In het Museumpark moet een gebouw komen dat geweldig is, maar er eigenlijk niet is. Snapt u het nog? Ferrie Weeda schetst de situatie.
De blunderput is nog geen twee jaar dicht, of het Museumpark moet alweer op de schop. Museum Boijmans van Beuningen heeft namelijk een nieuw collectiegebouw nodig. Maar waarom precies dáár?
Vooropgesteld: een nieuw kunstdepot voor Boijmans is absoluut noodzakelijk. De apocalyptische regenval van drie weken terug maakte dat opnieuw duidelijk. Suppoosten in de weer met emmers en dweilen, conservators op kaplaarzen, en een museumdirecteur die zijn belangrijkste kunstschatten in veiligheid bracht. Gelukkig voltrok zich een klein wonder: de havenbaronnenfamilie Van der Vorm lapt 15 miljoen euro voor een nieuw depot mét publieksfunctie.
In 2007 maakte architectenbureau MVRDV al een ongekend iconisch ontwerp voor zo’n depot: een enorme tafel die door zijn vorm de openheid van het park garandeerde. Het plan verdween in de koelkast. Vorige week was de projectleider van de gemeente teleurgesteld met de nieuwe schetsontwerpen: waarom waren de architecten niet “fantasierijker en gedurfder” omgegaan met de restricties?
De huidige ontwerpen zijn dan ook vooral grote volumes die het zicht op het park ontnemen. Niet verwonderlijk als je binnen een krap budget 15.000 m2 vloeroppervlak moet realiseren bovenop een parkeergarage. En dan de ‘stedenbouwkundige randvoorwaarden’: het gebouw moet een ‘overtuigende groene plek’ creëren, een ‘logische verknoping van aanlooproutes in het park’ mogelijk maken, een ‘overtuigend samenspel met de omringende gebouwen’ vormen, de ‘festivalfunctie respecteren’, ’transparant’ zijn, ‘internationale allure’ hebben… Kortom: het gebouw moet geweldig zijn, maar bovendien de indruk wekken dat het er niet is.
Beste gemeente, Boijmans en Van der Vormpjes: Een park is geen gebouw en een gebouw is geen park. Geef dat depot een andere plek.
Dit opiniestuk verscheen eerder vandaag in Metro Rotterdam
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam
Word in november en december lid met flinke korting. Je leest Vers Beton een jaar lang voor slechts €50. Help jij ons naar de 1500 abonnees?
Al 37 reacties — discussieer mee!
-De investeringskosten hoef je niet te berekenen, Ard. Die zijn bekend, namelijk 53,4 miljoen euro.
-Mijn opmerking over transport: zie hierboven. Nogmaals: er komt géén tunnel.
-Architecten weten doorgaans heel goed hoe je iets moet funderen of ombouwen of (deels) slopen en nieuw bouwen. Maar alles kost geld, en de locatie naast de parkeergarage kost vw de funderingsproblematiek veel geld.
-Er zijn prima plekken vlakbij (leegstaande kantoren aan de Westblaak bijvoorbeeld, of nog maar te zwijgen over de obscure binnenplaatsen erachter) die niet doodser kunnen dan ze nu al zijn. Is een dood programma dan meer welkom in een park?
-Nog niet alle plekken op de Wilhelminapier zijn vergeven. En als dat wel zo is, koopt de gemeente ze graag terug, om ze weer in erfpacht uit te geven, zie de Rotterdam. Bovendien was de Wilhelminapier niet mijn enige suggestie.
-Het Schaulager is slechts beperkt toegankelijk voor publiek, itt het MAS, waarmee Collectiegebouw in die zin dus zeer goed vergelijkbaar is. Bovendien heeft het MAS ook een depotfunctie, ik schat zo’n 60%
-Net zozeer als er ander plekken voor de Parade zijn zijn er andere plekken voor dit gebouw.
Was de koffie in het Schaulager trouwens lekker, Ard?
