De Beste Stuurlui zijn deze week een beetje in een colère geschoten. Maar alles uit liefde voor de stad, dat spreekt. Vincent Cardinaal krijgt het op zijn heupen van politieke partijen die wedijveren voor de komst van neperfgoed van de ergste soort. Inge Janse zag een reclamebord zijn uitzicht op historisch Delfshaven verpesten. Twee lange bijdragen uit de categorie take no prisoners.
Waardeloos schijnerfgoed
Hebben jullie het gehoord? De Ark komt misschien naar Rotterdam. Neen, niet die waarin de leitabletten liggen met de door Mozes eigenhandig erop gebeitelde Tien Geboden. Die ligt, zoals we allemaal dankzij Indiana Jones weten, al decennia ‘top secret’ opgeslagen in een depot in de Verenigde Staten, tenslotte het nieuwe Beloofde Land. Althans, dat denken zij. Laat ze maar.
De Ark in kwestie is die van Noach. Niet de echte natuurlijk, want die heeft nooit bestaan. Zij die dat wel geloven denken dat er nog wat brokstukken te vinden zijn op de heilige berg Ararat, in Turkije. Maar ook die komen niet naar Rotterdam. Het gaat in dit geval om een fantastiereplica, die sinds een aantal jaar in Dordrecht aangemeerd ligt. Een behoorlijk gevaarte van Groothandelsgebouwhoogte waarop je het hele verhaal van Noach, de zondvloed en de dieren gepresenteerd krijgt op een lekker laagdrempelige infotainmentwijze. Christendom door de Studio 100-mal geperst, kortom. Je moet het maar serieus willen nemen, als religieus persoon.
Groot is daarom de verbazing dat de Rotterdamse fractie van ChristenUnie-SGP thans pleit om dit bakbeest naar Rotterdam te halen. Het zou een niet te missen toeristische trekpleister zijn, ook omdat Hollywood komend jaar een filmversie van het verhaal van Noach op ons allen zal loslaten. De geraffineerde suiker van Tinseltown als reddingsboei van de christelijke pr: het kan altijd schraler, zo blijkt.
De bewoners van de eventuele locatie (Schiehaven) zijn alvast tegen, vooral vanwege de hoogte. Groot gelijk hebben ze. Maar dat is eigenlijk al niet relevant. De replica van de Ark is een van de meest zinloze, waardeloze stukken schijnerfgoed die er te vinden zijn in dit land, en heeft daarom ook niets in Rotterdam (of de rest van Nederland) te zoeken. Het ‘toerisme’-argument is zonder betekenis: Rotterdam heeft genoeg te bieden. Denken dat het verhaal van Noach in combi met een film daar een intensivering aan gaat verlenen is te mal voor woorden. Dan snap je de materie niet. Dit alles buiten het feit dat de kerk eeuwen mecenas is geweest van de kunsten en erfgoed, zowel in financiële als spirituele zin. Ondingen als deze ‘ark’ gooien dat ten grabbel.
En dat is wat steller dezes het meest stoort. In plaats van zich hard te maken voor een attractie zonder erfgoedwaarde zou een partij als CU-SGP zich kunnen opwerpen als voorvechter van het daadwerkelijk Rotterdamse erfgoed. Ik noem een paar dwarsstraten. Zorg bijvoorbeeld dat het Schielandshuis een nieuwe bestemming krijgt met cachet. Geen notariskantoor of iets dergelijks, maar een setting die recht doet aan het pand, waar Napoleon nog heeft gelogeerd, godbetert. Probeer het thuisloze Museum Rotterdam nog wat meer tegemoet te komen door hun schitterende Rotterdamcollectie alle ruimte te geven. Of zoals eerder deze week aangegeven: zorg dat Boijmans zijn gewenste depot kan neerzetten.
Lucebert schreef ‘alles van waarde is weerloos’. Over de kermisreplica van de Ark van Noach kun je beter stellen: van alles is weer waardeloos. Weg met dat ding. Maak er brandhout van. Winter is coming.
Vincent Cardinaal
Flikker op met je reclame
En in de categorie ‘In Syrië is het oorlog, maar hier is het ook heus niet alles hoor’: reclameborden in de stad. Erger nog: tegenover mijn huis. Míjn huis!
Afgelopen weekend verscheen, uit het niets, een reclamebord bij mij in de straat. Het grootnood bevindt zich op de kruising van de Havenstraat en Schiedamseweg, nét voordat je de Lage Erfbrug op gaat richting de Nieuwe Binnenweg.
