Kerstavond in de OQ

Als je de kerst donker wilt vieren, ga je naar de OQ. In weinig licht, met schaars geklede dames. Terwijl de rest van Rotterdam naar de mis ging, of Mariah Carey luisterde en spijsbrood at, ging Vers Beton op bezoek bij de stripbar.

“Kerstavond is altijd lastig. Dan heb ik weinig meiden. De meiden die uit het buitenland komen, willen graag naar familie. Die pakken hun kans om lekker een paar dagen naar huis te gaan. En andere meiden gaan naar de kerk. Die komen later, of helemaal niet meer.” De barman staat in zijn eentje achter de bar van de topless-bar. Hij kan het werk vanavond gemakkelijk alleen af. Er lopen acht vrouwen in de zaal. De ratio klant – gast is één op één. Misschien zijn er absoluut niet veel vrouwen in de zaal, relatief zijn er genoeg.
In de zaal staan overal tafeltjes voor twee of vier. Met krukjes met panterbekleding. In het midden is een stripcatwalk gesitueerd. De achterkant is rond, het looppad naar voren is verlaagd, met een opgehoogde rand. Een crapstafel, maar dan zonder dobbelstenen. Aan de zijkanten van de catwalk staan verlaagde krukjes, waar je op kan zitten. Er danst niemand.
In het midden zit een groep van vier mannen om zich heen te kijken. Er stappen twee dames op hen af. De één is gekleed in een zwart-wit jurkje. Een ding waarvan ik het misschien ook aan zou doen als de onderkant iets langer was geweest, en het decolleté meer zou verhullen. De andere draagt een onpraktisch wit geval, met twee banden die voor haar borsten hangen. Als ze danst, verschuiven ze soms en zie je even haar borsten. De mannen bestellen een fles Laurent Perrier voor de dames. Geen rommel, de fles kost 190 euro. Als de dame in het wit de fles haalt, kijkt ze trots naar de barman.
De OQ is een striptent, er boven zit een bordeel. De zaal is niet overdreven protserig, de barman is vriendelijk en de vrouwen zijn niet opdringerig. Het staat in schril contrast met de drie schermen in de zaal waarop heftige porno wordt uitgezonden. Keer op keer zie ik een penis in een lichaamsopening van een vrouw glijden, die daar kunstmatig enthousiast op reageert. Het verraadt op een schreeuwerige en vooral overdreven manier waarom we hier eigenlijk zijn.
Een jongen in grijze polo zit achter een paal aan de bar. De vrouw in het zwart-witte jurkje komt naast hem zitten. Ze praten wat en dan loopt ze weg. “Nee sorry,” roept hij haar na. Alsof hij haar afwijst. Het spel van verleiding wordt ook hier gewoon gespeeld. In afgeslankte variant.

Elkaar kennen

Op de hoek van de bar zit een oude man met een rood wollen vest en een bril met gouden montuur. Hij is in gesprek met een meisje met donker haar en een duizelingwekkend goed figuur. Ze heeft haar been uitgestrekt over de andere kruk. Een onmogelijke houding, maar het ziet er vreemd comfortabel uit. Alsof ze ondertussen haar yoga-oefening doet. Het gesprek duurt langer dan de andere gesprekken in de OQ duren. Ze lijken elkaar te kennen.
Er zijn meerdere mensen die elkaar kennen. Een Aziatische man zit twee uur alleen. Niemand spreekt hem aan, hij bestelt niets te drinken. Dan komt er een bloedmooie Aziatische vrouw binnen. Hij koopt voor haar wat te drinken, ze neemt een biertje met een chique glas. Vrij snel daarna gaan ze naar boven. Een verhouding in afgeslankte variant.
Twee dames en een gezette man lopen gehuld in badjas de zaal rond. Dan pas vallen mij de rode neonletters op, links van de bar. “Saunabad”. Midden in de zaal kan je naar de sauna. Ze lopen naar het uiteinde van de bar. Twee roken er een sigaret. Niemand kijkt op van hun badjassen. Met zijn drieën lopen ze weer terug naar de sauna, gewapend met een fles champagne.

