De Beste Stuurlui is de wekelijkse commentaarrubriek van Vers Beton. Deze week helpen we je graag bij wat te denken over het postkantoor als outletcentrum, het verdwijnen van Bootleg DJ Café, de relatie tussen sneeuw en Rotterdammer-zijn. En niet te vergeten: de Euromast. Het arme, grijze schepsel heeft hulp nodig.
Stad in de uitverkoop
Twee weken terug maakte stadsinitiatief Popkantoor bekend dat het voormalige postkantoor aan de Coolsingel niet langer de voorkeurslocatie is van hun plan. Een goede zaak, want iedereen die er afgelopen december de Kerstgarten heeft bezocht, kreeg een galmend voorproefje van de akoestische ramp die het parabolische gewelfde plafond voor de popliefhebbers in petto zou hebben. Rotterdam kent ongetwijfeld betere plekken voor een poptempel.
Tot zover het goede nieuws. De reden voor deze koerswijziging is namelijk minder rooskleurig: Delta Development Group, sinds 2007 eigenaar van het monumentale pand, is voornemens het gebouw te ontwikkelen tot outletcentrum. Onder de catchy naam Post Out willen zij vanaf eind 2013 zo’n 7000 vierkante meter vullen met afgeprijsde merkkleding.
Winkeliersverenigingen reageerden opvallend mild: ‘Een groot outletcentrum van drie verdiepingen in het oude postkantoor aan de Coolsingel trekt veel publiek en is daarom een aanwinst voor alle winkeliers in de Rotterdamse binnenstad’. Toch lijkt dat maar één kant van het verhaal. Naast een aanzuigende werking die een outletcentrum voor het gehele centrum kan hebben, zal het voor winkeliers met reguliere prijzen moeilijk concurreren zijn met een permanente uitverkoop om de hoek.
Mogelijk meer winkelleegstand in de binnenstad is echter niet het enige probleem. Het postkantoor stamt uit 1923 en is inmiddels een rijksmonument. Terecht, want het interieur is van zeldzame schoonheid. Ik ben dan ook zeker een voorstander van een rappe herontwikkeling van het pand. Maar dat er zelfs voor één van de mooiste gebouwen blijkbaar geen betere bestemming gevonden kan worden dan een outletcentrum, is wel heel armoedig. In plaats van te kiezen voor een waardige invulling van dit pand, poogt men nu vooral veel publiek te trekken door de consument de wortel van de bodemprijs voor de neus te hangen. Ongetwijfeld succesvol, maar ook onwenselijk. Want wat vertelt dit ons? Komt dat zien: Deze stad is in de uitverkoop!
door Sereh Mandias
Het wordt stil aan de Mauritsweg
Er valt een stilte op de Mauritsweg. Het water vertoont sinds afgelopen weekend weinig rimpelingen meer, een doodgevallen bass. Na de val van De Unie in Debat is ook Bootleg DJ Café genoodzaakt de deuren te sluiten.
Sinds 1999 draaiden beloftes en internationale grootheden hier nachtenlang house, techno, drum ‘n’ bass en alle substromingen in de elektronische muziek. Een grassroots podium voor dj’s zoals Benny Rodrigues, Adult en nagenoeg iedereen die in de Maassilo heeft gedraaid.
De nachtopvang van de onvermoeide dansers en dorstige doorzetters verwelkomden afgelopen zaterdag de laatste gasten. Het lijkt erop dat het voor de die-hard partybeesten steeds moeilijker wordt om tot in de ochtend de handen omhoog te gooien. Vorig jaar was Exit al het slachtoffer en de vraag is dan ook waar het eindigt.
Rotterdam lijkt gaandeweg netjes, maar misschien ook wel saai te worden. Rotown, Bird, Grounds en Worm, het zijn allemaal podia die in de afgelopen maanden met dichtgeknepen billen zaten vanwege de nieuwe cultuurplannen van de gemeente Rotterdam. Nu de laatste stof de grond raakt, blijkt de kaalslag toch niet zo groot als gevreesd. Maar hoe lang is het nog werkbaar voor de kleinere clubs om open te blijven zonder steun van de overheden?
Een tijd terug verschenen er al posters in het centrum waarop de wethouder beschuldigd werd van oneerlijke concurrentie. Het lijkt er steeds meer op dat dit waarheid wordt. Met het weekend voor de deur verzoek ik dan ook iedereen los te gaan in de niet-gesubsidieerde clubs.
door Gino van Weenen
Een Stadsinitiatief voor de Euromast?
Vorige week was de verlichting van de Euromast even uit. Niet de gewone peertjes in het restaurant of de tl-buizen in de lift, maar de gekleurde verlichting die er vanwege China Light Rotterdam op geprojecteerd wordt. Opeens was daarom deze oude dame van Rotterdam niet meer mysterieus rood, spannend blauw of exotisch paars, maar grijs. Gewoon grauw gruizig grijs.
En wat bleek, meer dan ooit tevoren? Juist. Die Euromast, die is echt spuug- en spuuglelijk. Ongelofelijk. Wat een misbaksel.
Het is al tragisch zat dat ze er in 1970 een zogeheten space tower op moesten plakken om het ding nog enigszins boven de lokale flats te laten uitsteken, maar die kleur. Die kleur! Alsof het een 185 meter hoge reclame voor cement en gewapend beton van firma Specie & co is. Om over die volslagen misplaatste reclame bovenop Rotterdams zelfverklaarde ruimtebastion nog maar niet te beginnen.