Het is zo’n gezellige dikkerd met drie afwisselende reclames erin die constant voorbij komen draaien, met daarachter voldoende verlichting om een Higgs-Boson-deeltje mee vast te leggen. ‘Huuhuuuhuuuhuuu’ bromt-ie hypnotiserend als je ernaast staat en hij net van reclame wisselt. Soms loopt het interne mechaniek vast, en wordt bijvoorbeeld het gezicht van een onderbetaald Hema-model verfrommeld tot iemand met een heel exotische ziekte die maar 7 euro kost.
Uitbater JCDecaux noemt de reclamezuilen ‘stadsmeubilair’, het type eufemisme wat van een machinegeweer een medisch instrument maakt. Ik probeerde gisteren op het stadsmeubel te gaan zitten, maar dat werd niets. Ook erop slapen viel tegen, en tegen deze kleine erectie van het grootkapitaal aan pissen durfde ik niet, al was het maar vanwege de eventuele overbelichting van gevoelige plaatsen. Misschien is het een vrij bruikbare zonnebank, en daarom categoriseerbaar als stadsmeubilair? Ik zal volgende keer een handdoek meenemen.
De locatie van de reclamezuil is op z’n minst ongelukkig te noemen. Hij staat, met z’n 49 miljoen lumen lichtkracht en hyperroterende postercampagne, op één van de weinige rustieke plekken die Rotterdam rijk is. Vanaf de kruising Havenstraat – Schiedamseweg heb je namelijk een prachtig uitzicht over de Schie, langs de Rochussenstraat richting Coolhaven, zó op de Euromast. Nog pittoresker wordt het als je het hoofd 90 graden naar rechts draait en uitkijkt op de laatste historische gevels die Rotterdam rijk is, namelijk die van Historisch Delfshaven.
WELKE DORPSGEK ZET DAAR NOU EEN RECLAMEZUIL NEER?
Precies. De gemeente Rotterdam. Ik stuurde daarom op de avond van plaatsing direct een e-mail aan deze spekkoper (ik ga er gemakshalve vanuit dat zij geld krijgt van JCDecaux om deze ruimte te mogen gebruiken voor reclameuitingen, en niet dat de gemeente dit beschouwt als, zeg, gratis kunst voor in de openbare ruimte en daarmee een verrijking van het straatbeeld). Want wie haalt het in zijn hoofd om – ongevraagd en ongewenst – een prachtig stuk Rotterdam te verpesten met dit soort uitingen? Betekent dit dat de gemeente overal dit soort borden mag neerzetten? Zo ja, wat staat er nog op de stapel (de uitermate geïrriteerde uitbater van één van mijn stamkroegen vertelde me dat er nog één komt, recht tegenover de ander)? En wie gaat mij hiervoor compenseren?
Want laten we wel wezen: wat zien jij en ik terug van dat geld? In ruil voor reclame mag ik bijvoorbeeld gratis Spotify beluisteren of gratis internetten in de trein. Wat krijg ik dan terug voor deze verplichte onderwerping aan de indoctrinatiecampagne van het legioen A-merken dat mijn aandacht wil, en sinds kort ook ongewild krijgt? Korting op mijn parkeervergunning? Een extra stadswacht op Zuid? Flikker op zeg.
Rotterdam, lief Rotterdam. We weten het misschien niet allemaal, maar je bent de rijkste stad van Nederland. Stop daarom met dat stuiverschrapen via reclameborden, want dat is penny wise pound foolish. Heeft iemand bijvoorbeeld weleens berekend wat de kosten zijn van deze verfomfaaiing van de stad, bijvoorbeeld via de gedragseffecten die het bij zijn inwoners oproept, de toeristen die het afschrikt, de afnemende leefbaarheid van wijken of de dalende huizenprijzen?
Een gelukkige inwoner, genietend van een mooie stad die hem niet opeens allemaal kunstjes flikt door achter zijn rug om en over zijn rug heen geld te verdienen, is veel meer waard dan een handvol kwartjes van reclameboeren. Maak de vlucht naar voren, doe inspiratie op over de grens, en roep jezelf uit tot de eerste reclamevrije gemeente van Nederland. Je inwoners zijn het waard.
PS De gemeente reageert ‘in de regel binnen twee weken’ (het zijn sinds mensenheugenis tropenjaren daar, vermoed ik), dus de reactie van de senior beleidsadviseur straatmeubilair (met zijn reclamevrije twee-onder-een-kap in Berkel) geef ik door als deze binnenkomt.
Inge Janse
Al 7 reacties — discussieer mee!
