De Beste Stuurvrouwe van deze week is Lucette Mascini. Zij ergert zich aan de ontransparante afvalstoffenrekening van de gemeente en zocht uit waarom die zo hoog is.
Nu de eerste weken van het nieuwe jaar verstreken zijn hebben een heleboel Rotterdammers zich weer lekker kunnen ergeren aan de jaarlijkse haatbrief van de gemeente.
Daarin viel dit jaar te lezen dat de afvalstoffenheffing gestegen is van 340 euro naar 372 euro per huishouden, ongeacht de vraag uit hoeveel personen dat huishouden bestaat. Lekker makkelijk rekenen voor de ambtenaren, dat wel. Maar leuk om te betalen voor met name de ongeveer 140.000 eenpersoonshuishoudens die de stad telt is dat uiteraard niet.
Zonder daaraan teveel woorden vuil te maken – de keuze om iedereen hetzelfde te laten betalen is naar ik aanneem een politieke en geen rekenkundige – wil ik graag iets schrijven over de samenstelling van de rekening en de discussie die daarover is ontstaan.
De rekening
De rekening bestaat voor zo’n 50 miljoen euro uit kosten om het afval uit de containers te takelen en af te voeren naar- en te laten verbranden door de AVR. Die kosten moeten worden gedeeld door alle huishoudens die Rotterdam telt en afval produceren.
Dat zijn er een stuk of 280.000.
Van die huishoudens verdient één op de zeven te weinig om hun eigen afvalverwerking te kunnen betalen. Hun inkomen ligt onder het sociaal minimum en hun vermogen is te klein om de rekening daarvan te betalen. In die gevallen betaalt de gemeente Rotterdam de rekening.
De keuze is politiek
Ook die keuze is politiek, al zit er ook een praktische kant aan. Rekeningen sturen naar mensen die dik in de schulden zitten en door de bomen het bos niet meer zien gaat geen geld opleveren. Het is daarom waarschijnlijk goedkoper om de rekening kwijt te schelden dan er deurwaarders op af te sturen.
Het probleem dat zich nu voordoet is dat de gemeente de afgelopen jaren geen geld heeft vrij willen maken in haar begroting – waarvan de structuur in 2010 bij het aantreden van het huidige college van PvdA, CDA, VVD en D66 al is vastgelegd – om die kwijtgescholden rekeningen te betalen.
Doorschuiven van kosten
Om die reden heeft de inmiddels vertrokken wethouder Jantien Kriens (PvdA) van Financiën de kosten van de kwijtscheldingen (13 miljoen euro) door laten boeken naar de afvalstoffenheffing voor de mensen die hem wel betalen.
Datzelfde is gebeurd met de kosten voor straatvegen (10 miljoen euro), het laten draaien van de kringloopwinkels van Piekfijn en het fietsenopruimcentrum van de gemeente Fietspunt (5 miljoen euro), en nog wat andere diensten. Ook daaraan wilde de gemeente meer geld uitgeven dan ze in kas heeft.
De kosten voor deze diensten worden normaal gesproken geheel betaald uit het budget van de wethouder Alexandra van Huffelen (D66) voor ‘Buitenruimte’. Maar een deel daarvan is nu ook doorgeschoven naar de rekening voor afvalstoffenheffing.
Geen transparante rekening
De burger betaalt zich daardoor blauw aan die heffing zonder dat hem in de jaarlijkse rekening duidelijk wordt gemaakt waarom dat het geval is. Ik vind dat niet goed. De gemeente moet transparant zijn in de rekeningen die ze stuurt, de kosten benoemen die ze in rekening brengt – bijvoorbeeld 200 euro afvalverwerking, 50 euro straatvegertaks, 50 euro kwijtscheldingsbijdrage, 25 euro Piekfijnwinkelbijdrage, enzovoorts – en motiveren waarom ze die kosten in rekening brengt. Dan kun je er namelijk iets van gaan vinden op basis van harde feiten.
Vraag aan het nieuwe stadsbestuur
Ik hoop dat het in een volgend stadsbestuur beter gaat en dat we dan een rekening krijgen waarin staat hoeveel euro we moeten betalen voor welke kostenpost en dat je dan zegt: ‘Ja, dat is redelijk. Ik begrijp waarom juist ik juist dit bedrag moet betalen.’
Want betalen, dat doen we toch wel. Dat is immers verplicht. Maar je wilt toch ook het idee hebben dat je betaalt voor hetgeen je verbruikt in plaats van dat je wordt gezien als prooi.
Al 20 reacties — discussieer mee!
