De Beste Stuurlui verbazen zich deze week over de onbehoorlijke CO2-uitstoot die Rotterdam in de toekomst zal genereren. Verder wordt er een lans gebroken voor onbekommerd feesten én voor het terugbrengen van zebrapaden op de hernieuwde Zwart Janstraat
Rotterdam: kampioen CO2 uitstoten
Terwijl de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer wereldwijd de recordhoogte van 400 ppm (‘parts per million’) is gepasseerd (veruit hoogste niveau in zeker 800.000 jaar, waarschijnlijk zelfs 2,6 mln jaar, TdB) en 2012 wereldwijd weer tot de warmste jaren behoorde laten wij ons in Rotterdam vrolijk in de maling nemen.
Rotterdam stoot gemiddeld per inwoner veruit de meeste CO2 uit in Nederland. Niet gek ook met onze wereldhaven binnen de gemeentegrenzen. De haven is verantwoordelijk voor ongeveer 90% van de Rotterdamse CO2-uitstoot. Maar Rotterdam heeft ambities om die uitstoot sterk terug te dringen met het Rotterdam Climate Initiative waar hoog over wordt opgegeven. Eerder dit jaar was al in het nieuws dat die doelstelling in gevaar is en dat bleek ook weer uit een artikel in Trouw afgelopen week.
De twee grote kolencentrales die op de Maasvlakte gebouwd zijn gooien roet in het eten. Wie gaat er dan ook twéé gigantische kolencentrales bouwen als je de CO2-uitstoot omlaag wilt brengen? Dat is natuurlijk de hamvraag!
De centrales zijn door de politieke molen geloodst met mooie verhalen over duurzaamheid van de energiemaatschappijen en politieke voorstanders. De CO2 zou worden afgevangen en worden opgeslagen diep onder zee. Dit noemt men Carbon Capture & Storage (CCS). Onder die voorwaarden zijn de politieke partijen akkoord gegaan. Nu de kolencentrales bijna af zijn blijkt die CO2 afvang helemaal niet haalbaar is – een weg terug is uiteraard niet voor handen. Die CO2 gaat dus gewoon de lucht in. Einde ambities Rotterdam om de uitstoot te verminderen.
Eigenlijk stoelt het hele Rotterdam Climate Initiative op CCS. Alle andere acties zijn voor de bühne en leveren hooguit marginale winst op. Die elektrische auto’s en oplaadpunten leveren geen CO2-winst op als die stroom uit een kolencentrale komt. Bovendien, één centrale stoot al meer CO2 uit dan alle Rotterdamse auto’s bij elkaar!
Nee, de ambities zijn alleen haalbaar met CCS. Nu dat, zoals sommigen al zeiden bij de besluitvorming, niet haalbaar blijkt te zijn is dat hele Climate Initiative een wassen neus gebleken. Energielobby geslaagd. Zijn we er toch weer ingetuind…
door Tim de Bruijn
Rotterdam laat zich van zijn beste kant zien
Dat Rotterdammers liefde hebben voor de stad is zo onderhand wel duidelijk. Dit uit zich in merken, winkels en zo nog wat. Maar ook feestjes worden verbonden aan een ontluikende liefde. Afgelopen week waren er twee goede voorbeelden van harde Rotterdamse feestjes.
Cinerama bezweek bijna onder het geweld van een horde dat het rode pluche van de vloer danste. In de foyers van de haast monumentale bioscoop hadden een aantal trotse organisatoren het op zich genomen om “uit liefde” de bezoekers te trakteren op een spektakel. Compleet met Absintbar, videokunst en veel decibellen aan goede muziek. Deze plek wordt al jaren geteisterd door onzekerheid vanwege de mogelijke sloop en dat moet afgelopen zijn. Cinerama leeft!
De mogelijke crisis die zou ontstaan als Cinerama werkelijk sluit kan groot zijn. Het filmfestival zal onmogelijk weinig plek hebben in de binnenstad met als gevolg een massale verhuizing naar Rotterdam-Zuid, of misschien wel een andere stad. Dit mag niet gebeuren!
Een ander partijtje dat plaatsvond was Oranjebitter. Met een vijfjarig jubileum groter dan ooit en al enkele dagen voor aanvang uitverkocht. Wat ooit begon als een buurtfeest tijdens Koninginnedag is uitgegroeid tot een waar festival met oud-Hollandse spelen en drie podia. Grote namen uit het Nederlandse clubcircuit gaven acte de présence en ook The Opposites brachten bloedneuzen naar de Parklaan.