Ja die was goed te doen 😉
Waarom doen we nou net alsof het hele depot van Boijmans bij een beetje regen onder water staat? Ze hebben nu toch ook gewoon een veilig depot in de Alexanderpolder? Dus op en neer rijden met de spulletjes kan prima. De bouw van een tunnel maakt nog een belangrijke fout: dus je moet per se een een nieuw depot, want het oude loopt zogenaamd steeds onder water, dus bouwen we in het nieuwe depot een connectie met die waterbron. Zijn de plannenmakers dan gek, of is het waterprobleem niet zo groot? Als het water zo onwijs gevaarlijk is, dan moet je dus zorgen dat het nieuwe depot helemaal los van het water komt te staan. Dan zit je met een gebouw op -1 NAP niet heel handig. Dan kom je met een oud kantoorgebouw (lekker hoog) het beste in de buurt van je wensen.
Daarnaast hoor je gewoon niet in een park te bouwen. Punt.
Als de tunnel slechts voor transport gebruikt wordt is het geen probleem natuurlijk. Je zou er zelfs voor kunnen kiezen om de boel afsluitbaar te maken indien er sprake van heftige regenval is. Daardoor blijft het nieuwe pand buiten schot.
Overigens vraag ik me af hoeveel er nou daadwerkelijk getransporteerd gaat worden. Als ik het goed begrepen heb liggen de gaafste dingen toch al in het Boijmans en wat er niet ligt, gaat er ook echt niet komen. Het argument van transport is dan dus niet zo zwaarwegend. En daarmee de locatie dus ook niet.
Het komt er nu op neer dat voor die paar stukken die getransporteerd worden, er een heel stuk mooi, functioneel, open terrein wordt opgegeven.
Het park vooral laten voor wat het is (ben zelf geen fan van de kiezels maar soit).
Ben ik met je eens, Diego. De kiezels zijn zozo, maar het park moet open blijven.
Bovendien: er komt géén tunnel, dat maakt deze locatie nog minder noodzakelijk.
Verschillende meningen bij Vers Beton.
“Het verdwijnen van een aardig gelukt stukje semi-Tuileries dat dient als ingang naar het park is echter van geen belang vergeleken bij dat van de collectie die Boijmans voor de gemeente Rotterdam beheert.”
Vincent Cardinaal, Vers Beton 08/10/13
En zo hoort het bij een volwassen journalistiek medium, Herman!
Vincent en ik delen niet dezelfde mening aangaande de exacte locatie van het collectiegebouw. Maar dat een dergelijke instelling met publieke functie op een aantrekkelijke, goed bereikbare locatie noodzakelijk is, daarover zijn we het eens. Het belang van de door Boijmans beheerde collectie staat al helemaal buiten kijf.
Kunnen we die schilderijen niet in het postkantoor aan de Coolsingel hangen? Heeft dit gebouw gelijk weer een nuttige functie.
Dat wordt moeilijk, Kris. Heel goed idee om een nieuwe functie voor dit mooie, monumentale gebouw te zoeken, maar het oude postkantoor is niet geschikt als collectiegebouw. De eisen die gesteld worden aan veiligheid en – met name – klimatologische aspecten van het depot zouden een destructieve verbouwing van het postkantoor betekenen, wat zich natuurlijk slecht verhoudt tot de status ervan als Rijksmonument.
De kunst is belangrijk erfgoed, het park zelf is dat ook. Erfgoed dat je kunt zien, met een belangrijke stedenbouwkundige geschiedenis. Waar je doorheen kunt lopen, waar prachtige oude en moderne villa´s staan in een groene ruimte, met een kwaliteit die zeldzaam is voor Rotterdam. Dat kun je niet ergens anders opnieuw realiseren, of opslaan. Met kunst kan dat wel. En als je toch met die kunst moet slepen, dan kan dat ook prima een paar meter verder goed opgeborgen worden.
