Stuurman Paul Smits voer afgelopen week richting de Dag van de Architectuur, en verbaast zich nu over de populariteit hiervan. Architectuur, dat is toch vooral heel moeilijk?
Architectuur is moeilijk, architectuur is lastig, en architectuur wordt nogal eens bekritiseerd. Zo zijn er gebouwen waarvan de toeschouwer zich afvraagt wat de bedenker hier in hemelsnaam mee heeft bedoeld. Vervolgens proberen intellectuele types met een boel gefilosofeer uit te leggen waarom die bouwwerken zo mooi en uniek zijn, wat zij doen in termen die je niet hoort in, pak ‘m beet, de Kuip. En wat moeten al die kunstzinnig verantwoorde creaties wel niet kosten?
Zo maar wat vooroordelen en bedenkingen op een rijtje over de kunst van het bouwen, iets waarmee Rotterdam zich onderscheidt. Want, voor wie dat nog niet wist: in Nederland geldt de stad als dé plek om (moderne) architectuur waar te nemen. Mede daarom is Rotterdam hip, trendy en steeds meer bewierookt. Dat blijkt uit de internationale vermeldingen in bijvoorbeeld de New York Times en de Rough Guide. Ik vraag me alleen af of dat niet de mening is van een kleine, specifieke elite. Want vertaalt die interesse zich in daadwerkelijk bezoek aan Rotterdam om al dat architectonisch fraais (althans zo bedoeld) te bezichtigen?
Als bezoeker van de Dag van de Architecuur heb ik me in ieder geval verbaasd over de grote belangstelling van het publiek. Alle tours van gebouwen waren vooraf volgeboekt. Ik toog daarom maar naar gebouwen waar geen reserveringen nodig waren, zoals de Van Nelle. Die is namelijk lekker groot, en bood daarom genoeg ruimte om halverwege mee te liften met een groep die deskundige uitleg kreeg. Maar zelfs daar bleek grote drukte. Na mijn rondleiding wachtten nieuwe bezoekers braaf op de volgende mogelijkheid mee te lopen met een gids. De Rotterdam van Koolhaas was een andere plek zonder de eis van boeking vooraf. Voor deze kolos op de Wilhelminapier ontstonden ’s middags echte heuse rijen.
Is architectuur dus niet zo moeilijk en zo lastig als het lijkt? Zijn gebouwen wel degelijk de moeite waard voor het grote publiek? Of is een dag over dit thema gewoon een goedkope mogelijkheid erop uit te gaan in plaats van een dagje dierentuin of turen naar het scherm in de bios? Ik denk dat het antwoord op deze vragen niet relevant is. Lastig of niet, architectuur kan uitdagend zijn en nieuwsgierigheid opwekken, iets wat die bezoekers van de Dag van de Architectuur hebben begrepen.
Al 2 reacties — discussieer mee!
In tegenstelling tot, pak ‘m beet, een vloer met pindakaas, is architectuur overal om ons heen, wat het toch een stuk aansprekelijker maakt. Bovendien, soms is het gewoon leuk om ergens te komen waar je nog nooit geweest bent (zoals De Rotterdam en de Van Nelle fabriek) 🙂
Ik denk dat wat er de afgelopen twee decennia is gebouwd in Rdam juist niet erg ‘moeilijk’ is, en ook niet erg in de smaak valt bij de ‘archi-elite’. De laatste decennia is er niets gerealiseerd in de klasse Groothandelsgebouw, Doelen, Warenhuis Termeulen of Van Nelle. Terwijl het juist die gebouwen zijn waar Rdam zijn naam als archi-stad aan te danken heeft.
De recentere gebouwen zijn kleurrijk en relatief hoog. En dat valt goed bij het ‘gewone’ publiek. Dus de architectuur is veel toegankelijker geworden, juist doordat ze van lager allooi is. Maar dat is geen architectuur met een hoofdletter A.
Het is een beetje John Coltrane tegenover Prince. Heb je muziek gestudeerd dan val je voor de eerste, vind je muziek alleen maar interessant dan voor de laatste.
Wat allemaal natuurlijk niet erg is. Bouwen doe je immers ook voor de gewone man op straat die dagelijks door de stad verkeert.