Zuid wil meer, Noord wil er niet onder

Op uitnodiging van bewonersorganisatie Oud-Charlois en deelgemeente Charlois waren een aantal politieke partijen afgelopen maandag aanwezig bij het bewonersoverleg om de bewoners op Zuid te vertellen wat ze met het Nationaal Plan Rotterdam Zuid willen na de verkiezingen. Namens Vers Beton waren journaliste Myrta Otten en fotograaf Victor Wollaert daarbij aanwezig.

“Noord en Zuid, altijd al gedonder. Zuid wil meer, en Noord wil er niet onder. Zuid die kwam roven, Zuid die kwam stelen. Noord die kan niets, dan mooie jongens spelen.” Dit liedje komt uit musical In De Soete Suikerbol van het Hofpleintheater, maar het lijkt af en toe aardig van toepassing op de relatie tussen Rotterdam-Zuid, de Coolsingel en het Nationaal Plan Rotterdam Zuid (NPRZ). De voorzitter van de bewonersorganisatie Oud-Charlois, Chris Oskam, zit er in ieder geval graag bovenop, zo zegt hij zelf voorafgaand aan de bijeenkomst. “Eerst was er het Pact op Zuid, toen de Vogelaarwijken. Die programma’s zijn allemaal een stille dood gestorven. We willen niet dat dat met het NPRZ ook gebeurd.” Hij is er vanavond maar druk mee. “Effe kijken wie van de politieke partijen er nu is hoor. Ik moet ze namelijk aankondigen”, zegt hij, en beent weg. “Bent u van D66?” hoor ik ‘m vragen aan de fractievoorzitter van GroenLinks in IJsselmonde Harm de Oude, terwijl Salima Belhaj van D66 achter hem haar jas ophangt.

Halfvol of halfleeg

“Mag u ik verzoeken plaats te nemen?” Als een volleerd spreekstalmeester nodigt Oskam om half 8 precies de aanwezig uit om plaats te nemen in de halve cirkel stoelen voor het podium. Met een gespannen bravoure introduceert de voorzitter van de avond het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. Door de crisis gebeurt er veel minder dan beloofd en dat is “best hartstikke jammer.” Hij hoopt daarom dat ze, ook nadat de deelgemeentes verdwijnen, met het programma verder kunnen. “We gaan ermee aan de slag!”
Na de voorzitter presenteert Theo Coşkun, bestuurder namens de SP in Charlois, de resultaten van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. Helaas wil zijn computer niet meewerken en dus kunnen de ietwat treurige statistieken niet opgevrolijkt worden met foto’s van hoe mooi het wel niet is op Zuid. Hij zou best een nieuwe computer willen, maar dat zit er niet in nu zijn functie per 19 maart 2014 verdwijnt. De zaal moet het doen met een betoog(je) dat het glas niet half leeg maar half vol is, terwijl er een beetje hulpeloos met kopietjes van foto’s wordt gewapperd. D66-lijsstrekker Belhaj lijkt haar lachen niet te kunnen inhouden. Tijd voor pauze.

Geen speciale behandeling meer

Na de pauze mogen de politici dan eindelijk doen waar ze voor gekomen zijn, namelijk (stiekem) campagne voeren. Belhaj mag, een tikkeltje seksistisch, van voorzitter Oskam beginnen. Ze stelt dat ze geen onderscheid meer wil maken tussen Noord en Zuid. Volgens haar heeft Zuid te vaak geld gekregen door negatieve aandacht te zoeken en problemen te benadrukken, terwijl het beter is om creatieve wilskrachtige mensen te steunen. Door hun initiatieven van onderop te steunen wil D66 alle wijken, dus ook Zuid, beter maken, besluit Belhaj.
Ook Leo de Kleijn van de SP zegt af te willen van het onderscheid tussen Noord en Zuid. Hij wil aandacht voor alle achterstandswijken, of die nu op Zuid of in Delfshaven liggen. En hoe die aandacht dan heet, Nationaal Plan Rotterdam Zuid of iets anders, dat doet er volgens hem niet toe. Als er maar geld en investeringen in de goede initiatieven wordt gestoken.
Volgens GroenLinks-man Harm de Oude, geboren en getogen in Charlois maar tegenwoordig wonend in IJsselmonde, zegt het programma NPRZ zelfs actieve bewoners op Zuid niets. Belangrijker dan programma’s als NPRZ is volgens hem erkenning voor lokale initiatieven en zorgen dat die initiatieven geen last hebben van de overheid.
Tot slot is namens Leefbaar Rotterdam Nico van Setten, deelraadslid in Charlois, aan de beurt. Leefbaar heeft “Marco Pastors aan het programma geofferd” en staat uiteraard honderd procent achter het programma, aldus Van Setten. “Je moeten negatieve dingen benoemen, want waar moet je anders voor strijden?” zegt hij.

We gaan nog niet naar huis

Om half 10 is het dan eindelijk de beurt aan de bewoners om hun zegje doen en vragen te stellen aan de politici. De eerste vragen gaan nog over het NPRZ (“Waar is het geld gebleven?” vraagt de penningmeester van de bewonersorganisatie), maar al snel zitten de vier politici op het podium zeer uiteenlopende vragen te beantwoorden. Horen politici wel thuis in de gebiedscommissie? Welke rol zien de partijen weggelegd voor de professional? Wat doen de partijen voor de kleine ondernemer? En waarom is betaald parkeren bij het Zuidplein zo duur?
De klok nadert 10 uur (we hebben er al 2,5 uur op zitten) en de voorzitter onderbreekt de bewoners met de vraag wie er naar al naar huis wil. Ik zie een aantal politici schuiven op hun stoel, maar als gevraagd wordt wie er al naar huis wil, gaat alleen mijn hand omhoog. Zuid wil meer, en Noord (lees: de Coolsingel) wil er niet onder.