Het lichtfestival sluit op 14 februari zijn deuren, en dan verliest de Euromast ongetwijfeld permanent zijn kleurige behang. Terug naar saai, terug naar grauw, terug naar lelijk. Is dát nou hetgeen waar we ons als Rotterdam mee profileren? Serieus?
Het zal daarom geen toeval zijn dat op 14 februari ook een ander project de deuren sluit:
door Inge Janse
Sneeuw en De Goede Rotterdammer
Zoals de stad de Rotterdammer nogal eens teleur stelt, zo stelt de Rotterdammer ook wel eens de stad teleur. “De burger blijft achter”, heet het dan. De goede Rotterdammer maakt immers zijn eigen stoepje sneeuwvrij opdat eenieder daar veilig over kan lopen. Doet de Rotterdammer dat niet, dan hebben we een probleem. Iedere Rotterdammer weet dat. Wie languit op de stoep ligt met een bek vol sneeuw hoeft niet lang na te denken over wie daar god-god-godverdomme schuldig aan is. Echter, de plicht tot stoepzuivering is uit de APV gehaald omdat het niet te handhaven is. Ja, zo lust ik er ook nog wel een paar. Kunnen we dan meteen fietsendiefstal en drugshandel legaal maken?
Mensen moeten hun stoepje schoonvegen, punt. En ieder jaar komt de discussie toch weer terug. Is het nu echt teveel gevraagd mensen? De Roteb kan niet overal tegelijkertijd zijn. Wat is daar nu onduidelijk aan? Wat in de functieomschrijving van de Rotterdammer is u niet helder? Wat aan het Rotterdamse credo, dat ons keer op keer verenigd, van SCHOON, HEEL EN VEILIG is u niet duidelijk geworden?
Het Rotterdammer-zijn is vooral een gevoel. Soms is het immers eenvoudig “werken zul je gvd”, maar soms zijn Heldere Criteria gewoon niet te maken. Sommige dingen organiseren we gezamenlijk en sommige dingen zelf. Soms doet de politie iets voor ons en soms doen we het zelf. Zo is patrouilleren door onze wijk niet iets waar we te goed voor zijn. En als het moet, halen we als goede buur ook onze medemens eigenhandig uit de goot. EN JE VEEGT JE STOEP! Dit is allemaal geen hogere wiskunde voor de Rotterdammer. De Rotterdamse leefregels zijn niet moeilijk. Je veegt je stoep, je houdt je haaien bij je en je gehoorzaamt het stadbestuur. De politici delen hier immers de lakens uit.
door Chris van der Meulen
Al 7 reacties — discussieer mee!
Intrigerende feedback van CU-voorlichter Mark de Boer op de Euromast-plannen:
Laat alsjeblieft die euromast gewoon lekker grijs, in plaats er een zuurstok of iets dergelijks van te maken. Dat hebben we al met te veel gebouwen in Rotterdam gedaan (politiebureau, theater zuidplein etc)
Ongekend eigenlijk dat men dit toentertijd serieus overwoog. Internationaal konden we met onze Euromast van 185 meter natuurlijk niet meer voor de dag komen. De nieuwe toren moest zich kunnen meten met de CN Tower in Toronto en moest het hoogste gebouw van Europa worden. De utopie!
Meer info op http://langeleidse35.squat.net/Pers/2001-06-28_Rotterdams_Dagblad1.htm.
“‘Onvoldragen’ noemde Kombrink de plannen voor de woon-, werk- en uitkijktoren. ‘Een paar losse ideetjes’. Bovendien liet de gemeente doorschemeren dat Beesemer niet het alleenrecht op deze plaats had.”
Legendarisch plan dus.
Inge, serieus?
Tijdelijke Chinese kitsch is best amusant en trekt weer wat mensen naar de stad. Maar ik zal blij zijn als die kermisverlichting van ‘onze’ prachtige betonnen paal af is. Ik ben niet tegen aanlichten van de Euromast, maar deze platte overgesatureerde lolly slaat echt nergens op.
Wat is er in hemelsnaam mis met beton? Is het groothandelsgebouw ook lelijk omdat hij van beton is? Ik stond te juichen toen ze hem laatst uit de witte verf trokken.
En Chris, serieus?
Sereh, hear hear 🙂
“Wat is er in hemelsnaam mis met beton?”
Beetje een gewetensvraag voor deze Vers Beton-redacteur 🙂 Gewoon, dat het lijkt alsof iemand een wc-papierkoker heeft gepakt, er mortel in gegoten heeft, en daar vervolgens een toevallig rondzwervend restaurant op geplakt heeft. De mast valt ook buiten de toon in het gebied: gruwelijk veel groen, en dan opeens zo’n uit de kluiten gewassen wegversperring.
Het Groothandelsgebouw, daar zit tenminste nog veel schoonheid in de structuur, dat kan ook wel zonder verf.
De Euromast is schitterend. Hij herinnert ons aan wat Rotterdam is: een uit de kluiten gewassen provinciestad zonder heel veel opsmuk, waar ‘beauty’ nog écht in ’the eye of the beholder’ is. Die reclame mag er van mij wel afgehaald worden.
Een veel groter probleem zijn al die zogenaamd ‘mooie’ gebouwen die nu overal neergezet moeten worden. Alleen maar grillen van allerlei hypes binnen architectuur en overheden die alweer overgewaaid zijn als het pand er eenmaal staat. Spúúglelijk. Hoe mooi is het beddenhuis van Van der Steur van het Dijkzigt, bijvoorbeeld? Of zijn gebouwen voor de Maastunnel. Hoe mooi zijn de meeste projecten van Maaskant? Fuck De Rotterdam, Fuck Calypso: ik wel weer een beetje echte klasse.