Politiek Rotterdam over…werkgelegenheid

Nu de verkiezingscampagnes in hun allerlaatste fase zijn aanbeland, wordt het tijd dat u uw keuze bepaalt. Vers Beton helpt daarbij. De laatste twee dagen brengen wij voor u in kaart hoe de partijen in Rotterdam over 6 belangrijke verkiezingsthema’s denken. In aflevering 5: hoe denkt politiek Rotterdam over werkgelegenheid?

Als in Rotterdam zelfs het thema migratie afhankelijk wordt gemaakt van de werkloosheidscijfers, dan wil dat wat zeggen. Toch is precies dat gebeurd, toen Eerdmans zijn plan voor een Oost-Europeanenquotum lanceerde. De MOE-landers doen in de haven en de kassen het werk dat onze eigen werklozen en bijstanders zouden moeten doen, zo redeneert Leefbaars voorman. Vergelijk dat eens met elf jaar geleden, toen zijn voorganger Marco Pastors uit angst voor ‘islamisering van achterstandswijken’ een ‘allochtonenstop’ bepleitte. Het hek is even hoog, maar is verhuisd van de zuid- naar de oostkant van Rotterdam en wordt tegenwoordig met economische in plaats van religieuze argumenten gestut.
De werkloosheid is dan ook hoog in Rotterdam. 14,5 Procent van de Rotterdamse beroepsbevolking heeft geen werk, tegen 8,5 procent landelijk. In sommige wijken naderen de jeugdwerkloosheidscijfers die uit Zuid-Europa. 38.000 Rotterdammers zitten in de bijstand. Dit kost de gemeente allemaal veel geld, en heeft bovendien negatieve effecten op de leefbaarheids- en armoedecijfer in de stad.

Aanpakken mismatch

Voor vrijwel alle partijen is het aanpakken van de werkloosheid dan ook een prioriteit. De manier waarop, daar verschillen de meningen echter over. Maar over één ding zijn ze het wel allemaal eens: om iets aan de jeugdwerkloosheid te doen moet ‘de mismatch’ tussen onderwijs en arbeidsmarkt aangepakt worden. “We willen jongeren niet langer voor de bijstand opleiden”, roepen de partijen in koor. Als iedereen het daarover eens is, vraagt u zich nu af, waarom is daar de afgelopen jaren dan niets aan gedaan? Inderdaad: omdat dat zo eenvoudig nu eenmaal niet is.

Meer buitenlandse ondernemingen

Om verder wat aan de werkloosheid te doen heeft Hamit Karakus een ambitieus plan uitgedokterd, wat 12.000 banen moet creëren.  Hij wil bedrijven die leveren aan de Rotterdamse gemeente verplichten een deel van de aanbestedingen te reserveren voor banen aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Een andere belangrijke pijler is de ambitie om – net als in de afgelopen vier jaar – honderd internationale bedrijven naar Rotterdam te halen.

Lagere lasten

Hoewel Eerdmans tijdens de verkiezingscampagne vooral zegt brood te zien in een MOE-landersquotum om Rotterdammers aan het werk te krijgen, lijkt de visie van de Leefbaren op dit thema niet fundamenteel van die van de PvdA te verschillen. Ook Leefbaar wil bijvoorbeeld graag dat (buitenlandse) ondernemers de ruimte krijgen om in Rotterdam werkgelegenheid te creëren. De kern van Leefbaars kritiek zit hem er vooral in dat de PvdA deze doelstelling vooral met de mond zou belijden: de afgelopen jaren zouden gemeentelijke lasten te hoog zijn gemaakt, waardoor ondernemers niet meer konden investeren.
Ook de VVD en D66 zien veel heil in het naar de stad lokken van internationale bedrijven. Sowieso heeft VVD-lijsttrekster Jeannette Baljeu de afgelopen campagne regelmatig gezegd trots te zijn dat het de Rotterdam Investment Agency, een instelling die in 2009 werd opgericht maar onder haar leiding tot volle wasdom kwam, in de periode 2010-14 honderd internationale bedrijven naar Rotterdam wist te halen. De VVD zet de komende jaren dan ook in op lagere lasten en minder regels voor ondernemers.
Het CDA sluit zich hier in grote lijnen bij aan, al kiezen de christendemocraten voor een focus op het midden- en kleinbedrijf. Negentig procent van de Rotterdamse bedrijven zou in die categorie vallen. Ook voor MKB’ers moeten er minder regels komen – op eentje na: op zondagochtend moeten de winkels dicht.

Aantrekkelijke binnenstad

D66 kiest een wellicht wat verrassender benadering om ondernemers naar de stad te halen. De binnenstad moet volgens de partij van Salima Belhaj aantrekkelijk zijn, dan komen de bedrijven ook wel. Daarnaast is D66 de enige die uitgebreide werkgelegenheidskansen ziet binnen de toeristische sector. Ook daarom wil D66 blijven investeren in de binnenstad.

Gemeentelijk detacheringsbedrijf

Net als de PvdA kwamen de SP en GroenLinks tijdens de campagne met een ambitieus Banenplan. Bij de SP moet een nieuw op te richten gemeentelijk detacheringsbedrijf maar liefst 4.000 Rotterdammers een baan bieden. Zij moeten werk doen ‘dat nu blijft liggen’.  Denk aan huiswerkbegeleiding, toezichthouders bij fietsenstallingen en dierenambulancepersoneel. Volgens de SP kan een gemeentelijke investering van 5.000 euro per werknemer per jaar zo leiden tot een toename van de leefbaarheid en een afname van de werkloosheid in de stad.

Green Deal

GroenLinks gaat dan via een heuse ‘Green Deal’ dan weer 10.000 banen creëren. Onderdeel van het plan is het energie-efficiënt maken van maar liefst 100.000 woningen en de aanleg van een windmolenpark voor de kust van de Tweede Maasvlakte.
Recht tegenover al dit geloof in de maakbaarheid van de Rotterdamse arbeidsmarkt staat de ChristenUnie-SGP, die stelt dat we voor werk ‘afhankelijk zijn van het rijk en de economie.’ Natuurlijk wil ook de partij van Setkin Sies doen wat het kan, maar bovenal waakt ze voor al te hoog gespannen verwachtingen.