Impregneermiddel

Links achterin de zaal staat een kerstboom, vlakbij de stripcatwalk. Er hangen een paar kersttakken. Bij de bar is een vitrine ingericht met kerstspulletjes. “Vroeger hingen we het hier helemaal vol als het kerst was” vertelt de barman. “Waren we anderhalve week mee bezig. Hier boven de bar, en aan de zijkant. Overal takken en lampjes. Maar ja, sinds ‘t Hemeltje mag er niet zoveel meer. Logisch wel hoor. Die boom daar hebben we zeiknat gespoten met impregneermiddel.”
Er komen twee mannen binnen van een jaar of vijftig, allebei gekleed in overhemd. Ze worden vergezeld door een vrouw in spijkerbroek met haar haar truttig opgestoken. Ze gaan aan de bar zitten, onder het scherm met porno. Ze praten over het bedrijfsleven met een zuiderlijk accent. Eén van de mannen raakt afgeleid. Hij maakt twee stapeltjes van drie bierviltjes, daarna maakt hij één stapeltje van zes viltjes. Dit herhaalt hij een paar keer. Hij wordt er zo in opgenomen dat hij het gesprek over zaken niet meer opmerkt. Het lijkt alsof de drie hier per ongeluk via de achteringang zijn beland.

IJsthee

De entree was vijfentwintig euro, maar dan krijg je wel drie drankbonnen, waarmee je alles mag bestellen. Behalve ijsthee. Als ik na twee gin-tonic een ijsthee bestel, grijnst de barman. “Hebben we niet.” Hij schenkt een derde gin-tonic in. De barman is joviaal. Als ik mijn derde gin-tonic op heb, krijg ik er één van het huis.
De vrouw met de duizelingwekkende benen gaat dansen in de crapstafel. Ze begint met een spagaat. Een jongen gaat aan de bak zitten en geeft haar een tientje. Ze pakt het met haar tanden en danst verder. Ze klimt in de paal en zwaait rond. Hij geeft haar nog twintig euro, die ze in haar onderbroek doet. Voor ze haar onderbroek uittrekt, legt ze het briefje aan de kant. Als ze even later – gekleed in ondergoed met eroverheen een rood net – langs loopt, zeg ik haar dat ze goed kan dansen. “Zo leuk als een meisje dat tegen me zegt,” antwoordt ze met een sterk accent. Ze lacht. “Weet je, ik was eigenlijk best wel moe, want gisteren was mijn moeder jarig. We hebben twee flessen wodka op.” Ik lach ook. Het is alsof we in een klassieke Hollywoodfilm spelen.

Demi-fles champagne

Plotseling staat er een meisje in een blauw jurkje met een volle bos rood haar aan de bar. Ik zou haar ‘de alternatieve’ willen noemen. Ze heeft een kleine tatoeage op haar schouderblad. Ze legt haar tasje op het bierblad, de barman stopt het routineus weg. Ze bestelt een demi-flesje champagne met één glas. Een jongen in witte polo en zijn zwarte haren rechtovereind gekamd, betaalt. Hij was hier al lang. Misschien is zij wel zijn favoriet. In het echt zouden ze geen match zijn. Ze haalt haar tasje weer op, ze gaan samen naar boven.
De vrouw met het onpraktische witte jurkje verlaat de vier mannen en gaat dansen op de catwalk. Een jongen gaat zitten op één van de de lage krukjes. Ze speelt wat met hem, duwt haar billen richting zijn gezicht. Als ze haar borsten heeft ontbloot, komt haar collega haar halen. Ze begeeft zich weer richting de vier mannen en gaat daar op tafel dansen.
Het wordt laat in de OQ, de avond sluit af met dronkelui die nog door willen gaan als de andere kroegen al dicht zijn. Ik ga. Aan de deur staat een sympathieke gespierde man, van middelbare leeftijd, in grijs pak en met net gekamde haren. Hij geeft onze jassen terug en zegt ons gedag. Ik stap de nacht in. Vier gin-tonics, een joviale barman en vriendelijke danseressen met duizelingwekkende benen: ik besluit dat moment dat ik nog een keer zal gaan. Alleen dan niet op kerstavond. Kerstavond in de OQ is net zo afgeslankt als de verleidingstechnieken van de man daar. Alleen een geïmpregneerde kerstboom.