Dit is een van de weinige mooie landschappelijke plekken in Rotterdam. En daar wordt een dicht depotgebouw gemaakt omwille van de kunst. Die kunst, daar kan je voor kiezen om naar te kijken, en als je het niet mooi vindt, of even geen zin hebt, dan doe je het niet. Veel mensen doen dat dan ook niet. Een dicht depotgebouw, daar kan je niet omheen, je moet het zien want het staat voor je neus. Het Boijmans zelf kun je niet meer zien, want er staat een groot dicht gebouw voor waar belangrijk erfgoed in zit, dat je meestal niet kunt zien. En het landschappelijke erfgoed zie je dus ook niet meer. Ik begrijp er echt niks van, wat schieten we hier nou mee op?
Ook op deze blog worden veel verschillende meningen geventileerd. De reacties van Ard Buijsen zijn nog de meest realistische. Als er aan de basis al een meningsverschil is omtrent de uitgangspunten (verbinding met het museum, geen verbinding…) en men doet nogal licht over transport van kostbare kunstwerken (inpakken, inladen-uitladen, vervoeren, verzekeren…) enzovoort, dan wordt het een eindeloze discussie. Laat ik me er maar niet meer in mengen, dat heb ik op ArchiNed al gedaan. Ik zit ook op afstand en weet te weinig van wat er allemaal (mee)speelt in Rotterdam. Maar als ik van een afstand de stedenbouwkundige en architectonische ontwikkelingen bekijk, zie ik toch ook op andere plekken hele grote blunders in deze stad..! Mijn reactie is meer een ‘spontane’ en ‘nuchtere’: ik wou eenvoudigweg zeggen dat architecten met kwaliteit en grote creativiteit altijd wel een goede oplossing kunnen vinden, die ook nog betaalbaar is in de bouw én de exploitatie van het depot! Bovendien vond ik de ’tafel’ van MVRDV ook wel een leuke oplossing… Daarin komt het depot een beetje ‘los’ van het park en kan de openbare ruimte eronder nog steeds volop benut (voor de Parade e.a.e.), bewonderd en belopen worden. Een soort van icoon zoals ‘La Grande Arche’ in Parijs, die ondanks zijn enorme afmetingen vrij luchtig oogt en het zicht in alle richtingen open laat. Daar zou jij toch ook mee kunnen leven, Marjolein? Of niet? Waarom is dat ’tafel-idee’ (hoog en droog) indertijd in de koelkast gezet? Personen, die dichter bij het vuur zitten, kunnen daar vast wel op antwoorden. En over die eisen van Boijmans ga ik ook eens mijn licht opsteken. Ik bewaar hier 45 jaar internationale designgeschiedenis in een ruimte van ca. 100m3 en heb ervaring met ‘opslag’ van waardevolle zaken, dus verbazen me sommige cijfers en reacties. Niet het bewaren van kunst zelf en de daarvoor benodigde kwaliteiten in en van het depotgebouw, maar de logistiek van het steeds weer opslaan en bovenhalen van kunst (voor uitleen of eigen exposities), is het lastigste onderdeel in het geheel. Het zou wel fijn zijn om dat ook mee te nemen in het denkproces.
ik heb begrepen dat het budget 50m euro is of. Dat is toch niet krap te noemen. Tenzij de informatie die ik heb niet juist is natuurlijk.
