De Beste Stuurlui: lang leve de nieuwe koning, lang leve de kapvergunning, lang leve Blijdorp!

Ja hallo daar zijn ze weer! De stuurlui hebben weer wat te zeuren en te becommentariëren. Ivan observeert dat de stad en masse plat gaat voor een nieuwe koning, Lucette gaat nog even los op haar stokpaardje, de kapvergunning, en Nabil laat zich ongegeneerd ontroeren door reclame.

Een andere koning

De City Lens op de Coolsingel krijgt een nieuw jasje. De oranje gevel is gedateerd en wordt vervangen door een grijze. Aan de overkant heeft Lacoste een kaaskleurig gebouw ook al grijs gesaust. Is grijs de nieuwe modekleur? Hoewel grijs ons nu een uitdrukking van klasse lijkt, vinden we het morgen evengoed doodsaai. De cycli van de mode leiden ons van appreciatie naar afschuw, en onze gebouwen doen rustig mee.
Woensdag bezocht de belichaming van deze collectief gedragen vluchtigheid Rotterdam. Jean-Paul Gaultier bezocht onze nederige stad en werd verwelkomd door een blauw-wit gestreepte trein met dito gestreept station en een versierde binnenstad. Bij aankomst een gejoel en een klein leger journalisten. Waar voorheen alleen de soeverein een dergelijk ontvangst mocht verwachten, valt zulks eer tegenwoordig ook de modeontwerper toe. Rotterdam, een nuchtere arbeidersstad? Willem Alexander, zet je kroon maar af, wij dienen een andere koning!
door Ivan Thung

Bomen vogelvrij

De kogel is door de kerk. Vanaf 1 juli mogen Rotterdammers zelf bepalen of ze de boom in hun tuin willen kappen. Je hoeft dan geen 738 euro meer neer te tellen voor de gemeentelijke goedkeuring.
Wat? 738 euro?
Inderdaad, dat is het tarief sinds 1 januari 2012 dat het stadsbestuur deze zomer dus weer intrekt. Formeel moet de gemeenteraad nog instemmen met het voorstel maar gezien de stemverhoudingen zal het waarschijnlijk weinig meer dan een hamerstuk zijn.
De grote vraag is waarom het stadsbestuur dit nu ineens wil.
In elk geval is de verklaring niet dat de stad er groener door wordt. Volgens de wethouder die erover gaat, Alexandra van Huffelen van Duurzaamheid (D66), wordt 97% van de aanvragen om een boom te kappen goedgekeurd. Dat zou betekenen dat 3% van de bomen die anders gespaard zouden zijn, nu mogelijk wel gekapt worden. Ook al zijn GroenLinks en actiegroep de Bomenridders kwaad omdat zij vinden dat Rotterdam bomen nu ‘vogelvrij’ zou verklaren, lijkt 3% meer bomenkap alleszins mee te vallen. Toch is dat geen verklaring voor de opheffing van de kapvergunning. Immers, die cijfers waren voor 2012 ook al bekend.
Afgelopen jaar bleek dat er nauwelijks Rotterdammers te vinden zijn die het buitensporig hoge bedrag van 738 euro willen betalen voor een kapvergunning. Of ze laten de boom staan, of ze kappen hem gewoon illegaal. Dit valt te concluderen uit cijfers van de gemeente over 2012. Daaruit blijkt dat er afgelopen jaar 332 vergunningen zouden zijn aangevraagd. Dat is veel minder dan de 758 die voor dat jaar geraamd waren, waarschijnlijk op basis van het jaarlijks aantal aanvragen tot en met 2011. Toen was de kapvergunning nog gratis.
De kans is groot dat de meeste van die 332 aanvragen van de gemeente zelf komen, want zij is de allergrootste aanvrager van kapvergunningen. Die betaalt zichzelf dan het vereiste bedrag. Per saldo levert dat dus niks op.
De kosten voor de ambtenaren die de kapvergunning verlenen blijven dus over. Die zouden neerkomen op een paar ton en kunnen worden bespaard door de vergunning op te heffen en de ambtenaren te ontslaan, is het argument. De vraag is overigens in hoeverre dat laatste werkelijk wat oplevert. Ambtenaren van de gemeente kunnen niet zomaar van de loonlijst af als hun werk vervalt. Dat kan zomaar twee jaar duren.
Dan is het 2015. Wie weet wat een dan zittend college ervan vindt. Als het groen van de stad naar tevredenheid groeit en bloeit, is er niks aan de hand. Zo niet, dan wordt de kapvergunning vast weer ingevoerd – hopelijk tegen een betaalbaar tarief dat net als elders ligt tussen 60 en 200 euro. En komen de groenambtenaren ook weer terug.
door Lucette Mascini

Olly

Ik kreeg deze week een gevoel dat ik al lang niet heb gehad. Een gevoel van trots. Na een hectische dag zat ik rustig op de bank mijn hoofd leeg te maken voor de televisie, toen ik daar opeens een klein jongentje zag, samen met zijn knuffel Olly. Het jongetje bleek niemand minder te zijn dan Giovanni van Bronckhorst. In een reclame van anderhalve minuut werd ik meegenomen naar alles wat Rotterdam zo mooi maakt: Blijdorp, de Maas, de Kuip, de Erasmusbrug, Katendrecht en ga zo maar door. De trauma’s van Rotterdam worden briljant aangestipt. Eventjes zie je de SS Rotterdam, maar Rotterdam schaamt zich niet voor wat het is. Rotterdam is gewoon. Een stad die alles overwint, zelfs Jan Smit.
De hoofdsponsor van Feyenoord, ASR, heeft zijn plek als hoofdsponsor afgestaan aan Diergaarde Blijdorp. Ook dit maakt me trots. Blijdorp heeft vorig jaar een flink aantal mensen moeten ontslaan omdat ze sinds 2010 minder subsidie ontvangen van de gemeente. Feyenoord staat sinds afgelopen jaar juist weer op de kaart, en steekt zijn hand uit naar Blijdorp. Hopelijk zal ook Blijdorp weer op de kaart worden gezet en kunnen ontslagen mensen weer in dienst worden genomen. Dit maakt deze stad zo bijzonder. Het is ook niet verwonderlijk dat onder de commercial de muziek van “You Never Walk Alone” als soundtrack fungeert. Deze stad, hoe kil en bar de tijden ook zijn, zal altijd overwinnen.
door Nabil Banthal