Ga naar de inhoud

De Beste Stuurlui: Kunst, de Kuip en Kassiewijle

Op vrijdag bespreekt Vers Beton in deze nieuwe commentaarrubriek het grote én het kleine nieuws van de stad. Haal die hete bitterbal uit je mond, met De Beste Stuurlui zit je nooit meer om een gesprek verlegen.

Lang leve de begraafplaats

Jaren geleden is in het CDA programma het geloof in de bijbel als kompas ingeruild voor een geloof in marktwerking. Ook permitteren steeds meer christenen zich een keuzevrijheid binnen de uitvaartbranche. Toch staan de CDA-afdelingen in het land nog altijd vooraan wanneer het om het lokale begraafplaatsbeleid gaat. Zo ook in Rotterdam. Het CDA vroeg om een verbod op een theatervoorstelling met de Algemene Begraafplaats Crooswijk als locatie. Het commentaar: een theaterstuk op een begraafplaats is respectloos naar overledenen en nabestaanden.
Laatst bezocht ik zonder specifiek doel een begraafplaats. Overal om mij heen werd ik geconfronteerd met de rücksichtsloze dood. Het is lang geleden dat hij zo dichtbij was. Tijdens mijn wandeling zag ik het licht: ik zag de maatschappelijke functie die begraafplaatsen in onze tijd kunnen hebben; een tijd waarin de dood zo lang mogelijk wordt genegeerd of opgeschort. Hebben we voor een zinvol leven niet de dood nodig om te beseffen dat we kwetsbaar en vergankelijk zijn? Anders dan bij cremeren- want vaak in besloten kring- kunnen begraafplaatsen ons daar op wijzen.
Maar dan lees je dat het CDA zijn zin krijgt. De theatervoorstelling ‘Komen en Gaan’ ging vorige week in première op het terrein naast, in plaats van óp de begraafplaats. Een theaterstuk over ‘afscheid’ nota bene. Voor een partij die begraafplaatsen als cultureel erfgoed beschouwt, was dit de uitgelezen kans om mensen de waarde ervan in te laten zien. Natuurlijk, het strookt misschien niet met hun idee van een begraafplaats als gedenk- en rustplek, maar zoals we bij het lezen van het partijprogramma CDA merken: niets is tegenwoordig meer heilig.
Fiona Fortuin
Komen en Gaan is nog tot en met 21 september te zien.

Illustratie: hetisRens

Links, rechts of door Rotterdam ?

Het is twee dagen na 12 september, Nederland heeft gekozen. De landelijke uitslag weerspiegelt het sentiment dat ook in Rotterdam aanwezig is. Veel links, veel rechts en een beetje midden. Het volk is kennelijk verscheurd in twee kampen, en zij die het allemaal ook niet meer weten. De crisis heeft er ingehakt en de storm rondom Europa woedt nog hevig. Dat er nog wel wat van te maken valt, bewijst Rotterdam.
Er is hier en daar een opstootje, zoals geld dat verdwijnt uit investeringsfondsen, maar door de bank genomen floreert de havenstad. Uiteraard zijn de laatste culturele bezuinigingen bij veel liefhebbers er hard ingeslagen. Als de landelijke regering onder leiding van Halbe Zijlstra een voorzet heeft gegeven voor de kaalslag van Rotterdam, is er niet veel hoop meer. Toch leeft het op de straten, zeker komend weekend met 24 uur Cultuur en Festival Wereld van Witte de With voor de deur.
Ik roep dan ook iedereen op om er dit weekeinde volop van te genieten, het kan zomaar de laatste keer zijn dat er door de stad kan worden gedwaald onder het genot van een decor zo kleurig en rijk. Koop ook nog even kaarten bij de Rotterdamse Schouwburg voordat er een nieuw BTW tarief aankomt, want niemand weet wat er volgende maand op het politiek toneel gebeurt.
Gino Weenen

Reusachtig stuk tastbare historie

Eén onderwerp verdeelt de stad mogelijk meer dan de politiek op dit moment: de Kuip. Bouwen we een nieuw stadion zoals de clubleiding van Feyenoord graag wil? Of gaan we hem behouden? In principe buig ik voor harde feiten. Indien de betonrot en metaalmoeheid van het stadion echt niet tegen te gaan is, dan moeten we daar aan geloven. Maar iemand moet mij uitleggen waarom er in de nieuwe plannen van de voetbalclub wél woningen in het rijksmonument staan. De constructie was toch juist ‘op’? Het alternatieve actieplan ‘Red de Kuip’ strooide recentelijk nóg meer roet in dit verhaal. Volgens hen is het stadion best te redden met moderne bouwtechnieken en architect Adriaan Geuze maakte een plan dat meer dan de helft goedkoper is dan de nieuwbouw.
We klagen over de verdwenen historische monumenten in Rotterdam. Als het niet de Duitsers zijn geweest, dan hebben de slooplustige modernisten van ná de oorlog het wel gedaan. En toch leren we er niet van. Want Stadion Feijenoord is één reusachtig stuk tastbare historie. Als het staal moe is, dan komt dat omdat het zucht onder een lange geschiedenis van mooie én treurige momenten in onze stadsgeschiedenis: beginnend bij de droom van Leen Zandvliet, de bouw in de crisisjaren door Brinkman & Van der Vlugt, de razzia in de oorlog en natuurlijk de successen van Feyenoord en het Nederlands elftal.
Het tegenargument is: alle stadions gaan met de tijd mee, dus moeten wij ook, maar dat is een misvatting. We lopen juist vóór op de rest als we het stadion in ere weten te houden. In de toekomst zit heel Europa in die ongezellige multifunctionele massahallen waar af en toe ook nog een partijtje voetbal wordt gespeeld. Wij vertellen ondertussen tegen onze kleinkinderen die naast ons op de tribune zitten dat dit stadion al meer dan hon-derd jaar oud is. (“Echt waar oma? – Ja, écht waar”) Iedereen zal prijzen hoe authentiek en uniek ons stadion is als historisch monument. Exact, dát waar we juist in deze stad zoveel behoefte aan hebben.
Eeva Liukku

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

De Stadsagenda

  • Castle is een Amerikaans/Canadees duo dat zich bezig houdt met een fijn klinkende combinatie van doom en heavy metal.

    Venue: V11
    Datum:
  • EXTRA SPACE

    • Evenement

    Een literaire wandeling langs bruine cafés.

    Venue: Café de Schans
    Datum:
  • Het Lloydkwartier krijgt een unieke theatervoorstelling, gemaakt en gespeeld door de mensen die er wonen.

    Venue: Lloydkwartier, kop van de Lloydpier
    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam