Het schijnt dat gedeelde ergernissen een band scheppen. Mocht u daarom tijdens de vrijdagmiddagborrel om een gesprek verlegen zitten, uit dan eens uw frustratie over de veel te beperkte openingstijden van de Rotterdamse musea. En waar kan je in godsnaam in de stad nog fatsoenlijk je fiets kwijt?! U bent zo een gesprek van dertig minuten verder. Voor de wat beschonkener uurtjes van de vrijdagnacht is dit wellicht een leuke vraag om over te filosoferen: welke in de wederopbouw gesneuvelde gebouwen moeten zo snel mogelijk worden herbouwd? Prettig weekend!
Rond lunchtijd open, rond acht uur dicht
Stapvoets, met de zweethandjes op de rug, beweegt de menigte zich langs het werk van Jean Paul Gaultier. Het is de een-na-laatste dag van de tentoonstelling en de Kunsthal doet dienst als oververhit massagraf. Wanneer wordt omgeroepen dat voor deze ene keer een oogje toegeknepen wordt en de deuren pas om acht uur zullen sluiten, is de vreugde groot.
In de afgelopen vier maanden heb ik wekelijks geprobeerd een kijkje te nemen in de Kunsthal, maar is dit telkens niet gelukt. Doordeweeks moest ik werken en op zaterdag vaak ook. Ondanks dat de crisis verwoed om zich heen grijpt, zijn er met mij toch nog zo’n zeven en een half miljoen werkende Nederlanders. Zaterdagen zijn onze museumdagen. Dan staan wij in de rij en hebben wij zweethanden. Daarom in deze De Beste Stuurlui een verzoek aan de directeuren der Rotterdamse musea / tentoonstellingsruimten.
Beste …..,
Neem eens een voorbeeld aan het Anne Frankhuis: iedere dag tot zeven uur ’s avonds geopend. ‘s Zaterdags zelfs tot negen uur! Of aan het Van Goghmuseum: dagelijks tot zes uur open en op vrijdagen tot tien uur ’s avonds. Wat een feest moet het zijn om vanuit de vrijdagmiddagborrel een zonnebloem mee te kunnen pakken.
De doodsteek: neem desnóóds een voorbeeld aan het Ajaxmuseum. Iedere dag, óók op zondagen, tot zeven uur ’s avonds geopend. Op donderdagen kun je er tot negen uur terecht. Mocht je de meeuw van Eddy Treijtel van dichtbij willen aanschouwen: bij Feyenoord ben je slechts tot half vijf welkom.
Een museumbezoek in Rotterdam, waarin je van een afstandje, relaxed de kunst kunt bekijken is een voorrecht voor the happy few: de bejaarden en de werkelozen. Dit terwijl zij kortingspassen hebben en geen geld uitgeven. Bovendien, verlichten doe je ’s avonds, niet op dinsdagmorgen.
Mijn advies: ga rond lunchtijd open en rond acht uur dicht. Zo kan iedereen langs komen en kopen zij die geld verdienen wellicht een boek of een ansichtkaart. Misschien bestellen ze warempel een fles wijn in het museumcafé, omdat het zo dolletjes gezellig was. Ik was in ieder geval finaal uitgeput na drie uur stapvoets dralen langs de korsetten van JP.
Een andere oplossing: hang dat hele museum aan de wilgen en wordt een website. Ben je in ieder geval 24/7 bereikbaar.
door Dore van Duivenbode
Parkeerproblemen
In de stad is de fiets het beste vervoersmiddel. Het is sneller, schoner, goedkoper en makkelijker dan wel ander vervoersmiddel ook. Mensen die met de auto de stad in gaan zijn vervuilend en niet goed bij hun hoofd.
