Op vrijdag bespreekt Vers Beton in deze commentaarrubriek het grote én het kleine nieuws van de stad. Uw Eerste Hulp bij de Vrijmibo, dát zijn de Beste Stuurlui. Deze week: kunstroof in de Kunsthal, Ruben Schaken, geldklopperij 2.0 en bedelaars die niet verdwijnen, ook al zijn ze niet te zien.
Hoera! Kunsthal 20 jaar!
De Kunsthal is jarig, hoera!
Helaas hebben een aantal zeer belangrijke gasten, zoals Matisse, Picasso, Gauguin en Monet, het feestje iets te vroeg verlaten. Hoe kan het in godsnaam dat een dergelijke tentoonstelling, met een totale waarde van honderden miljoenen, niet goed genoeg beveiligd wordt? Op het RTL-Nieuws zie ik hoe een buitengewoon opsporingsambtenaar wat vingerafdrukken op de achterdeur bekijkt. De achterdeur! Zou het dan zo makkelijk zijn?
In het nieuws spreekt Wim van Krimpen, voormalig directeur, over de beveiliging van het pand. “Ja”, zegt hij, “als je aan de voordeur rommelt gaat er een stil alarm af”. Waarom geen groot zwaailicht en sirenes? Dat zal ze leren! Van Krimpen vervolgt zijn verhaal, “Die melding kwam bij mij thuis binnen en dan nam ik zelf een kijkje”. Maar wat gaat één mannetje doen tegen een groep zeer geraffineerde kunstrovers als hij ter plaatse komt? Mijn verbazing groeit. Zou het vandaag de dag ook zo gegaan zijn?
Als betalende klant word ik bij een bezoek aan de Kunsthal nauwlettend in de gaten gehouden. Een aantal strenge mannen in pak controleren of ik niet te hard uitadem in de richting van de schilderijen. Waarom is niet één van die mannetjes ook ’s nachts aanwezig? Ik pleit voor 24-uursbewaking, een nieuw alarmsysteem, prikkeldraad, sirenes met zwaailichten op het dak, een eventuele slotgracht en een verplichte veiligheidsstage voor alle medewerkerkers in het Louvre te Parijs.
Hierna rest mij niet veel anders dan te zeggen: gefeliciteerd Kunsthal met jullie 20e verjaardag, ik hoop dat jullie een leuke dag hebben gehad.
door Annelies Lacor
Schaakmat
Er werd lacherig over gedaan. Wat bezielde Van Gaal om Ruben Schaken te selecteren voor het Nederlands elftal? Was het een grap, was het zijn vrouw Truus, of was het Ruben zelf? Het was Ruben zelf, zoals Van Gaal later verklaart. Ruben is een jongen die zijn beste jaren in de eerste divisie heeft versleten. Bij clubs als Cambuur, Veendam en VVV; niet echt hoogvliegers. Jarenlang droomde hij van een carrière als “echte profvoetballer”. De eerste divisie leek lange tijd zijn plafond te zijn. Niets bleek minder waar.
Ruben Schaken is Feyenoorder sinds 2010. Hij is niet altijd even gelukkig in zijn acties. Hij maakt nog te weinig doelpunten, maar hij houdt wel de backs een hele wedstrijd tegen. Ruben is een held in zijn eigen soort. Als je hem opstelt weet je zeker dat je iemand negentig minuten ziet ploeteren, zoals Dirk Kuyt dat ook altijd deed in de Kuip.
Hij speelde een thuiswedstrijd op Zuid. Hij voelde zich als een vis in het water. Hij scoorde met zijn linkervoet, alsof het niets was. Er zijn weinig die kunnen zeggen dat ze een honderd procent score hebben bij het Nederlandse elftal. Ruben kan dat wel.
Ruben was nederig in zijn interviews, hij was beheerst in zijn taalgebruik. Hij was een volwaardig international, waar de verwende internationals nog iets van kunnen leren. Ruben speelde de perfecte wedstrijd. Want wie het laatst lacht, schaakt het best.
door Nabil Bantal
Voetnoot:
Per 1 januari 2013 is bedelen in heel Rotterdam verboden.
Er worden steeds meer bedelaars gesignaleerd. Dat komt natuurlijk door de crisis. Wie doet dat dan ook, een te duur huis kopen?
Het verbod op bedelen is in 2000 al uit het strafrecht geschrapt, maar bij overlast biedt een plaatselijke verordening soelaas. Veel mensen klagen namelijk dat ze zich niet meer kunnen concentreren tijdens het winkelen. Dat komt door bedelaars die ze aanstaren; het verpest de shopervaring.
Bedelaars spelen vaak expres op de emoties. Ze benadrukken een missend arm of been, of tonen hun hongerige kinderen. Dat kan de eetlust nogal eens bederven.