Dit doet pijn, maar het moet. Ik ben voorstander van die Ark tijdelijk ik Rotterdam. Verschrikkelijk om te zeggen, omdat het in mijn ogen hetzelfde niveau heeft als de paranormale beurs in Ahoy, of het “creation museum” en andere pseudo-wetenschappelijke gedrochten. Maar als je vraagt wat erger is, NIMBY’s of een compleet belachelijk object, dan ga ik voor het eerste.
Wordt er een keer wat georganiseerd is het weer niet goed. Ja hij is hoog en het doel van die Ark is belachelijk. Maar dat betekent toch niet dat de klagers opeens gelijk hebben? Als het een echt drijvend museum had geweest zou men het een gemiste kans noemen, en de buurtbewoners beschuldigen van nodeloos klagen. Of het nou gaat om feestjes in het zuiderpark, activiteiten in de Fenix loodsen of geluidsoverlast bij Corso. Het zijn de klagers en de regels die hen beschermen die R’dam een saaie stad maken. Alleen omdat je het niet eens bent met het object waar over geklaagd wordt betekent niet datde NIMBY’s opeens gelijk moeten krijgen.
Amen. En ik vind de Ark – als trouw christen natuurlijk, hoewel ik betwijfel of de ark ooit bestaan heeft – trouwens wél heel tof (maar dat had ik ook gevonden als ik moslim was geweest, al was het maar omdat het intrigerend is dat iemand zo’n ding nabouwt).
Ha Sander,
Je mening respecteer ik zeer en ik zou het vreselijk vinden als de ‘klagers’ gelijk zouden krijgen in Rotterdam. De redenen waarom ik tegen de Ark ben gekant staan denk ik duidelijk in het stuk – ik vind een zielloos ding en daarmee zijn doel voorbij schietend. Mocht ik een Christen zijn (ik zit er overigens niet zo gek ver vanaf) dan zou ik dat denk ik ook vinden.
Wat rest – NIMBY kan niet genoeg bestreden worden.
Grappig dat Cardinaal denkt dat een 50.000 kuub hout “erfgoed” is. Bijzonder grappig.* De ark is een attractie. Niet meer en niet minder.
Verder geloven ze bij de CU-SGP vast in wonderen, maar in hun eentje kunnen ze er niet voor zorgen dat het Schielandshuis een nieuwe bestemming krijgt.
*Valt me trouwens op dat stukken van de heer Cardinaal vaak gebaseerd zijn op slordig denken en dus slordig schrijven. Eerder deze week wist hij al op onnavolgbare wijze de problemen van het Wereldmuseum te koppelen aan een depot voor BvB: “Gelukkig hebben we in Rotterdam een perfecte gelegenheid op handen om bovenstaande samen te laten vallen, bij wijze van krachtig symbool – het gewenste nieuwe depotgebouw van museum Boijmans Van Beuningen.”
Volgens mij staat er toch duidelijk schijnerfgoed in de tekst.
Verder neem ik aan dat je in dit geval ‘erfgoed’ moet lezen als ‘museaal’. Die betekenen min of meer hetzelfde.
Verder vind ik dat je dit ding (ik kan het niet anders noemen) in hetzelfde licht kunt bezien als Professor Plons en Science Center NEMO: attracties voor kinderen, maar in wezen museaal.
En ook: ik zou het als lezer van de commentaren in ieder geval gaaf vinden als je je commentaar op het stuk over ontzamelen nog even kenbaar maakt bij het artikel zelf! Dan kan de discussie weer heerlijk voortkabbelen.
Tja Pieter. Moet ik nou gaan uitleggen dat ik twee bekende symbolen in dat betreffende stuk heb gebruikt om mijn punt te maken? Nergens in dat stuk staat dat de twee direct aan elkaar verbonden zijn. Wel zijn beide beheerder van een aanzienlijke museale collectie die eigendom is van de stad, en ging mijn stuk over hoe Rotterdam qua beleidmaken voorop kan lopen in de huidige ontzameldiscussie. Waarbij ik dus eerst Wereldmuseum noem om een collectie-op-de-dool te duiden, en daarna de belangrijkste collectie noem en pleit dat daar goed voor gezorgd wordt. Ik snap niet wat daar onduidelijk aan is.
Over de Ark: in wezen is alles ‘erfgoed’ he? Overigens presenteert de Ark zichzelf wel degelijk ook op die manier, door onder andere ‘wetenschappelijke’ presentaties te noemen in hun promotie. Dat is een vorm van museaal exposeren.
Verder vraag ik me af wat je nou precies zo ‘slordig’ vindt. Dat ik een beetje kort door de bocht een punt maak hierboven in dit stuk? Tja, daar is deze commentaarrubriek-op-de-vrijdagmiddag voor uitgevonden.