Ga naar de inhoud

De Beste Stuurlui: televisiedemocratie, krekelcriminaliteit en de bus naar Zestienhoven

De Beste Stuurlui maken zich zorgen: verwordt onze Rotterdamse gemeenteraad tot een televisiedemocratie? Ondertussen is er in de stad sprake van een heuse krekelcriminaliteit. En hoe kom je in godsnaam op zondagochtend om 7.20 uur op Zestienhoven?

Televisiedemocratie

Gisteren werd duidelijk dat er in de gemeenteraad geen meerderheid bestaat voor het voorstel van het college om voor 165 miljoen euro garant te staan voor de bouw van Het Nieuwe Stadion van Feyenoord. Is er groots en meeslepend gedebatteerd in de raad? Is er hoofdelijk gestemd zodat duidelijk werd welke PvdA-leden zouden afwijken van de partijlijn? Nee. En dat is jammer. De raad maakt zich schuldig aan wat ze Feyenoord verweet: het ontwijken van het debat.
Op woensdagavond maakte fractievoorzitter Ronald Schneider in het programma Knevel & Van de Brink al bekend dat Leefbaar Rotterdam unaniem tegen het plan zou stemmen. Na het wegvallen van de steun van coalitiepartij D66 was Leefbaar de laatste partij waarmee het college de garantstelling kon binnenslepen. Wethouder Laan zal donderdag dan ook een kater van jewelste hebben gehad en ze sprak de raad dan ook bits toe.
Het college trok het voorstel in, en dus werd er niet meer over gestemd. Hiermee maakte ze een fout. Knevel & Van de Brink is namelijk geen alternatief voor de raadszaal: de andere partijen en het college zaten er immers niet aan tafel. Natuurlijk, er was in de commissies al veel gedebatteerd over dit onderwerp. De politici wisten inmiddels hoe de verhoudingen lagen. Maar er is nog een belangrijke reden om toch te stemmen, die Ronald Schneider als enige aanhaalde: “de burgers hebben recht op debat”.
Het was meer dan duidelijk dat het publiek inderdaad behoefte had aan een debat waarin de partijen zich konden positioneren, standpunten konden uitdelen en het college kenbaar konden maken wat ze van het voorstel vonden. Want de publieke tribune zat helemaal vol, voor de deur stonden supporters en andere geïnteresseerden die niet meer naar binnen konden en de perstribune barstte uit zijn voegen. De ME vond het zelfs nodig vond om op drie plaatsen rondom het stadhuis te surveilleren.
Daar waar verschillende partijen Feyenoord hebben verweten dat ze het debat hebben geschuwd, zijn ze nu zélf schuldig aan het weglopen voor het debat. Alsof de raad alleen maar als klapvee mag mééstemmen met alle voorstellen van het college. De coalitiepartijen en het college kwam het vast goed uit dat er na het optreden van Schneider in Knevel & Van den Brink niet meer hoefde te worden gestemd. Leefbaar had kennelijk niet genoeg politiek fingerspitzengefühl om te voorzien dat het college het voorstel zou intrekken. En zo werd de Rotterdamse politiek gereduceerd tot een televisiedemocratie.
Door Eeva Liukku

Illustratie
Illustratie ‘De beste stuurlui’

 

Krekelcriminaliteit

“Ik hoef niet op vakantie want ik woon in Rotterdam.” Die gedachte heeft een inwoonster van deze stad bijna opgebroken. Mijmerend in haar achtertuin bedacht ze namelijk dat het getsjirp van krekels haar vakantiegevoel zou kunnen vergoten. De beestjes herinnerden haar aan de mooie vakanties in Frankrijk… Aldus toog ze naar de dierenwinkel en kocht voor € 1,75 een doosje huiskrekels die zij losliet in haar achtertuin. Een glaasje witte wijn maakte het vakantiegevoel compleet.

