Ga naar de inhoud

Wij willen boeren!

Vlak onder Rotterdam, in het Buijtenland van Rhoon, gaat binnenkort een oude polder op de schop. Een gebied, 10 keer zo groot als Spangen, moet natuur en recreatiegebied worden. Onteigening dreigt voor de 15 boerenfamilies die daar nu werken en leven. En dat terwijl stadslandbouw in Rotterdam alle steun krijgt. De organisatie Rotterdamse Oogst snapt het niet meer en pleit voor het behoud van de landbouw in het ommeland.

spruitjesveld
spruitjesveld

Het plan voor het landschapspark Buijtenland is veertien jaar geleden ontstaan, in een tijd dat er geld genoeg was voor de aanleg van natuur. Het afgelopen decennium is er veel veranderd. Natuurgebieden worden nu per opbod verkocht. Het populaire, bestaande recreatiegebied aan de Oude Maas, dat vlak naast het te ontwikkelen gebied ligt, is gesloten omdat er geen geld meer was voor het legen van de prullenbakken. Daarom valt het niet uit te leggen dat er juist nu 600 hectare nieuw natuur- en recreatiegebied wordt aangelegd waarvoor 144 miljoen euro is gereserveerd. Wat het beheer gaat kosten is nog onduidelijk.
Maar het is niet alleen crisis dat de kop op stak de afgelopen jaren. We zijn ons met z’n allen druk gaan maken over het systeem van voedselvoorziening. Mensen zetten handtekeningen tegen zadenpatenten van Monsanto en maken zich zorgen over de veiligheid van het vlees dat ze op tafel zetten. Rotterdamse ondernemers blinken uit in het experimenten met positieve alternatieven. We hebben in Rotterdam nu akkers in plantsoenen en een boerderij op de Marconistrip. Om de stad te voeden. Stadslandbouw heet dat. Fantastisch! Korte ketens, minder transport, meer controle. En ook: meer smaak, meer plezier en een rijkere voedselcultuur.

Boeren is een vak

Door die stadse landbouwprojecten zien we ook: boeren is een vak. We hebben boeren nodig die al generaties lang met verstand van zaken, op goede grond, serieuze hoeveelheden voedsel verbouwen. Boeren die aan de stad kunnen leveren. Met boerderijen waar gewoon geboerd wordt. Zonder bed-and-breakfast of high tea of boerengolf. En die zijn er dus, op een klein stukje fietsen vanaf metrostation Rhoon. Op kleine kavels, gesitueerd in het gebied waar landschapspark Buijtenland is gepland. Hier worden tal van gewassen verbouwd: andijvie, spruiten, aardappelen. Er is een boomgaard met oude appelrassen. Er zijn varkens, schapen en koeien. Er is ruimte en rust voor mensen die dat nodig hebben en voor wie dit landschap vaak ook al een ‘natuurervaring’ oplevert. En dat alles vrij toegankelijk. Helemaal passend in het huidige beeld dat mensen weer in contact moeten kunnen komen met hun voedselproductie.
Het plan Buijtenland van Rhoon is ooit bedacht om de aantrekkelijkheid van de regio Rotterdam te versterken en hoogopgeleide burgers aan de stad te binden. “Rotterdammers willen ‘wilde natuur’”, was de conclusie van een marktonderzoek destijds. Midden in dit natuurgebied ligt straks echter wel een reeds bestaande golfbaan met parkeerterrein en een industriële zone. Zo wild en natuurlijk zal het dus allemaal wel niet worden. Naast natuur moet er een recreatiegebied komen. Bij deze term doemen beelden op van een informatiecentrum, een zwemvijver, gebaande paden en schoongeveegde erven met informatiebordjes.

Gemarginaliseerd

Na jarenlange protesten van de boeren is het plan nu vastgesteld en beklonken. Omdat het gebied helemaal geen agrarische bestemming meer kent, dreigt gedwongen onteigening. De boeren kunnen alleen blijven als ze stoppen met boeren. Landbouw is gemarginaliseerd tot “bestemming natuur (of recreatie) met agrarisch medegebruik”. Boeren moeten zorgtaken ontwikkelen, een horecaonderneming starten of hun geld gaan verdienen met natuurbeheer. Dat is hetzelfde als zeggen dat je best kan blijven wonen in je huis, als je in de voorkamer maar een nagelsalon begint. En dat er trouwens ook nog wat bij te verdienen valt met het maaien van de achtertuin, geconfisqueerd als voetbalveld voor de plaatselijke jeugd.
Nu zijn de boeren echt niet zielig. Het zijn ondernemers en de meeste bovendien grootgrondbezitters. Als de provincie genoeg biedt zullen de meeste boeren vast wel vertrekken. Zonde van het geld. Bovendien willen de boeren blijven. Sommige familiebedrijven leven en werken er al meer dan 100 jaar. Daarom hebben zij een eigen plan ontwikkeld. Ze stellen akkers voor waar paden worden uitgemaaid, zodat je er kunt wandelen. Bloemenranden om de akkers, en ruimte voor recreatief medegebruik. Het kan voor een fractie van het geplande budget gerealiseerd worden. Dat klinkt ons als muziek in de oren!

Boerenhand
Boerenhand

Gebaar

En het kan op termijn nog mooier worden. De zittende en toekomstige boeren kunnen samen met Rotterdam vorm geven aan landbouw voor en met de stad. Door direct aan de stad te leveren ontstaat er ruimte voor nieuwe bedrijvigheid die aansluit op de producten die de boeren kunnen leveren: denk aan een groentensnijderij of een soepfabriek. We kunnen op termijn een bijzonder productief landschap ontwikkelen, biodivers, met ruimte voor natuur, gebruik makend van de nabijheid van de stad, innovatief en duurzaam. Een gastvrij landschap waarmee we weer vooruit kunnen. Daarvoor is een agrarische bestemming als basis noodzakelijk, alsmede respect voor het ondernemerschap van de boeren. Het is daarom dat de plannen gekeerd moeten worden.
Ondanks het feit dat de term stadslandbouw nu wel in de plannen voor komt, zien we nauwelijks ruimte voor voedselproductie van betekenis. Experimenten met het inmengen van natuur, voedselbossen en permacultuur juichen we toe. Maar laat de boeren in de tussentijd ook gewoon spruiten en rode kool produceren.
Het is vast heel ingewikkeld en moeilijk om zo’n proces met veel belangen te keren, zowel financieel als politiek. Dat is dan zonde van al het werk. Wat we daarom nu nodig hebben is een groots gebaar, van een bestuurder met bravoure. Rotterdam moet invloed uitoefenen op dit proces. We dachten aan onze wethouder Stadslandbouw, Alexandra van Huffelen. Zo kan ze het einde van haar termijn met een knaller uitluiden.
Want wat ons betreft: geen moeras. geen recreatiegebied. Wij willen liever onze boeren!

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam