Nourdin el Ouali, fractievoorzitter van Nida Rotterdam, reageert op het blog Wij Blijven Hier op het beleid van de Gemeente Rotterdam om bijstandsfraude onder Rotterdammers van Marokkaanse afkomst op te sporen. Dit beleid is door de rechter als ‘discriminerend’ bestempeld. El Ouali stelt dat de gemeente door in hoger beroep te gaan, de grondrechten in de uitverkoop zet.
Enkele fragmenten:
Voor alle duidelijkheid, het gaat hierbij helemaal niet om de vraag of wij bijstandsfraude moeten aanpakken. Deze discussie is overbodig. Waar het wel om gaat is de vraag of het beleid, en de handelingen die daaruit voortvloeien, conform de uitgangspunten van onze rechtsstaat zijn. De centrale vragen zijn of de gemeente Rotterdam haar burgers heeft gediscrimineerd, en of sommige Rotterdammers als gevolg hiervan door het college in hun grondrechten zijn aangetast? Zoals gezegd, het antwoord van de meervoudige kamer van de Rotterdamse rechtbank is helder.
Onder het mom van ‘het benoemen van problemen’ proberen politieke partijen op een panische wijze haast ieder probleem in de stad te verklaren en aan te pakken vanuit iemands etnische achtergrond. Politieke partijen zijn hierin enorm doorgeschoten. In het woordgebruik, in de toon, in de analyses en in het beleid. Dit komt echt niet alleen van extremen. Dit wordt in de politiek breed gedragen.
Al 2 reacties — discussieer mee!
De grondbeginselen van gelijkheid zijn erg belangrijk. Ik merk alleen dat ik steeds kritischer wordt op beschuldigingen van discriminatie. Vooral omdat mensen die die beschuldigingen uiten een tijd niet meer in de spiegel hebben gekeken. Ik begrijp goed dat hij opkomt voor zijn achterban, maar als enige vorm van zelfkritiek en objectiviteit bij publieke figuren begint te ontbreken dan gaat het zaakje stinken. Je hoeft het Twitter account van de heer El Ouali maar te openen en de wijzende vingertjes naar alle anders denkenden vliegen in het rond. Ook hier kunnen we een label aan hangen…
Inhoudelijk speelt de discussie over bijstandsuitkeringen bij Marokkanen al langer door het gebrek aan openheid door de Marokkaanse overheid over de bezittingen van Marokkanen wonend in Nederland en Marokko. Dat de gemeente Rotterdam hier een punt van maakt hangt juist samen met het gelijkheidsbeginsel, namelijk dat iedereen met een bijstandsuitkering volledige openheid moet geven over zijn bezittingen. Als deze openheid niet wordt gegeven dan is een onderzoek naar publieke uitgaven aan deze groep uitkeringsgerechtigden meer dan logisch ongeacht wie die doelgroep is!
Merkwaardige reactie van NIDA. De kern van z’n betoog is dat je niet in hoger beroep mag gaan.
Voor zover ik kan beoordelen is het maar de vraag of er inderdaad ontoelaatbaar is gediscrimineerd.
Waarom loopt de beste man niet te hoop tegen een ander criterium van de ‘pilot’?
-“leeftijd boven de 40 jaar”
Er wordt aangevoerd dat je onschuldig bent tot het tegendeel is bewezen. Dat geld inderdaad in strafzaken.
Maar het gaat hier om uitkeringen, en daar geldt dat je moet aantonen dat je er ‘recht’ op hebt. Daar geldt wel degelijk een ‘omgekeerde bewijslast’. En geheel terecht.
Als ik het goed heb begrepen gaat het allemaal over het opsporen van onroerend goed-bezit van uitkeringstrekkers, in Marokko. Maar dat wordt toch ook gewoon gedaan in NL zelf? En waarschijnlijk de hele EU. Dus wat is nou de discriminatie voor de Marokkanen?