Maar de laatste tijd is er een probleem geslopen in mijn stedelijke fietsutopie. Een probleem dat ik eigenlijk alleen van de naar mijn mening inferieure automobilist kende: een parkeerprobleem. Ik lachte mijn ouders altijd uit, als ze ’s avonds liever niet meer met de auto weggingen ‘want dan konden ze hem straks nergens meer kwijt.’ Het lachen is me vergaan, want ik ervaar hetzelfde. Hoewel ik vanuit mijn raam tien van die ‘nietjes’ zie staan, zijn die structureel volgeprakt en moet ik bij thuiskomst vaak de hele straat door om een hekje, paal of boom te vinden om het kettingslot omheen te slingeren. En dat is niet alleen zo in mijn eigen straat. Eigenlijk bij iedere bestemming in de stad – met als toppunt van frustratie het Centraal Station – moet ik minimaal 5 minuten extra reistijd incalculeren om mijn stalen ros fatsoenlijk weg te zetten.
Wat is er gebeurd? Zijn er minder ‘nietjes’ in de stad, of juist meer fietsen? Hoe dan ook, dit zou toch beter moeten kunnen. Rotterdam loopt over van duurzame en groene ambities. Mensen die uit hun auto en op de fiets stappen leveren daar een goede bijdrage aan. Dus daarom een oproep aan de gemeente: zorg voor hekjes, rekjes en paaltjes in overvloed en maak het reizen per fiets prettiger, makkelijker en aantrekkelijker. In ruil zal ik voortaan minder betweterig doen tegen automobilisten.
door Fay van der Wall
Herdenk (de slachtoffers van) de wederopbouw
Had u wel eens van de ‘Opbouwdag’ gehoord? Ik ook niet. Kennelijk is dat morgen op 18 mei, ter herinnering aan de datum waarop Witteveen in 1940 aan zijn wederopbouwplan begon. De naam alleen al doet denken aan oude polygoonjournaals, maar dit jaar wordt het stof afgeveegd en wordt de dag opnieuw in het zonnetje gezet ter ere van de 60e verjaardag van de Lijnbaan. Ook de invloedrijke Kees Vrijdag wil de Opbouwdag nieuw leven inblazen. Het AD citeert Vrijdag: “De dag van de wederopbouw zou op den duur misschien de plek kunnen innemen van de herdenking van het bombardement.” Opmerkelijke uitspraak voor een lid de Initiatiefgroep 14 mei, nota bene opgericht met het doel de herdenking van 14 mei 1940 meer inhoud te geven.
Ik ben opgegroeid binnen de brandgrens in een wederopbouwflat uit 1949, dus ik voel me helemaal thuis tussen de naoorlogse architectuur. Op bezoek in een oude stad als Delft of Utrecht, krijg ik altijd een beetje een vakantiegevoel. De wederopbouw is inderdaad een indrukwekkende periode, omdat er zo groots werd gedacht. De gematigde Witteveen mocht zijn taak zelfs niet afmaken, uiteindelijk zou de radicalere Van Traa de blauwdruk voor de nieuwe binnenstad bepalen.
Maar de wederopbouw is ook de tijd van het oogkleppen-modernisme. De binnenstad was niet bedoeld voor wonen en al helemaal niet voor gezinnen. Ik kan het weten, want ik had maar één buurmeisje in de buurt om mee te spelen. Als je je verdiept in wat er ná 18 mei 1940 allemaal is gesloopt, dan breekt zelfs het hart van een hoogbouwliefhebber als ik. Had die Schouwburg nou écht niet gered kunnen worden? Wat dat betreft kan ik me goed vinden in de uitspraak van de Rotterdamse kunstenaar Gyz la Riviere: “Rotterdam is drie keer gebombardeerd: door het fascisme, het modernisme en de stadsvernieuwing.”
Gisteren is de langverwachte film van La Rivière Rotterdam 2040 in première gegaan met als motto: “je kunt niet vooruit zonder achterom te kijken.” De film eindigt met een opsomming van gebouwen die volgens hem herbouwd moeten worden. Dus, een opbouwdag? Ja, maar alleen om de slachtoffers van de wederopbouw te herdenken. Bloemen leggen bij de oude schouwburg, de oude Bijenkorf, de Koninginnekerk, de Sint-Ignatiuskerk. Wellicht een mooi project voor La Rivière nu zijn film klaar is.
door Eeva Liukku
Al 17 reacties — discussieer mee!
Eeva zegt precies wat ik al jaren roep. Er moet ook eens een herdenking komen voor de verwoestingen die de stadsvernieuwing (lees: De Coolsingel; lees: de PvdA) in Rotterdam heeft aangericht.