Klopt Ard, 50 miljoen. Voor dat bedrag is ook het MAS in Antwerpen gebouwd – één van de belangrijkste referenties voor dit project. Belangrijkste verschil is dat het MAS op een enorm braakliggend terrein is gebouwd, in een voormalig havengebied. Het nieuwe collectiegebouw van Boijmans komt in een dichtbebouwd gebied, nét niet bovenop de parkeergarage. Denk bovendien aan de Blunderput-geschiedenis en de funderingsproblemen bij het NAi, dan begrijp je dat deze locatie behoorlijk tricky is. Dit alles maakt de bouw kostbaarder. Daarnaast worden er extreem hoge eisen gesteld op gebied van technische installaties en veiligheid. Denk aan klimaatbeheersing en maatregelen tegen diefstal en brand-/waterschade. Om de vergelijking met het MAS opnieuw te maken: in Antwerpen bestaat de collectie uit scheepsmodellen en volkenkundige objecten, met alle respect: vele malen minder kostbaar dan de kunstschatten van Boijmans. Om deze collectie volgens de modernste maatstaven te beschermen, is een substantieel deel van het budget gereserveerd.
De vergelijking met het MAS leert dat het Boijmans-collectiegebouw voor hetzelfde bedrag op een moeilijkere locatie moet voldoen aan strengere (technische) voorwaarden . Dit lijkt mij nóg een argument om dit gebouw elders te situeren.
Mij niet eerlijk gezegd. De exploitatie op die plek is veel lager dan elders en ook kan je op die plek eenvoudiger bezoekers trekken dan elders (in Rotterdam is mede door de KvZ al veel versnippert).
Wat mij betreft is MAS een rare referentie (hoor het nu ook voor het eerst) voor een depot-gebouw met beperkte expositieruimte. Schaulager (http://schaulager.org/en/index.php?pfad=aktuell) in Basel lijkt me typologisch de enig juiste referentie. Is qua locatie trouwens onvergelijkbaar en zal qua bouwkosten ook niet te vergelijken zijn aangezien we het hier over Zwitserland hebben.
Wat de funderingsproblemen van het NAi te maken hebben met een hoger budget ontgaat me net als de Blunderput-geschiedenis. Dat een dergelijk gebouw complexere installaties heeft lijkt me evident en is ook een goede reden om de budgetten omhoog bij te stellen. Maar met bijna 3600 euro per m2 kan je voor NL’se begrippen niet met droge ogen vol houden dat dat een ‘krap’ budget is. Bedenk wel, een slim ontwerp (het grootste deel is sterk geconditioneerde opslag) moet dan makkelijk uit kunnen.
Zoek net even de bouwkosten van het MAS (19.557 m2 + 11.415 m2 buitenaanleg). De kosten van MAS waren 33,4 miljoen incl. installaties (incl paviljoenen en pleinaanleg, excl honoraria, indexaties, inrichting, scenografie) (bron: http://www.dearchitect.nl/projecten/2010/27/Antwerpen-Neutelings-Riedijk-Architecten-MAS/Antwerpen-Neutelings-Riedijk-Architecten-MAS.html). Dus hoe dan die 50M euro zich laten vergelijken is mij een raadsel. 50M euro is op basis hiervan dus geen krap budget zou ik dan denken.
Het Museumpark is niet de enige plek in Rotterdam waar je bezoekers kunt trekken. Het beleid van de gemeente is er de afgelopen 20 jaar juist op gericht geweest om het centrum uit te breiden, door functies te verplaatsen. Dit moest te ontwikkelen gebieden, zoals de Kop van Zuid, levensvatbaar maken. Ik ben niet altijd gecharmeerd geweest van deze gang van zaken, maar je kunt niet ontkennen dat het Luxortheater, het Fotomuseum en LantarenVenster massa’s mensen naar de Wilhelminapier trekken. Als de gemeente nu beweert dat het collectiegebouw alleen bezoekers kan trekken in het Museumpark, ondermijnt zij de geloofwaardigheid van haar beleid van de afgelopen decennia.
Dit collectiegebouw zou uitstekend een nieuwe blikvanger kunnen worden op de Kop van Zuid, waar het meer tot z’n recht komt dan weggepropt tussen het ziekenhuis, Boijmans en het NAi. De aantrekkingskracht voor veel bezoekers zal gelegen zijn in de architectuur van het gebouw en in het terras met uitzicht, net zoals dat bij het MAS het geval is. Als het collectiegebouw aan de Maas wordt geplaatst, is de aanblik en het uitzicht veel indrukwekkender dan in de schaduw van de torens van Erasmus MC.