De klap op de vuurpijl, met ook daadwerkelijk vuurwerk, was ongetwijfeld Lee Towers. Net uit Ahoy gesneld om het grote veld te trakteren op tranen in de ogen en handen in de lucht, want waar met z’n allen gezongen wordt daar is emotie. You’ll never walk alone, het geadopteerde clublied van Feyenoord klonk uit duizenden kelen. Met als toegift Simply the best. Lee poetste de gouden microfoon nog een laatste maal op en zong dit speciaal voor de grootste havenstad. Rotterdam trilt op zijn grondvesten en de Nieuwe Maas klotst dronken mee.
Om maar te zeggen: het kan dus wel. Feesten in Rotterdam zonder gezeur over geluidsoverlast of draconische beveiligingsmaatregelen. Hoek van Holland was een drama, maar ligt achter ons. Rotterdam laat zich thans van zijn beste kant zien!
door Gino van Weenen
Deelgemeente, mag ik oversteken – ja of nee?
Ah, de Noorderboulevard. In de lente en de zomer heerlijk struinen langs de schitterende winkelpanden, de bruisende grand café’s en je verlekkeren aan de nouveaux riches en de celebs die al heel vroeg, nippend aan een peperdure cocktail, al niets meer van de zonnige dag verwachten.
In de winter maak je er lange wandelingen, diep weggestoken in de kraag van je designer trenchcoat om na een uurtje of wat een Irish Coffee te gaan drinken in het meest statige etablissement dat de buurt te bieden heeft. Marvin Gaye heeft er nog opgetreden. De Noorderboulevard – een plek om weg te dromen. Spreek de naam langzaam uit (noor-der-bou-le-va-aaa-rd) terwijl je de rook van een verse Montecristo uitblaast.
Het is wonderlijk hoe ver je al associërend met een naam kunt komen. Maar nu weer terug naar de realiteit. De Rotterdamse ‘noorderboulevard’ is de wat koddige term die de deelgemeente Noord geeft aan de Zwart Janstraat en de Noordmolenstraat. Hier zeker geen Saint-Tropeztoestanden maar een eindeloze rij islamitische slagerijen, belwinkels, filiaalketens uit de lage prijsklasse en fastfood zo ver het oog reikt. De straat kenmerkt zich vooral door de aanhoudende verkeerschaos. De Noordmolenstraat is een hel van eenrichtingsverkeer dat vervolgens in tegengestelde richting op de Zwart Jan knalt. Daar staat het verkeer vaker stil dan dat het rijdt, en onderwijl steekt men kruip-door-sluip-door de straat over. ’S Avonds en ’s nachts vormt de dan zo goed als lege straat een racebaan voor alle stoere binkies met een tweedehands Mercedes die Rotterdam-Noord rijk is.
Vorig jaar begon de deelgemeente daarom een offensief om de verkeerssituatie te verbeteren. De eerste poging was een schot in de roos – het vernieuwde kruispunt Zwart Janstraat/Bergweg is een veel overzichtelijker situatie dan tevoren. Maar nu men de gehele Zwart Jan heeft aangepakt moet deze bewoner van Rotterdam-Noord iets van het hart – waar zijn de zebrapaden gebleven!? In de nieuwe situatie zijn deze vervangen door bollingen in het wegdek die het verkeer in theorie zouden moeten afremmen. Gezien de start-stopmethodiek van de Zwart Janstraat vooral een denkbeeldige maatregel. Maar simpel en veilig oversteken is er niet meer bij. Tussen de overgang naar de Noordmolenstraat en het kantoor van ING bij de Bergweg ligt geen enkele voetgangersoversteekplaats meer. Ik vind dat levensgevaarlijk, zeker gezien de grote hoeveelheid kinderen die er lopen.
Van een idylle zoals geschetst in de eerste alinea van dit stuk droom ik echt niet – het zou Rotterdam zelfs misstaan. Maar veilig oversteken kan er toch wel van af? Tot mijn vreugde heb ik inmiddels vernomen dat enkele ondernemers een petitie zijn gestart en D66 Rotterdam-Noord inmiddels vragen heeft gesteld.
Dus hoe zit het deelgemeente? Mag ik voortaan oversteken – ja of nee?
door Vincent Cardinaal
Nog geen reactie — begin de discussie!