NieuwsBeeld: Mariniers in de Maastunnel

Anniek Tijmes illustreert wekelijks het Rotterdamse nieuws. Deze week: fietsfileleed in de Maastunnel noopt tot spierballenvertoon.
Ze draaien weer, de zuidelijke roltrappen, maar voor hoe lang? Haperende roltrappen in de Maastunnel zorgden vorige week wederom voor een fietsfile van jewelste. In de liften kan maar één fietser tegelijk omhoog en dus hadden de tweewielige Rotterdammers maar twee opties: wachten of tillen.
Bij dat tillen kreeg de argeloze fietser afgelopen week hulp van mariniers van de Van Ghentkazerne. Ludiek bedoeld, best handig en o ja, het is leuk facebooken, zo’n potige militair. Wethouder Alexandra van Huffelen was er ook en bekeek het geheel met een mengeling van gêne en trots.
Die schaamte is begrijpelijk, want de kilometerstand waarbij groot onderhoud absolute noodzaak wordt, hebben de monumentale trappen allang achter de kiezen.
Bij de oplevering in 1942, midden in de Tweede Wereldoorlog(!), was de Maastunnel een technisch hoogstandje. Het is de oudste afgezonken tunnel in Nederland en de eerste ondergrondse tunnel met rechthoekige elementen in plaats van ronde. De Maastunnel maakte Nederland tot mondiale afzinkspecialist. Toch iets om trots op te zijn.
Ook voor de stad was de architectonische parel van grote betekenis door eindelijk een rechtstreekse verbinding te leggen tussen Rotterdam en Rotterdam Zuid. Sociaal en economisch gezien een onbetwistbare vooruitgang.
Nu is de Maastunnel een rijksmonument, en het renoveren en onderhouden daarvan aan speciale regels gebonden. Vandaar dat de gemeentelijke spierballen wat langzamer rollen dan diezelfde gemeente zou willen. Ja, er kwam een aanbesteding. Daarop volgden offertes die zo hoog waren, dat het budget de uitvoering ervan niet toestond. ‘Dan doen we het zelf’, besloot de gemeente. Deze zomer is het zover. Na 71 jaar krijgen de antieke roltrappen de tlc die ze verdienen. Het is te hopen dat de gemeentelijke spierballen genoeg kracht hebben om ze rap en blijvend naar hun oude niveau te tillen.
Tekst: Margot Smolenaars