100hoog is een uitzondering op het gezegde ‘Rotterdam, van veraf groots, van dichtbij doods’. De nieuwe woontoren biedt een mooie oplossing voor een typisch Rotterdams dilemma: een uitroepteken aan de horizon of contact met de straat.
Tijdens het symposium bij de publicatie van Rotterdam herzien, in 2007, merkte schrijver Michael Speaks op dat hoe dichter je bij Rotterdam komt, hoe minder het eigenlijk een grote stad blijkt te zijn. (Zou hij op de hoogte zijn geweest van de gevleugelde uitdrukking ‘Hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt’?). Het viel hem op dat Rotterdam een indrukwekkende, Amerikaans aandoende skyline heeft. Op straatniveau viel hem de daarbij behorende activiteit en levendigheid tegen.
Tussen hemel en haven
De afgelopen maanden heb ik vanaf mijn werkplek aan de Boompjes, precies tussen de Red Apple en de Waterstadtorens door, 100hoog (Wijnhaven/Posthoornstraat) gebouwd zien worden. Deze door Klunder Architecten ontworpen woontoren, aangekondigd met quotes als ’tussen hemel en haven’, is de nieuwste aanvulling voor het Wijnhavenkwartier. Dit gebied is net als de windtunnel die Weena heet aangewezen als hoogbouw-hotspot. Met niet zozeer maximale hoogtes als richtlijn maar juist een maximaal bouwvolume, gekoppeld aan een bepaald oppervlak. Tot twintig meter hoogte mag de kavel volledig worden bebouwd. Daarboven geldt een maximum van 35 kubieke meter per vierkante meter kaveloppervlak. Wil je hoog gaan, dan moet je dus smal gaan.
Bescheiden in gebaar
100hoog is groot, maar dit heeft niet geleid tot een op het oog superhoog en topzwaar gebouw. De woontoren is bescheiden in het grote gebaar. Veel rode baksteen in de plint en de noordzijde, waarmee aansluiting wordt gezocht met de bakstenen kolossen aan de Blaak. De zuidzijde, richting de Maas, is opgebouwd uit horizontale, witte elementen die het ook van een afstand een goede schaal geven. Je kan de afzonderlijke woningen onderscheiden en verliest toch niet het geheel uit het oog. De brede plint met haar bandramen vormt een goede intermediair tussen de naast gelegen wederopbouwpanden en de toren, zonder daar al te veel op te lijken.
Rotterdams dilemma
Overijverige citybranders en urban marketeers hebben Rotterdamse hoogbouw opgezadeld met een dilemma: een uitroepteken aan de horizon zijn of iets te bieden hebben aan de mensen op straat. Dat probleem is door 100hoog handig aangepakt. De plint horizontaal, zoals de gebouwen om 100hoog heen, de parkeergarage netjes op de hogere verdiepingen weggestopt, en erop de toren die door het heldere uiterlijk niet wegvalt tussen al het gele, blauwe en rode lawaai erom heen. Het is wel te hopen dat er huurders voor de winkels op de begane grond zijn.
‘Van veraf groots’
Om terug te komen op Michael Speaks’ uitspraak (‘Rotterdam, van veraf groots, van dichtbij doods’): 100hoog is hier een prettige uitzondering op. Van veraf een duidelijk gebaar, niet te lomp maar ook niet te gezocht, en van dichtbij herkenbaar en goed aangesloten op de straat. Wat dat betreft past het gebouw beter bij zijn verre vrienden het Groothandelsgebouw en de Rotterdam, dan de naaste buren: de Coopvaert, waar de bakstenen halverwege op (b)leken te zijn, en de Red Apple, waarvan van dichtbij bekeken het roodverloop toch vooral suggereert dat de verffabrikant z’n kwaliteitscontrole maar eens moest aanscherpen.
Hoog Van De Toren Dit artikel is onderdeel van het dossier ‘Hoog van de Toren’. Hierin recenseert Vers Beton recent opgeleverde bouwprojecten in de stad. Geen sterren of ballen, wel handvatten voor een gefundeerde mening over architectonische nieuwkomers, originele invalshoeken en oog voor de impact van gebouwen op hun omgeving.
