Vincent Cardinaal vertelt elke twee weken het ‘verhaal van een straat’, met beeld van fotograaf Menno Bouma. De straten van Rotterdam vormen niet alleen letterlijk de stad, ook figuurlijk zijn zij een raster waarin verleden, heden en misschien zelfs toekomst samenkomen. Voor het negende en laatste deel kijken we terug op de serie en bezoeken we de meest recente straatnaam van de stad: de Linatebaan.
Dicht tegen de land- en startbaan van Rotterdam-The Hague Airport (u mag ook gewoon Zestienhoven blijven zeggen) ligt hij: de Linatebaan. Of nu ja, ligt hij…hij is in aanbouw. Binnen afzienbare tijd zal deze in een kruisvorm lopende combinatie van parkeerplaatsen, talud en een weg gecompleteerd worden.
Vroeger kende dit gedeelte de naam Gatwickbaan, die in de hernieuwde variant de vervangende naam Linate krijgt. Beiden zijn vliegvelden, respectievelijk in Londen en Milaan. Ze zijn het qua naamgeving niet ver gaan zoeken, kortom. Het is momenteel de meest recente straatnaam van de gemeente Rotterdam, zoals te lezen staat in nummer 48 van het officiële Gemeenteblad, uitgekomen op 14 mei 2013.
In de buurt van de Linatebaan is niet heel veel te vinden. Er wordt kantoor gehouden door bedrijven van divers pluimage, je kunt er parkeren, naar de aankomsthal van het vliegveld wandelen. Niet ver hier vandaan zitten de vluchtelingen ‘gevangen’ waarvan het koninkrijk Nederland geen idee heeft wat er mee aan te vangen.
Met de Linatebaan sluiten we de serie “De straten van Rotterdam” af. Negen afleveringen lang zochten schrijver en fotograaf naar de beste voorbeelden om hun verhaal te vertellen. Het concept van de serie bleek daarbij niet voor alle lezers even duidelijk. Sommigen stoorden zich aan feiten die naar de hand werden gezet, anderen wilden niets liever dan interpretatieverschillen uitventen. De meesten lieten hun eigen mijmeringen los op de straten en wijken en kwamen daarmee het dichtst in de buurt van wat het doel van deze serie was. De insteek was nooit een generaliserende biografie van een straat te leveren. Feiten en historische ijkpunten waren weliswaar van belang, maar de persoonlijke visie van de makers stond altijd voorop. Niet voor niets vertelt de inleiding al dat de schrijver van de stukken zijn verhaal van een straat zal optekenen.
De straten van Rotterdam vormen letterlijk én figuurlijk de stad. Zonder de constant veranderende en subjectieve invullingen van haar bewoners zijn de straten tabula rasa. Juist de weerbarstigheid van de stadshistorie en de wetmatigheid van het dagelijks bestaan geeft ze betekenis. Daarbij kan er geen eenduidig profiel bestaan, zo is in ieder geval de overtuiging van de makers van deze serie. Gelijkenissen met bestaande personen en gebeurtenissen zijn misschien niet geheel toevallig, maar bovenal volstrekt onbelangrijk. De eigen versie prevaleert altijd.
De serie begon met de Zaagmolenstraat – het Rotterdam van ondernemers, de geboorteplaats van zijn grootste kunstenaar. Via het GroenLinks-walhalla van De Savornin Lohmanlaan en de sociale woningbouw van de Agniesestraat kwamen we uit bij wat volgens de schrijver van de serie de basis van een groeistad als Rotterdam is. De zeer controversiële Lodewijk Pincoffs staat voor de risico’s en de keerzijde die bij de voorspoed van Rotterdam hoort. Verder keken we naar de schitterende uithoek Heijplaat en zagen we hoe de Binnenweg al eeuwen de plaats van de stad is waar de zeven hoofdzonden zich het best manifesteren. Het verzetsverleden van de stad werd van een stem voorzien door de heer Rienks in Alexander en een verdwenen wijk in Crooswijk kreeg een persoonlijk requiem.
En nu dus de Linatebaan. Een plek zonder historie. Maar ook hier lijdt het geen twijfel dat het bestaan weer ongenadig zal toeslaan. Mensen zullen er naar hun auto lopen na een geslaagd sollicitatiegesprek. Een stel zal na een vakantie op de parkeerplaats definitief besluiten dat hun relatie gedoemd is om voort te blijven bestaan. De vluchtelingen van Zestienhoven zullen er misschien ooit een nieuw hoofdstuk van hun leven aanvangen.
Dat is waar de straten van Rotterdam voor staan. Ze zijn woordenboek, geschiedenis, springplank en Wikipedia tegelijk. De voortdurend in beweging zijnde stad geeft ze leven. Nu, vroeger en in de toekomst.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam
Word in november en december lid met flinke korting. Je leest Vers Beton een jaar lang voor slechts €50. Help jij ons naar de 1500 abonnees?
Al 3 reacties — discussieer mee!
Leuk stuk weer van een mooie serie.
Wat jammer dat de serie stopt! Ik las de stukken met plezier…!
Dank! In het najaar komen er weer twee nieuwe columnreeksen op Vers Beton, van twee nieuwe schrijvers/beeldmakers. Stay tuned, kortom:)