De portefeuille van Joost Eerdmans lijkt een allegaartje met onder andere veiligheid en buitenruimte. Wie beter kijkt ontwaart echter een duidelijke politieke agenda, stelt Sereh Mandias. Eentje die vooral haar onbehagen voedt.
Sinds een week heeft Rotterdam met Joost Eerdmans een wethouder Veiligheid, Handhaving en Buitenruimte. Op het eerste gezicht een wat eclectische portefeuille (hoewel Financiën, Binnenstad, Cultuur en Sport wat dat betreft natuurlijk ook een leuke is). Wie beter kijkt ontwaart in de koppeling van veiligheid en buitenruimte echter een duidelijke politieke agenda. In Rotterdam is de publieke ruimte namelijk al langer de inzet van het streven naar een veiliger stad.
Zo kun je onder het mom van burgerparticipatie tegenwoordig op allerlei plekken geconfronteerd worden met mogelijke criminaliteit. ‘Ziet u iets verdachts, bel 112!’ en ‘Let op, inbrekers actief!’ knipperden de nietsvermoedende Rotterdammer afgelopen jaar op centrale plekken in de stad vanaf grote lichtkranten agressief tegemoet. Ook werden digitale schermen op de Lijnbaan opgesierd met beelden van gezochte verdachten en wordt de Coolsingel op koopavond voorzien van uitklapborden waarop in niet mis te verstane taal gewaarschuwd wordt voor zakkenrollers en ander gespuis.
Geen wonder dat de afgelopen editie van de Rotterdamse veiligheidsindex, waarin zowel de subjectieve als de objectieve veiligheid van de stad gemeten wordt, een merkwaardige paradox liet ziet: de Rotterdammer voelt zich onveiliger, terwijl de stad aantoonbaar steeds minder gevaarlijk is.
Van een iets andere orde is het samenscholingsverbod. Dit geldt sinds 2003 voor de gehele stad: wie met meer dan twee personen op straat rondhangt, mag hier door de politie op aangesproken worden. Tamelijk ontluisterend, want hoe publiek is een ruimte waarin niet meer doelloos rondgehangen mag worden?
Bottom line: de fixatie op veiligheid tast op steeds meer manieren het vrije en zorgeloze gebruik van de publieke ruimte aan. En nu heeft Rotterdam dus een wethouder veiligheid en buitenruimte. Zeker, in het licht van bovenstaande maatregelen een praktische koppeling, maar voorlopig voedt deze combi vooral mijn stedelijk onbehagen.
Deze opinie verscheen eerder vandaag in Metro Rotterdam. Reacties op dit stuk kunnen volgende week in Metro verschijnen.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek
Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.
Al 28 reacties — discussieer mee!
De buitenruimte is het publieke domein waar de overheid zich op richt; met het private, de afgescheiden ruimte, moet de overheid heel voorzichtig omspringen. Het is dan ook niet zo raar dat de politiek gefixeerd is op de ruimte die zij, namens ons, mag invullen. Dat deze invulling is gekoppeld aan veiligheid is deels begrijpelijk: wil een ieder gebruik kunnen maken van de publieke ruimte dan moet die ook vrij toegankelijk zijn voor een ieder. Helaas zijn politici al snel gegijzeld door cijfers en statistieken: misschien heeft het idee postgevat dat de duizeling aan verschillende metingen, van opiniepeilingen tot aan veiligheidsindexen, iets tastbaars uitdrukken waar aan gesleuteld kan worden. Met de camera kan ik inmiddels wel leven, de criminelen in mijn buurt trouwens ook, waar ik mij meer zorgen om maak is dat mijn buurt is gereduceerd tot data, waar iedere vier jaar een nieuwe tovenaarsleerling op wordt losgelaten.
Is er wel eens onderzoek gedaan naar de effecten van een ‘vriendelijke’ buitenruimte op de criminaliteit?
Gelukkig lijkt de tijd voorbij dat alles TOTAAL vandalismeproof moest zijn, wat resulteerde in stalen bankjes, onverwoestbare metrohaltes etc….maar met totaal gebrek aan oog voor fijnheid en kwaliteit. De houtenbankjes zijn terug hoera.
In het kader van een ‘vriendelijke’ buitenruimte stoor ik mij nogal aan die ontzettend lelijke camerapalen. Als die camera’s dan zo nodig moeten (van mij zeker niet), maak ze dan wat aantrekkelijker of hang die camera’s gewoon aan bestaande gebouwen.