Ik ben ervan overtuigd dat de binnenstad meer functies kan (blijven) huisvesten, maar het Museumpark moet park blijven. De verdichting van het centrum komt de aantrekkelijkheid van Rotterdam ten goede, en daar zou een nieuw onderkomen voor de collectie best in kunnen passen, maar niet op déze plek. Het Museumpark is in 1924 ontworpen om een natuurlijke, groene, open verbinding te maken tussen de dichtbebouwde binnenstad en de rivier, via het Park. Sinds de jaren ’40 is deze mooie open wig gaandeweg bijna helemaal volgebouwd. Niet vreemd, want er hoefde niet meer gecompenseerd te worden voor een dichtbebouwd centrum. Inmiddels moet dat weer wel: de kracht van de opbouw van grote steden ligt in de afwisseling van intensief gebruikt gebied met weidse groene of natte leegtes.
Geef het collectiegebouw een andere plek. Bijvoorbeeld ergens aan het water: Wilhelminapier, Katendrecht, Wijnhaven, Boompjes… of misschien de Tropicana-locatie. Andere optie: midden in de binnenstad. Ik heb al eens gepleit voor de Shell-locatie, maar dichterbij het Museumpark kan ook. Op de Westblaak, om de hoek bij Boijmans, staan vele duizenden vierkante meters kantoorruimte weg te kwijnen. Zet de bijl erin, als ombouw niet kan. Veel architectonische pracht gaat er niet aan verloren. Desnoods bouw je de binnenhoven vol, vraag maar aan Kühne en co hoe dat moet.
Je gedachte is mij veel te simpel. Even kantoren ombouwen voor een kunstdepot… Daar kan ik niet tegenop.
Je gaat voor het gemak voorbij aan een aantal zaken die ik noem. En de belangrijkste daarvan is wel exploitatie. Bouwkosten is 1 ding (ga je verder ook niet meer op in) maar exploitatie is van veel groter belang. Hoe lager die zijn hoe beter, zeker gezien de trend dat cultuur en kunst allemaal wel aardig is als het maar niets kost.
Een kunstdepot op de KvZ op de Wilhelminapier is aardig hoor maar die gedachte is als mosterd na de maaltijd denk ik. Alle posities daar zijn vergeven en alleen tegen (nog steeds) hoge kosten terug te kopen. Daarbij komt dat het misschien zo is dat LV en Luxor mensen trekken (is niet zo raar aangezien er geen werkelijke alternatieven zijn voor beide) maar wat een werkelijk probleem is dat het de versnippering van stadse functies heeft versterkt. Tenzij je alle centrumfuncties naar de KvZ wil verplaatsen ben ik erg blij dat dat nu du snit gedaan wordt.
Als zijn al zijn je gedachtes in mijn ogen erg naïef, sorry. En als laatste moet ik zeggen dat ik ‘Van der Vormpjes’ een erg denigrerende manier van schrijven vind.
Het MAS wordt in het Programma van eisen expliciet als referentiebeeld genoemd, evenals het Schaulager. Het voorbeeld in Basel is beperkt publiek toegankelijk, het voorbeeld in Antwerpen stelt minder zware eisen aan conservering. Het collectiegebouw van Boijmans zal – minimaal – aan de technische eisen van het Schaulager moeten voldoen, maar wel 70.000 bezoekers per jaar moeten trekken. Om die laatste reden is – zoals in het MAS – ook horeca in het programma opgenomen.
Ik denk dat het depot niet voor niets vlakbij het Boijmans gepland wordt. Het lijkt mij volstrekt onwenselijk om al die objecten per bakwagen de brug over of tunnel door te sturen. Als je een beetje opgelet hebt bij het recente Kunsthal debacle, kun je je m.i. wel voorstellen dat vanwege de veiligheid een locatie het liefst op loopafstand gekozen moet worden. En het liefst natuurlijk per tunnel verbonden met het museum. Dat komt de flexibiliteit van de collectie tentoongestelde objecten in het museum zelf ook ten goede.