Al 7 reacties — discussieer mee!
Ik kan mij wel vinden in de aanprijzingen van 100hoog in dit artikel. De plint lijkt vrij goed in elkaar te zitten, ook al is het nog even afwachten hoe snel die vol komt te zitten en dus echt zal gaan “leven” (de plintruimte van The Red Apple staat jammer genoeg nog steeds leeg, maar is wel veel massaler en lijkt dus lastiger verhuurbaar dan de los indeelbare ruimtes bij de plint van 100hoog).
De afwerking van 100hoog vind ik op veel vlakken ook dik in orde. De witte banden en het hout aan de binnenkant van de balkons zien er goed uit, evenals de speciaal voor dit gebouw gefabriceerde baksteen in meerdere kleurtinten. De bakstenen gevel lijkt inderdaad goed aan te sluiten op de omgeving.
Echter is er voor dit gebied en met name deze straat nog veel meer nodig dan alleen 100hoog om er echt wat van te maken. In potentie is het een prachtige straat op de route Witte de With-Oude Haven. Het zou mooi zijn als hier o.a. ook wat horeca tot leven komt en deze twee stukken zo weet te verbinden. Echter zijn de twee kantoorpandjes direct naast 100hoog nog steeds om te huilen. Gesloten in zichzelf gekeerde anonieme gebouwtjes die geen enkele relatie met de straat aangaan. Het is te hopen dat deze ook ooit plat zullen gaan en vervangen zullen worden door 100hoog-achtige gebouwen met een mooie goed functionerende plint (eventueel met woningen op de begane grond i.p.v. horeca- en winkelruimtes, aangezien overal een commerciële plint niet mogelijk is), zodat er een goed functionerend aaneengesloten blok onstaat in dit stuk straat. Dat zou deze straat en dit potentierijke gebied ten goede komen. 100hoog is een flinke stap voorwaarts, maar het is te hopen dat er snel meer stappen volgen in dit gebied om het als geheel vooruit te helpen.
“Echter is er voor dit gebied en met name deze straat nog veel meer nodig dan alleen 100hoog om er echt wat van te maken.”
Inderdaad. Mij lijkt het Wijnhavengebied bij uitstek geschikt voor een rosse buurt.
De parkeergarage is dan wel netjes op de hogere verdiepingen geplaatst, maar je ziet vanaf de straat nog steeds duidelijk één grote TL-licht bak schijnen. Potsierlijk gezicht in een binnenstad en aan één van de weinige binnenhavens met zoveel potentie. Die garage kan wat mij betreft nog veel beter weggestopt worden.
Eens met de schrijver van dit stuk. Dit is een aanwinst voor Rotterdam.
Natuurlijk zijn er voor een volgend project leerpunten:
– zoals Eeva aangeeft de tl verlichting uit parkeergarage wordt je niet erg blij van in de avond (gaat ook fout bij “De Rotterdam” overigens)
– verder zou het mooi zijn als de basis van de toren in een volgend project iets meer verticaal ipv horizontaal zou zijn georienteerd, zoals de individuele grachtenpanden die er vroeger stonden. Door de horizontale geleding vlieg ik langs het gebouw, ipv dat ik er even voor zou willen blijven staan.
Toch vooral lof voor dit project!
Eens met Eeva. Daarbij komt dat je serieus af mag vragen of een strook met commerciële ruimtes op deze plek wel dat is wat je nodig hebt. Ten eerste moet die eerst maar eens gevuld worden en ten tweede was juist dit de kans geweest om stadswoningen aan een kade te maken. Dus in plaats van een commerciële plint dus gewoon voordeuren met woningen er achter aan de kade. Dan was het plan in mijn ogen echt een toevoeging geweest.
aardig stukkie hoor, maar wanneer komen die feyenoord-mokken uit de kast?
Die parkeergarage verpest het. Wat lelijk. Rotterdammers hebben toch lef? Wat een simpel en saai ontwerp.