Ga naar de inhoud

Anita is terug!

David Bades kunstwerk Anita is per vandaag terug op de Westblaak. Het werk is controversieel. Toen het vorig jaar beschadigd raakte als gevolg van een auto-ongeluk gingen er zelfs stemmen op om ‘het er maar bij te laten zo’. Vers Beton vroeg drie redacteuren naar hun opvatting.

Anita van David Bade, gezien door de ogen van Evalien Lang, van IkRotterdam.
Anita van David Bade, gezien door de ogen van Evalien Lang, van IkRotterdam.

Een ode aan Anita

Als je op de Antillen bent opgegroeid dan leef je met kleur. Op de eilanden sta je op met de kleur van de zee aan je voeten en de zon boven je hoofd. Eenmaal in Nederland neem je een plek in tussen het grauwe beton en schik je je naar de bouwdrift van onze steden. Uit de combinatie van die twee uitersten is Anita geboren. Vormloos, associatief en vooral kleurrijk.
Waar veel beelden in de Rotterdamse binnenstad zich camoufleren in stadse kleuren verzet maker David Bade zich hiertegen. De plek op het Eendrachtsplein was leidend voor de vorm van de sculptuur. De voet gemaakt van een zak puin en een pallet, de restanten van de bouw.
De poëtische samenstelling van de puinzak met erotische onderlaag ontroert mij. Erotisch omdat ze de naam draagt van een vrouw, Anita. Dat zij een auto moest vangen is misschien toeval maar in het ongeluk schuilt de ware aard van dit werk. Net zoals rampspoed overvalt dit beeld je. Op de ondergrond van blauw-rood vormgegeven door 75B is ook deze dame een vraag. Anita wil gebruikt worden, zij is mijn favoriete prostituee, exotisch. Zij vraagt mij of ik wil dansen, samen over de Westblaak.
Gino van Weenen

Anita: Giving Art A Bad Name

Jaren toerde ik voor Rotterdam ByCycle en Archiguides met groepen door de stad. Ik nam Spaanse toeristen op sleeptouw, Britse journalisten, middelbare scholieren uit Venlo en clubjes Vinexvrouwen uit Woerden. Rotterdam is geen makkelijke stad om te verkopen, vooral niet aan Nederlanders. Je moet eerst busladingen vol vooroordelen over moderne architectuur, wonen in een appartement en Rotterdam-Zuid eruit slaan voordat Nederlanders het enigszins begrijpen. Als het lukt, dan begint het te dagen op de Willemskade, met uitzicht op de Wilhelminapier en de Erasmusburg. Goh, toch best leuk, zo’n moderne stad zonder trapgevels, hoorde je ze fluisteren. Op de laatste terugrit van de Willemskade naar het Centraal Station kon ik ze laten zien dat we ook nog eens een prachtige moderne kunstroute hebben. Kijk, een échte Picasso! Zelfs Vinexvrouwen uit Woerden zijn daarvan onder de indruk.
Vervolgens stonden we dan te wachten bij het stoplicht bij de Westblaak. Je kon de klok er op gelijk zetten. “Wat is dat?” vroegen ze altijd, wijzend naar Anita. “Dat is, eh, kunst,” zei ik al starend naar de grond. “Wat?” “Ja, kunst.” En toen waren we weer terug af bij alle vooroordelen over moderne kunst en de moderne stad.
Eeva Liukku

Ingeklapt sapbarretje

Ik dacht jaren dat het een ingeklapt sapbarretje was. En toevallig ook altijd gesloten op de momenten dat ik erlangs fietste. Totdat ik eens iets langer dan twee seconden mijn aandacht erop richtte. Dat was toen ik er langs liep en me verbaasde dat die sapbar echt supervaak dicht was. Zie ik daar ineens een hoofd uit een jutezak omhoog steken, met gladde, golvende blauwe haren. Dat uitsteeksel is een arm, en ze blijkt Anita te heten. Ze is op missie, de stille wereldveroveraar die geen gewag maakt van haar ambities. Ze is er niet voor de burgemeester, de filmacteurs, de minister-president, eigenlijk tout bekend Nederland. Ze staat daar voor mij en alle andere onopvallende mensen met hun eigen bescheiden levensdoelen. Ben zo blij dat je weer terug bent, Anita.
Fiona Fortuin

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Wil jij werken in het politieke hart van de gemeente Rotterdam voor de leukste fractie van het stadhuis, dan willen we graag met je kennismaken. GroenLinks staat voor een cultuur waarin iedereen zich welkom en thuis voelt, met oprechte aandacht voor de Rotterdammer en voor elkaar. We erkennen en waarderen ieders unieke achtergrond en we werken samen om Rotterdam groener, eerlijker en inclusiever te maken. We doen dat samen met een sterk en divers team van medewerkers en raadsleden.

  • De gemeenteraadsfractie van de Partij voor de Dieren in Rotterdam zoekt een
    bevlogen social media medewerker. Als lid van ons team krijg je de kans om met jouw creativiteit het verschil te maken. Jouw doel is om onze partij zo goed mogelijk te profileren op onze social media kanalen. Een baan in het hart van de Rotterdamse politiek waar je het verschil kunt maken voor dieren, natuur en het milieu.

  • Heb jij visie en zakelijk inzicht, en een groot hart voor muziek, Rotterdam en jong talent? Music Matters zoekt een directeur die richting geeft aan onze missie om jonge Rotterdammers via muziek te inspireren en te verbinden.

  • Bekijk alle vacatures