Hoe Isabel nog steeds leeft zonder geld

Nul euro heeft Isabel Rupschus (28) te besteden dit jaar. En dat vindt ze helemaal niet erg. Vanaf april leeft deze jonge ondernemer van de DAM. Op Vers Beton schrijft Isabel over haar euroloze bestaan. Dit is aflevering twee.

Daar zit ik dan, op de Coolsingel voor mijn eigen koffietentje, met uitzicht op het stadhuis. Ik vind het heerlijk om hier te zitten en de mensen te bekijken die allemaal voorbij lopen. Allemaal mensen met een eigen verhaal en een eigen droom.
Dit is mijn tweede artikel voor Vers Beton en ik vind het spannend. Het vorige artikel is goed gelezen, en er zijn mensen met een minder positieve mening over wat ik aan het doen ben. Dat begrijp ik ook. Wonen in huizen van mensen die op vakantie zijn, is geen permanente oplossing voor leven zonder beperkende, hoge woonlasten. En ik heb inderdaad het geluk dat de huur van mijn koffietent laag is omdat het een antikraakpand is en we er per maand uitgezet kunnen worden. Lage kosten in ruil voor onzekerheid.
Ik ben ook maar Isabel, bezig met een experiment om te kijken of het anders kan. Daardoor ontdek ik iedere dag nieuwe dingen. Zo is al na anderhalve maand mijn vroegere koopdrang volledig weg. Ik had niet verwacht dat dat zo snel zou gaan.
Ik leef zonder geld, niet omdat ik een statement wil maken naar mensen die noodgedwongen zonder geld leven, maar om te ervaren hoe dat is en om te ontdekken of het mogelijk is onafhankelijk van geld te leven. Ik wil mijn eigen waarde en identiteit ontdekken zonder spullen, status of baan.
De zoektocht is wel intenser dan ik me van tevoren had voorgesteld. Er is veel media-aandacht geweest de laatste tijd en waarvoor? Is het bijzonder dat ik zonder geld leef? Zo voelt het voor mij helemaal niet. Voor mij is dit slechts het begin van mijn zoektocht naar vrijheid, rust en harmonie. Ik heb een extreme behoefte om nog vrijer te leven zonder telefoon, zonder internet, zonder huis, zonder enige zekerheid. Enkel met een rugtas door het leven, kijken waar dat me brengt.

Gekke gewaarwording

Ik vind het wel bijzonder om te merken dat mensen mij vroeger raar en apart vonden en ik iedereen mijn idealen probeerde op te leggen. Nu leef ik gewoon mijn leven en komen mensen met vragen naar mij toe. Dat is een gekke gewaarwording. De grap is dat ik ook de antwoorden niet heb.

Loslaten

Niet al mijn verwachtingen komen uit en gaandeweg verlies ik mensen. Ze reizen een stukje met me mee en stappen eerder of later op een bepaald station weer uit. Ik vind dat loslaten lastig. Het loslaten van spullen idem. In het aanschuifLOKAAL staat een weggeefkast. Ik betrap mezelf op enig ongemak als mensen iets persoonlijks van mij meenemen. Dat gaat weg als ik zie dat ze er plezier aan beleven. Loslaten is moeilijk, maar ik word er steeds beter in. Mijn reistas is al gehalveerd. Dát vind ik heerlijk.

Elastiekjes

Ondanks dat mensen kritisch kunnen zijn over de Dam en niet iedereen het direct begrijpt, geeft het alternatieve betaalmiddel startende ondernemers een prachtkans om eindelijk de stap te nemen voor zichzelf te beginnen en biedt het een netwerk van ondernemers die elkaar willen helpen. Ik heb door de Dam de koffietent opgestart. Daarnaast vind ik ruilen ook ontzettend leuk. Er zijn al mensen die lampen, mascara, elastiekjes of boeken ruilen voor koffie.

Gevangenis

Het aanschuifLOKAAL is ontstaan zonder investering in de vorm van geld. Mijn Damkrediet gaf me de ruimte een koffiemachine te huren. Daarnaast leun ik op het vertrouwen van mensen om me heen die geloven in het concept. Eigenlijk is het net een onderneming. Ik had gehoopt dat ik als zelfstandig ondernemer de vrijheid waar ik naar verlang zou ervaren, maar in de praktijk voelt de koffietent meer als mijn zelfgecreëerde gevangenis. Door mijn opleiding transitie ben ik erachter gekomen dat ik heel goed ben in concepten bedenken en projecten opstarten, maar dat er ook mensen nodig zijn om het concept verder uit te bouwen. Mocht je het leuk vinden mee te werken in de koffietent, dan hoor ik het graag.

Kunst en koffie

Begin juni verhuist het aanschuifLOKAAL naar de begane grond en wordt het in samenwerking met Curious een kunst- en koffiecafé met een klein terras, naast de pop-up store Lost & Found aan de Coolsingel. Ik heb nog een week om een volledig ingericht koffie- en kunstcafé te realiseren. Daarom wil ik hier een ruilactie opstarten. We hebben borden, bestek, stoelen en tafels nodig. In ruil voor je ongebruikte spullen op zolder krijg je van mij een kop koffie, en je naam verschijnt op de muur ‘vrienden van’.

Concerten en feestjes

Mijn weinige vrije tijd breng ik met vrienden door. Ik kan nog steeds naar de kroeg, uit eten, picknicken in het park en naar concerten en feestjes. Alles met behulp van de Dam en de ruilwaar die ik in het aanschuifLOKAAL heb: wijn, bier, koffie en koek.
Vanavond, donderdag 22 mei, is er een Dam-bijeenkomst in het aanschuifLOKAAL, met dit keer de kunstensector als thema. Wil je meer weten over het aanschuiflokaal, de Dam of mijn avontuur, haak dan aan vanaf 19.00 uur op de Coolsingel 71.
In de POPup store Lost & Found hebben we altijd plek voor producten van eerlijke en duurzame ondernemers. Wil jij je spullen op de Coolsingel verkopen in het nieuwe duurzame warenhuis van Rotterdam? Neem contact met me op.
De volgende aflevering van Isabels experiment verschijnt in de week van 16 juni op Vers Beton.