Een tweet van de dame in kwestie leverde haar een brief op van het Ministerie van Economische Zaken: het uitzetten van uitheemse dieren is verboden. En erger: door het gebruik van de hashtag #zomertip “heeft zij anderen aangezet tot het doen van hetzelfde.” Het Ministerie dreigde met een heuse dwangsom. En inderdaad, bij navraag bij bureau Stadsnatuur blijkt: “de ecologische impact van de huiskrekel is nihil, hij komt in stedelijk gebied vaker voor. Maar hij was nog niet bekend in Rotterdam”.
De beste stuurlui weten: uitzetten, of dat nu van huiskrekels is of van asielzoekers: het is vragen om problemen.
Door Marina Meeuwise

Om 7.20 naar Zestienhoven

In september vlieg ik naar Praag. Wat ik daar stiekem het allerleukst aan vind, is dat ik weer mag vliegen vanaf Zestienhoven, pardon, Rotterdam The Hague Airport. Het voelt heel luxe om een uur voor vertrek van huis te kunnen en drie uur later in een ander land te staan. Dat geeft Rotterdam toch nét dat beetje metropoolgevoel.
Niettemin valt er altijd wat te zeiken. Mijn vlucht naar Praag vertrekt op zondagochtend om 7.20 uur en wie schetst mijn verbazing? Geen bus die vóór 9 uur die kant op rijdt. En nee, ik heb geen auto, en nee, ik ga niet met de taxi en nee, fietsen naar het vliegveld is ook geen optie.
De relatie tussen Zestienhoven en het openbaar vervoer is altijd moeilijk geweest. De oude directie van de luchthaven geloofde niet in de combinatie van vliegen en OV – zij richtten zich puur op zakelijk vliegverkeer. Bij de aanleg van RandstadRail werd er gekeken naar een mogelijkheid tot het leggen van een metroverbinding naar het vliegveld, zonder resultaat. De terminal is zo onhandig gepositioneerd dat je met het perron altijd in een niemandsland zult eindigen, aan de verkeerde zijde van de startbaan.
En dus zijn vliegende Rotterdammers op reguliere tijden gedoemd tot lijn 33. Als je een vroege vlucht boekt, heb je pech. Met mijn klacht krijg ik op het Facebookaccount van Rotterdam The Hague Airport nul op het rekest. Er worden wat algemeenheden mijn kant op geslingerd (bus 33 rijdt erheen mevrouw), maar de meest logische optie wordt niet ter sprake gebracht: een pendelbus. Eentje die je op alle tijden van de dag bij het vliegveld brengt. Zolang dat niet als mogelijkheid wordt aangeboden, zal Rotterdam toch een beetje een dorp blijven.
Door Hilde Westerink

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam

We kunnen deze artikelen alleen maken dankzij onze leden. Lees onbeperkt alle artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • “Een leefbare stad is een stad die goed is voor kinderen”

    • Architectuurkritiek

    Stedenbouwkundige Maria Vassilakou weet hoe je mensen op hun gemak stelt. Wenen, waar ze decennialang werkte, is al jaren een van de leefbaarste steden ter wereld. Vassilakou pleit voor holistisch beleid van de lange adem in dienst van een simpel, maar ambitieus doel. Een interview over de geheime ingrediënten voor een leefbare stad.

  • Waarom gaan de plannen voor Boijmans niet radicaal uit van het bestaande museum?

    • Architectuurkritiek

    Architect Sereh Mandias schijnt haar licht op het gebouw van Museum Boijmans van Beuningen, de uitbreidingen door de jaren heen en de nieuwe plannen. En vraagt zich af: past de ‘ambitievariant’ wel in de huidige tijdgeest?

  • “De gemeente gelooft niet in wooncoöperaties, ze heeft meer vertrouwen in de markt”

    • Architectuur en stedelijke ontwikkeling

    Bij ‘sociaal leegstandbeheer’ worden mensen tijdelijk in een gebouw gehuisvest, bijvoorbeeld omdat het op de renovatie- of slooplijst staat. Deze tijdelijke huurders vormen vaak een waardevolle gemeenschap voor de buurt. Ondanks lange renovatietrajecten, zijn in Rotterdam steeds minder van dit soort gebouwen beschikbaar. “Het wordt allemaal overgelaten aan antikraakbedrijven of ontwikkeld.”

  • Alle artikelen

De agenda die je aan het denken zet

  • On 21 November platform for city culture De Dépendance welcomes Michèle Lamont, an acclaimed Harvard sociologist, to discuss her new book ‘Seeing Others: How Recognition Works and How it Can Heal a Divided World’ at De Sportschool, Rotterdam-Charlois. 

    Venue: De Sportschool
    Datum:
  • Geniet van vier dubbelconcerten waarbij veelbelovende talenten en bekende namen het podium delen.

    Venue: Batavierhuis
    Datum:
  • In de maand november doet de Pointer pop-up redactie in onderzoek in Rotterdam. Vanuit een…

    Venue: Witte de Withstraat 42
    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam