Tot 12 december kan het publiek stemmen voor de Rotterdamse Architectuurprijs 2013, dat dit jaar in het teken staat van transformatie. Transformatie is niet alleen hot&happening binnen de architectuur en stedenbouw, maar ook nog eens heel belangrijk voor de stad.
foto’s door Frank Hanswijk
Voor iedereen die zich verbonden voelt met Rotterdam, maar desondanks nog niet gestemd heeft voor de Rotterdamse architectuurprijs 2013: je hebt nog heel even de tijd. 12 december om 12.00 uur sluiten de lijnen! De Rotterdam Architectuurprijs, die dit jaar voor de 4e keer wordt uitgereikt, staat in het teken van transformatie; oude (kantoor)panden en leegstaande loodsen en fabrieken krijgen een nieuwe (tijdelijke ofwel permanente) bestemming. Een belangrijke ontwikkeling in een tijd waarin er steeds meer leegstand ontstaat door de economische crisis en gelijktijdig de vraag naar (tijdelijke) ruimte in de stad toeneemt.
Een spannende strijd
Voor het eerst dit jaar kon iedereen, professionals alsook het brede publiek, stemmen op zijn of haar favoriet voor de Rotterdamse architectuurprijs. Uit alle stemmen en inzendingen ontstond een longlist. Hieruit werden 25 projecten genomineerd voor de shortlist.
Eén van de bekende kansmakers is Het Schieblock, doorkruist door de Luchtsingel. Het oude kantoor staat op de planning voor sloop, maar vormt in afwachting hiervan een levendig stadslaboratorium waar tal van disciplines zich op een of andere wijze bezighouden met stedelijke ontwikkeling.
Ook De Fabriek in Delfshaven, die na bijna dertig jaar leegstand en verpaupering getransformeerd is tot een verzamelgebouw voor kleine bedrijven, lokale initiatieven en ZZP’ers, behoort tot de genomineerden. Een heel ander project is Caland Estate, een pareltje aan de Calandstraat waar een gedateerd kantoorpand omgebouwd is tot een hoogwaardig appartementencomplex. Mini Mall, Dreamhouse, WORM en het Justuskwartier behoren ook tot de in totaal 25 genomineerden.
Streetlife in plaats van Skyline
Bij de totstandkoming van de shortlist werd gekeken naar punten als duurzaamheid, goede aansluiting van de gebouwen op straat en aandacht voor de identiteit van Rotterdam. Transparantie, verbinding, open ruimtes en ontmoeten zijn veelgehoorde termen als het over architectuur en transformatie gaat. Niet langer afgesloten blokken beton met binnenin afgezonderde ruimtes, maar juist openheid en licht en een verbinding met het leven op straat.
De Gemeente Rotterdam investeert momenteel in een aantrekkelijke, levendige binnenstad waar bewoners, bezoekers en ondernemers zich prettig voelen. Vanuit deze gedachte moeten gebouwen zo vorm krijgen dat ze het leven op straat ondersteunen, bijvoorbeeld door het gebruik van glazen plinten en een begane grond waar allerlei functies kunnen ontstaan.
In deze opdracht is de Hogeschool Rotterdam aan de Rochussenstraat in ieder geval goed geslaagd. Dit kantoorgebouw uit 1989 was het hoofdkantoor van energieleverancier Eneco, maar de komende vijftien jaar de thuisbasis voor de medische- en zorgopleidingen, waaronder verpleegkunde, fysiotherapie en verloskunde.
De entree van het gebouw is verplaatst en vergroot en manifesteert zich nu prominent aan het kruispunt Rochussenstraat en ’s Gravendijkwal. De transparante plint heeft een groot effect op de openbare ruimte en het straatleven in het gebied. Het is niet meer die onneembare vesting van weleer.
Leegstand: gevolg van de crisis, kans voor de toekomst
Waarom is transformatie zo belangrijk voor de stad? Natuurlijk, leegstand moet tegengegaan worden. Langdurige leegstand is voor niemand een aantrekkelijk optie. Panden raken vervallen, kosten meer geld dan ze opleveren en komen het stadsgezicht niet ten goede.
Maar er is meer. Jonge, creatieve ondernemers met bruisende ideeën en initiatieven voor onze stad krijgen de mogelijkheid om hun ideeën in praktijk te brengen. Betaalbare ruimte op goede locaties is zo voor korte of langere tijd voorhanden. Onderwijs, zorg, wonen en ondernemen vinden de weg terug naar de (binnen)stad en hiermee ontstaat een nieuwe dynamiek en boost in Rotterdam.
