Ga naar de inhoud

Bestuurlijk model? Eerst een nieuw communicatiemodel

Ruim 500.000 Rotterdammers hebben de afgelopen twee maanden mogen meedenken over een nieuw bestuurlijk model. De gemeente heeft alles uit de kast gehaald om de burgers te betrekken bij het creëren van een alternatief voor het deelgemeentestelsel, dat in 2014 verdwijnt. Er was een digitaal stadspanel, er zijn enquêtes gehouden, er waren stadsdebatten, er was een site waarop iedereen zijn voorkeur kon aangeven en vanavond volgt de apotheose in de vorm van het slotdebat in het Stadhuis.
Apotheose? Nonsens natuurlijk. De burgers mochten pas meedenken vanaf het moment dat er twee modellen waren uitgekristalliseerd. En meedenken? Het kwam eigenlijk vooral neer op het uitspreken van een voorkeur voor één van deze twee varianten. Tijdens de debatten was er weliswaar ruimte voor kritiek, nuance, aanvullingen en alternatieven, maar het lijkt me als gemeenteraadslid onmogelijk hier recht aan te doen. Zo simpel als de keus voor één van de twee modellen is, zo ingewikkeld is het om de diversiteit van meningen van de afgelopen twee maanden te verdisconteren: 69 pagina’s aan verslaggeving van 14 debatten, een 78 pagina’s tellend onderzoeksrapport naar aanleiding van de enquête en meer dan 4000 alfabetisch gerangschikte individuele opmerkingen. Ga er maar aan staan. Op 20 december moet er besloten worden over het nieuwe bestuursmodel, en dan zal de inbreng van de burger ongetwijfeld teruggebracht worden tot de uitslag van de digitale raadpleging: En dat was 53,55% voorkeur voor Model gebiedsbestuur versus 46,45% voor Model wijkparticipatie. Burger bedankt, over tot de orde van de dag.
Ik wil best meedenken, en dat heb ik ook gedaan. Enquête ingevuld, voorkeur aangegeven op internet. Ik heb zelfs een stadsdebat bijgewoond en dat was nog leuk ook. En constructief: “de modellen zijn niet in beton gegoten” sprak de debatleider bij de start. En dat was een goed begin, maar na twee uur opvattingen uitwisselen en gradaties aanbrengen werd in de conclusie toch alles weer teruggebracht tot die twee opties.
Model gedrochten
Wat zijn dat trouwens voor rare gedrochten, die modellen? Ik snap niet wat er precies te kiezen valt. Okay – ik snap de elementen van elk model wel, maar mij ontgaat de samenhang binnen de modellen, en de tegenstelling tussen de modellen. Wijk als eenheid of ‘stadkwartier’ als eenheid – dat begrijp ik nog wel, dat is een verschil. Bestuurders direct gekozen of door de gemeenteraad aangewezen – duidelijk. Maar wat is in godsnaam het verschil tussen ‘digitale participatie’ en ‘digitale beslisinstrumenten’, en – als dit verschillende fenomenen zijn – zijn het dan ook tegengestélde fenomenen; met andere woorden: zouden ze niet samen met elkaar in één model kunnen voorkomen? Wat is het verschil tussen ‘participatiebevordering’ en ‘participatieversterking’? (En wat de fok is een ‘participatiepalet’ – even los van de ongekende allitererende kwaliteit van dit woord.) Waarom wordt een wijkvertegenwoordiger aangewezen en een gebiedsbestuur gekozen, waarom kan dat niet andersom? Sluit wijkparticipatie een gebiedsbestuur uit? Kan dat niet samen? En kijk even naar de meest abstracte kenschetsing van de modellen: ‘reactief, met ruimte voor initiatief’ versus ‘proactief’. Dat is een schijntegenstelling. Reactie bestaat bij de gratie van (pro)actie en vice versa.

Illustratie "mi have een broom"
Illustratie “mi have een broom”