Kijk! Een goed idee komt nooit alleen! 🙂
Zoals mijn opa eind jaren zestig riep: “wat de moffen lieten staan, dat gaat er nu wel aan”. Hij was dan ook slachtoffer van de stadsvernieuwing, die een prachtig singeltje als de Crooswijksekade in een treurig monument van betonrot veranderde.
Ik krijg wel eens de indruk dat de Rotterdamse bestuurders aan een soort collectieve psychische aandoening lijden. Obsessieve angst voor alles dat ouder is dan een jaar of tien.
Die tijd is toch wel een beetje voorbij Paul? Ik heb het idee dat we veel oudere panden tegewoordig toch wel goed behandelen. Een stuk beter dan in de stadsvernielingsperiode! Veel wederopbouw monumenten zijn of worden in oude luister hersteld zoals het HUF pand aan de hoogstraat en het ABN AMRO pand aan de Coolsingel. Wat dat laatste gebouw aan de binnenkant is aangedaan in de jaren 70 is ook een drama trouwens. Hele marmeren interieurs zijn eruit gesloopt en vervangen door goedkope troep omdat het interieur van een een bank er in die tijd vooral niet luxe uit mocht zien…
@ Matthijs: Wat is de Coolsingel aangedaan in de stadsvernieuwing?
De meeste panden dateren van voor de oorlog en de wederopbouwperiode. M.u.v. een C&A en wat kiosken. Maar of deze onder de stadsvernieuwingsperiode vallen…….
Wellicht bedoel je gewoon dat je de naoorlogse Coolsingel gewoon niet mooi vindt. Daar ben ik het niet mee eens. Hoewel het wel zo is dat deze straat op heel wat aspecten nog verbeterd kan worden: vooral wat betreft functies en buitenruimte
Op de Coolsingel staat het stadhuis… Daar is de stadsvernieuwing bedacht
ok…en een robeco toren en beursgebouw.
Het beursgebouw is van vóór het bombardement
@ Matthijs: of bedoel je de sloop van de Bijenkorf?
In 1960 werd het op last van de gemeente – feitelijk net 30 jaar oud – de Bijenkorf gesloopt in verband met de aanleg van de Westblaak, gewenste zicht op het Water en de metro naar Rotterdam-Zuid…….
Dat is wel een misser ja……maar valt niet onder de missers uit de stadsvernieuwingsperiode, maar uit de wederopbouwperiode.
Beurs: ik bedoel de groene schijf….die is na-oorlogs. Rest inderdaad vooroorlogs.
Fay! Ja! Ja! Driewerf ja! Ik woon aan het begin van de Schiedamseweg, en daar staan voor een goede 5 miljoen fietsen welgeteld 4 van die palen om deze aan vast te maken. Mijn favoriete alternatief is een lokale lantaarnpaal (mijn fiets er zelfs al eigenhandig een groef in gemaakt), maar ik vind het – serieus – van de zotte dat je zo veel moeite moet doen om een transportmiddel te stallen dat de daarvoor verantwoordelijke instantie aan de andere kant vol continu aanmoedigt om te gebruiken. Foei, gemeente Rotterdam!
(ik heb ook een auto, trouwens, maar ik durf na dit betoog van Fay niet te beweren dat het absoluut en volledig volkomen onmogelijk is om dat ding waar dan ook in de stad kwijt te raken, Pernis en het Vierhavengebied daargelaten; het gekke daarbij is dat het aantal parkeerplaatsen bijvoorbeeld hier in Tussendijken afneemt, terwijl er niet meer fietsstalplekken voor in de buurt komen)
(en nee, nee, nee, kom níet met de opmerking dat je ook bij de gemeente zo’n groene fietshut kan aanvragen voor 4 fietsen, want dat moet met minimaal 100 mensen gebeuren, het duurt onbestemd lang voordat het gerealiseerd is, je hebt maandelijke kosten, én je moet nóg een extra slot open en dicht doen voordat je eindelijk weg kan rijden)
@dore toen het nieuwe wereldmuseum werd geopend waren ze ook elke avond tot 20 of 21 uur open. Ik zag net op de website dat dit ook nog maar tot 17:30 is. Waarschijnlijk omdat de kans dat er op een willekeurige doordeweekse avond bij een gewone tentoonstelling meer mensen door een rotterdams museum lopen dan over de lijnbaan waar winkels extra lang geopend zijn. Hoe werelds wij ook denken te zijn in rotterdam, uiteindelijk gaan ook modemeisjes als jii na een dag lang werken liever naar huis dan naar het museum…..