Onbehagen is dat heel veel mensen niet tegen de vrijheid kunnen die ze hier in dit land hebben en dan maar anderen op straat lastig vallen;tegen dat tuig kan niet hard genoeg worden op getreden.Als mensen zich normaal thuis en in het openbaar zouden gedragen had met als die camera.s niet en de maatregelen die nu getroffen worden. Men krijgt waar men om vraagt;en veiligheid in het openbaar domein is maar alles een onopgeefbaar goed.
Die wijkprofielen slaan de plank toch mis zolang de burgers wel aangespoord worden om meldingen te maken maar vooral in arme wijken toch een duur nummer moeten bellen hetzij 09008844 of 14010. Dat gekoppeld aan het feit dat kleine meldingen door 09008844 liever niet worden opgenomen tenzij je er echt op staat en dan met (in mijn geval met tegenzin) met titels gaat zwaaien.
Voorts blijven de cijfers kuntsmatig positiever dan geacht mag worden en komt er derhalve geen geld bij voor arme en/of onveilige gebieden.
Nu is het nog lang geen LA of Sao Paulo maar maak een gratis nummer voor allerhande meldingen met betrekking tot veiligheid, buitenruimte e.d. en verbind dan door naar hetzij politie of gemeente op kosten van de gemeente. Er valt vast wel een deal te sluiten met de een of de ander.
Plus dat er weer een aantal mensen een baan aan over kunnen houden.
Ik heb ik ook nog een nodig trouwens 🙂
Henry Koster
Gebiedscommissielid Delfshaven
Graag wil ik aan Sereh Mandias vragen of zij altijd zeer relaxt op straat kan lopen, zonder verwensingen als vrouw zijnde naar haar hoofd geslingerd te krijgen. Zolang dit nog steeds de gang van zaken is, lijkt mij het samenscholingsverbod geen onterechte ingreep. Aangezien deze verwensingen, 99 van de 100 keer in groepsverband gebeuren bij een opgefokt masculien groepje. Liever dat de dames zonder moeilijkheden de stad kunnen doorkruisen en het samenscholingsverbod actief is, dan dat al deze dames uiteindelijk toch kiezen voor een andere stad…..wat nu wel voor een gedeelte het geval is, aangezien Rotterdam daarin meer van dit soort fijne groepjes kent.
met name oudere mensen klagen over het verdwijnen van gratis nummers. terwijl zij vaak oren en ogen in de wijk zijn.
Samenscholingsverbod, camera’s, verstrengt toezicht: het lijkt me prima, zeker als het ingezet wordt tegen dit soort groepjes.
Veiligheid is toch een primaire taak van de overheid.
Jan ik ben het helemaal met je eens, is zeker een primaire taak zeker daar de overheid als enige het geweldsmonopolie bezit (als je politieoptreden geweld mag noemen ik noem het gewoon hun werk).
Overigens ben ik dat onze politie best eens wat meer bevoegdheden zou mogen krijgen en hier en daar best eens wat strenger mag worden. De criminele lachen zich rot. Onze dienders moeten zich aan allerlei regeltjes houden en worden gemangeld als er maar een haar wordt gekrenkt terwijl de criminelen steeds sluwer, harder en gewetenlozer worden.
Maar volgens mij ga ik een beetje off topic. Is een goede gewoonte van mij. 🙂
Ontzettend ver gezocht en dus volkomen onjuist.
Die fixatie met veiligheid is inderdaad een juist conclusie. Rotterdam is naar internationale maatstaf helemaal geen onveilige stad en het is de laatste 15 jaar er aanmerkelijk veiliger op geworden in de stad. Maar goed, het gaat in de politiek toch vooral of je een verhaal kunt verkopen, dan of dat verhaal ook maar enigszins hout snijdt. Het verhaal ‘het wordt steeds veiliger in Nederland dus hoeft u zich minder zorgen maken’ is natuurlijk politiek gezien onmogelijk te framen. De burger heeft namelijk behoefte aan zorgen.
Wat is er dan precies onjuist aan?
Ach, het standaard riedeltje dat die straffen allemaal te laag zijn en dat die criminelen zich rot schrikken. Wat origineel! Ondertussen heeft Nederland van alle West-Europese landen relatief het zwaarste strafsysteem, is er nog nooit een causaal verband getrokken tussen zwaarder straffen en minder criminaliteit en is er nog nooit een zware crimineel gevonden die uberhaupt wordt weerhouden van zijn daden door welke staf dan ook.
Maar goed, van een dwaallicht die geweld als primaire taak van een politie ziet kan je dit soort obligate prietpraat ook wel verwachten.