Dit blijkt overigens ook uit de intenties van het Boijmans zelf:
“Directe nabijheid van het Museum Boijmans Van Beuningen is van belang voor zowel de uitstraling en de herkenbaarheid als ook voor de beveiliging en het transport van kunstwerken en andere personele inzet.”
http://www.boijmans.nl/nl/10/persberichten/pressitem/403
Dat het MAS letterlijk genoemd wordt zal vast. Interesseert me niet want het is een gebouw met een wezenlijk andere functie. Schaulager is dus de enig terechte vergelijking. Ik schat zo in dat in Schaulager, vooral door de ligging op een achteraf industriegebied niet 70.000 mensen komen (kan helaas geen bron van bezoekersaantallen vinden).
Verder heeft Zeger het bij het rechte eind. Je sluit je ook voor een aantal zeer praktische zaken. Als je maar 25% van de wensen en eisen in overweging neemt heb je gelijk. Helaas gaat dat dus niet.
Trouwens, ik kan me herinneren bij bij bezoek aan Schaulager dat je daar ook gewoon een winkel had en koffie kon drinken… Dat is tegenwoordig toch gewoon een standaard voorziening.
Overigens ben ik het verder wel volledig met je eens dat het een bijna onmogelijke opgave is en dat de huidige voorstellen ook bij lange na niet voldoen aan de eisen, m.n. die van het behoud van een prettig en zichtbaar park.
Horeca in Schaulager:
http://www.herzogdemeuron.com/dms/projects/151-175/169/169_CP_0402_723_MN_W.jpg
De Van der Vormpjes hebben jou toch niet nodig om ze te verdedigen, Ard? Dit is behalve een opinie, ook een column he? Het lijkt me dat de schrijver het volste recht heeft zoiets te schrijven. En als dat al ‘denigrerend’ genoemd moet worden…dan ben je denk ik spijkers op laag water aan het zoeken. Komaan man, het is een stijlfiguur, die wel vaker gebruikt wordt om de rijken onder ons wat menselijker voor te stellen. De Brenninkmeijertjes, dat werk. Ach.
Belangrijker: ik deel de mening dat het van belang is om dit gebouw zo dicht mogelijk op het Boijmans te bouwen. Ik kom uit de erfgoedwereld, en voor mij blijft dit argument leidend. Het op de Kop van Zuid bouwen (even buiten het feit of dit realistisch is) is de prioriteiten omdraaien. Het gaat om het behoud van deze unieke en zeer waardevolle collectie. Hoe verder museum en depot uit elkaar staan, hoe meer risico je neemt met vervoer. Natuurlijk is het niet zo dat er dadelijk ieder uur met tientallen objecten zal worden gezeuld, maar het risicovraagstuk inzake transport is daardoor niet louter denkbeeldig.
Wel deel ik de mening van de auteur dat de ontwikkelgeschiedenis niet sterk is, en dat de ontwerpen nauwelijks echt tot leven komen in de plannen.
Laat ik het maar op houden dat het mijn stijlfiguur niet is maar meer eentje die nogal in trek is bij Feyenoord-supporters om zich vooral denigrerend uit te laten over mensen. Het is er een die op mij overkomt al respectloos en vooral weinig bijdraagt aan een zinvolle discussie.