Hoewel de genomineerde projecten enorm van elkaar verschillen, hebben ze ook wat gemeen. Het zijn stuk voor stuk projecten die daadwerkelijk gebruik willen maken van Rotterdam en iets aan de stad willen toevoegen. Het Schieblock is al genoemd, maar neem bijvoorbeeld ook het genomineerde project Het Buro/De Bovenkamer, waarin begeleid zelfstandig wonen en werkruimte voor startende professionals in één pand is ondergebracht.
Het genomineerde Superkubus Exodus krijgt in feite een eerste leven. De kenmerken van het gebouw (in de kubuswoningen) maakten het moeilijk om een passende bestemming te vinden. Na dertig jaar van overwegend leegstand kreeg de Superkubus haar eerste echte bestemming: zij wordt nu bewoond door twintig gedetineerden in de laatste fase van hun detentie.
De stad is van ons. Architectuur is weliswaar het vak van architecten, schrijft de architectuurnota, maar tegelijkertijd een alledaagse ervaring van iedereen die zich in de stad ophoudt, woont en werkt. De transformaties voegen allemaal iets toe aan de stad. Ze bieden een plek aan hen die het nodig hebben om de stad (met elkaar) vooruit te helpen. Oude panden, soms monumenten, worden opgeknapt en houden hiermee ons (toekomstig) historisch erfgoed in leven. Maar bovenal, het leven op straat krijgt een opkikker!
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met AIR, het architectuurcentrum Rotterdam (wat betekent dit?)
Al 6 reacties — discussieer mee!
Dat project aan het Willemsplein is door die foto’s wel op achterstand gezet zeg. Genomen met mistroostig weer. Toch een beetje ‘competitievervalsing’. Zeker gezien het feit dat al die andere projecten zo ‘mooi in het zonnetje zijn gezet’. Om die reden heb ik hem mijn stem gegeven!
Wel goed trouwens dat die wolkenkrabbermanie een beetje voorbij is. Die manie heeft toch alleen maar voor de bouw van lege en holle ‘decorstukken’ gezorgd. Als je tegenwoordig over de Blaak fietst is het enkel de schijn die je doet denken dat je door een stad beweegt. Achter de ramen en deuren is niks. Alles staat leeg. Goed dat de menselijke maat nu aan de beurt is!
Hoi Ben,
Dank voor je reactie! Ik ben ook erg blij met het hele idee van ‘streetlife boven skyline’, veel houdbaarder door een groter draagvlak. Initiatief komt weer van onderop, de stad is voor en door de burgers, ondernemers.
Kan niet wachten tot de binnenstad ‘af’ is… 😉
Slecht nieuws Ben: er komen nog veel meer wolkenkrabbers in Rotterdam. Die tijd is echt nog niet voorbij. Hopelijk dragen ze wel wat meer bij aan het streetlife dan de meeste torens aan het Weena nu doen.
Verder zijn door de hele campagne rond het Schieblock de andere deelnemers denk ik kansloos. Terwijl ik permanente goede transformaties veel belangrijker vind dan tijdelijke invullingen. De Fabriek in Delfshaven en dat woongebouw aan de Calandstraat vind ik prachtige en duurzame ontwikkelingen.
Herontwikkeling is trouwens niets nieuws, doen we al eeuwen.
Caland Estate is inderdaad prachtig! Ik ben toevallig laatst in gesprek geweest met de ontwikkelaar, heb toen ook het nieuwe project aan de Mauritsstraat (48) gezien. Een mooi monumentaal pand dat nu ook is ingericht voor verhuur aan expats, interim managers etc.
Klopt natuurlijk, leegstand en transformatie is van alle tijden. Wel denk ik dat er een proces gaande is waarin de overheid zich meer terugtrekt en een faciliterende rol speelt, uitbesteed. Initiatief -en hiermee de invulling van de stad-, komt steeds meer van burgers en (kleine) ondernemers zelf. Interessante ontwikkeling..
Klopt zeker in Rotterdam is dat wel een cultuuromslag waar de overheid altijd erg sturend is geweest. Het is wel belangrijk dat zowel kleine als ook grote ondernemers de kans krijgen om in meer vrijheid hun ding te kunnen doen. Maar wel binnen strakke maar simpele kaders. De Wilhelminapier is daar een mooi voorbeeld van. Die kaders liggen al ongeveer 20 jaar vast en het gebied wordt geleidelijk ingevuld. En nog een lange weg te gaan. Binnenkort wordt eindelijk begonnen met herontwikkeling van Pakhuismeesteren. Kan mooi worden!