Gastvrijheid is het leitmotiv van festival Motel Mozaique. Vers Beton vroeg zich af hoe dit voor de optredende artiesten werkt. Wat vinden zij van de stad? En hoe krijg je een indruk van een plaats waar je maar kort bent? Vers Beton ging op onderzoek uit.
Het leven van een toerende muzikant is omgeven door romantiek. Iedereen kent verhalen over gesloopte hotelkamers, groupies en kleedkamers vol drank en drugs. De werkelijkheid is meestal anders. Tijdens Motel Mozaique bevinden de kleedkamers van zowel de Schouwburg als de tent op het Schouwburgplein zich boven in het pand van de Schouwburg. Het zijn degelijke en lichte ruimtes. Stapels schone handdoeken, een spiegel, een bankje, een koelkast vol flesjes water en wat broodjes. Netjes, maar excessen zijn hier ver te zoeken.
Mensen en architectuur
De Britse band Wild Beasts is vannacht om 4 uur in Rotterdam aangekomen, ze zijn direct doorgereden na hun optreden in Paradiso van donderdagavond. Gitarist Ben Little en drummer Chris Talbot vertellen me dat ze buiten het Schouwburgplein en omgeving nu nog niet veel van de stad gezien. Ben: ‘Mensen hebben vaak een heel exotisch beeld van het toerende leven, maar eigenlijk draait alles alleen maar om die 90 minuten op het podium iedere avond. Dat vergt best veel van je en daardoor ben je overdag vooral aan het opladen. Ik ben pas begonnen met hardlopen, dus als we ergens zijn loop ik vaak een rondje, dat helpt wel om wat meer te zien.’ Chris: ‘Het zijn de mensen en de architectuur, die het belangrijkst zijn in hoe je een stad beleeft. Soms moeten we opletten dat we ons eigen optreden niet te bepalend laten zijn voor de indruk van de stad. Als wij een slecht optreden hebben gehad is dat onze eigen schuld, niet die van de stad!’
Eagulls is net als Wild Beasts afkomstig uit Leeds. Ze zijn slechts 50 minuten voor hun sessie op het 3voor12 podium in het Nhow Hotel in de stad aangekomen. Gitarist Mark Goldsworthy: ‘Soms beoordeel je de stad waar je speelt slechts op de plek waar je optreedt. Dat is niet eerlijk natuurlijk. Als we dat nu ook zouden doen, kan ik je wat vertellen over het hotel en dat de manager woedend was geworden, omdat we te luid speelden. Op een gegeven moment zag ik hem aan zijn schoenveter frunniken. Ik dacht echt dat hij van plan was zijn schoen naar ons te gooien.’
Optreden, geen vakantie
Het Gentse Madensuyu kiest er juist heel bewust voor een stad niet in te gaan voor een optreden. Stijn Ylode De Gezelle (gitaar, toetsen, zang): ‘Als je voor een optreden gaat rondwandelen neemt dat de focus weg.’ Pål Moddi Knutsen, een uit het hoge noorden van Noorwegen afkomstige spring-in-het-veld, die samen met zijn mooie vriendin optreedt onder de naam Moddi, relativeert zijn leven on the road: ‘Het is ook niet erg, ik kom hier tenslotte om op te treden, om te communiceren met het publiek. Als ik plekken wil ontdekken dan ga ik wel op vakantie.’ Het mag duidelijk zijn. Of het nu bewust of noodgedwongen is, de op Motel Mozaique optredende artiesten zien bar weinig van Rotterdam. Wat is dan de indruk die ze overhouden van de stad?
De blauwe ogen van de IJslandse Ásgeir Trausti zijn wat klein. Slechts drie uur geslapen, verklaart de zwaar getatoeëerde Asgeir. Turend op zijn horloge komt hij tot de conclusie dat het ook een uur of drie geleden moet zijn dat hij in Rotterdam arriveerde. ‘Ik weet eigenlijk niet veel van Rotterdam af, maar ik ben wel een paar keer in Amsterdam geweest. In Amsterdam hebben mensen me verteld dat het in Rotterdam leuker is.’ Het is hem niet ontgaan dat Rotterdam over bijzondere architectuur beschikt: ‘Er zijn hier veel vreemde gebouwen, dingen die je echt nergens anders ziet. We reden net langs een gebouw wat onze drummer net op internet had gezien in een lijstje van de 10 meest bizarre gebouwen ter wereld. Hij wist eigenlijk niet eens dat het gebouw hier stond.’
Haven, bombardement en arbeid
De mannen van Eagulls vinden hier herkenning. Mark: ‘Rotterdam doet me denken aan Leeds, de stad in Engeland waar we vandaan komen. Het is meer een arbeidersstad, met ook een modern centrum. Alles draait er om de mensen.’ Ook Chris van Wild Beasts ziet het karakter van arbeiders- en havenstad af aan Rotterdam: ‘Je merkt snel aan Rotterdam dat er een verandering gaande is. Het is natuurlijk een industriestad met een grote haven. Havensteden zijn op het eerste gezicht vaak niet de meest aantrekkelijke steden om te verblijven. Dat zorgt er voor dat dit soort steden wat meer moeite moeten doen om een cultureel klimaat te hebben. Maar ik denk dat Rotterdam alles in zich heeft om een cultureel centrum te worden.’ Helaas lopen de artiesten ook nog wel eens tegen een hardnekkig probleem van onze binnenstad aan; dat van de kanonskogel die je er op sommige momenten kunt afschieten. Moddi: ‘De laatste keer dat ik hier was maakte ik een wandeling. Het was een zondagmorgen en de boel was uitgestorven. Ik ben nul mensen tegengekomen in een half uur.’
Voor Madensuyu is het nu de vierde keer dat ze in Rotterdam spelen, en dat willen ze graag nog vaker komen doen. Pieterjan Vervondel (drums, zang): ‘We zouden graag een keer in WORM spelen!’ Er zijn verschillende redenen die ze de stad doen waarderen, maar het belangrijkst is de sfeer van vernieuwing die ze hier voelen. Stijn: ‘Hier heeft de gemeenschap een wens om nieuwe dingen neer te zetten. Omdat hier een deel van de historie is weggevallen (vanwege het bombardement, red.) moet dat nu ingehaald worden, en opnieuw uitgevonden. Dat is het gevoel dat ik hier heb. Pieterjan: ‘Er zijn hier ook veel leegtes in de stad, die nog ingevuld moeten worden door Rotterdam zelf. Ik vind het leuk om te zien: de hoogbouw en de overwinning op het verleden en de pijn die er hier geweest is. Dat vind ik indrukwekkend.’ Maar misschien is de Rotterdammer zelf nog wel het belangrijkst. Pieterjan: ‘Rotterdammers zijn een trouw publiek, we komen hier steeds mensen tegen die ons al eerder gezien hebben en ons niet vergeten zijn. Dat voelen we wel.’
Vincent Cardinaal (Moddi) en Fiona Fortuin (Eagulls) droegen bij aan de interviews.
Posters met de sterkste en leukste quotes uit deze interviews hingen zaterdag 5 april op de verschillende festivallocaties van Motel Mozaique. Bekijk hier hoe dat er uit zag.
Nog geen reactie — begin de discussie!