Bijna alle gemeenten in Nederland rekenen de kwijtschelding voor de huishoudens met laag inkomen, en de kosten van straatvegen door in de afvalstoffenheffing. Toch is Rotterdam bijna de duurste gemeente van Nederland. Het echte probleem is dat de onderliggende kosten hier veel te hoog zijn: vegen is hier 25% duurder per inwoner dan gemiddeld, de afvalverbranding is 60% duurder dan gemiddeld, het inzamelen door de Roteb is niet efficiënt.
Als voorbeeld: In Den Haag is de kostenopbouw hetzelfde als in Rotterdam. De afvalstoffenheffing is in Den Haag 100% kostendekkend, terwijl in Rotterdam maar 92% van de afvalkosten gedekt worden door het tarief dat de inwoners betalen. Toch is in Den Haag de afvalstoffenheffing lager dan 300 euro, en voor een éénpersoonshuishouden zelfs maar net iets meer dan 200 euro. De conclusie is heel erg simpel: Rotterdam werkt te duur!
Mijn voorstellen in de gemeenteraad om DAAR nu eens wat aan te doen, konden niet op steun rekenen – niet van PvdA, niet van Leefbaar, niet van SP, niet van D66. En het is zo simpel: de ROTEB zo organiseren dat er efficiënter gewerkt wordt en meer hergebruik van afval dat geld oplevert: Rotterdam is de enige gemeente in Nederland die z’n kunststof afval nog steeds in de verbrandingsoven gooit, voor 110 euro per ton. Terwijl dat afval 420 euro per ton oplevert op de recycling-markt. Elke 1.000 kilo plastic afval kan dus 530 euro opleveren!
Voor wat betreft dat de kostenopbouw van Rotterdam overeen komt met die in veel andere gemeentes waaronder Den Haag, maar dat de reële kosten die Rotterdam maakt voor dezelfde activiteiten relatief hoger zijn: dat wist ik niet. Bedankt voor de informatie.
Hear, hear! Ik zou inderdaad ook erg blij worden van meer transparantie. Betalen voor een black box is altijd vervelender dan weten wat er met je geld gebeurt, en waarom de kosten zijn zoals ze zijn. Of is de gemeente bang dat de rebellie juist groter wordt?
Want waarom kosten al die toko’s eigenlijk zoveel geld? Piekfijn, die zitten qua personeel en producten toch al leuk in de gratis materie? Tuurlijk, er zijn loon- en pandkosten, maar 5 miljoen voor een keten die draait op gratis spullen en goedkope arbeiders, da’s best fors, toch?
(of is dit te populistisch?)
Nee, dat vind ik niet populistisch. Het zou leuk zijn als Bob Crebas hier wethouder zou kunnen worden. Hij heeft Marktplaats opgericht toen zijn kringloopshop in Emmeloord door internet het haasje dreigde te worden.
Eerst maakte hij verschrikkelijk veel verlies tot dat hij geld ging vragen voor de advertenties voor paarden (worden veel verkocht) en autos. Daar liepen ze op binnen.
Zijn kringloopwinkels liepen trouwens ook als een trein.
Uiteindelijk verkocht hij Marktplaats aan E-bay voor 225 miljoen euro, of zo.
Van twee passages in het artikel word ik echt KOTSMISSELIJK. Dit is niet gericht aan de schrijfster van dit stuk (prima artikel), maar aan wat er staat en wat dus de conclusies zijn:
De eerste:
Rekeningen sturen naar mensen die dik in de schulden zitten en door de bomen het bos niet meer zien gaat geen geld opleveren. Het is daarom waarschijnlijk goedkoper om de rekening kwijt te schelden dan er deurwaarders op af te sturen.
De tweede:
Om die reden heeft de inmiddels vertrokken wethouder Jantien Kriens (PvdA) van Financiën de kosten van de kwijtscheldingen (13 miljoen euro) door laten boeken naar de afvalstoffenheffing voor de mensen die hem wel betalen.
Wat is dit voor een omgekeerde wereld? Je kunt bijvoorbeeld ook stellen: rekeningen sturen naar mensen die willen voorkomen dat ze in de schulden komen, heeft geen zin, dus laten we die dat maar kwijtschelden.
Kwijtschelden is geen oplossing. Ik herhaal: GEEN oplossing. Dat is het probleem doorschuiven. Inderdaad. Kom maar binnen punt 2.
De rekening voor deze wanbetalers (want dat zijn het!) komt terecht bij de mensen die WEL netjes hun rekening betalen. De betaler wordt dus gestraft, terwijl de wanbetaler wordt geholpen.
