Ga naar de inhoud

De Bep van Klaverenmemorial moet blijven!

De Bep van Klaverenmemorial dreigt failliet te gaan. Dit is Vincent Cardinaal een doorn in het oog. Hij vindt het een gemeentetaak om de memorial te redden. De stad houdt toch zeker nog wel van Bep?

Samenwerking tussen Metro en Vers Beton
Samenwerking tussen Metro en Vers Beton

Als kind botste ik op Bep van Klaveren. Ik draalde wat achter mijn moeder aan op de Crooswijkseweg en kwam tot stilstand tegen een mannenbeen. Terwijl het me wat duizelde keek ik in het meest gegroefde gelaat dat ik ooit zag. ‘Godverdoms teringjoch’ kreeg ik nog mee en weg was Bep.
De biografie van Bep van Klaveren is de mooiste Hollywoodfilm die nooit werd gemaakt. Een volksjongen uit Crooswijk die uitgroeide tot icoon van de stad. Olympisch kampioen in 1928, en tot op de dag van zijn dood in training. Op de toppen van zijn roem verkaste hij naar New York. Dat liep op niets uit, want Bep wilde niet buigen voor de maffia. Als bejaarde was hij vaak te vinden in Nighttown, expres tegen mensen aan lopend, met als doel in een knokpartij verzeild te raken. Eens een vechter, altijd een vechter.
Bep stierf in 1992 en wat van hem rest zijn twee zaken. Allereerst een standbeeld, voor bejaardenhuis Hoppesteyn. Bep in brons, staand op vijf Olympische ringen, in vechtpose. Daarnaast is er jaarlijks de Bep van Klaverenmemorial, een boksfestijn naast de Kuip, waar Bep zelf meerdere malen voor een vol stadion bokste. Helaas wordt het toernooi bedreigd met opheffing. De organisatie heeft de noodklok geluid. Zonder hulp van de gemeente kan men het wel schudden.
Dat mag niet gebeuren.
Bep en boksen staan voor alles wat deze stad is. Ruig en hard, maar ook gemotiveerd. Soms ongepast, maar altijd onweerstaanbaar. Boksen is ook in 2014 nog steeds een relevant Rotterdams verhaal: zie alle jongens van Marokkaanse en Antilliaanse komaf die hun plaats in de ring hebben gevonden. Ze leren er de wetten van het leven en een manier om uit te blinken.
Ik kan me niet voorstellen dat de gemeente de memorial niet wil redden. Bep hield van de stad, en de stad toch zeker ook nog wel van hem?

Deze opinie verscheen eerder vandaag in Metro Rotterdam. De reacties op dit artikel worden volgende week maandag in Metro besproken.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

  • Het stiekem afschaffen van de Percentageregeling voelde voor Rotterdamse kunstenaars als een brute straatroof

    • Kunst en Cultuur

    Siebe Thissen breekt een lans voor het opnieuw invoeren van de Percentageregeling Beeldende Kunst, die de gemeente in 2005 stilletjes (of onwetend?) afschafte. Met de regeling mag 1% van de gemeentelijke bouwkosten worden besteed aan het verfraaien van gebouwen en beeldende kunst.

  • “In de Rotterdamse cultuur worden de grote organisaties groter en de kleine kleiner”

    • Kunst en Cultuur

    Hoe moet het verder met kunstenaarscollectief TimeWindow in het Zomerhofkwartier, nu het geen geld meer krijgt uit het Cultuurplan? Mede-oprichter Jette Schneider ziet het somber in: “Over niet al te lange tijd hebben we nieuwe manieren nodig om makers in de stad te houden. Want voordat je het weet verdwijnt die mooie, creatieve, slagvaardige cultuur uit de stad.” Een interview.

  • Niet lullen maar luisteren met filosoof Miriam Rasch

    • Kunst en Cultuur

    Filosoof Miriam Rasch vroeg zich af: wat betekent luisteren precies? Hoe luister je goed? Ze onderzocht het in haar boek Luisteroefeningen. Met een typisch Rotterdams klanklandschap op de achtergrond – een graafmachine, sirenes, optrekkende auto’s – pleit Rasch voor aandachtig luisteren, naar elkaar én naar de stad. “Als je al tien jaar in Rotterdam woont en je hebt nog nooit een racende auto gehoord, heb je dan wel echt een relatie met de stad?”

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam