Een herstructurering van de Coolsingel is in aantocht. Sereh Mandias onderzoekt in haar column de straat met louter business en leisure, waar binnenkort een nieuw beleidsplan op los wordt gelaten. Haar conclusie: deze plek is niet te temmen.
Afgelopen januari werd de Coolsingel door Sculpture International Rotterdam tijdelijk getransformeerd tot openluchtbioscoop. Tijdens ‘Eerbetoon aan een Avenue’ veranderden de ramen en gevels van de gebouwen van de Rotterdamse hoofdstraat in levendige projectievlakken.
Een bezoek aan de tentoonstelling bleek een vervreemdende ervaring. Niet zozeer vanwege de bij vlagen ontregelende video’s, of de verontrustende én komische reacties die ze bij nietsvermoedende voorbijgangers ontlokten. Nee, het vreemdste was de gewaarwording al meer dan een uur op de Coolsingel rond te wandelen. Want op de Coolsingel ben je eigenlijk altijd onderweg naar elders. Naar stadhuis, Ugg-outlet, Bijenkorf, of, meest waarschijnlijk, gewoon op doortocht. De stad als transit zone.
Maar daar waar het vliegveld de ultieme generieke ruimte is, en juist het gebrek aan geschiedenis en specificiteit het karakter bepaalt, manifesteert zich op de Coolsingel het tegenovergestelde: een kakofonie van overlappende verhalen en gefragmenteerde historie, die in één grootstedelijk gebaar het verhaal vertelt van een stad in beweging. Het vooroorlogse stadhuis en postkantoor, die in het eerste gedeelte van de twintigste eeuw hun plaats opeisten aan de vers gedempte singel, en waarvoor de oude en bruisende stadswijk rondom de Zandstraat volledig gesloopt werd. De voormalige Rotterdamse Bank, die nog de uitgangspunten volgde van het wederopbouwplan van Witteveen, dat na de oorlog voortvarend vervangen werd door het modernistischer Basisplan van Van Traa, waardoor de bank ten opzichte van de Coolsingel iets gedraaid is.
De Bijenkorf van Marcel Breuer, die te recalcitrant was om zich te schikken in de stedenbouwkundige voorwaarde dat gebouwen op de straathoeken voorzien moesten worden van een vooruitspringend volume, en waaraan Rotterdam zodoende het beeld van Naum Gabo te danken heeft (dat inmiddels ten onder dreigt te gaan aan achterstallig onderhoud). De vele kiosken uit de afgelopen decennia, een manmoedige poging de menselijke schaal terug te brengen op straat, maar die vanwege hun diffuse ruimtelijke werking inmiddels alweer uit de gratie zijn. Een geschiedenis van uitwissen, corrigeren en herbouwen, maar de sporen zijn gebleven.
Binnenkort wordt opnieuw een episode toegevoegd aan het verhaal van deze weerbarstige stadsavenue. Na vele decennia louter business en leisure zal er eindelijk weer gewoond worden aan de Coolsingel. Dit is vooral van symbolische betekenis, want in Cool 63, nu in aanbouw op de hoek van de Kruiskade, zijn slechts 15 appartementen opgenomen. Maar toch.
Daarnaast worden op dit moment de plannen getekend voor een grote herstructurering van de gehele straat. Belangrijke leidraad hierbij is de ambitie de Rotterdamse binnenstad om te vormen tot Citylounge: het centrum moet weer gastvrij en gezellig worden. Hoewel de precieze opgave van deze herstructurering (nog) niet bekend is, en straten als de Meent als onderdeel van de Citylounge de afgelopen jaren een verkwikkende facelift hebben ondergaan, lijkt gezelligheid voor de grootstedelijke Coolsingel een wat potsierlijke ambitie. Het is dan ook te hopen dat het uiteindelijke plan de gelaagdheid en weerbarstigheid van deze avenue leesbaar maakt, in plaats van haar te veranderen in een tandeloze stedelijke ruimte.
Hoewel, waarschijnlijk is er geen reden voor bezorgdheid. De Coolsingel zal iedere poging tot domesticatie vermoedelijk weten te weerstaan.
Al 11 reacties — discussieer mee!
Als dit: “het centrum moet weer gastvrij en gezellig worden”; werkelijk het doel is, dan zijn er naar mijn idee maar twee mogelijkheden met de Coolsingel die dat mogelijk kunnen maken:
1. Er weer een singel van maken (zie hartje Utrecht nu, waar de doorgaande autoweg weer vervangen wordt door de oorspronkelijke singel.
2. Er tussen bouwen met laagbouw, geen Hoog-Catharijnen, weer een lege kantoorkolos of woonflat, maar kleinschalige bouwprojectjes die tot verdichting kunnen leiden en een bruisender en gezelliger (autoluw) centrum kunnen maken in plaats van dit dode stuk asfalt.
Ik geef beide scenarios weinig kans in de stad waar de auto nog steeds heilig is en de projectontwikkelaars meer grip hebben op de stad dan de gemeente.
Dank voor je sterke en interessante artikel trouwens..