Misschien dat als we bedelaars uit de stad gaan weren, ze dan ook gewoon verdwijnen.
door Ivan Thung
Geldklopperij 2.0: de betaalpas
Afgelopen weekend was ik naar het Pakhuisfestival in het Westelijk Handelsterrein, en daar gaf de organisatie ongewild en onverwacht onderricht in geldklopperij 2.0. Bij aankomst moest je namelijk een soort pinpas afhalen met daarin een draadloze chip. Het idee: je geeft van tevoren aan hoeveel geld erop moet, en vervolgens kun je in een moordtempo bij één van de barren afrekenen via de draadloze paslezers.
Ideaal, zult u denken!
Maar nee. Dat is het niet.
Het begint al bij de aanschaf. “Bent u het er mee eens dat er 3 euro af gaat voor de wc?” Zo veel? “Ik geef het ook alleen maar door, meneer. Wilt u het of niet?” Tsja. Ik kan wel 8 uur lang in de lokale plantenbakken pissen, maar dat is ook weinig verheffend. Toe dan maar, meisje.
Volgend dilemma: hoe weet je van tevoren of je nog voldoende geld hebt om aan de drankverslaving van je vrienden te voldoen? Bij elke transactie krijg je wel een bon met je nieuwe saldo, maar met 17 bier in je handen laat je die liever voor wat het is. Elke keer dus wéér die angst: kan ik het betalen? Zo nee, dan mag je terug naar start (zonder bonus) om je pas weer op te laden.
De oplossing: elke keer met alle passen van al je vrienden naar de bar. Dat werkt op zich wel, maar levert ook kruideniersachtige discussies met de barman op als “Dus ik kan met deze pas nog 3 bier betalen, en met deze pas 1 rum en een water, en met deze pas 2 bier en 1 rum. Welke passen kan ik het beste geven om zo veel mogelijk passen zo ver mogelijk leeg te maken?” Het zijn niet de gesprekken die je wilt voeren om 3 uur ‘s nachts met een promillage waarmee je nog maar verdacht weinig voertuigen mag besturen, kan ik u vertellen.
Waarmee ik direct met mijn laatste punt kom: er blijft al-tijd wel íets geld op je pas staan. Krijg je dat ooit terug? Of, nog erger: stel dat je nog 10 euro op je pas hebt staan en huiswaarts wil, wat dan? Dan, lieve mensen, dan mag u lekker doodvallen. Ik heb alvast nergens gezien of gehoord dat je je pas ook weer net zo makkelijk kunt omruilen voor geld dat ook buiten het Westelijk Handelsterrein iets waard is.
Keiharde geldklopperij dus, die betaalpas. Foei, Pakhuisfestival! Laat ik het nooit meer zien!
door Inge Janse
Al 5 reacties — discussieer mee!
Ruben Schaken heeft het, zoals hij ooit zei over Jetro Willems die een dramatische wedstrijd in de Kuip had gespeeld, gewoon goed gedaan. De man die naar eigen zeggen elke maand 400 euro aan verkeersboetes binnenkrijgt is gaan leven voor zijn sport. Na een matig eerste seizoen is hij een dragende speler geworden voor dit Feyenoord. Een van de weinige succesvolle ‘aankopen’ van het duo Been – Beenhakker. Alle lof hiervoor.
Ondertussen wordt er op Twitter vrolijk gediscussieerd over de geldpassen. Het huidige record: iemand die naar huis ging met 5 passen. Ik kwam niet verder dan 2.
Off-corso, owh sorry ik moet natuurlijk zeggen Corso, heeft sinds de opening ook zo’n betaalpas. Gratis voor mensen die zich registeren (mag je hem gelijk houden voor de volgende keer), 1 euro of wat voor niet-leden. In corso krijg je het geld wel teruggestort op je rekening, nadat je pas inlevert en op een envelop je bankrekeningnummer schrijft. Alhoewel ik stiekem verwacht had dat dit ik hem niet terug zou krijgen, vind ik het maar een irritant systeem om dezelfde redenen als jij omschrijft. Daarbij, waarom moet ik me registeren om zonder extra kosten een biertje te kunnen bestellen. Bier is met 2,60 euro (als ik t me goed herinner) uit een plastic glas overigens ook tyfus duur. Moet je daarnaast nog je entree betalen, je kluisje en het toilet.
Ik vergeet eraan toe te voegen dat zo’n betaalpas een reden is nooit (meer) naar zo’n toko toe te gaan. Evenals voor mijn vrienden dat het geval is.
Misschien ligt het in de redelijkheid – en is het technisch ook gewoon mogelijk – om ook met je eigen chippas te kunnen betalen, dan heb ik er geen moeite mee! Ik kan het alleen niet testen, zie vorige alinea.
Bedankt voor je reactie. Het is inderdaad enorm niet van deze tijd om als club bezoekers te behandelen als klapvee dat zich maar moet schikken naar jouw systeem. Als mensen langskomen, geef ze dan ook het gevoel dat ze gewenst zijn, en frustreer ze niet constant met extra kosten voor betaalpassen, toiletten, en wat dies meer zij.
En inderdaad, 2,60 voor waterig bier, meestal zelfs in van die zachte plastic bekers van 0,25 liter, dat is echt naaien voor gevorderden. Gun ons in ieder geval hard plastic van 0,3 liter, zodat je niet na elke slok terug hoeft naar de bar!