Dat de locatie sub-optimaal is (hoe politiek-correct is dat gesteld) ben ik met een ieder eens. Naast het NAi was wat mij betreft een veel betere locatie maar die gaat gewoon niet werken domweg vanwege de ondergrondse infrastructuur daar. Dat de ontwerpen een inbreuk doen op het park is ontegenzeggelijk zo. Maar 14.000 m2 is nu eenmaal geen klein gebouw en al zeker geen gebouw dat geen impact heeft op zijn omgeving. Gezien het feit dat 80% van het programma ‘dood’ programma is helpt zeker niet mee. Met 2800 m2 publiek programma is het welhaast ondoenlijk een behoorlijke aansluiting met het park te maken.
ik denk over het ombouwen – of deels slopen en vervangen – van leegstaande kantoren inderdaad simpeler dan over nieuwbouw op deze funderingstechnisch moeilijke locatie, waarbij bovendien het park wordt aangetast
Wat betreft de bouwkosten: er worden mbt het MAS vanaf 2004 steeds 2 bedragen genoemd, namelijk 33 miljoen (‘bouwkosten’) en 53 miljoen (‘investeringskosten’). Het zijn verschillende berekeningen waar ik eerlijk gezegd de precieze opbouw niet van ken (hoe is bij Boijmans de “honoraria, indexaties, inrichting, scenografie”?). Ik heb sterk de indruk dat men in de beeldvorming uitgaat van het bedrag dat het best uitkomt, naar gelang de vraag of men de kosten hoog dan wel laag wil doen lijken. Orde van grootte is iig vergelijkbaar met het Collectiegebouw. Maar gaan we voorzichtigheidshalve even uit van het laagste bedrag, 33,4 miljoen, en corrigeren we dat voor inflatie over een kleine 10 jaar, dan zitten we al tegen de 50 miljoen huidig prijsniveau.
Wat betreft de funderingsproblemen van parkeergarage en NAi: het niet in de hand kunnen houden van grondwaterstromen is één van de redenen geweest van het enorme kostenoverschrijdingen van de blunderput; en bij de verbouwing van het NAi bleek daarna dat een deel van de heipalen los in het veen hing, en is een nieuwe fundering gemaakt. Deze problematiek kleeft deze plek aan – even nog los van het feit dat men op enkele meters van die beruchte parkeergarage moet bouwen. Een en ander impliceert een ingewikkelder constructie, dus hogere kosten.
Als ik van 33M euro bouwkosten investeringskosten moet maken dan com ik op 44M uit ongeveer (globaal 30% erbij optellen als vuistregel).
Het ombouwen van kantoren tot depot kan tot grote problemen leiden. Niet alleen het door Vincent terecht genoemde praktische probleem van transport. Maar hebben die kantoren voldoende draagkracht? De vloerbelasting van standaard kantoren is ongetwijfeld substantieel lager dan de vloerbelasting van dit soort depots. Als dat het geval is kan je het zeker schudden. En dan hebben we het nog niet over daglichttoetreding, luchtbehandeling, beheersing relatieve luchtvochtigheid en ga zo maar door. Daarbij komt dat een dood programma als dit zeker in het centrum ongewenst is. Daar wil je leven.
De funderingsproblemen die je noemt deden zich niet voor bij de Kunsthal en de uitbreiding van het Natuurmuseum al was het grondwatergedrag daar ook al bekend. Die gebouwen hebben geen probleem met de fundering. Dus al je er goed rekening mee houdt is dat probleem te overzien. En bouwen naast een garage is ineens een probleem? In de stad doen we niet anders dan bouwen naast anders structuren. Komt bij dat er alleen maar palen de grond in gaan volgens mij en er een tunnel aangelegd moet worden. Is echt wel te overzien technisch. Klinken me allemaal als slappe smoezen m dit niet te willen, net als dat verhaal van de directeur van de Parade. Alsof er geen andere plaatsen zijn waar de Parade gehouden kan worden…
Personele inzet en herkenbaarheid (dus assocatie met het ‘moedermuseum’) lijken me de enige geldige argumenten die opwegen tegen de opoffering van een deel van de park. Het argument van de afstand overtuigt me allerminst. Dat een beveiliger sneller even bij het naastgelegen gebouw naar binnen wipt is duidelijk. Maar wat betreft de kunst… Er komt géén fysieke verbinding tussen museum en collectie (een tunnel of iets dergelijks), dus men zal – ook al gaat het om een overbrugging van slechts 200 meter afstand – de objecten met een speciaal buiten-transportmiddel moeten vervoeren. En als je een schilderij eenmaal hebt ingepakt en ingeladen in een bus, lijkt me het niet wezenlijk uitmaken of je 200 meter of 2000 meter aflegt.
