Ga naar de inhoud

Bye bye Bootleg DJ Café, welkom outletcentrum (NOT!)

De Beste Stuurlui is de wekelijkse commentaarrubriek van Vers Beton. Deze week helpen we je graag bij wat te denken over het postkantoor als outletcentrum, het verdwijnen van Bootleg DJ Café, de relatie tussen sneeuw en Rotterdammer-zijn. En niet te vergeten: de Euromast. Het arme, grijze schepsel heeft hulp nodig.

Stad in de uitverkoop

Twee weken terug maakte stadsinitiatief Popkantoor bekend dat het voormalige postkantoor aan de Coolsingel niet langer de voorkeurslocatie is van hun plan. Een goede zaak, want iedereen die er afgelopen december de Kerstgarten heeft bezocht, kreeg een galmend voorproefje van de akoestische ramp die het parabolische gewelfde plafond voor de popliefhebbers in petto zou hebben. Rotterdam kent ongetwijfeld betere plekken voor een poptempel.
Tot zover het goede nieuws. De reden voor deze koerswijziging is namelijk minder rooskleurig: Delta Development Group, sinds 2007 eigenaar van het monumentale pand, is voornemens het gebouw te ontwikkelen tot outletcentrum. Onder de catchy naam Post Out willen zij vanaf eind 2013 zo’n 7000 vierkante meter vullen met afgeprijsde merkkleding.
Winkeliersverenigingen reageerden opvallend mild: ‘Een groot outletcentrum van drie verdiepingen in het oude postkantoor aan de Coolsingel trekt veel publiek en is daarom een aanwinst voor alle winkeliers in de Rotterdamse binnenstad’. Toch lijkt dat maar één kant van het verhaal. Naast een aanzuigende werking die een outletcentrum voor het gehele centrum kan hebben, zal het voor winkeliers met reguliere prijzen moeilijk concurreren zijn met een permanente uitverkoop om de hoek.
Mogelijk meer winkelleegstand in de binnenstad is echter niet het enige probleem. Het postkantoor stamt uit 1923 en is inmiddels een rijksmonument. Terecht, want het interieur is van zeldzame schoonheid. Ik ben dan ook zeker een voorstander van een rappe herontwikkeling van het pand. Maar dat er zelfs voor één van de mooiste gebouwen blijkbaar geen betere bestemming gevonden kan worden dan een outletcentrum, is wel heel armoedig. In plaats van te kiezen voor een waardige invulling van dit pand, poogt men nu vooral veel publiek te trekken door de consument de wortel van de bodemprijs voor de neus te hangen. Ongetwijfeld succesvol, maar ook onwenselijk. Want wat vertelt dit ons? Komt dat zien: Deze stad is in de uitverkoop!
door Sereh Mandias

De Beste Stuurlui
Illustratie

Het wordt stil aan de Mauritsweg

Er valt een stilte op de Mauritsweg. Het water vertoont sinds afgelopen weekend weinig rimpelingen meer, een doodgevallen bass. Na de val van De Unie in Debat is ook Bootleg DJ Café genoodzaakt de deuren te sluiten.
Sinds 1999 draaiden beloftes en internationale grootheden hier nachtenlang house, techno, drum ‘n’ bass en alle substromingen in de elektronische muziek. Een grassroots podium voor dj’s zoals Benny Rodrigues, Adult en nagenoeg iedereen die in de Maassilo heeft gedraaid.
De nachtopvang van de onvermoeide dansers en dorstige doorzetters verwelkomden afgelopen zaterdag de laatste gasten. Het lijkt erop dat het voor de die-hard partybeesten steeds moeilijker wordt om tot in de ochtend de handen omhoog te gooien. Vorig jaar was Exit al het slachtoffer en de vraag is dan ook waar het eindigt.
Rotterdam lijkt gaandeweg netjes, maar misschien ook wel saai te worden. Rotown, Bird, Grounds en Worm, het zijn allemaal podia die in de afgelopen maanden met dichtgeknepen billen zaten vanwege de nieuwe cultuurplannen van de gemeente Rotterdam. Nu de laatste stof de grond raakt, blijkt de kaalslag toch niet zo groot als gevreesd. Maar hoe lang is het nog werkbaar voor de kleinere clubs om open te blijven zonder steun van de overheden?
Een tijd terug verschenen er al posters in het centrum waarop de wethouder beschuldigd werd van oneerlijke concurrentie. Het lijkt er steeds meer op dat dit waarheid wordt. Met het weekend voor de deur verzoek ik dan ook iedereen los te gaan in de niet-gesubsidieerde clubs.
door Gino van Weenen

Een Stadsinitiatief voor de Euromast?