Ondanks dat ik zo vaak ben lastiggevallen dat ik letterlijk de tel kwijt ben, mogen alle camera’s en samenscholingsverboden van mij zo het raam uit. In de meeste gevallen gaat het namelijk om eenlingen. Van de letterlijk tientallen keren dat ik ben betast, achtervolgd of nageroepen, ging het vrijwel nooit om mannen in groepen. Vaak juist om eenlingen die je betasten op een drukke plek, bijvoorbeeld in je kruis graaien net voor de metro stopt bij Beurs en iedereen eruit moet. Daar helpt geen samenscholingsverbod tegen. En camera’s zijn ook zinloos. Wie iets wil doen, doet het buiten het zicht van de camera – recht eronder bijvoorbeeld. Als de dader erna door beeld loopt maakt dat niet uit, na mijn beroving werd verteld dat ze niets konden omdat de beroving zelf niet op beeld stond. Daarnaast helpt het op het moment zelf ook niet. Of je beroofd wordt op camera of niet, het is je toch al gebeurd. Die camera kan niks doen.
Nee, geef mij mijn privacy maar weer terug. Van die camera’s heb ik iedere dag en overal last, ik heb er nog nooit gemak van gehad, en ik vindde schending van mijn privacy en vrijheid om me op straat te bewegen veel ingrijpender dan iemand die “schatje” roept. En die stakker die me wil betasten kan ik zelf prima een klap verkopen.
Als je echt wat zinnigs wilt doen, steek het geld voor dit soort onzinhandhaving dan in emancipatie en in educatie van jongeren. Dan verander je tenminste structureel iets.
Overigens word ik ook kribbig van mannen die veiligheidsmaatregelen willen voor vrouwen. Waar zijn al die helden die het zo belangrijk vinden als iemand me betast tegen mijn zin? Waarom trekt geen man zijn mond open als een jong meisje wordt lastiggevallen? Waarom ging iedereen gewoon verder met zijn eigen ding toen ik mijn berover achterna zat? Waarom ben ik zo vaak de enige die ingrijpt bij een vechtpartij of de enige die een huilend dronken meisje vraagt of de jongen die haar meesleept wel haar vriend is?
Camera’s zijn voor passieve lafbekken. Trek je waffel open en doe zelf iets.
Je gebruikt hele dure woorden maar had mijn simpele woorden goed gelezen dan had je gelezen dat ik geweld niet als primaire taak van de politie zie. Ik had het over veiligheid. En het is een feit dat alleen de politie geweld mag gebruiken als het is om de veiligheid te handhaven of wetsbrekers vast te zetten. En ja ik ben voor zwaarder straffen, bewezen of niet zal mij een worst wezen maar als je voor een inbraak met letsel bv ipv een jaartje, 10 jaar krijgt dan denkt ook en crimineel wel twee keer na. Maar goed ik wacht je intellectuele gezever wel af.
Ik zit regelmatig aan tafel bij buurt bestuurt en een aantal van de grootste ergernissen is het aso, hufter en de agressieve atitude van veel (niet alle) jongeren die zieltogend op straat blijven hangen en vaak in groepjes. Ik heb moeders en dochters aan tafel gehad die hun beklag doen dat ze worden uitgescholden en bespuugd en beschimt als koelies omdat ze niet dezelfde “cultuur” hebben als deze groepjes. Jonge meidn die worden nagefloten en voor hoer wordn uitgemaakt terwijl die varkens zelf als ze de kans zouden krijgen hun jongeheer overal en nergens in zouden stoppen,. En nee ik generaliseer niet maar observeer en registreer. Gek he dat mensen zich onveilig voelen. Bejaarden die hun verrot geslagen worden om hun pincodes en warempel 99 van de 100 keer oerhollandse oudjes zijn. Diefstal uit autos, woningen en straatroven komen steeds meer voor en dat zou allemaal minder worden als we niet zo zouden focusen op veiligheid. Ga toch weg man. Aanpakken die hap en hard maar nee wat doet de overheid tot nu toe. Huiskamers en bezigheidstherapie voor de raddraaiers dat tonnen kost en welwillenden die een steuntje in de rug nodig hebben krijgen helemaal geen moer. Tsja noem mij dan maar rechts, kortzichtig of rascist. Ik weet beter ik maak geen onderscheid maar bekijk de feiten. Een hufter is hufter ongeacht zijn of haar afkomst. En ja ook die hebben een tweede kans nodig maar eerst op straffen en aanpakken. Het zijn nl. Meestal niet hun ouders en zusjes die lastig gevallen worden.
