Ga naar de inhoud

Waarom ik geen kandidaat meer ben voor Leefbaar Rotterdam — betaald artikel

Dit artikel is voorzien van een blokkade in verband met betaalde toegang, waardoor een gedeelte van de inhoud pas leesbaar is wanneer je bent ingelogd en beschikt over een geldig abonnement.

Het gaat Leefbaar Rotterdam voor de wind: een spraakmakende lijsttrekker, een gedoodverfde winst bij de verkiezingen, en een solide interne cultuur. Toch is er iets grondig mis met de partij, vindt Ruud Ruigendijk, fractievoorzitter van de partij in Delfshaven. Aan de vooravond van de algemene ledevergadering van Leefbaar Rotterdam vertelt hij daarom via een open brief aan de partij en alle Fortuynisten waarom hij zijn plek op de stedelijke kieslijst opgeeft. Volgens Ruigendijk is het Fortuynisme weg uit Leefbaar Rotterdam.

Ronald Sørensen voor Leefbaar Rotterdam in Ommoord
Ronald Sørensen voor Leefbaar Rotterdam in Ommoord beeld: Frank Hanswijk

Sinds de opkomst van Pim Fortuyn in de Rotterdamse politiek ben ik fervent aanhanger van het Fortuynisme. Ik herkende me namelijk volledig in zijn analyse van de politieke misstanden. Zijn kritiek op de gevestigde partijen in dit land, en in het bijzonder in Rotterdam, bestond uit drie punten: hun regenteske opstelling, de ondoorzichtige samenstelling van hun partijkader, en een gebrek aan concrete plannen om de voorstellen uit te voeren.
Ik ben er trots op dat Leefbaar Rotterdam de kritische oprichtingsfase van twaalf jaar heeft overleefd zonder grote schandalen, en dat de partij er bijzonder goed voorstaat in de peilingen. Voor de komende verkiezingen was mij een hoge plaats op de kieslijst beloofd, maar vanwege mijn kritiek ging dat niet door. Ik heb daarom mijn kandidatuur ingetrokken. De prijs die de partij betaalt voor haar succes, vind ik namelijk te hoog.
Ik zal uitleggen wat mijn kritiek is aan de hand van drie punten. 1: het verkiezingsprogramma bevat te weinig pragmatische oplossingen en is ontdaan van het Fortuynisme. 2: de kieslijst is zo samengesteld dat er sprake is van precies dezelfde regentencultuur als bij andere partijen. 3: Leefbaar Rotterdam is niet meer zichzelf, maar is een lokale afdeling van de PVV geworden.

1: Gebrek aan pragmatische oplossingen

Het in je verkiezingsprogramma enkel benoemen van problemen die iedereen in Rotterdam kent, is te mager om je als Leefbaar Rotterdam te onderscheiden van de concurrentie. Net als elke andere partij vult Leefbaar daarom zijn programma aan met een aantal pakkende en goed bekkende thema’s die het goed doen in de buurtkroeg en op straat met de buren.
En precies dáár komt het probleem om de hoek. In tegenstelling tot wat er in het verleden gebeurde, worden deze thema’s niet onderbouwd met plannen voor de concrete uitvoering, laat staan beredeneerd via juridisch onderbouwde argumenten. Dit probleem geldt in het bijzonder voor de thema’s aso-dorpen, verbieden van islamitisch onderwijs, en de quota voor MOE-landers.

Aso-dorpen

Neem de aso-dorpen. Wat voor mensen zouden hier naartoe moeten? Zijn dat autochtone Nederlanders vol tatoeages, rijdend in een patserbak, die de gehele dag door bier drinken en de buren en omwonenden met een grote bek afbluffen? Of heeft Leefbaar het over mensen van allochtone afkomst die geen werk hebben, uitkering trekken, wiens opgroeiende kinderen op straat dealen, maar waarvan de buren verder geen last hebben? Een alleenstaande bijstandsmoeder met opgroeiende pubers die gezien de economische realiteit waarin zij leven weleens overlast veroorzaken? De middenklasse-familie in Kralingen die een Poolse werkster zwart laat werken voor drie euro per uur? Of iemand die begeleid woont, soms zijn medicijnen vergeet, en daardoor op de galerij iets te uitbundig is?
Oftewel: wie bepaalt wie er naar het aso-dorp gaat, en wat zijn de wettelijke parameters hiervoor?

Islamitisch onderwijs

Vervolgens het islamitisch onderwijs. Iedereen is voor goed onderwijs, en iedereen zou voor onderwijs moeten zijn dat kinderen voorbereid op volledige integratie in de maatschappij. Om zulk onderwijs te garanderen, hebben we in Nederland wetten die bepalen aan welke minimale eisen scholen moeten voldoen. Mochten die wetten niet voldoen, dan moeten ze worden aangepast. Neem bijvoorbeeld een christelijke school. Als deze kinderen vertelt dat zij zich niet mogen laten vaccineren, dan beperkt dat de integratie, en moet de wet het mogelijk maken dat de directie naar huis gestuurd of de school gesloten kan worden. Dit voorbeeld geldt voor alle scholen, dus ook voor katholieke en islamitische scholen.
Maar wat doet Leefbaar Rotterdam in zijn programma? Zij zegt dat islamitisch onderwijs in zijn algemeenheid verboden moet worden. Dat is niet alleen tegen de wet, het is ook praktisch niet uitvoerbaar. Want wat doe je met een vrije islamitische school die juist wel volledige integratie voorstaat?

