De Beste Stuurlui kijken terug op de week, en merken twee focusproblemen in Rotterdam. Tara ondervindt aan den lijve de gevolgen van haantjesgedrag op de EUR, terwijl Marina met lede ogen aanziet hoe de publieke omroep Zuid subjectief belicht. Hoog tijd voor een heroriëntatie dus.
En bier! Want het is vrijdagmiddag!
EUR: kijk eerst eens kritisch naar jezelf
Het collegejaar is deze week begonnen. Op de Erasmus Universiteit is dat een heus feestje, met de opening van het veelgeprezen Erasmus Paviljoen. Voor de voorzitter van het College van Bestuur, Pauline van der Meer Mohr, was het een mooie aanleiding om de publiciteit op te zoeken. Op radio Rijnmond klaagde ze over de eindeloze controles van de overheid, die de universiteit onnodig veel geld kosten. Zonde van mensen hun belastingcentjes, betoogde ze. Nu gaan mijn wenkbrauwen al snel omhoog bij dit soort populistische praatjes, maar het verhaal kreeg diezelfde middag nog een staartje.
Tijdens mijn eerste college van de masteropleiding Geschiedenis verwachtte ik hoogleraar Geschiedenis van Maatschappij, Media & Cultuur, Henri Beunders, te zien. Niet alleen vormt het uitzicht op zijn onderwijs een groot deel van mijn motivatie om deze master te kiezen, ook had ik gehoopt bij hem mijn scriptie te kunnen schrijven. Toen ik een twintig jaar jongere middeleeuwenspecialist op zijn plek zag staan, was ik dan ook meer dan teleurgesteld. Zijn vervanger verklaarde droogjes dat we de beste man niet meer zouden zien.
Het geheel begon verdachte trekjes te krijgen toen de substituut verklaarde “niks te mogen zeggen” over zijn spontane verschijning. Wel gaf hij te kennen dat het voor hem eveneens een grote verrassing was geweest, waardoor hij weinig tijd had gehad om zich voor te bereiden. Om het vak zich eigen te maken had hij gemakshalve de literatuurlijst en opzet van het vak veranderd. Tough luck voor de ijverige studenten die alles al gekocht en gelezen hadden. Plaatsvervangende gene maakte zich van mij meester toen bleek dat driekwart van mijn medestudenten nieuw waren aan de EUR. “Waren we maar in Leiden gebleven” zag je ze denken.
Ik vrees dat mijn geliefde professor het slachtoffer is geworden van ambitieus haantjesgedrag (denk: Onder Professoren, W.F. Hermans). Daar heb je niet alleen mij en mijn medestudenten mee, ook de uitstraling van de EUR loopt met dit soort actie’s een flinke tik op. Van der Meer Mohr zou er goed aan doen haar focus minder op de media te richten, en haar eigen organisatie kritisch onder de loep te nemen.
Door Tara Lewis
De stad als mentale vertoning
Afgelopen zondag keken de beste stuurlui naar de documentaire “Boksen op Zuid’. Hoofdpersoon was Jaap, een 84-jarige man die zichzelf typeerde als ‘iemand met een moeilijk karakter’. De documentaire volgt de dagelijkse beslommeringen van Jaap op de boksschool en schetst daarmee een beeld van Zuid, ‘het grootste achterstandsgebied van Nederland’.
De beste stuurlui moesten onwillekeurig denken aan Cinematic Rotterdam, een boek van Paalman uit 2010. In dat boek beschrijft hij op welke manier media en de gebouwde omgeving in Rotterdam – van 1920 tot 1980 – elkaar hebben beïnvloed. Zijn belangrijkste conclusie is dat de geschiedenis van Rotterdam in de film en op televisie – als een voorbeeld van ‘herinnering’ – een actieve bijdrage hebben geleverd aan de stedelijke ontwikkeling en de maatschappij in het algemeen.
Tja, denk je dan: als we weten dat film en televisie een bijdrage aan de stedelijke ontwikkeling leveren, waarom presenteert de publieke omroep dan in godsnaam een beeld van Zuid waarin de vooroordelen lekker hun gang kunnen gaan? Een beeld waarin de argeloze kijker uit Arnhem of Delfzijl nog meer het idee krijgt dat je op Zuid beter niet kunt vertoeven?
We weten dat ook de media de stad en stedelijke cultuur vormgeven en dat zij symbolen en referentiekaders aanreiken die op maatschappelijk en individueel niveau (al dan niet bewust) worden overgenomen en doorwerken naar het publieke domein. En toch: geen documentaire over de succesverhalen van Zuid. Want die zijn er. Ook.
Door Marina Meeuwisse
Al 8 reacties — discussieer mee!
Interessant om te lezen dat Beunders (ooit mijn scriptiebegeleider) ineens van het toneel is verdwenen. Maar dit stukje roept bij mij als lezer meer vragen dan antwoorden op. Waar is de goede man dan? Is hij helaas ziek of ontslagen? Is er een conflict, heeft hij een andere baan of is het slechts een onschuldig rooster-technische wijziging?
En heeft mevrouw Van der Meer Mohr hier nu wel echt wat mee te maken? En wat dan?
