Gespreksstof nodig voor de vrijmibo? Mijmer mee met stuurman Bart van der Zande over het hoge Rotterdamgehalte van Oranje.
Het is voorbij, we moeten weer vier jaar wachten. Maar wat zijn we trots. Als ik trots zeg, spreek ik vanuit mijn Rotterdamse hart, specifieker: mijn Feyenoord-hart. Want de derde plek is net twee te laag voor goeie landelijke sier. Nee, het warme gevoel komt uit de Rotterdamse hoek.
Voor het toernooi waren er veertien spelers met een Feyenoordverleden of -heden die mogelijk mee naar Rio gingen. Uiteindelijk vielen Rekik, Vilhena en Boëtius af en stonden er elf. Een volledig elftal, bijna de helft van de 23-koppige selectie, bestond uit (ex-)Feyenoorders. En dan speelden we ook nog eens in de opstelling van Koeman, die Martins Indi treffend aan een interviewer wist uit te leggen. Mede daardoor waren deze zomer niet alleen de ogen van de reisgidsen en nieuwsredacties maar ook die van de nationale en internationale sportmedia ineens op Rotterdam gericht.
Voor het toernooi besprak Johnny de Mol tijdens het balletje trappen met Bruno Martins Indi hoe het opgroeien op Zuid was en kreeg hij Jordy Clasie aan het huilen met een video van een tegen de tranen vechtende Van Hanegem. Tijdens het toernooi blijkt de Feyenoord-jeugd van alle opleidingen in de wereld ook nog eens de meeste spelers met de meeste speelminuten te leveren aan het WK, negen in totaal. Daarmee laat het verouderde complex op Varkenoord de hypermoderne trainingsfaciliteiten van Barcelona, Manchester United en Real Madrid (ver) achter zich. Met wederom internationale publicaties over de prijswinnende Feyenoord Academy als gevolg.
Ook voor Spartanen was er weer eens wat herkenbaars op het hoogste niveau. Zo was ras-Spartaan Hugo Borst weer terug. Die het hele toernooi, onderuitgezakt op een Chesterfield, met een hond in zijn nek, zijn Kasteelwaardige humor de wereld in mocht sturen. Maar belangrijker nog: Van Gaal, het meesterbrein, en zijn rechterhand Blind zijn beide trotse oud-Spartanen. Gezien de Van Persie-tribune is, als Excelsior-supporter, de topschutter van Oranje ook zeker één van jullie. Dus er werd ook op Woudestein genoten van het liedje van Pussy Cat Doll Nicole Scherzinger over de Kralinger. En het zou me niets verbazen als de schitterende muurschildering van een duikende Van Persie, die nu in Rio een favela kleur geeft, binnenkort ook op de Oudedijk te bewonderen is.
De Oranjefans stonden bij de NOS in de Biergarten te feesten of later naar het grootste scherm van het land in Museumpark te kijken. Ook de voor de gelegenheid oranje gekleurde Hofpleinfontein leek voor even het centrum van de Hollandse feestvreugde. Niet voor niets werden de stoute schoenen aangetrokken om, bij eventuele winst, de huldiging in Rotterdam te houden.
Het moge duidelijk zijn: ik heb genoten van Oranje en van de Rotterdamse school. Van de beste verdediger van het toernooi De Vrij, zijn grote broer Vlaar, sterspeler Van Persie, de (pret)ogen van Indi, alleskunner Kuyt, de duimpjes van Janmaat, De Guzman en de jongeling Kongolo. Tijdens de verloren halve finale werd ik toch nog warm van een geweldige Clasie en ik heb het Wijnaldum en zelfs Fer inmiddels vergeven dat ze weg gingen. Hoewel alle 23 spelers tot ‘ons’ Oranje horen, ben ik toch echt extra trots dat uiteindelijk elf paar uitgeputte voeten, die ooit in de Kuip rond liepen, op Rotterdam Airport voor het eerst weer Nederlandse grond raakten. De wereld was bijna van Oranje maar Rio was zeker van Rotterdam!
Al 3 reacties — discussieer mee!
Dit lijkt me eerder een gespreksonderwerp voor de vrijdagmiddagborrel van vorige maand.
Ik weet dat ik een zeur ben en dat kritiek op taalgebruik vaak als heel flauw ervaren wordt. Het stuk is verder prima en ik bedoel het echt lief.
Maar willen jullie a.u.b. nog een keertje een kritische blik op het Nederlands werpen? Met name het onjuiste spatiegebruik en de spelfouten springen in het oog. Het oogt zo slordig.
Zou het dan ook niet volstrekt logisch zijn als,Ronald Koeman alsnog bondscoach wordt?