MOE-landers

Als laatste de instroom van MOE-landers, de arbeiders en hun families uit Midden- en Oost-Europa. Iedereen begrijpt dat massale instroom van MOE-landers zonder regulering leidt (en geleid heeft) tot problemen in de economische en sociale structuren van deze stad. Maar wie gaat er over het voorkomen en oplossen van deze problemen? Dat zijn niet de individuele steden, maar de landelijke en Europese overheden.
Laat hier geen misverstand over bestaan: ik ben vóór de invoering van de Rotterdam-wet in wijken en buurten waar dat nodig is. Maar om te pleiten voor een Roemenen-quotum, dat is in de huidige vorm juridisch onmogelijk en daardoor uitgesloten. Dat Leefbaar hier toch over spreekt, doet zij enkel om in te spelen op de onvrede die hierover bestaat bij burgers. Het betreft hier echter (inter)nationale regelgeving, en daar gaan wij als stad niet over. Het enige wapen dat wij in Rotterdam hebben, is de Rotterdam-wet.

2: Regentencultuur

Om te begrijpen hoe Leefbaar Rotterdam zijn keuzes maakt, is het handig om uit te leggen hoe de partij in elkaar zit. Ten eerste is er de Vereniging Leefbaar Rotterdam, met in het bestuur daarvan voorzitter Dick van Sluis (wethouder in Capelle aan de IJssel), secretaris Marcel van Gent en penningmeester Simon Fortuyn (de broer van Pim). Dit bestuur wordt bijgestaan door een commissie van advies. Hierin zitten Ronald Sørensen (oprichter van Leefbaar Rotterdam en momenteel PVV-senator in de Eerste Kamer) en Marco Pastors (superambtenaar in Rotterdam-Zuid, voormalig wethouder en voormalig fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam).
Om tot een verkiezingsprogramma te komen, benoemde dit bestuur een programmacommissie, en deze bestond uit gemeenteraadsleden van de huidige fractie van Leefbaar. Deze integere leden hebben op transparante wijze intern het verkiezingsprogramma opgesteld. Dit deden zij via discussies met leden en deelraadfracties, en door te kijken naar de dagelijkse problemen in de stad.
Tot zover geen probleem. Maar waar ik wél moeite mee heb, is hoe de voorlopige kieslijst tot stand is gekomen. Want hoe gebeurt dat? Het bestuur van de Vereniging Leefbaar Rotterdam benoemde een kiescommissie, en daar komt geen ledenvergadering aan te pas. Deze commissie bestond uit vijf personen, waaronder voorzitter Wim van Sluis (broer van de voorzitter van de vereniging), Joost Eerdmans (beoogd lijsttrekker en wethouder in Capelle aan de IJssel) en Nel Sørensen (echtgenote van Ronald Sørensen).
Op de concept-kieslijst staan onder meer veel terugkerende raadsleden, en dat zijn stuk voor capabele en goed presterende mensen. Wat lastiger te verantwoorden is, is de nummer-twee-positie van Ingeborg Hoogveld, partner van Marco Pastors. Dit roept natuurlijk de nodige vragen op bij de interne concurrenten, want zij komt natuurlijk voor het wethouderschap.
Maar pas echt gek wordt het als je je realiseert dat van huidige fractievoorzitters in de deelgemeenten niemand de bij de eerste vijftien plekken op de kieslijst zit, terwijl juist dáár de zwaarste gevechten zijn gevoerd. Neem Nel Noel, fractievoorzitster in Feijenoord, wellicht de zwaarste deelgemeente. Zij is weggestopt op de 23e plaats, terwijl veel hoger op de lijst totaal onervaren nieuwkomers staan.
Saillant detail is dat de hoogst geplaatste fractievoorzitter van een deelgemeente op de kieslijst Lars Sørensen is, zoon van kiescommissielid Nel Sørensen en adviescommissielid Ronald Sørensen. Lars’ fractiemanagement van de – overigens vaak negatief in het nieuws gekomen – deelgemeente Alexander heeft nogal wat kritiek gekregen, en dus is de hoge plaatsing op z’n minst verbazingwekkend te noemen. Overigens is Lars opeens ook voorzitter geworden van de kiescommissies voor de gebiedscommissies, en in die hoedanigheid verantwoordelijk voor de plaatsing van de kandidaten hiervoor. Dat alles maakt het lastig om hier te spreken van toeval.
De familie Sørensen is niet de enige opvallende interne aangelegenheid bij Leefbaar Rotterdam dit jaar. Neem bijvoorbeeld de partners Pastors & Hoogveld (iets waar zij gelukkig heel open over zijn), de gebroeders Van Sluis, de collega-wethouders Van Sluis en Eerdmans in Capelle aan de IJssel, en de relatie Pastors & Eerdmans uit eerdere politieke avonturen.

