Ga eens naar een begraafplaats!

Vers Beton schrijft sinds deze zomer een column in de vernieuwde Uitagenda Rotterdam, het gratis culturele uitgaansmagazine. In het septembernummer suggereert Vincent Cardinaal een uitgelezen manier om de zomerhitte af te schudden, en de herfst toe te laten: bezoek eens een begraafplaats.
Nu de hete, wilde zomer is afgelopen is het misschien tijd voor een wat rustiger onderneming. Niet langer loom tegen het gras geslagen liggen in het Vroesenpark, geen vechtpartijen om het laatste sixpack gekoeld bier in de supermarkt. Het is weer voorzichtig tijd voor enige bezinning.
Met september voor de deur is er doorgaans genoeg te doen in Rotterdam – De Wereld van Witte de With, 24 uur Cultuur, start van het culturele seizoen en de hogescholen & universiteit denderen weer door de straten met hun introductieprogramma’s. Voor ieder wat wils, kortom. Toch volgt hierbij een pleidooi om het eens anders aan te pakken: ga als treffende afsluiter van de zomer eens naar een begraafplaats. Mooier dan in de nazomer liggen ze er doorgaans niet bij.
Om meteen met mogelijke vooroordelen korte metten te maken: een begraafplaats bezoeken is niet raar. En al helemaal niet luguber. Goed, picknicken is waarschijnlijk een brug te ver, maar in aanleg zijn het ontzettend diverse, schitterend onderhouden stadsparken. Begraafplaatsen zijn koel, groen, rustig en mooi. Vaak kennen ze ook nog eens een divers pakket aan kunstwerken (ook modern en hedendaags) en doordat ze honderden jaren aan Rotterdammers herbergen behoren ze tot de top van het culturele erfgoed van de stad.
Rotterdam kent veel fraaie begraafplaatsen. Neem Hofwijk even buiten de stad – je krijgt er zelfs een fietstocht langs de Delftse Schie bij. Denk verder aan de Joodse begraafplaats in De Esch en de klassieke begraafplaats in Crooswijk – ‘camping Crooswijk’ geheten in de volksmond.
De mooiste is die vlak achter de Bergse Dorpsstraat in Hillegersberg. Rond het kerkje dat uit 1250 stamt, ligt een begraafplaats gedrapeerd die oogt alsof hij uit een negentiende-eeuws griezelboek komt. Als de nazomerelementen meewerken (zon en wind, niet te fris) voel je je er net één van de Brontë-zussen. Aan het heuveltje dat onderdeel uitmaakt van de begraafplaats ontleent de wijk haar naam: de reuzin Hillegonda zou zand uit haar schort hebben verloren en op die berg zou Hillegersberg (Hillegonda’s Berg) zijn gesticht.
Ga na afloop wat warms drinken in één van de kleine kroegjes die er in de buurt liggen en kruip lekker dicht tegen je metgezel aan. Wie het verglijden van de tijd heeft gezien, zal het leven nog wat meer omarmen. Een prachtige start van het nieuwe seizoen.