Lees hier maar eens wat GeenStijl er over schreef: http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2014/01/afval_kost_37250_euro_in_rotte.html
En dan vooral ook het rekenvoorbeeld.
http://i.imgur.com/HgmfOCi.png
De rekening doorschuiven. Wat een politieke armoede zeg. Die subsidieslurpers op het stadhuis zouden eens goed moeten gaan nadenken hoe zij dit denken te verantwoorden.
Inzicht in de afrekening is 1 ding, maar we hebben het hier over een simpel gevalletje van oorzaak (wanbetalers waar de gemeente liever niks aan doet, te veel moeite) en gevolg (de netjes betalende burger mag het verschil bijlappen).
Dat heeft niks meer met ‘sociaal’ te maken. Het is a-sociaal.
Het gat in de begroting zou gedekt moeten worden uit de winsten die AVR maakt, dankzij het langdurige contract dat hen gegund is door de gemeente.
Wanbetalers waar de gemeente niets aan doet? Bedenk dat de gemeente ook kapitalen uitgeeft aan schuldsaneringstrajecten. Dan kun je wel willen dat wanbetalers harder worden aangepakt maar wat heeft dat voor zin als de kosten voor de maatschappij daardoor alleen maar verder oplopen? En laten we wel wezen, niemand raakt voor zijn lol in de schulden.
Dat de afvalstoffenheffing gedifferentieerd zou moeten zijn daar ben ik het wel mee eens.
De attitude is blijkbaar dat ze beter wanbetalers geen rekening sturen omdat ze die toch niet kunnen betalen en dit vervolgens doorbelasten aan de mensen die dat wel doen. Heb je het rekenvoorbeeld gezien van mensen voor wie het bedrag kwijtgescholden wordt?
Dus van mij hoeven ze niet ‘harder worden aangepakt’ zoals je schrijft, ik zeg ook niet dat ze het bedrag wél moeten betalen, ik zeg dat het te makkelijk is om de kosten door te berekenen aan de wel-betalers. Je moet dit gewoon zien als een bedrijfsrisico (niet-betalen) en hier zelf de verantwoordelijkheid voor dragen (als AVR zijnde) en de rekening dus niet door schuiven.
Ik heb de berekening gezien. Lijkt me geen vetpot voor een alleenstaande ouder. Los daarvan denk ik dat als je het risico naar AVR doorschuift hun tarieven navenant zullen stijgen. Niet dat het omslaan van de kosten over de wel-betalers een goede oplossing is, maar er zijn voor de gemeente niet zo veel mogelijkheden om de begroting rond te krijgen dan door belastingen.
Zelf denk ik dat de gemeente heel anders moet gaan begroten. Nu is het uitgangspunt om de hoogte van de belastingen te bepalen zodra duidelijk is hoeveel ze tekort komt om haar uitgaven te dekken.
Ik wil juist dat de gemeente eerst bedenkt wat ze aan belasting wil heffen om de consumenteneconomie in de stad draaiende te houden (veel minder belasting dus = veel meer besteden in winkels, eettentjes, sparen, hypotheek aflossen enz.) en daarna gaat werken vanuit het dan beschikbare budget. Dan vallen de minst noodzakelijke posten vanzelf af, zoals subsidie op gratis laadpalen voor mensen met een elektrische auto (1 mln) en een voortuin, gratis OV voor ouderen (12 mln, of zo, 65+ subsidie doet niets voor economie en samenleving, zo concludeerde SEO al eerder), de Olympische ambitie (4 ton), Stadsinitiatief (4 mln, ik vind het leuk, maar is het een prioriteit? ), gratis mobiel voor ambtenaren (??€), een goedkoper afvalinzamel- en verwerkingscontract dan er nu is met de AVR, enzovoorts.
De financiën van onze stad zijn in handen geweest van een lerares Nederlands (niet afgestudeerd) die haar gebrek aan kennis juist een pré vond. Ze is – kon een betere baan krijgen – opgevolgd door een gesjeesde fietsenmaker (student in Delft)
Zij werden wethouder omdat het hun beurt was!!! Wie kent er een bedrijf waar mensen op anciëniteit in de directie worden benoemd?
In de periode 2002-2006 werden wethouders van LR aangesteld op hun kennis en vaardigheden. 800 miljoen van dat geld dat toen verdiend is, is via de algemene reserve, in de bodemloze putten van dit college verdwenen.
