Een 750 meter lange pijp wordt vanuit Hoek van Holland naar het Noordereiland gebracht. De buis is bedoeld om woningen te verwarmen met restwarmte uit de haven. Zie RTV Rijmond voor een uitgebreide fotoreportage.
In Zicht is de wekelijkse fotorubriek van Vers Beton. Heb je ook iets opmerkelijks gezien in Rotterdam? Mail je foto naar [email protected]!
Al 6 reacties — discussieer mee!
De nieuwe warmteweg krijgt restwarmte vanuit de haven.
Dat betekent restwarmte uit de verbranding van afval van de AVR van Van Gansewinkel. Dat vergeet men te melden in die mooie persberichten. Politiek/wettelijk gezien noemen we afvalverbranding duurzaam/groen energie produceren, echter het direct benoemen ligt gevoelig. Mij maakt het niet uit, het komt alleen niet Rotterdams over.
Amsterdam doet het ook. De trams rijden op “groene” stroom van het Afval Eenergie Bedrijf (AEB).
Het is al een stap voorwaarts, niettemin: eerst ging die warmte gewoon de lucht in. Stap 2 is natuurlijk om circulair te gaan denken en afval niet te verbranden (want het is nogal wat waardevernietiging die daarbij plaatsvindt).
Dus: beter dan dat het was, nog lang niet wat het zou moeten zijn. En inderdaad: de gemeente doet aan green washing.
De warmte ging het water (de Maas/Nieuwe Rijn) in. Niet de lucht. Dat het nu wordt gebruikt voor de verwarming van 50.000 huizen en bedrijfspanden is natuurlijk fantastisch!
Net zoals dat de CO2 leiding van Shell naar het Westland dat is.
Ik heb een vaag idee wat je bedoelt met circulair denken. Heb je hier concrete voorbeelden van die toepasbaar zijn op restafval om een idee te geven wat je bedoelt? Volgens mij doet Desso het wel aardig, maar die pakt specifiek 1 type afval.
Niets ten nadele van jou, circulair denken, vernieuwing of duurzaamheid, maar het is nogal wat om dat stap 2 te noemen. Ik zou eerder stap 63 of de laatste stap zeggen.
Ik sta helemaal achter verduurzaming en vergroening echter is het een nogal complex vraagstuk. De term circulair denken komt over als een makkelijke oneliner die vaak door mensen wordt gebruikt die geen verstand van zaken hebben. Tuurlijk moet je een open blik houden en misschien enigzins visionair zijn om veranderingen te bewerkstelligen. Maar laten we de realiteit niet uit het oog verliezen.
Anders gezegd zou je afvalverbranding ook als stap 2 (of 63) kunnen zien als je onderkent dat de opslag van energie in biomassa/afval nodig is in de toekomst.
Circulair denken met restafval: ik werk zelf in/voor de chemische industrie, en daar zijn we druk doende met het gebruiken van restafval van voedselproductie om chemische grondstoffen uit te halen (dus als vervanging van olie als basis voor chemicaliën). Ook zijn er projecten waarin mensen geen chemicaliën kopen, maar leasen: de producent blijft dus verantwoordelijk voor de grondstof, krijgt deze ook weer terug, en hergebruikt deze.
Het is trouwens nooit een pre om restafval te verbranden, want dan gaan al die fijne bouwstenen verloren. Hoe hoogwaardiger het hergebruik, des te beter. Maar goed, daar zijn nog wel wat technologische revoluties voor nodig, dus restwarmte nuttig hergebruiken is inderdaad stap 2 in een lange keten.
Dat zijn mooie ontwikkelingen. Wat wordt er specifiek uit voedsel gehaald?
Chemicaliën leasen, hoe zit dat met “vervuiling” van reactieproducten dan? Of is de grap juist dat de producent deze juist weer schoonmaakt om te kunnen hergebruiken?
Of dwaal ik af?
Je dwaalt zeker af, maar daar heeft niemand last van 🙂
Het is natuurlijk volledig opgeblazen en staat bol van de pompeuze, nietszeggende bollocks, maar op http://www.royalhaskoning.com/nl-NL/NieuwsEnDocumentatie/Pages/Takebackchemicalsessentieelvoortoekomstchemischesector.aspx wordt het concept van chemicaliën leasen uitgelegd. Wat dit meestal betekent: grondstoffen worden ingezameld door de producent, schoongemaakt, aangevuld met verse grondstoffen, en opnieuw ingezet.
Biobased chemicaliën: zie bijvoorbeeld http://www.icis.com/Articles/2012/10/29/9607608/how-sustainable-are-bio-based-chemicals.html