Enigszins met je eens Alicia echter zijn er meer dames die niet zo moedig zijn als jij/u en ja cameratoezicht is ook niet alles en inderdaad zijn er beperkingen bij welke veiligheidsmaatregel dan ook daarom pleit ik ook voor meer campagne om meer te melden maar maar het dan ook toegankelijk, laagdrempelig en vooral gratis. Tsja en privacy schendingen! Ach zolang de cameras niet in de wc’s of kleedhokjes staan of op mijn slaapkamer gericht heb ik er zelf persoonlijk geen moeite mee. We worden tenslotte ook al afgeluisterd onze gegevens verzameld en onderzocht dan kunnen die paar beelden er ook wel bij. Overigens ik waardeer je mening en input ik hoop dat je het mijne ook kunt waarderen. Laten we zeggen dat de ‘waarheid’ ergens in het midden ligt aangezien ik niet pretendeer de waarheid in pacht te hebben. Alles behalve… Groet.
Naar internationale maatstaven niet, daar zijn voornamelijk Zuid-Amerikaanse steden de absolute wereldtop. Maar als je het vergelijkt met de Nederlandse steden wel en dat zijn toch de steden waar je de vergelijking mee moet maken. Zet maar eens opsporing verzocht op, dan moet je vaak weken wachten om Rotterdam niet op beeld te zien.
Dat lijkt me een goede meting ja, het aantal keren dat Rotterdam bij Opsporing Verzocht komt. Ik hou het liever bij de eigenlijke misdaadcijfers. Rotterdam is de vierde misdaadstad van Nederland, een land wat bij de veiligste van West-Europa hoort. Het repressieve beleid in Zuid-Amerika (wat overigens ook maar twijfelachtig werkt) zou ik hier dus absoluut niet willen overnemen, omdat hier de situatie simpelweg veel minder prangend is.
Dure woorden? Zoals causaal? Kom nou wat een zever.
Mijn punt is dat de gemeente Rotterdam zich in haar veiligheidsbeleid laat leiden door veiligheidsperceptie, niet door veiligheidscijfers. Dat vind ik kwalijk omdat je zo als politieke partij aan de rechterflank zijnde als LR belang erbij hebt om de perceptie van onveiligheid te laten voortduren, terwijl de veiligheidscijfers ons al jaren iets anders vertellen. Dat vind ik een perverse prikkel. Te intellectueel voor je, deze post?
Causaal is redelijk Jip en janneka taal, echter dat woordt obligaat zal menigeen moeten opzoeken. Maar goed point taken al ben ik het niet met je eens en jij niet me mij. Prima toch! Slaap lekker Bart en morgen gezond weer op.
Heb je trouwens mijn suggestie gelezen? Ja ik ben ook van de partij die jij als rechts bschouwd en waarmee je waarschijnlijk ongeschreven extreem rechts mee bedoelt wat daar zijn de media altijd goed in. Ik ben hetbmet je eens dat we af moeten gaan op echte cijfers en geen gevoelens echter aangezien het voor te veel mensen te veel gedoe en gewoon te duur is omdat zij bezig zijn met overleven om voor iedere zaak een betaald nummer te bellen zul je altijd vertekende cijfes krijgen. En mijn suggestie ach we zullen zien ik heb geen invloed hoor net als de gebiedscommissies. Uiteindelijk is de raad die alles beslist.
Kan je je steun tenminste vinden voor het gratis maken van meldingen en het moeten aannemen van meldkamer personeel om eerlijke cijfers te krijgen? Wie dat betalen moet. Nou wat dacht je van wat onzin subsidies afschaffen die het linkse koor (ik zeg geen kerk want er zit maar weinig geloof in de gasten) maar wat graag weggeeft, ja juist nu bij de geb.cies.
Beste Bart,
Het tegendeel is waar. Er zijn wel voorbeelden van een causaal verband tussen zwaarder straffen en het terugdringen van criminaliteit. Bijvoorbeeld New York waar onder Guliani een zero tolerante beleid is ingevoerd wat de misdaad significant heeft doen dalen.
Het opvallende is dat tegenstanders van strenger straffen altijd de VS aanhalen als voorbeeld dat het niet werkt. Maar altijd met oneigenlijke argumenten als dat de misdaadcijfers daar hoger zijn ondanks zwaardere straffen in vergelijking met NL. Dat kan je natuurlijk niet stellen omdat de omstandigheden daar anders zijn. Je kan met hetzelfde gemak stellen dat de misdaadcijfers daar nog hoger zouden zijn als er milder gestraft zou worden.
