Vorige week waren alle ogen van de kunstwereld gericht op Rotterdam, dat maar liefst vier volwassen kunstbeurzen tegelijkertijd presenteerde. Tijden van weelde, maar het blijkt niet allemaal rozengeur en maneschijn achter de deuren van de loodsen op Katendrecht te zijn. Vers Beton brengt het verhaal van het getroubleerde huwelijk tussen de Raw Art Fair en Art at the Warehouse.
Al 15 reacties — discussieer mee!
Klein detail: de Re:Rotterdam vond plaats aan Blaak 16, niet aan de Boompjes…
Dat is waar, Boompjes was vorig jaar.
in de categroie huiswerk, de Re:Roterdam is inmiddels voor de 3de keer in Rotterdam,
2 x Rotterdam en er is één editie Re:Amsterdam geweest..
Sorry, inderdaad + nog een keer R’dam, een kleintje nog vóór Amsterdam, lees ik nu.
helaas 3*Re:Rotterdam, 1* Re:Amsterdam, 1 lantaarnvenster,1 boompjes, 1 blaak +1 020 = 4*Re….
Juist, dat bedoel ik.
Waardevolle discussie gevoerd over dit artikel met de heer Cardinaal, helaas op Facebook dus hier niet terug te vinden. Het verbaast me niet dat er achter de schermen gerommel is, ik vond dat hele ‘Art Week’ verhaal sowieso al ongeloofwaardig. Wáárom opeens een 2e RAW Art Fair (wat het toch gewoon was, dat vond ik al en dat is nu bevestigd)? Waarbij iedereen vrolijk en gezellig samenwerkt, elkaar aanvult maar eigenlijk elkaar vooral in de weg zit? 100 meter van elkaar verwijderd.
Het bewijst maar weer eens hoe sterk Rotterdam Festivals en Rotterdam Marketing zijn als persmachine, want we hadden een Art Week. Daar kun je cynisch over doen en er last van hebben dat het in werkelijkheid helemaal niet zo’n gezellige boel is. Maar ach, we hadden een Art Week, mensen hebben ervan genoten (al dan niet via de gastenlijst, 90% bij RAW?!) en voor de meeste bezoekers valt dat gerommel achter de schermen niet op.
Het is natuurlijk wél zorgelijk voor de kunstwereld zelf, gezonde concurrentie is één ding maar dit soort persoonlijke vetes, daar wordt niemand beter van. Ik vraag me af welk effect dit gedoe gehad heeft op galeriehouders, werden ze gedwongen te kiezen? En als je voor het ene kamp gekozen hebt, hoef je bij de ander dan in de toekomst niet meer aan te komen kloppen?
Dit verhaal doet me overigens denken aan de hiphopscene en de onderlinge verhoudingen aldaar, zij kunnen er ook wat van.
Heb je als galeriehouder überhaupt de capaciteiten om tegelijkertijd op twee beurzen te staan?
Lijkt me onmogelijk, tenzij je kunstposters verkoopt 😉
Het is dus zaak voor beide partijen om meer onderscheidend te worden, zodat het geen toevalstreffer wordt voor een galerie op welke van de twee beurzen hij wordt toegelaten.
Ik kwam via via op je website en ik vindt je posts erg interessant.
Erg fijne blog layout! Hoe lang blog je al?
Dank! Ik schrijf voor Vers Beton sinds een jaar. Leuk om te zien dat het Rotterdamse nieuws ook buiten de Randstad komt. De lay out is inderdaad mooi. Dat is Florian Schroiff zijn verdienste. Volgende week wordt de lay out nog mooier, dan wordt de website vernieuwd.
Sja een het is weer zo kunst discussie heb ie overal in NL daarom doe ik lekker mijn eigending en ben niet welkom in de clubjes de eilandjes en met eigen belangen dus gewoon doorgaan iets mooi neer te zetten. vriendelijke gr oet Zwolle
Bedankt voor deze inhoudelijk zeer waardevolle reactie, Advocatenkantoor Deventer.
Beste Anneke, Ik was de Karin uit jouw column. Doe nu zelf mee met Raw Art 2015, dat geen Raw Art meer mag heten, maar nu Rotterdam Contemporary genoemd gaat worden. Wel in Cruise Terminal. Kom alsjeblieft kijken en post weer een nieuw mooi verhaal. Want kunst, of het nu raw is of anders, blijft
vermeldingswaard. Vriendelijke groet, Karin (stand 19)