De Schaatsbaan Rotterdam trok in drie maanden tijd maar liefst 150.000 bezoekers. Is dat succes voor de winnaar van het Stadsinitiatief 2013 aanleiding om het wat permanenter aan te pakken? Else Marijn Kruijswijk sprak erover met Tijs en Fred Nederlof, vader en zoon en tevens twee van de initiatiefnemers van Schaatsbaan Rotterdam.
De schaatsen mogen weer in het vet op zolder. Het seizoen is voorbij. De schaatsbaan is gesloten, sterker nog, afgebroken. De Schaatsbaan Rotterdam, die ruim 150.000 bezoekers in drie maanden tijd trok, maakt plaats voor hockey. Drie maanden per jaar lagen de hockeyvelden er verlaten bij tijdens ‘de winterstop’. Zo ook bij de Rotterdamse Hockey Vereniging Leonidas waarvan Fred Nederlof de voorzitter is.
Stadsinitiatief
Het is alweer tien jaar geleden dat Nederlof op het idee kwam om de velden tijdens de winter een andere functie te geven. Op die manier konden de bijbehorende faciliteiten, zoals het clubhuis ook tijdens de koude dagen optimaal gebruikt worden. Het bleek moeilijk de financiën rond te krijgen, zeker toen de Gemeente Rotterdam zich terugtrok. Toch won het plan voor de tijdelijke Rotterdamse Schaatsbaan het Stadsinitiatief 2013. De gemeente deed haar uiterste best om alle vergunningen op tijd te verstrekken, waardoor het mogelijk werd om binnen zes maanden de baan te openen.
In dit halve jaar voor de opening werd een ovale tunneltent met grote boogspanten ontworpen ter overkoepeling van de 400-meterbaan. De tunnel is energiezuinig omdat de ruimte compact en gesloten is. Volgens vader en zoon Nederlof is dit een uitkomst: “Het koelen van het ijs kost hierdoor vier keer minder dan bij andere Nederlandse schaatsbanen, waardoor de kapitaallasten laag blijven.” Voor de schaatsers betekent deze constructie bovendien een aangename baan zonder wind of neerslag. Tussen de buien door wordt de baan overgoten met zonlicht.
Iets schattigs
Afgelopen winter ging ik elke week even schaatsen en kijken bij de baan. Op de 400-meterbaan overheerste het geluid van scherp geslepen noren en klepperende klapschaatsen. Ertegenover lag de funbaan voor kleuters op glij-ijzers, gillende schoolklassen en stoere jongens die hun trucs vertoonden. Tijdens de dweilpauzes rustte het relaxte publiek uit met een warme choco in de paraplubar, waar men zich al klunend over tapijten een weg naartoe baande. De faciliteiten waren compleet maar eenvoudig. Er werden campingtoiletten, picknicktafels en parasols geplaatst, nadat al gauw bleek dat het niet aangenaam was om de schaatsen onder te binden in de regen. Bij de kassa werd elke week een ander briefje opgehangen. Steeds verscheen een andere toevoeging aan de schaatsbaanregels op steeds een ander soort papier met steeds een ander type plakband. Eerst handgeschreven en uiteindelijk getypt en geprint. Het had iets schattigs.
In de kinderschoenen
Het succes van de Rotterdamse Schaatsbaan is zeker niet kinderachtig, maar de baan staat nog wel in zijn kinderschoenen. Hoewel het schaatsseizoen voorbij is, blijven Tijs en Fred Nederlof samen met de rest van het bestuur het hele jaar hard werken voor de schaatsbaan. “We willen de beleving van de funbaan versterken door onder andere de verlichting te verbeteren. Hierdoor kunnen we de funbaan in verschillende stijlen hullen, zoals romantisch of disco.” Zeker niet onbelangrijk zijn de aanpassingen voor een veiligere boarding aan de binnenkant van de 400-meterbaan en een overdekte kleedruimte.
Tijs en Fred Nederlof zijn ondernemers in hart en nieren. Aan toekomstplannen geen gebrek. “Als je een schaatsbaan wilt, moet je daar zelf voor zorgen. Ons doel is zelfstandig een schaatsbaan te realiseren voor een divers publiek. Los van gemeentelijke subsidies en zonder noodlijdend te zijn, zoals andere schaatsbanen.” Een permanente baan zit er nog even niet in, maar een tijdelijke baan met dubbelgebruik van sportvelden en faciliteiten, heeft een realistische toekomst, denken de twee. Dit moet eventueel op een andere nabije plek zodat de hockeyvelden minder belast worden en de ijsbaan langer open kan. De lage toegangsprijs van € 3,50 zal voor een gezonde financiële balans wel iets verhoogd worden. De focus ligt op een breed publiek dat ze onder andere door samenwerking met andere instanties proberen te bereiken. Zo werkte de Schaatsbaan afgelopen seizoen bijvoorbeeld samen met het Natuurhistorisch Museum aan een educatief programma over de ijstijd.
‘Vanaf vrijdag 28 november 2014 zijn we weer open! Dan kan je weer 3 maanden schaatsen… Tot dan!’ staat er op de website. De Rotterdamse Schaatsbaan komt terug, dat is zeker. Aangepast en misschien op een andere, meer permanente, plek. En misschien in de toekomst zelfs als vaste baan.
