Vers Beton schrijft elke maand een column in de Uitagenda Rotterdam, het gratis culturele uitgaansmagazine. Deze maand: Dore van Duivenbode reist in mei door eigen stad. Waarom is de stad zoals hij is?
De lucht was onbewolkt, er woei een zwakke wind. Het was warm en tegelijk fris. Het was een heuse lentedag. Rond lunchtijd vielen de eerste, een kwartier later was het gedaan. Game over. 14 mei 1940: het bombardement op Rotterdam. Zo’n achthonderd mensen verloren het leven. Tachtigduizend raakten dakloos. Vierenzeventig jaar later blijkt na regen inderdaad zonneschijn te komen. Zélfs na een bommenregen. Want eerlijk is eerlijk, wie is er nu niet blij met onze mooie stad? Rotterdam is een reisbestemming geworden.
Met mei als ideaal vertrekpunt. Tussen het definitieve afscheid van de winter en de hunkering naar de zomer in. Een maand die barst van de reizen. Van plaats, van tijd en van perspectief.
Laten we lui beginnen. Op brandgrens.nl vind je alles (inderdaad: álles) over het bombardement. Met een brandgrensnavigator (nu ook in 3D), die de stad voor en na het bombardement laat zien. De rode lijn toont de afbakening van het verwoeste gebied. En dat gebied, dat is groot. De bominslagen, luchtfoto’s en verhalen van ooggetuigen katapulteren je in één klap terug de tijd in. Hoogtepunt van de site is het spel Het Geheim van Rotterdam. In een oud-Hollandse woonkamer (met prachtig uitzicht over de Willemsbrug) moet je verborgen munten, oude camera’s en geheime sleutels opsporen. Een in aquarel geschilderde aardappel levert vijftig punten op.
De fysieke wandeling langs de brandgrens is natuurlijk nóg interessanter. Het is een twaalf kilometer lange tour tussen wat verwoest werd en bespaard bleef. Een bizarre trip tussen oud en nieuw. De tocht kan ook per skateboard afgelegd worden. De organisatie adviseert passende veiligheidsmaatregelen zoals een lampje en een helm. Na afloop ontvang je een button.
In de Kunsthal is de Tweede Wereldoorlog tot begin mei niet letterlijk tastbaar, dan gaat immers het alarm af, maar op zijn kippenvels; door middel van honderd voorwerpen. Van de gasvrije kinderwagen van de kleine Beatrix tot een katoenrol gele sterren, een uitgeholde teddybeer gevuld met kleingeld en de knikkers van Anne Frank. Al het leven was oorlog. Zelfs de mijter van Sinterklaas waar documenten in werden gesmokkeld.
De reismaand eindigt met ZigZagCity, een architectuurfestival dat over de Luchtsingel, via het Laurenskwartier en door het Blaakse Bos, leidt. Met als vraag: ‘Waarom is de stad zoals hij is?’ Mei is de uitgelezen maand om daar antwoord op te geven.
Nog geen reactie — begin de discussie!