De heer Sørensen heeft helemaal gelijk in zijn kritiek. Het is een schande dat dergelijke lichtgewichten zo’n belangrijke posities mogen bekleden. En dit heeft de stad Rdam miljarden gekost.
Punt is alleen dat de heer Sørensen niet meer in de positie is om commentaar te leveren. LR is inmiddels net zo’n regentenclub geworden als de PvdA. Zie de eerdere commentaren. Mevrouw pastors op 2, zoonlief na het debacle alexanderpolder ook op de
Iijst en een voormalig politieagent als voorzitter die toevallig een broer is van een eerdere wethouder. Ook op voor wethouderspost ?
Kennis van financiën is belangrijk maar ook van organisatie en bedrijfsvoering. Alleen snijden in de kosten is te weinig. In mijn ogen zou je alle taken en diensten van de gemeente opnieuw moeten inventariseren en dan bepalen wat de belangrijkste zijn. En daarna kun je dan met de beschikbare middelen – dus na het bepalen van de belastingtarieven – kijken hoe je die op welke termijn kunt leveren.
Als je zoveel moet bezuinigen, moet je waarschijnlijk de hele organisatie op de schop nemen en meer doen dan mensen ontslaan. Het is tijd om de basis te resetten.
Hou je in In-Soo, er zijn inmiddels zo veel dingen in deze stad waar je kotsmisselijk van kan worden. Voor je het weet ben je een lange tijd ziek en moet je in de bijstand 😉
Maar even zonder dollen, ik ben op zoek naar een nieuw huis in Rotterdam en heb de afvalkosten en gemeentebelasting even voorgelegd aan mijn vriendin uit Utrecht. Die schrok dat die kosten bijna gelijk aan elkaar waren!
De huizenprijzen hier zijn daarentegen een stuk redelijker. 🙂
Dat klopt, en zo zijn er nog wel meer voordelen aan Rotterdam te benoemen 😉
Het plan is nu kennelijk om de afvalstoffenheffing te verlagen door te bezuinigen op armoedebestrijding (dixit GL Rotterdam)
Mag ik de discussie nog omleggen? Elk huishouden hetzelfde bedrag, bij de afvalwaterheffing kennen ze twee tarieven: 1 en veel. Ik kom veel in Rotterdam maar woon in de biblebelt. Daar zijn nog gezinnen met 8/9 koters. Tegenwoordig hebben ze waterschapsverkiezingen en mag je wat zeggen, ik heb geprotesteerd dat een alleenstaande moeder direct na de bevalling van tarief 1 naar tarief veel schakelt. Die mevrouw zou in Rotterdam waarschijnlijk geen rekening krijgen maar eens nadenken over differentiatie van tarieven……….Binnenkort zal bij mij de rekening ook wel op de mat pleuren. Ik ga kijken hoe mijn gemeente (Goeree Overflakkee) dat doet.
Ik denk dat het ermee te maken heeft dat de rekening voor kwijtschelding technisch gesproken ten laste hoort te komen van het budget voor Armoedebeleid, net zoals de totale rekening voor straatvegen ten laste hoort te komen van het budget voor Buitenruimte. Kennelijk zat er onvoldoende geld in die budgetten. Daarom zijn die rekeningen doorgeschoven naar de afvalrekening en bij de belastingbetaler beland.
Die deskundige wethouder van Leefbaar Rotterdam was in 2005 wel degene die voor 25 jaar een loeiduur contract met de afvalverbranding afsloot, waardoor Rotterdam nu ongeveer 60% meer betaalt dan de marktprijs. Op de afvalstoffenheffing scheelt dat elk huishouden ongeveer 25 euro. Tot 2030 zitten we daar aan vast, men is vergeten om clausules op te nemen in het contract om tussentijds bij te stellen als de marktprijzen drastisch veranderen. Rotterdam betaalt bijna 110 euro per ton afval, terwijl het gemiddelde 60 euro is.
Een kerntakendiscussie over waar de gemeente wel en niet voor zorgt, en of de gemeente het dan zelf doet of uitbesteedt, zou ongelooflijk goed zijn voor Rotterdam. Toen die discussie werd aangezwengeld in de gemeenteraad, waren de twee grote partijen daar fel op tegen. Zelfs het uitbesteden van begraven en cremeren mocht niet besproken worden – Rotterdam is een van de laatste gemeenten waar je door een ambtenaar onder de grond geholpen wordt. Maar ook het efficiënt maken van de Roteb, door straatvegen meer met beproefde machines te gaan doen in plaats van handmatig, mocht niet van Leefbaar en nog wat andere partijen…