Communicatie propaganda
Wat ik wil is gewoon lekker proactief bezig zijn in deze stad, en ik wil dat de gemeente alleen reactionair optreedt als ik de regels overtreed. En ik wil goed geïnformeerd worden over alles wat in de stad speelt, over alles wat in mijn buurt speelt, zodat ik er lekker op los kan initiëren. Ik wil op de hoogte gehouden worden van de processen die er spelen, en daar moet duidelijk over gecommuniceerd worden. En dan bedoel ik iets anders dan de propaganda uit de kokers van de gemeentelijke communicatiemedewerkers, de goednieuwsshow van succesvolle gerealiseerde projecten in folders, slogans, pagina’s in huis-aan-huisbladen, of persberichten – meestal klakkeloos door de lokale media overgenomen. Dat je leest (over dit bestuurlijk modelproject bijvoorbeeld, halverwege de ‘discussie’-periode) “Al meer dan 20.000 Rottterdammers gaven hun voorkeur!“, en dat zulks veel lijkt, maar het in werkelijkheid overeenkomt met een schamel opkomstpercentage van 5%. En trouwens, ik hoef niet overal inspraak over te hebben, al was het alleen maar omdat het democratisch gehalte bij een respons van 5% ver te zoeken is. Ik wil weten welke beslissingen er genomen gáán worden, zodat ik tijdig aan de bel kan trekken als ik processen wil bijsturen. Als ik een goed idee heb, of een betere oplossing. Ik wil weten wat de mogelijkheden hiervan zijn.
Eerst een nieuw communicatiemodel, dan volgt het bestuurlijk model vanzelf. Begin maar ’s met wekelijkse updates in de Havenloods en op een site, met actuele zaken en vraagstukken, vóórdat beslissingen worden genomen. Faciliteer benaderbare vertegenwoordigers per gebied (wijk of stadskwartier) als spreekbuis, die de visie van bewoners overbrengen. En organiseer per gebied een paar keer per jaar een bijeenkomst waarbij beleidsmakers, ambtenaren en bewoners de gang van zaken kunnen bespreken. Weg met je Queetz en snelle digitale participatie. Gewoon in een zaaltje. Noem me een verstokte seventiesbaby, maar volgens mij krijg je dan participatie. Mensen komen. Praten er met de buren over. Schrijven erover. Mobiliseren anderen als ze denken dat het beter moet en kan.
Wat ik in ieder geval niet wil, is een schijnkeuze voorgelegd te krijgen, op het moment dat alles al bekokstoofd is. Hou mij op de hoogte. Neem mij serieus.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam

Word in november en december lid met flinke korting. Je leest Vers Beton een jaar lang voor slechts €50. Help jij ons naar de 1500 abonnees?

Misschien vind je dit ook interessant

  • “Er zit een groot gat tussen de belevingswereld van jongeren en de stad”

    • Stadmaken

    Duizenden brugklassers komen deze dagen thuis met het gifgroene boek Metro 010 in hun schooltas, een graphic novel over de geschiedenis van Rotterdam. Dit boek is het succesvolle passieproject van Ellen Schindler, partner bij ontwerpbureau De Zwarte Hond. Momenteel wordt gewerkt aan een Groningse en Berlijnse editie. Een gesprek over hoe je jongeren serieus en structureel kunt betrekken bij stadsontwikkeling.

  • Antonio: het verhaal van een verzetsheld uit de Rotterdamse slavernijgeschiedenis

    • Wetenschap en onderwijs

    Rotterdam speelt een belangrijke rol in ons slavernijverleden, maar die geschiedenis ligt nog veelal begraven in internationale archieven. Loulou Drinkwaard verdiepte zich in de levensloop van Antonio, een man die stierf op een Rotterdamse plantage nadat hij zich herhaaldelijk verzette tegen een leven in slavernij.

  • Studenten, hou de EUR een spiegel voor en eis een debat

    • Wetenschap en onderwijs

    Een nieuw dieptepunt in het tegenwerken van studentendemonstraties, volgens Bas Keemink: vlak voor een aangekondigd studentenprotest sluit de Erasmus Universiteit al haar vestigingen. Niettemin betreurt Keemink ook de “nogal overdreven” reactie van de studenten: ze willen geen debat, maar een revolutie. Een opinie.

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Ben jij de organisatorische kracht die onze theaterproducties extra vleugels geeft? Sta jij stevig in je schoenen, weet jij als geen ander rust en overzicht te houden, ook als meerdere projecten tegelijk om aandacht vragen? En doe je dit het liefst voor een grote, ambitieuze organisatie in de culturele sector? Dan is Theater Rotterdam op zoek naar jou!

  • Performancecollectief URLAND in Rotterdam zoekt een Assistent Zakelijk voor 2 dagen per week (0,4 fte) per 13 januari 2025.

  • Het Wereldmuseum Rotterdam zoekt een Brandmanager voor 36 uur per week. Als ervaren marketeer ben je samen met collega brandmanagers verantwoordelijk voor alle marketing en communicatie van tentoonstellingen en publieksprogramma’s.

  • Bekijk alle vacatures