Tja, dat van die fietsen houdt mij ook al een tijdje bezig.
Ik heb het idee dat er veel meer nietjes zijn bijgeplaatst maar dat deze inderdaad altijd vol zitten. Het aanblik van een leeg plaatsje doet mij altijd twee keer doen kijken om er zeker van te zijn dat ik het echt goed heb gezien. Soms.. als de nood hoog is, parkeer ik mijn fiets soms helemaal vrij! Dit voelt haast, zo schat ik dan in, hetzelfde als ergens naakt rondlopen. Een mengeling van enerzijds non-conformistische vrijheid en kwetsbaarheid anderzijds.
Daarnaast heeft de gemeente ook het beleid om verschillende wijken (Kralingen moet er sinds kort ook aan geloven) om zogenaamde “weesfietsen” op te ruimen. Prima idee m.i. totdat je een maand met vakantie gaat en je fiets opeens opgeruimd is. Dit ruimen in combinatie met de extra nietjes zorgt er echter niet voor dat je je fiets makkelijker kwijt kan. Zou het dan zo drama zijn om met de auto de stad in te kunnen dat iedereen wel met de fiets moet komen? Of kom ik misschien alleen maar op plaatsen waar de rest ook met de fiets komt (ik noem een Witte de With of een Nieuwe Binnenweg).
De enige oplossing die ik kan bedenken is het nog meer bijplaatsen van geschikte stal locaties. Met ruimtegebrek tot gevolg..
“een gewone tentoonstelling meer mensen door een rotterdams museum lopen dan over de lijnbaan waar winkels extra lang geopend zijn. ” heel erg klein is. Moest ik daar nog aan toevoegen
Hoi Diego,
Jij hebt het over de Nieuwe Binnenweg en de Witte de With, en je hebt gelijk dat daar iedereen op de fiets heen gaat (en dan vooral in de avonden en weekenden). Ik kan nog best begrijpen dat voor al die fietsen op die piekmomenten geen mooi plekje beschikbaar is. Het gaat mij hier nu vooral om de ‘gewone’ straten in de stadse woonwijken, waar bewoners iedere dag, ’s ochtends en ’s avonds, hun fiets kwijt willen.
En ik vind het ook doodeng om mijn fiets ‘los’ te parkeren, een angst die helaas zijn oorsprong vindt in veel gestolen fietsen.
Inderdaad. In het begin waren ze zelfs tot 22.00 uur open. Ik ben daar vaak geweest om even te ontspannen na werktijd. Dat was echt briljant want er kwam voor de rest bijna niemand en dat had ik het idee dat ik een soort privémusuem bezat.
Financieel gezien was dat natuurlijk gekkenwerk want voor die ene bezoeker moest wel een hele sloot aan bewakers, garderobepersoneel, kassapersoneel etc. uren maken dus daar zijn ze mee gestopt. Ik heb daar wel begrip voor, hoe jammer het ook is.
En het experiment van het Wereldmuseum bewijst dat Rotterdammers graag langere openingstijden willen op papier maar zodra ze er gebruik van kunnen maken niet komen opdagen.
Ha Mariska en LG,
Vijf dagen per week tot 20:00 open is m.i. dan ook wat veel, maar ik kan mij voorstellen dat er vanaf bijv. donderdag t/m zaterdag belangstelling is voor ruimere openingstijden. Naar het museum i.p.v. naar de film… Ook zal het wat marketing en tijd nodig hebben om dit aan de man te brengen. Vijf dagen per week om 10:00 open en om 17:00 dicht, werkt immers blijkbaar ook niet optimaal.
p.s. om mij na het bezoek aan Jean Paul Gaultier nou direct tot modemeisje te classificeren, is eigenlijk wel wat lullig voor de daadwerkelijk modemeisjes…