Volgens Martijn Simons, columnist van de Volkskrant wél. Rotterdammers zetten expres een vet Rotterdams accent op om te benadrukken dat ze niet uit Amsterdam komen.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek
Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.
Al 7 reacties — discussieer mee!
Was mij ook al opgevallen..
Wat een onzin zeg. Waar komt hij mee: Dave van Raven, een typetje. Weet hij verder nog iemand? Jules Deelder misschien? Hoor je Hugo Borst, Paul de Leeuw, Koos Postuma, André van Duin, Nasrdin Dchar, John Bernhard, of zelfs Gerard Cox met een overdreven Rotterdams accent praten?
True that. Ik doe dat ook. Met trots zelfs! Geen idee waarom. Overcompensatie omdat ik hier niet geboren en getogen ben, denk ik. Of omdat ik het zo’n mooi underdog-ding vind, op mijn werk in Amsterdam zo dik mogelijk onderlijnen dat ik uit Rotterdam kom.
Ik weet het echt niet, maar ik doe het wel.
Maar goed. Iedereen profileert zich toch met wie hij is? Amsterdammers doen het niet met hun accent, maar met hun zo-nonchalant-mogelijk-de-tofste-gebeurtenissen-waar-ze-bij-waren-maar-niet-echt-van-onder-de-indruk-waren-vertellen-stijl, mijn vader (uit Nieuw-Lekkerland) door nog platter te gaan praten als hij bij op bezoek is in de grote stad (“nou, daginter hebbie da nie heur, al die stoplichteh, je mot er nie aan denkeh toch?”), zichzelf te serieus nemende muziekfans door zo snel mogelijk namen als Fuck Buttons en Mogwai te droppen, etc. Blijkbaar hebben Rotterdammers alleen hun accent en zinsconstructies om zich mee te profileren.
Afijn. Zal ik het voortaan anders proberen door regelmatig impliciet te refereren aan de haven (“afgelopen weekend nog even in Hoek van Holland geweest, guur weer joh!”), of aan die 170 nationaliteiten die hier blijkbaar rondlopen (“komt die nieuwe buurman van jou nou uit Angola of Namibië?”), of het via voetbal spelen (“dat doelpunt van Boëtius, man!”)? Alle suggesties zijn welkom! Ja toch!
(Mogwai en Fuck Buttons staan trouwens in mijn jaarlijst, logischerwijs)
Als ik me ergens (ver) buiten de stad of in het buitenland begeef zet ik geen accent aan, maar ik geloof dat ik ook wel te koop loop met Rotterdams-zijn; met het feit dat mijn opa al van de Kruiskade kwam, en de opa van diens opa wellicht ook, en dat het er in principe op neerkomt dat mijn voorvaderen eerste stenen van de Kruiskade gelegd hebben. 😉
Ik benadruk graag de no-nonsense houding van Rotterdammers, het informele, soms joviale karakter van ‘ons’ en het feit dat we aanpakken, ‘doeners’ zijn en vooral lekker direct zeggen wat we denken, gefundeerd of ongefundeerd. Trots, haat en liefde, maar in ieder geval de sterke verbondenheid met de stad. Geen idee of dat allemaal echt waarheden zijn, maar op de één of andere manier associeer ik me er toch mee. Ik vind het gewoon leuk, ben ook erg trots op die Rotterdamse ‘roots’. En dat is natuurlijk altijd een beetje apart, want je wordt nu eenmaal ergens geboren, daar heb je geen enkele invloed op.
Rotterdam een minderwaardigheidscomplex? Mwa, dat denk ik niet. Hoewel het altijd bloedirritant is als ze in het buitenland wel van alles weten over Amsterdam, maar nog nooit van Rotterdam gehoord hebben. Dan ga ik altijd dingen roepen over de haven. 😉
Dave is trouwens wel een heel slecht voorbeeld, want hij praat echt altijd zo. Dus ook als-ie niet op TV is.
Zat achter m bij Arminius debat over Dandies (veel Rotterdamser kan de context niet worden) en ook dan ‘kejjeteguhzuhakzentaanleunuh’ weet je nie…
Wat een onzin van die Martijn Simons. Rotterdammers zetten soms hun accent aan om te laten horen waar zij vandaan komen. Trots op hun stad. Hept nul, komma nul nada met Amsterdam te maken.