De Beste Stuurlui helpt u met prikkelende gespreksstof het weekend in. Vandaag windt stuurvrouwe Anneke Kortleve zich op over het tergende gebrek aan terrassen.
Ervaren Rotterdammers kennen de regels. Schijnt de zon, laat dan alles uit je handen vallen. Trek gemakkelijke kleding aan, zorg dat je diverse items van je outfit kunt lozen, pak schoenen die lekker lopen en neem een extra stoeltje mee dat gemakkelijk in te klappen is – de Coleman Quad Chair is hier bijvoorbeeld heel geschikt voor. Vul een grote veldfles met water en ga zo snel mogelijk naar buiten, op zoek naar een plek op een terras in de zon.
En nou ken het vriezen of dooien. Als het vriest (beeldspraak natuurlijk, in werkelijkheid is het 25 graden of meer), loop je naar het eerste terras in de buurt en ga je lekker zitten. De Coleman Quad Chair pak je erbij voor het geval dat een verlate vriend aan wil schuiven en op het hele terras geen stoel meer te vinden is. Je ziet er wel een beetje belachelijk uit in die gemakkelijke kleding en je bergschoenen en die grote waterfles naast je – en wat doet in vredesnaam die vriend op die kampeerstoel naast je? – maar dat deert niet. Mensen kijken nog steeds afgunstig naar je. Of eerder, naar jouw stoeltje.
Zo afgunstig dat als je opstaat, je angstvallig roept naar je meest alerte vriend dat hij op je stoeltje moet letten. Je bent zo snel mogelijk terug. Kies hier het liefst een zwanger persoon voor, want die tikt (a) geen witbiertjes naar binnen alsof het een hamburgerwedstrijd is in Japan en is (b) wat nesteldrangeriger en beschermender over de omgeving. Anders heb je grote kans dat je stoel in een onbewaakt ogenblik wordt weggekaapt, wat betekent dat je daarna naast je vrienden moet staan alsof je hen over het lekkere weer aan het interviewen bent voor Radio Rijnmond. Indien er geen zwanger persoon in de groep is, zou je kunnen overwegen om de vriend die op de Coleman is geplaatst op jouw stoel te zetten, zodat je de Coleman kan inklappen en mee kan nemen naar de wc.
Als het dooit (wederom: beeldspraak), loop je zwetend door de stad te zoeken naar een plekje in de zon. Daarvoor dient de rest van de outfit. Bij het passeren van lunchroom nummer zeven rits je beschaamd maar opgelucht de pijpjes van je afritsbroek, bedenkend dat die slippers met leuke schelpjes erop mooi zijn, maar inderdaad meer wat voor in Den Haag of zo, met die enorme pleinen met dito terrassen. Die bergschoenen bewijzen beter dienst. Op een gegeven moment, als je voor de tweede keer uitkomt bij het restaurantje waar je bent begonnen, besluit je de meegenomen Coleman uit te klappen náást het terras, wachtend tot er een plekje vrij is, of een persoon in een onbewaakt ogenblik zonder zwangere vrienden naar het toilet gaat, zodat je zijn stoeltje kan jatten en eindelijk kan zitten en vervolgens kunt doen alsof je neus bloedt. Hallo hemel.
Het is oprecht het enige dat ik misschien niet zo leuk vind aan de Rotterdamse zomer: het tekort aan terras. Het probleem (ja, dit is een probleem) lijkt te zijn doorgedrongen in de nieuwe coalitie. In hun plannen vind ik drie keer het woord terras. Zoals: “Ruim baan voor terrassen en het weghalen van parkeerplekken waar het kan.” Yes please. Ik wil geen bergschoenen aan met 25 graden.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek
Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.
Al 8 reacties — discussieer mee!