Kortom, ik ben benieuwd hoe schimmig die ‘verdachte trekjes’ nu eigenlijk echt zijn. Is er geen woordvoerder / decaan / whatever wie die wil reageren op de enigszins suggestieve verdachtmakingen hierboven? Hoor/wederhoor, tegels lichten, enzovoorts?
Ik zou haast zeggen: Lewis zou er goed aan doen haar focus minder op de suggestie te richten, en haar eigen stukje kritisch onder de loep te nemen. 😉
Beste Sjoerd,
Allereerst is een stuk als onderdeel van De Beste Stuurlui niet bedoeld als achtergrond of onderzoeksjournalistiek.
Je stelt enkele terechte vragen. Waarschijnlijk kun je ook zelf bedenken dat Beunders niet uit vrije wil een belangrijk vak uit de master laat vallen. Als hij ziek of verhinderd was, zou zijn vervanger dat hebben gemeld en zouden we hem de week daarop gewoon weer zien.
Iedereen binnen de faculteit houdt nochtans zijn lippen stijf op elkaar, ik behoor dan ook niks te weten (met de nadruk op ‘ook’, als je begrijpt wat ik bedoel). Ik hoop dat mijn stuk aanleiding is om vragen te stellen en de onderste steen boven te krijgen.
De voorzitter van het bestuur van de EUR is wat mij betreft verantwoordelijk voor intern (wan)beleid, het beste wat ik kan hopen is dat ze dit stuk als aanleiding ziet om het een en ander binnen onze faculteit onder de loep te nemen.
Dank voor de reactie, Tara! Ik ben benieuwd naar het vervolg en hoop dat je (niettemin) leuke en interessante colleges zult hebben.
Liever dan op de Erasmus-scrapatsen rageer ik op de berichtgeving over zuid. Schijnt de geesten te scheiden; love it or leave it & afvoerputje van Rotterdam of Cultural Boomtown. Ik mocht dit weekend het genoegen smaken om voor een socioloog en een journalist een rondleiding te organiseren door Arend en Berta, twee superzuiderlingen (en wie ze niet kent moet beter z’n best doen om zuid te ontdekken). ‘Nogal complex gebied’ was een reactie ‘over het algemeen vriendelijke uitstraling maar op sommige straathoeken wordt je weggekeken door grimmige groepen’. Zuid heeft veel gezichten en veel verhalen. Leukste observatie ‘materiaal voor minimaal 12 nieuwe Fellini films’ Maar geen open inrichting.
Ik snap Marinas bezwaar tegen Boksen op Zuid niet echt. Want noem dan eens voorbeelden waarop de docu Zuid negatief zou verbeelden.
Okay, er is aandacht voor de slechte kanten van Zuid en de succesverhalen worden onderbelicht. Maar dat is nu eenmaal de realiteit. Zuid loopt al decennialang lang achter op de rest van Rotterdam. Dat is overal voelbaar en . Niet vreemd dan dat er op nu op nationaal niveau wordt ingegrepen om daar middels het een kentering in te brengen.
Ik zou het bezwaarlijker vinden als er in de docu vooral aandacht was voor de ‘succcesverhalen’. Zondag heb ik ook weer gekeken en ik vind het juist een zeer gebalanceerde verbeelding van Zuid. Roy Dames zit erg dicht op de mensen en geeft zijn subjecten de ruimte om zichzelf te uiten maar ook om zichzelf te verantwoorden.
Mooi dat Tara de gang van zaken op de EUR eens tegen het licht houdt! Volgens mij klopt er geen moer van die ‘Rotterdamse’ instelling. Ik zet Rotterdams tussen aanhalingstekens omdat ze zichzelf zo graag Rotterdams noemen, maar ze (vooral Van der Meer Mohr) gaan volledig uit hun dak als je het waagt om ergens kritiek op te hebben. En kritiek hebben Rotterdammers nou eenmaal veel: Waarom een University College buiten de Campus? Waarom miljoenen investeren in een campushart, terwijl het niets oplevert voor onderzoek en onderwijs? Waarom altijd maar bomen omhakken op de campus? Waarom steeds meer ruimte voor steeds meer personeel? Waarom geen concurrentie tussen de verschillende mensa’s? Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar dat mag niet, we moeten internationaal denken en vooral niet teveel zeuren. En dus al helemaal niet controleren of de voorzitter en haar consorten hun 3 ton per jaar wel waard zijn.
Er is zeker veel aan te merken op de EUR en haar strategie in het aantrekken van internationale dit-en-dat. Als een werknemer van deze instelling vind ik een kleine nuancering: er wordt niet steeds meer personeel aangenomen. Er geldt op veel faculteiten al lang een vacaturestop want er is geen rooie cent om aan onderzoek of onderwijs uit te geven. Veel werknemers werken zich drie slagen in de rondte om toch de boel te laten draaien.
En voor wat betreft de mensa’s: die concurrentie wordt nu wel ingevoerd en wie al in het nieuwe paviljoen heeft gegeten weet dat daar de kwaliteit wel met sprongen vooruit is gegaan.
Sorry, typo, had moeten staan: “… vind ik z’n plaats”