Maar de kanteling in New York bewijst het tegendeel juist.
Mike, ik ken het specifieke geval van NY niet cijfermatig uit mijn hoofd, maar het blijft een feit dat in Amerika zware criminaliteit vaker voorkomt dan in Europa, terwijl zij een veel repressiever veiligheidsbeleid voeren. In Nederland hoeven wij ook niet opeens een stuk lagere uit te delen van mijn part, alleen is criminaliteitsbestrijding meer dan alleen repressie. Het is werken aan een toekomst van jongeren, het is het op gang brengen van een economie, het is taalachterstanden goed maken, daar komt dus veel meer educatief werk bij kijken dan repressief. En daar maak ik mij af en toe in law&order stad Rotterdam een beetje zorgen om. Hier lijkt het belangrijker om stoere taal uit te slaan dan te kijken wat echt werkt.
Bart, ben het eens met je opmerkingen over economie taalachterstanden e.d. Maar nogmaals dat verhaal over de VS in vergelijking met Europa is onzin. Jij legt een causaal verband tussen repressie / Zware misdaad in de VS en Europa wat niet kan omdat je appel met peren vergelijkt (VS / Europa)
Ik kan net zo makkelijk stellen dat de VS nog veel meer zwaar criminaliteit had gehad als ze net zo “soft” zouden straffen als Europa.
Die zero-tolerance-discussie uit New York is fenomenaal, al was het maar omdat er heel veel verschillende interpretaties voor bestaan. De bekendste kritiek (voor mij alvast) is die uit Freakonomics, die kort door de bocht stelt dat zero tolerance niet werkt omdat het zero tolerance is, maar omdat een jaar of 18 daarvoor abortus gelegaliseerd was en er daarom een enorme groep potentiële kansarme mensen niet op de aarde is gekomen.
Afijn. Je zult begrijpen, daar is veel discussie over. In ieder geval is het geen uitgemaakte zaak of zero tolerance écht zo goed werkt.
http://en.wikipedia.org/wiki/Broken_windows_theory#In_popular_press
Hoewel ik liever niet reageer op pseudoniemen en/of alleen voornamen, dan nu een kleine uitzondering.
Bij het samenstellen van de portefeuille van een wethouder spelen vele factoren een rol.
Persoonlijke interesse c.q. expertise, het aantal portefeuilles, de afspraken in het coalitieoverleg.
Combinatie van een binnen-en buiten bezigheid (niet alleen maar op de Coolsingel zijn)
Een samenstelling om zo een verborgen agendapunt te verwezenlijken vind ik dus vergezocht en derhalve onjuist.
Dit stukje is duidelijk het product van argumenten zoeken bij het ongenoegen dat Joost wethouder is geworden.
Doet het goed in pseudo artistiek en quasi intellectueel milieu!
Ons kamerlid Sörensen vond het artikel “Ontzettend ver gezocht en dus volkomen onjuist”. Dat is een wel heel eigenaardige combinatie van argumenten. Ver gezocht? Ik zie dagelijks voor mijn huis jongeren die rustig op een bankje zitten door politie worden opgejaagd, naar hun papieren worden gevraagd en waarbij af en toe een blikje bier ( ja heus) wordt buitgemaakt.
Je ziet het inmiddels ook rond het Centraal Station.
Je vraagt je af waar je nu nog relaxed met je vrienden of vriendinnen kan kletsen; in elk geval niet meer in de openbare ruimte in Rotterdam en zeker niet met zijn drieën.
Onjuist? Als bewoner van het centrum van Rotterdam de afgelopen 44 jaar, zie je de laatste jaren het beeld verschuiven naar steeds meer repressie.
Geen blauw op straat maar van straat moet de nieuwe leuze worden. Geef ons de stad weer terug.
Fijn dat ik ook jouw senator ben Piet.
Ik heb mijn mening wel degelijk onderbouwd, maar als ik het wil plaatsen lees ik dat het al geplaatst is? Dus zoek en gij zult vinden. Mij niet gelukt.
Korte herhaling. Portefeuilles van wethouders worden niet willekeurig gekozen, maar afgestemd op diverse factoren. Eén is b.v. : Niet alleen op de Coolsingel blijven. Er moet een mogelijkheid binnen een portefeuille zijn om op straat te komen. Persoonlijke voorkeur en strategie spelen ook een rol bij de verdeling.
De aanwezigheid van veiligheidfunctionarissen vergroot – zeker voor ouderen – het gevoel van veiligheid.
Overigens is casuïstiek ook niet echt de manier om te polemiseren.