Ik kan zo wat terrasjes opnoemen aan een redelijk rustige weg:
Station hofplein, hele dag zon (wel treinen die langs rijden)
biergarten
Cafe de Bel
dat Schmidt Zeevis voor CS
Ongeveer alles in de Witte de With
Okay, komt-ie, mijn beste tip voor een horeca-ondernemer met kendoe-mentaliteit: het bakstenen huisje op het Heemraadsplein. Ik loop daar vaak langs en denk dan: wáárom zit hier geen cafeetje met topterras in?! Het plein is aan de Binnenweg, dus aanloop genoeg. Rond het plein 0 hoge gebouwen dus sowieso zon. Speeltuintje voor de kinderen ligt er al. En het zou het enige chille plein met terras in de omgeving zijn.
Enige probleem (jawel, ik heb hier over nagedacht) is dat er zo nu en dan een (rommel/biologische) markt is op het plein. Maar daar moet je in overleg met die organisaties toch uit kunnen komen? Desnoods open je een buitenbarretje en doe je mee.
Echt, het is dat ik al journalist probeer te worden, anders had ik het zelf gedaan.
Er zit toch gewoon iets nuttigs in dat huisje? Een gemaal ofzo? Niet dat ikk het niet heel graag zou willen. We hadden het er pas over, precies met deze bestemming.
Voor andere kendoers: pleintje bij blijdorp metro staat nog 1 pandje vrij! Koffiebarretje met wat stoeltjes? Gegarandeerd elke dag vol!
Ah ja, Heemraadsplein zou een mooie locatie zijn voor wat meer terras.
Alleen de sfeer die er ’s avonds kan hangen is niet altijd best, wellicht dat levendigheid dit ook verbeterd.
Laten er nou steeds meer en meer terrassen bij komen in de Wereldmetropool Rotterdam en ook nog is heel leuke terrassen dus mensen niet zeuren als kleine kinderen.En neem is waar overal terrassen klein en groot——————————op naar de ZOMER!!!!
Ik herken het niet zo (ik geloof dat ik niet vaak heb hoeven hiken voor een plekje in de zon), maar ik vind het wel een fantastisch verhaal! Moest hardop lachen. Overigens vind ik het wel raar dat er aan de Willemskade zo weinig terras is. Dat is de beste spot van Rotterdam, zo’n beetje.
Weet je wat hier óók node mist: terrassen die níet aan een snelweg liggen. Of, specifieker: terrassen op de Nieuwe Binnenweg die niet aan een snelweg liggen. Zelfs het ‘kijk ons eens klein Amsterdam zijn!’-terras van de Oude Sluis in Delfshaven kent constant 159 decibel aan voorbijrazende auto’s.
Want is er een keer géén auto die door je bier heenrijdt, zoals bij Verhip of als je om onduidelijke redenen een keer in Utrecht bent, dan weet je opeens hoe fijn dat is.
Goed verhaal! Klopt als een bus. Één probleem is dat we natuurlijk bijzonder veel hoogbouw in het centrum hebben: schaduw. Het gebrek aan terrassen is dus een beetje inherent aan de ambitie van de Rotterdamse skyline. Toch moet er ergens een brede straat te vinden zijn waar lage zon uit het ZW de gevels / het terras kan bereiken. Helaas zijn dat soort brede straten in Rotterdam meestal een soort Circuit Zandvoort aan de Maas.
Misschien zou een paar extra terras-boten in de Wijnhaven wonderen kunnen doen. Ik vind het dak van Restaurant Tinto (lichtschip) het beste terras van Rotterdam. (Het is alleen jammer dat je zo’n beetje zelf je drankjes beneden moet gaan halen omdat het personeel je niet ziet.)
Ik ben het eens met Elsbeth dat de Willemskade, en met name ook het Veerkade-pleintje een kans is voor de Gemeente om de horeca en de Rotterdammer te helpen. Jammer dat daar alleen maar makelaars- en advocaten-kantoren naast het Wereldmuseum zitten. Het zal wel een gevolg zijn van de Noord-Zuid prioriteiten van de gemeente.