New Orleans in de fietsenstalling

Karin gaat elke twee weken op zoek naar de gezichten en verhalen van Rotterdam. Deze week: in jazzclub ‘C5’, gehuisvest in een oude fietsenstalling aan de Schiehaven, ben je nooit te oud om te dansen. Met foto’s van Geertje van Achterberg.

Eén knalgele muur tussen het Lloyd Multiplein en het Maaskantgebouw. Meer lijkt het niet te zijn. Maar schijn bedriegt, blijkt als je de deur opent en langs de stalen rode trapleuning de kelder in loopt. Een lichtslang voorkomt dat je in het donker een verkeerde stap zet. Eenmaal beneden waan je je in New Orleans aan de Maas. Glasgerinkel en gezellig geroezemoes vermengen zich met de klanken van de Scaldis Jazzband. Een vaste schare liefhebbers van jazzmuziek en stijldansen halen hun hart op. Al tientallen jaren speelt hier iedere zondagmiddag een Nederlandse band. De stijl: Dixieland, dansbare Old Style Jazz. De bezoekers zijn op leeftijd: 65 +, sommigen dik in de tachtig. De mannen dragen voor deze gelegenheid een colbert, een enkeling is strak in het pak. ,,Dat hoort toch een beetje bij de jazzcultuur”, legt bezoeker Bart uit. ,,Je zult hier niet snel iemand in een spijkerbroek zien.”

Jazzlegendes in de fietsenstalling

C5 Jazz, voluit Stichting Center Five Collection, begon vanuit een zaaltje aan de Wolphaertsbocht in Charlois, maar verhuisde in 1990 naar Schiehaven 11. Naast de bar hangen oude fietsonderdelen en twee bordjes: ‘Rijwielstalling’ en ‘Fietspad’. Een knipoog naar het verleden, want ooit was deze kelder de fietsenstalling van Progress Havenbedrijf. De donkere kelderruimte heeft nadien een grote transformatie ondergaan. De muren zijn beplakt met posters van jazzlegendes en -festivals, van Louis Armstrong tot de Royal Dutch Jazzband. Het plafond is versierd met bierdoppen en viltjes. Achter het podium staan op de muur de namen geschreven van grote bands die hier gespeeld hebben: zoals Riverboat JB, Harry’s Jazz & Blues en The Scat Cats. De houten muzieknoten bovenin zijn gereserveerd voor de namen van sponsors. ‘Hier kan ook uw naam staan!!’ staat op één van de noten geschreven. De mannen van Scaldis spelen intussen de fameuze noten van een repertoire aan jazzcovers.

Oppepper

Bart en Geert uit Pijnacker zitten samen aan één van de tafeltjes. Ze hebben beiden een glas fris voor zich. Dansen doen ze niet meer. Geert heeft er, naar eigen zeggen, het gevoel niet voor. Het tweetal geniet daarom gewoon van de muziek. Bart: ,,Onze zoon -hij woont nu in Schotland- ging op een gegeven moment op zoek naar een jazzclub. Toen kwamen we hier uit. Hij houdt meer van moderne jazz, zoals Miles Davis. Wij gaan echt voor de oude stijl.”
Andere stellen dansen wel. Een foxtrot, een quickstep of een slowfox. Waar het ene stel energiek over de dansvloer zwiert, doen anderen het rustiger aan. Justin Collins (86) draagt een pak met stropdas. ,,Ik ben een echte dansliefhebber”, vertelt hij. ,,In mijn jonge jaren heb ik danslessen gevolgd en later heb ik zelfs meegedaan met de Nederlandse kampioenschappen.” Collins bezoekt C5 Jazz sinds 2005 en is de oudste en langstlopende bezoeker. ,,Ik kwam hier voor het eerst met mijn vriendin Nelly. Zij kwam hier toen al jaren over de vloer en heeft mij als het ware geïntroduceerd. We hebben elkaar ontmoet op een nieuwjaarsreceptie van de flat waar we allebei wonen – ik op de 19e, zij op de 11e. Zij danste daar steeds met andere dames en ik vroeg haar of ze niet liever met een heer wilde dansen. Dat wilde ze wel, ze zocht alleen nog een danspartner, vertelde ze me toen. ‘Die staat hier voor je’, was mijn antwoord.” Tot een jaar geleden kwam het tweetal hier iedere zondag samen dansen. Collins glundert als hij over zijn vriendin praat. ,,Nelly had altijd veel bekijks. Ze was ook een echte dansliefhebber, net als ik.” Inmiddels zit Nelly in een rolstoel en is Collins mantelzorger. Zwaar werk, maar hij doet het met liefde. Vindt hij het moeilijk om hier zonder zijn vriendin te komen? ,,Heel moeilijk. Ik ben de eerste periode ook weggebleven.” Maar lang wegblijven bleek geen optie voor de danser. ,,Het dansen, de muziek. Het geeft me een oppepper.”

‘Kom je dansen?’

C5 Jazz Club is een stichting en draait geheel op vrijwilligers. De club huurt het pand voor een leuk prijsje van de gemeente, maar de kosten zijn toch nog hoog. Webmaster en bestuurslid Ron Batenburg: ,,Bezoekers betalen €8 entree. We hebben 45 bezoekers nodig om de band te kunnen betalen. De rest van de inkomsten gebruiken we voor de overige lasten.”
Ondanks de trouwe schare bezoekers heeft de club toch een probleem. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers ligt op zeventig jaar en hiermee wordt de doelgroep niet alleen ouder, maar ook kleiner. Het pand is daarbij niet toegankelijk voor rolstoelen en rollators. Wie komen hier over tien jaar nog? Een nieuwe bezoekersaanwas is nodig om de jazzkelder te laten voorbestaan. De organisatie programmeert daarom af en toe muziek uit een ander genre. ,,Jongere muziek”, aldus Batenburg.
Aan een hoge tafel zit Corrie uit Capelle aan den IJssel. ,,Ik kom hier sinds de dood van mijn man, dat is nu een paar jaar geleden.” Ze kreeg de tip van een vriendin. ,,Alleen maar thuis zitten is ook niks. Ik ben hier niet elke week hoor, maar eens in de twee weken toch meestal wel. Ik kijk dan van tevoren welke band er speelt.” Corrie heeft inmiddels verschillende mensen leren kennen. Meestal bezoekt ze de club met een groep bekenden, maar vandaag is ze toevallig alleen. Dan moet ze zich verontschuldigen, want er verschijnt een man aan haar zijde. ‘Kom je dansen?’, vraagt Corrie hem. Na een bevestigend antwoord wandelt het tweetal naar de dansvloer.

C5 Jazz is geopend van eind september tot eind mei. Iedere zondag, van 15.00uur tot 18.00uur, speelt hier een liveband.