3: Lokale afdeling PVV

Mijn derde en laatste punt van kritiek is dat Leefbaar Rotterdam wel een lokale afdeling van de PVV lijkt geworden, de plaatsing van de Marokkaanse Mohammed Anfal op de kieslijst ten spijt. Zo roept Joost Eerdmans als beoogd lijsttrekker al sinds 2012 dat hij PVV-light is. Wilders raadde in het verleden regelmatig Rotterdammers aan om Leefbaar te stemmen. En met Ronald Sørensen, die ondanks zijn PVV-senatorschap nog altijd erg invloedrijk is in de partij via de adviescommissie en de functies van zijn vrouw en zoon in de partij, terwijl hij zelf nog altijd (onder zijn pseudoniem ‘Sprens’ geschreven) reacties op de website van Leefbaar Rotterdam achterlaat. Bovendien blijft het tot op heden oorverdovend stil over de anti-islamstickeractie van de PVV, iets wat zeker niet in lijn is met het gedachtengoed van Pim Fortuyn. Afstand nemen zou bovendien zeer goed vallen bij de islamitische Rotterdammer.

Conclusie

Nu het nog kan, is het zaak om zo snel mogelijk het echte Fortuynisme terug te krijgen in Leefbaar Rotterdam. Zo moeten er in plaats van regenteske organen juist duidelijke, transparante en controleerbare machtsstructuren komen. Bovendien moeten problemen en hun oplossingen geformuleerd worden in de geest van Pim Fortuyn, dus via een pragmatische en reële aanpak. Tenslotte moet de partij aantrekkelijk worden voor álle Rotterdammers via aanpassingen aan het verkiezingsprogramma, in het bijzonder in de hoofdstukken over aso-dorpen, islamitisch onderwijs en de Rotterdam-wet. Leefbaar moet namelijk weer leefbaar worden.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam

We kunnen deze artikelen alleen maken dankzij onze leden. Lees onbeperkt alle artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • Het plan ‘Ruim baan voor Rotterdam’ is geen bierviltjeswerk

    • Politiek

    Rotterdam The Hague Airport kan worden opgedoekt. Economen berekenden dat het Nederland veel meer oplevert om de grond van de luchthaven te gebruiken voor een woonwijk met veel ruimte voor water en groen. Het ontwerpplan ligt al klaar. Teun van den Ende dook erin.

  • Studentenprotest EUR: “Dit is leuk voor de solidariteit, maar doet natuurlijk niet echt iets”

    • Politiek

    Eén dag voor het aangekondigde studentenprotest bij de Erasmus Universiteit Rotterdam, besluit de driehoek de universiteit te sluiten. Ontheemd moeten de studenten op zoek naar een nieuwe protestlocatie. Romy van Dijk ging mee en werd vooral geconfronteerd met een slechte organisatie.

  • Pastors op het pluche? “Het is geen verbinder”

    • Politiek

    Nu de deadline van de formatie met rasse schreden nadert, moet Geert Wilders op zoek naar vertegenwoordigers van de PVV in een nieuw radicaal-rechts kabinet. Marco Pastors wordt vaak genoemd als kandidaat voor het Torentje of een ministerspost. Wie is Pastors en wat heeft hij bereikt in Rotterdam? Een profiel.

  • Alle artikelen

De agenda die je aan het denken zet

  • Tijdens het Groot Rotterdams Atelier Weekend (GRAW) op 21 en 22 september openen dit jaar maar liefst 712 kunstenaars, makers en creatieven verspreid over 99 locaties hun deuren. Van Crooswijk tot Coolhaven, van Hillevliet tot Hillegersberg.

    Venue: 99 locaties
    Datum:
  • Geïnspireerd door Pete Souza, de fotograaf die Barack Obama tijdens zijn presidentschap volgde, heeft Vers Beton fotograaf Salih Kiliç twee jaar lang zijn camera gericht op de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb.

    Venue: Kunsthal
    Datum:
  • OMI presenteert Rotterdam Cultuurstad: een veelzijdige manifestatie over de ontstaansgeschiedenis en de toekomst van Rotterdam als architectuur-cultuurstad.

    Venue: OMI
    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Theater Walhalla is op zoek naar een hands-on administrateur, die in staat is een nauwkeurige en inzichtelijke boekhouding te voeren. We zijn op zoek naar iemand die nauwgezet te werk gaat, met oog voor de dynamiek van het bedrijf.

  • Is jouw laatst behaalde diploma op mbo 3 of 4 niveau en zoek jij een carrière in de culturele sector? Wil je bijdragen aan kunst- en cultuureducatie programma’s die de behoeften van jongeren centraal stellen?

  • Als geen ander weet jij dat eenzaamheid onder ouderen in Rotterdam groot is en je vindt het belangrijk om hier iets aan te doen. Jij wilt daar met ons het verschil in maken en vrijwilligers motiveren om zich in te zetten voor een ander. Dan ben jij wellicht de consulent die wij zoeken!

  • Bekijk alle vacatures