@Ferrie
Wel een tunnel
Wethouder Antoinette Laan zei tijdens het overleg van de raadscommissie Cultuur op 18 september dat er een tunnel komt tussen het collectiegebouw en het museum. Voordeel is dat je daardoor stukken uit de collectie makkelijk van het depot naar het museum kunt sjouwen en weer terug. Er is dan ook geen extra schade of diefstalverzekering nodig, dat scheelt veel geld.
Die tunnel was juist de reden, zo begreep ik dat uit de woorden van Laan, dat het depot vlakbij het museum gebouwd moest worden. Waarom zou je het anders exact op die plek willen doen?
Precies…
@Ard, Ja maar Ferrie heeft kennelijk andere informatie. Ferrie hoe kom je aan de info dat er helemaal geen tunnel komt? Hoe zit het nu? Zonder die tunnel slaat die plek nergens op. Ga dan maar op Katendrecht zitten, inderdaad, daar is ruimte zat. Ook goed voor de aantrekkelijkheid van die buurt, die al een stuk omhoog gegaan is laatste jaren.
Ik heb via Judith Bokhove de info dat er een tunnel komt. Zonder die tunnel is deze locatie inderdaad volkomen idioot. Ik denk dat iedereen het daar wel over eens is. Dan kan je net zo goed it gebouw naast het NAi neerzetten…
Tijdens de perspresentatie in Boijmans op 28 oktober is in antwoord op vragen gezegd dat er géén tunnel komt.
Dan klopte wat de wethouder de raadsleden vertelde kennelijk niet. Want het kan natuurlijk niet allebei waar zijn!
Op een bijeenkomst gisteren hoorde ik dat Van der Vorm zelf 2200 m2 bovenop dat gebouw krijgt. Dus zo puur filantropisch is die gift niet, meer van een beetje over en weer back scratchen. Ik zou daar ook wel in een kantoor willen zitten! Ook hoorde ik dat er in Basel een depot is geopend bij het museum, maar dat daar maar weinig mensen op af komen, alleen echte fanaten. Dus die bezoekersaantallen van Boijmans zijn misschien erg overtrokken. En ik hoorde ook dat die tunnel niet doorgaat, dus de boel gaat toch op een steekkar naar het andere gebouw, omgeven door lijfwachten stel ik me voor. Overigens zijn een aantal jaren geleden in een of andere stadsvisie 4 parken als uitzonderlijk belangrijk voor de stad aangewezen in kader van groenvoorziening voor burgers/groene hoofdstructuur/groen cultuurgoed e.d. en dat waren: Park a/d Maas, Vroesenpark, Kralingse Bos en ….. Museumpark. Maar ik heb sterk het gevoel dat parken in Rotterdam reserve bouwterreinen zijn. De plannen voor ‘wandbebouwing voor rijke mensen’ in Park Oude Westen smeulen nog steeds in de lades van Stadsontwikkeling na, er mag wel een horecapaviljoen in het Lijnbaanparkje komen en ook van het Museumpark worden er telkens opnieuw stukken afgesnoept. Groen is gewenst in Rotterdam, maar dan vooral als sedum op daken en muren. Als je in Amsterdam het plan zou laten vallen in het Vondelpark iets te willen gaan bouwen, zou je vierkant worden uitgelachen.
Misschien hebben jullie dit allemaal al ergens opgemerkt in jullie commentaar, dan voor de herhalingen mijn excuses!