in klasse zit in Nederland die zorgen voor de problemen onder jongeren.
Er wordt altijd lacherig gedaan over stadswachten maar vaak zijn het ook mensen met een oorlogsverleden en een universiteitsdiploma in eigen land.
Zo ben ik wel eens een stadswacht tegen gekomen uit Afghanistan die dokter is in zijn geboorteland. Hier is zijn diploma niet geldig. Zijn kinderen groeien niet op in het rijke gedeelte van Kralingen. Welk wereldbeeld krijgen zij mee in vergelijking met de dokterskinderen van het rijke gedeelte van Kralingen?
Dan is het een mix van opvoeding thuis en de straat.
Welke opvoeding gaat overwinnen is altijd maar de vraag.
Als je echter ouders heb die ook op straat zijn opgegroeid zoals veel Antilliaanse jonge vaders en moeders. Dan nemen ze de straat ook vaak mee naar huis en geven ze ook die opvoeding een beetje mee.
Dat heeft niet altijd met de etnische achtergrond te maken.
De Afghaanse dokter heeft welvaart gekend en ervaart het in zekere zin nog steeds. Hij geeft zijn kinderen iets anders mee in opvoeding. Het is een mix van alles; cultuur, de straat, verleden, achtergrond, economische situatie en intelligentie. Bij het ene staat dit weer meer voorop en bij de ander het andere.
Ik denk zeker niet dat Antillianen van zichzelf agressief zijn, daar hebben ze geloof ik geen speciaal gen voor.
Ik denk wel dat ze de wereld als uitzichtloos kunnen ervaren en zich kansloos kunnen voelen omdat hun wereldbeeld en kansen anders voelen dan die van kids uit Hillegersberg.
Ze voelen en ervaren het alleen zo dat betekent niet dat de wereld zo is en dat ze zo zijn en dat ze daar altijd maar in hoeven te geloven.
En als ze het echt zo ervaren moet er een activist in hun verborgen zitten die de wereld anders wil zien. Echte pessimisten klagen niet toch?
Laat de activist in hem of haar maar naar boven komen en zet die aan het werk met ludieke acties om aandacht te genereren voor hun omgeving.
Jongeren hebben een creatief brein en bruisen van energie.
Daag ze op een goeie manier uit.
Een verhaal dat mij kort geleden zeer aangreep en wellicht binnen de discussie omtrent de etnische registratie past: Een collega van mij, op mijn werk in Delfshaven, komt elke dag lopend naar het werk, vanuit zijn huis in Rotterdam-Noord. Een uur heen en terug lopen, vrijwel elke dag. Toen ik hem vroeg waarom in godsnaam zei hij dat hij het gezellig vindt om door de stad te lopen. Na ongelovig doorvragen bleek echter dat, wat voor voortuig hij ook rijdt, fiets of auto, hij vrijwel altijd wordt aangehouden door de politie en volledig wordt gecheckt. Omdat hij er gek van werd is hij maar gaan lopen. Schouderophalend reageerde hij op mijn strijdlustige woorden, dat is gewoon hoe het gaat in Rotterdam, ‘ik ben het gewend’.. Je hoort wel eens dergelijke verhalen maar deze vond ik wel erg beeldend en kwam harder binnen dan normaal. Zonder direct een koppeling te maken met de etnische registratie, ik denk dat die moeilijk te maken is, spelen dit soort verhalen naar mijn idee ook een rol in een dergelijke discussie.
Ha Bart,
Mijns inziens stelt Entzinger dat er inderdaad geen koppeling te maken is tussen registratie en anders worden behandeld door handhavende instantie. De RMO en Helberg zjn echter juist wél van mening dat de registratie hierbij een rol speelt, vanwege een mogelijk stigmatiserende werking.
Ter overweging:
Het doel van de etnische registratie in de DOSA was in 2010 braaf ‘het dienen van een voorkeursbeleid’. Echter, voordat het CBP een onderzoek deed naar de DOSA bestond dit doel nog niet. Het doel was toen drieledig, waarbij het derde doel bestond uit ‘handhaving van de openbare orde’. De politie (een hulpinstantie in de zin van de DOSA) had ook toegang tot deze rasgegevens. Tegenwoordig is dit doel teniet gedaan, echter heeft de etnische registratie in de DOSA wel bijna 10 jaar dit doel gediend.
Ten tweede: In mijn vorige artikel refereerde ik aan minister Verdonk, die de etnische registratie in Charlois in een positief daglicht stelde met daarbij de volgende uitspraak:
“Mevrouw Verdonk (Verdonk): Waar hebben wij het
precies over? Groepen Marokkaanse en Antilliaanse
jongens, die ongeveer vijftien keer zo crimineel zijn als
Nederlandse jongens. Deze groepen veroorzaken
problemen in wijken en buurten, pakken tassen uit
handen van oude vrouwtjes, overvallen winkels en
burgers, mishandelen mensen, noem maar op. De
problemen met die groep moeten we nu eens een keer
oplossen! Die jongens moeten zich aanpassen aan de
Nederlandse samenleving, anders kunnen ze beter
verdwijnen. Is de minister dat met mij eens?”
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/h-15839.pdf pagina 9
Dit geeft te denken. Is het wel zo onschuldig? Wellicht dat hulpverleners de beste bedoeling hebben, maar blijken andere (al dan niet politieke) partijen andere belangen te hebben bij registratie.
Het is mijns inziens lastig om een oordeel te geven of de registratie een positief effect sorteert en of dit beleid onvervangbaar is. Ik kan slechts een juridisch oordeel geven, waarbij ik stel dat de gemeente Rotterdam niet verder moet procederen en de gegeven uitspraak geen mogelijkheden geeft om het huidige beleid voort te zetten. De rest laat ik aan Entzinger en Helberg over.
Even voor de duidelijkheid voor de lezers die niet de moeite nemen om het pdf te openen: Verdonk dit zei was ze zelf géén minister. Ze vroeg dit aan toenmalig minister Van der Laan die toen positief was over etnische registratie in Charlois.
Stimmt, mijn excuses voor de verschrijving.
Is dit al bekend? Charlois gaat niet in beroep en stopt met de etnische registratie:
http://www.dichtbij.nl/rotterdam-zuid/lifestyle/artikel/2377339/charlois-stopt-met-registratie-geboorteland.aspx
Nee, dit was mij nog niet bekend. Ik had al zo’n vermoeden, dat wel. Dank Eeva!