Hoewel de Donkere Dagen-special zijn tweede week net in gaat, toch even een ‘gewoon’ opiniestuk. Op maandag verschijnt immers iedere week een Vers Beton-column in de Metro, een samenwerking waar we nog altijd zeer blij mee zijn. Vincent Cardinaal schrijft vandaag over Rotterdamse one issue-partijen, die de democratie meer zouden schaden dan dat ze die dienen.
Kerst is achter de rug, het oude jaar bijna. Met de komst van het nieuwe jaar staan er ook al heel snel gemeenteraadsverkiezingen op til. Nog maar een grove 75 dagen en het is zover. De campagnes zullen vanaf januari dan ook genadeloos losbarsten.
De partijen roeren zich inmiddels. De lijsttrekkers zijn bekend, en de afgelopen tijd was daar ook het traditionele presenteren van tal van kleine partijen. In Rotterdam het meest in het oog springend: de oprichting van een heuse Moslimpartij en in navolging van 50Plus in de Kamer maar liefst drie (!) ouderenpartijen.
Deze partijen richten zich op een leemte, die onvoldoende vertegenwoordigd zou worden binnen het huidige bestel. Daarmee geven ze onbedoeld direct hun eigen zinloosheid aan: ze zijn een nichebeweging, die zich op één onderdeel stort. Hun door angst gedomineerde tunnelvisie verhevigt het wij-tegen-de-rest-denken alleen maar. Hoe ironisch. De praktijk leert dat ze dikwijls stemmen afvangen van partijen die wel het hele spectrum aan maatschappelijke problematiek willen bestrijken, terwijl de meeste nichepartijen zélf uiteindelijk niet eens de kiesdeler halen. Daarmee frustreren ze het democratische proces meer dan dat ze het dienen.
Dit alles buiten de vraag wat we überhaupt hebben aan drie ouderenpartijen. Worden de oudjes werkelijk ondervertegenwoordigd in de politiek, of trekken de partijen juist opportunisten aan die munt denken te kunnen slaan uit de vergrijzing? Hetzelfde geldt voor de Moslimpartij, die ook is opgericht door politici die het eerder al eens ergens anders probeerden. Niet verwonderlijk is dan ook dat als deze partijen het nieuws al eens halen, het met een relletje is.
Rotterdam wint helemaal niets met een Moslimpartij, en ook niet met een Ouderenpartij. Stem daarom op een partij die zich bewezen heeft, leden en inspraak kent. Ze bieden simpelweg de grootste kans om je persoonlijke kroonjuwelen te verzilveren.
Deze opinie verscheen eerder vandaag in Metro Rotterdam. De reacties op dit artikel worden volgende week maandag in Metro besproken.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek
Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.
Al 3 reacties — discussieer mee!
Denk niet aan een roze olifant!
Deze column vertrekt toch vanuit de illusie van persoonlijke inspraak door te stemmen. Terwijl we toch allemaal weten dat één enkele stem nog nooit het verschil heeft uitgemaakt voor een enkele zetel, in de geschiedenis van gemeentelijke verkiezingen in Rotterdam. Tot zover persoonlijke kroonjuwelen.
Ook moet ik eerlijk zeggen dat het grotendeels langs me heen was gegaan dat er nieuwe one-issuepartijen in opkomst zijn in Rotterdam. Drie (!) ouderenpartijen concurreren elkaar wel kapot, lijkt me. Een Moslimpartij kun je op voorhand geen one-issuepartij noemen (dat zijn het CDA, SGP en ChristenUnie ook niet). Wel lijkt het me goede concurrentie voor de PvdA in Rotterdam. Zullen we niet gewoon de campagnes afwachten?
Kijk nou, een stemadvies van een zondagskind!
Verder: je hebt one-issuepartijen, some-issues-partijen en lots-of-issues-partijen maar ik heb nog nooit een all-issues-partij gezien. Misschien is de partij van Kim Jung-Un een all-issue-partij? Maar wat is dan de relatie tussen de omvang van het aantal issues van een partij en zijn democratische gehalte?
U hebt geijk. Maar one-issues gelden ook voor SP en LR.