Vorige week was de verlichting van de Euromast even uit. Niet de gewone peertjes in het restaurant of de tl-buizen in de lift, maar de gekleurde verlichting die er vanwege China Light Rotterdam op geprojecteerd wordt. Opeens was daarom deze oude dame van Rotterdam niet meer mysterieus rood, spannend blauw of exotisch paars, maar grijs. Gewoon grauw gruizig grijs.
En wat bleek, meer dan ooit tevoren? Juist. Die Euromast, die is echt spuug- en spuuglelijk. Ongelofelijk. Wat een misbaksel.
Het is al tragisch zat dat ze er in 1970 een zogeheten space tower op moesten plakken om het ding nog enigszins boven de lokale flats te laten uitsteken, maar die kleur. Die kleur! Alsof het een 185 meter hoge reclame voor cement en gewapend beton van firma Specie & co is. Om over die volslagen misplaatste reclame bovenop Rotterdams zelfverklaarde ruimtebastion nog maar niet te beginnen.
Het lichtfestival sluit op 14 februari zijn deuren, en dan verliest de Euromast ongetwijfeld permanent zijn kleurige behang. Terug naar saai, terug naar grauw, terug naar lelijk. Is dát nou hetgeen waar we ons als Rotterdam mee profileren? Serieus?
Het zal daarom geen toeval zijn dat op 14 februari ook een ander project de deuren sluit: de aanmeldronde voor het Stadsinitiatief. Ik hoop daarom met heel mijn hart dat er voor die tijd een paar Rotterdammers opstaan en zich via dit project hard maken om hét historische icoon van Rotterdam ook écht de allure te geven die het verdient. Mijn zegen heeft het.
door Inge Janse

Sneeuw en De Goede Rotterdammer

Zoals de stad de Rotterdammer nogal eens teleur stelt, zo stelt de Rotterdammer ook wel eens de stad teleur. “De burger blijft achter”, heet het dan. De goede Rotterdammer maakt immers zijn eigen stoepje sneeuwvrij opdat eenieder daar veilig over kan lopen. Doet de Rotterdammer dat niet, dan hebben we een probleem. Iedere Rotterdammer weet dat. Wie languit op de stoep ligt met een bek vol sneeuw hoeft niet lang na te denken over wie daar god-god-godverdomme schuldig aan is. Echter, de plicht tot stoepzuivering is uit de APV gehaald omdat het niet te handhaven is. Ja, zo lust ik er ook nog wel een paar. Kunnen we dan meteen fietsendiefstal en drugshandel legaal maken?
Mensen moeten hun stoepje schoonvegen, punt. En ieder jaar komt de discussie toch weer terug. Is het nu echt teveel gevraagd mensen? De Roteb kan niet overal tegelijkertijd zijn. Wat is daar nu onduidelijk aan? Wat in de functieomschrijving van de Rotterdammer is u niet helder? Wat aan het Rotterdamse credo, dat ons keer op keer verenigd, van SCHOON, HEEL EN VEILIG is u niet duidelijk geworden?
Het Rotterdammer-zijn is vooral een gevoel. Soms is het immers eenvoudig “werken zul je gvd”, maar soms zijn Heldere Criteria gewoon niet te maken. Sommige dingen organiseren we gezamenlijk en sommige dingen zelf. Soms doet de politie iets voor ons en soms doen we het zelf. Zo is patrouilleren door onze wijk niet iets waar we te goed voor zijn. En als het moet, halen we als goede buur ook onze medemens eigenhandig uit de goot. EN JE VEEGT JE STOEP! Dit is allemaal geen hogere wiskunde voor de Rotterdammer. De Rotterdamse leefregels zijn niet moeilijk. Je veegt je stoep, je houdt je haaien bij je en je gehoorzaamt het stadbestuur. De politici delen hier immers de lakens uit.
door Chris van der Meulen

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam

We kunnen deze artikelen alleen maken dankzij onze leden. Lees onbeperkt alle artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • “Bij de gemeente ontbreekt een cultuurpolitieke visie op wat de stad nodig heeft”

    • Kunst en Cultuur

    Deze maand beslist de gemeenteraad over de toekenning van de cultuurplangelden, aan de hand van adviezen over het Cultuurplan 2025-2028. Wethouder Said Kasmi stelde daarvoor een onafhankelijke adviescommissie in die werd ondersteund door een extern adviesbureau, nadat hij in 2023 de Raad voor Kunst en Cultuur ophief. Volgens de Rotterdamse Kunststichting mocht het allermaal niet baten: de structurele problemen duren onverminderd voort. Lees hun ongevraagd advies. 

  • Bij Truus gingen niet alleen de nieuwste reportages, maar ook de wederwaardigheden over de toonbank

    • Kunst en Cultuur

    Een halve eeuw lang kon de Rotterdammer bij Veenstra terecht voor alles – van wereldjournalistiek tot literaire kritieken en van lectuur tot wenskaarten. In een alsmaar gentrificerend Lusthofkwartier was dat een van de weinige constanten. Maar met de tijd verdween ook de wens – en daarmee Truus. Deze maand sloot de buurtboekhandel de deuren, maar niet zonder een tijdloos afscheid.

  • “We gaan Nederland bevrijden van neutraliteit”

    • Kunst en Cultuur

    Neutraliteit is een groot goed in de Nederlandse media, cultuur en wetenschap. Maar hoe neutraal zijn we eigenlijk – en wat betekent dat in tijden van oorlog? Festival New Radicalisms onderzocht de grenzen van neutraal-zijn. Arlette van den Berg was erbij en sprak met organisator Shirin Mirachor, directeur van (A)WAKE.

  • Alle artikelen

De agenda die je aan het denken zet

  • On 21 November platform for city culture De Dépendance welcomes Michèle Lamont, an acclaimed Harvard sociologist, to discuss her new book ‘Seeing Others: How Recognition Works and How it Can Heal a Divided World’ at De Sportschool, Rotterdam-Charlois. 

    Venue: De Sportschool
    Datum:
  • Geniet van vier dubbelconcerten waarbij veelbelovende talenten en bekende namen het podium delen.

    Venue: Batavierhuis
    Datum:
  • In de maand november doet de Pointer pop-up redactie in onderzoek in Rotterdam. Vanuit een…

    Venue: Witte de Withstraat 42
    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam