Naturel, Dierenspeciaalzaak en hengelsport

De website ‘Anders nog iets?’ verzamelt verhalen over Rotterdamse ondernemers die de stad verrijken met hun passie en hun ambacht. Hier worden de laatste markante, sociaal betrokken ondernemers die er nog zijn in het daglicht gezet. Hier kun je één verhaal lezen over Naturel, hengelsport- en dierenspeciaalzaak in Delfshaven, opgeschreven door Daniël Dee.
Naturel is een begrip in Delfshaven. Al ruim 75 jaar zit deze hengelsport- en dierenspeciaalzaak in de Grote Visserijstraat. ‘Je maakt eigenlijk altijd wel leuke dingen mee. Kinderen vinden het hier schitterend,’ aan het woord is Joke Termaat, samen met haar man runt ze Naturel. ‘Kinderen mogen altijd in de winkel komen kijken. We hebben natuurlijk ook een kleine diergaarde.’

In 1938 begon haar vader de winkel. ‘Op 1 april. Het klinkt als een mop. Wij zelf doen het nu 36 jaar. We hebben altijd in de Grote Visserijstraat gezeten. We hebben eerst op nummer 19 gezeten. Dat was een kleiner pand. We zijn naar nummer 5 verhuisd omdat er meer ruimte was. We zijn er ook twee jaar uit geweest, toen zaten we op de Grote Visserijstraat 81, wegens de renovatie van dit pand.’
‘Mijn vader was voorzitter van de duivensportvereniging. Hij deed veel met postduiven. In de winkel hadden we grote bakken met los schepzaad staan. Uit die bakken werd het duivenvoer en kippenvoer geschept. Dat is in de loop der tijden natuurlijk allemaal zo veranderd. Niemand mag hier meer duiven in de buurt hebben. Dan ga je verder switchen. Op een gegeven moment hebben wij ervoor gekozen om de dierenspeciaalzaak verder uit te breiden, met onder andere aquariums.’
Dat een dierenwinkel ook hengelsportbenodigdheden verkoopt lijkt een bizarre combinatie, maar de verklaring is even simpel als praktisch. ‘Hiernaast heeft een hengelsportwinkel gezeten. Die was tegelijk met mijn vader begonnen, maar die meneer kon niet meer tegen de buurt en is dus verhuisd. Bij ons kwam daardoor steeds meer vraag naar hengelsport en dus zijn we dat erbij gaan doen. Dat is nu alweer een jaar of tien, elf.’
De Grote Visserijstraat heeft in de afgelopen decennia enkele metamorfoses doorgemaakt. ‘Van een hele goede buurt werd dit een achterstandsbuurt en nu is het weer een opkrabbelende buurt. Ik ben hier in de straat geboren. Toen mijn ouders begonnen zat hier een groot winkelbestand, zodat je hier eigenlijk alles kon kopen. De supermarkt heeft er voor een groot deel aan bijgedragen dat al die winkels verdwenen. De kleine melkwinkel en de groenteboer zijn weg, daarvoor in de plaats zijn kapsalons en belhuizen gekomen. Dat is niet alleen hier, dat is gewoon landelijk, dat de kleine middenstand naar de knoppen wordt geholpen.’

‘Als je hier zit met 3000 euro huur, dan is het voor velen niet vol te houden. In deze wijk is dat belachelijk. Als je op een a-locatie zit, dan begrijp ik het nog wel, maar in een volksbuurt? Ze hebben het hier ook wel geprobeerd met nieuwe winkeltjes; een boekhandel, een galerie. Het zat vol, maar alles wat nieuw was is nu weer weg. Het is niet vol te houden voor startende ondernemers. Ze krijgen geen kans. Ze hebben allemaal een huurcontract van vijf jaar gehad. Als het je dan niet lukt om je kosten terug te verdienen, dan houdt het op. Het is niet anders. Wij zijn de enigen die hier standhouden in de straat.’
Het geheim van Naturels vasthoudendheid is te vangen in de begrippen innovatie, specialisatie en vriendelijkheid. ‘De supermarkt heeft ook veel diervoeding staan. Tegen spotprijzen kunnen wij nooit concurreren. Dus dat ga je er wat meer uitgooien en je gaat je wat meer richten op bepaalde merken die ze niet in de supermarkt verkopen. Zo hebben we altijd een boterham kunnen verdienen. Als wij met pensioen gaan, neemt onze zoon het over. De winkel blijft een familiebedrijf. En wij kunnen zo altijd nog een keertje helpen.’
Over het raarste wat ze hebben meegemaakt in de winkel hoeft Termaat niet lang na te denken. ‘Er kwam een Surinaamse meneer de winkel binnen en die liep direct naar achteren, naar de aquariums. Hij haalde een goudvis uit het water en beet zijn kop eraf, legde hem op de toonbank en zei: ‘Ze smaken niet zo lekker.’ Ik was zo overdonderd dat ik niet begreep wat er gebeurde op dat moment. Ik heb hem niet laten betalen, maar gewoon naar buiten laten lopen. Wat moet je met zo iemand? Het was niemand van onze klanten, het was een wildvreemde.’
Tekst: Daniël Dee

‘Anders nog iets?’ Vers Beton werkt samen met ‘Anders nog iets?’, een project van Annemarie Mosterd over ondernemers die de stad verrijken met hun passie en hun ambacht. Als consument betuigen wij vaak de liefde voor de buurtwinkel of ondernemer, maar met de voeten óf de wielen kiezen we vaak anders. Op www.andersnogiets010.nl worden de markante, sociaal betrokken ondernemers die er nog zijn, in het daglicht gezet. Volg ze ook via Facebook.