Kan de coolsingel alsjeblieft zo blijven als ‘ie is? Het is de levensader van het centrum, dat trouwens enorm gastvrij en gezellig is. Het is er dan ook altijd bomvol met mensen. We hebben al een Lijnbaan en een Hoogstraat die autovrij/-luw zijn, en het is daar prima toeven.
Het laatste wat we nodig hebben is dat Rotterdam de zoveelste kneuterige stad wordt van Nederland. Ruim baan voor de auto EN ruim baan voor het winkelend en wonend publiek op nog geen 100 meter van elkaar. Waar tref je dat elders in NL? Nergens.
Houden zo.
Hahaha, meningen verschillen.
“levensader”.. ik vind het meer een soort Berlijnse muur, weg ermee!
Een Berlijnse Muur? Heb je dat ding ooit gezien? Had daar maar een coolsingel gelopen…
Jazeker, ik heb er zelfs op 100m vandaan gewoond. Hij was toen al wel opengebroken. 😉
De muur zelf van ‘de muur’ was maar een klein onderdeel van de versperring. De talloze marcheer-stroken en barrieres die je over moest om de muur ueberhaupt te bereiken waren de echte barrière. Natuurlijk een belachelijke vergelijking, maar als ik de Coolsingel nader vanaf de Lijnbaan (en bovenlangs die verschrikkelijke Koopgoot mijdt) krijg ik wel zo’n gevoel: hoe ver nog? Kom ik hier wel heelhuids over? Eerst een trambaan, dan een strook autos, dan nog een trambaan, een strook autos en dan nog tussen die fietsenrekken door, en uitkijken dat je niet achter een stoeprand of een vuilnisbak blijft hangen. In die zin sluit ik me 100% aan bij het verhaal van Christian hieronder.
Ik ben altijd de Coolsingel over in een vloek en een zucht. Ik verwonder me iedere keer weer dat zo’n drukke verkeersader zo makkelijk over te steken is. De (west)Blaak of de Meent is al een stuk lastiger.
Om van de westersingel nog maar te zwijgen. En jij wil hem opengraven? Moet het trammetje maar weg dan?
En wat is dat toch met die groenstroken? Ik noemde al de Westersingel. Daar zit geen hond. Het parkje bij de flats achter de Karel Doormanstraat? Zit geen hond.
Pleinen daarentegen: Stadhuisplein zit vol. Binnenwegplein zit vol. Schouwburgplein zit vol.
Groen is fijn, maar zoek dat lekker op in Het Park, in Kralingen of al die andere mooie plekken aan de rand van de stad of het centrum.
De stad is een stenen woestenij, ja. Heb je daar geen zin in? Ga dan lekker in een groene woestenij wonen, en doe daar je boodschappen.
PS: En een opengebroken Berlijnse Muur is geen Muur.
1) groene verblijfsruimten maken zodat de coolsingel aantrekkelijk is om te verblijven, dan komen de interessante functies er vanzelf ook.
2) zorgen dat het langzame oost west verkeer veel meer ruimte krijgt op de coolsingel. Dus een koopgoot is in dit verhaal eigenlijk een achterhaald ding. Het autoverkeer mag er nog steeds zijn, maar moet onaantrekkelijk zijn voor doorgaand verkeer.
3) belemmeringen langs de coolsingel weghalen. Zoals hele rijen fietsenhekjes….anders neerzetten.
4) deels een groene trambaan.
Geen hond??
Op die parkjes zie je juist teveel honden zich leegschijten!
De reden dat mensen er niet zitten vanwege de stank en de drollen in het gras en loslopende honden
De coolsingel wordt te truttig en is te druk vanwege het verkeer.je loopt er snel over omdat je langs dat saaie postkantoor en stadhuis moet lopen als soort ongezellig kerkhof,en het bruist niet
De coolsingel hoeft geen verblijfplaats an sich te worden. Een transitcorridor heb je ook nodig om de dynamiek in de stad als geheel te behouden. De werking van de coolsingel heeft een veel groter bereik.
De coolsingel zal je daarom op meerdere schaalniveaus moeten inrichten en kijken welke schaalniveaus wel of niet functioneren. Op het hoogste schaalniveau is het momenteel inderdaad een best goed functionerende verkeersader. Op het laagste schaalniveau heeft het visueel aantrekkelijke plekken, zoals het stadhuis, het oude postkantoor de beurs, allen grote gebouwen, de hbu-bank, het Hilton en nog meer. Bij elkaar een mooie collectie aan gebouwen.
De vraag is of dit inderdaad een gezellige blvd moet worden of een statige. Dat het het hart van de stad moet worden en het karakter van de stad moet uitstralen lijkt me wel de opdracht. De paviljoens die zijn neergezet vindt ik daarin wel detonerend. Goede bestrating van hoog niveau zou al een hoop helpen. En een geniaal plan om het oude postkantoor in leven te brengen.
Denk daarnaast dat met name de uiteinden van de Coolsingel aangepakt moeten worden, zoals het churchillplein en het hofplein. Wat een lullige fontein staat daar en het churchillplein is helemaal een verschrikking.
Kortom,
Dus de paviljoens eruit, de grootsheid en de kracht van de bestaande grote gebouwen beter tot hun recht laten komen door de zichtlijnen te versterken en de uiteinden aanpakken en een geniaal plan voor hergebruik van het postkantoor.