Samen met AIR, het architectuurcentrum van Rotterdam, besteedt Vers Beton aandacht aan het project PLUG Rotterdam. PLUG brengt beweging op stadslocaties die wel wat reuring kunnen gebruiken en onderzoekt wat er idealiter in de toekomst moet gebeuren om de plaatsen weer permanent ‘levend’ te krijgen. Vandaag het vierde artikel in deze reeks met PLUG locatie #035: Hooidrift. Vers Beton-redacteur Dore van Duivenbode bezocht deze plek en sprak met architect Eireen Schreurs (SUB office) en met Roy Sieljes, één van de potentiële kopers van het te realiseren woningbouwproject.
Op de Hooidrift, tussen de Mathenesserlaan en de Heemraadssingel in, werd tien jaar geleden een huizenblok gesloopt; er zou nieuwbouw komen. Die kwam er niet. Als alternatief werden er een picknicktafel en een kruidentuin gestationeerd. Ter vermaak is van drie stoelen en een fietswrak een hut gebouwd. Tussen het gras staan her en der borden in de grond getimmerd met het dictaat: ‘Hondenpoep opruimen’. Tussen datzelfde gras liggen her en der hondendrollen. Het parkje annex hondenuitlaatplaats is één van de laatste bouwkavels in het Nieuwe Westen.
Tien jaar na de sloop lijkt er iets op het stuk grond te gaan gebeuren. De spannende hut ten spijt, hebben architectenbureau SUB office en adviesbureau Urbannerdam zestien kopers verzameld om de nieuwbouw eindelijk te realiseren. Het plan is verschillende woningtypes te ontwikkelen als alternatief voor de seriematige woningbouw. Architect Eireen Schreurs liep een jaar geleden langs de plek. Een idee ontstond. Eireen: ‘We hadden de kavel al langer gezien, maar geen actie ondernomen. Vorig jaar was het een rustige tijd voor ons bureau en besloten wij er een gooi naar te doen.’
Zestien kopers, acht architecten en één bureau
De helft van de kopers is zelf architect. Roy Sieljes (MVRDV) is één van hen en tevens bestuurslid van de kopersvereniging. Ook is hij de huidige buurman van Eireen. Roy: ‘Zestien kopers, en dan óók nog eens zo veel architecten, betekent: heel veel kapiteins op één hele kleine boot.’
Als ervaringsdeskundige gaf Roy zich op als bestuurslid. Roy: ‘Ik wilde nuttig bezig zijn. Ook heb ik, samen met Eireen, een dergelijk project al eens in de Volmarijnstraat meegemaakt. Toen, zeven jaar geleden, waren alle betrokkenen veel naïever. Er zaten kunstenaars bij die de meest wilde plannen hadden, maar geen idee hadden hoe het aan te pakken. Nu doen er ook mensen met geld en verstand van zaken mee. Dat is best lekker.’
Je eigen huis ontwerpen, het lijkt de ultieme architectendroom. Toch hoeft dat ideaal van Roy niet zo. ‘Ik vind het veel belangrijker dat de straat er op vooruit gaat dan dat ik mijn handtekening achterlaat. Als je dat laatste cruciaal vindt als architect, dan moet je niet in de stad gaan wonen, maar ergens op het platteland. Daar is nog plek zat.’
Samen beslissen
Met zijn zestienen een stuk grond kopen van de gemeente, dit bij een bank zien te financieren en hier met de aangestelde architect een gezamenlijk ontwerp voor rond krijgen, is net zo ingewikkeld als het klinkt. Roy: ‘Voor ons allen is het wennen, wij zijn namelijk nooit de baas. Nu moeten wij ineens gezamenlijk beslissingen maken.’ Ook is het voor architectbureau SUB office een nieuwe manier van werken en verkoopt de gemeente niet zo vaak grond aan particulieren. Roy: ‘Nu beschermt iedereen zijn deel nog en is het aftasten. Dat is onderdeel van het proces. Als alles straks achter de rug is en wij er samen uit zijn gekomen, brengt dat cohesie in de buurt.’
Eireen: ‘Het meest interessante is het samenbrengen van die zestien verschillende wensen tot één collectief. SUB office heeft de eindregie. Wij doen de voor –en achtergevel. Maar mensen zoals Roy komen, denk ik, zelf met een plattegrond, een interieur. Onze taak is kritisch mee te denken en er één geheel van te maken.’
Voor de kopers zit het financiële voordeel in de gedeelde projectontwikkeling. Ook wil Roy zo veel mogelijk zelf doen. ‘Die geldwinst zijn wij volledig kwijt aan tijd. Nu is het voor architecten een, laten we zeggen ‘rustige tijd’, dus is dat niet zo erg.’
Ondanks dat het startschot nog even op zich laat wachten, heeft de visueel ingestelde Roy Sieljes wel al een Pinterest aangemaakt voor de kopersvereniging. Er zijn voorbeelden te vinden van woningen met verschillende lagen, strakke lijnen en gestuukte, metalen, dichte en begroeide gevels. Roy: ‘Het is nog te vroeg om de woonbladen tevoorschijn te halen. Eerst de grond maar eens zien te krijgen. Maar zo’n Pinterest is een goed begin, dan kan ik alvast een beetje dagdromen.’
PLUG is op zoek naar nieuwe locaties! Weet jij waar open gaten, hoeken of koppen in Rotterdam te vinden zijn? Of ben je zelf bezig een PLUG-project van de grond te krijgen? Help mee om beweging te krijgen rond kleine bouwprojecten die de stad vormen en verrijken. Mail je locatie, plan of project naar de redactie via [email protected], of kijk voor meer informatie op www.plugrotterdam.nl.
Al één reactie — discussieer mee!
Ach, nee, wat jammer. Op deze plek, hondepoep of niet bouwen kinderen uit de buurt met organisch tuinafval van een hoveniers bedrijfje aan hun eigen ideale stadstuin/parkje. Ieder jaar strooien de kinderen bloemzaad en worden er plannetjes gemaakt zoals de tipi, nu nog onbegroeid, maar een mooi vlechtwerkje dat wanneer begroeit een mooie speelhut vormt. Er worden heuveltjes gecreëerd van takken en bladeren die composteren en ga zo maar door. Het gaat niet snel, ze zijn al drie jaar bezig, maar het is een mooi klein en bovendien kostenloos project dat de kinderen uit de buurt leert dat je respect moet hebben voor wat groeit en bloeit. Echt hun eigen paradijsje dus. Jammer, heel erg jammer, zeker omdat er kinderen van heel veel verschillende achtergronden samen spelen en dat is heel veel waard voor onze buurt waar alle volkeren eindelijk verbroederen. Mede dankzij projectjes als deze is de wijk van een 4 (5 jaar geleden) nu een voldoende op de veiligheidswijzer van R’dam. Ik ben het dan ook hartvochtig oneens met de architecten dat het meest interessante de samenhang vinden is tussen de kopers en de wensen om cohesie te creëren voor de buurt, want dat is nu precies wat dit stukje grond reeds doet voor de buurt, cohesie brengen! Daar hebben we echt geen nieuwe woningen voor nodig.