Ga naar de inhoud

Feyenoord-Beşiktaş, de schaamte voorbij

Trouw Feyenoorder Tara Lewis bezocht woensdagavond de Champions League wedstrijd Feyenoord-Beşiktaş. Ze schaamde zich om Feyenoorder te zijn. Niet vanwege het spel, maar vanwege het legioen.

90-Rotterdam-Image-Bank
 
Tot vandaag schaamde ik me nooit om Feyenoorder te zijn. Integendeel. Dit getuigt op zich van een zekere behendigheid in de struisvogeltechniek. Ik verzon altijd smoesjes voor hooligans. Groepsdruk, drugs en meer van dat alles. Vanavond ging die vlieger niet op. Misschien dat ik iets heb geconcludeerd waar de rest van de wereld allang achter was, maar er zit een rotte kies in het legioen, en hij is infectiegevoelig.
Een greep uit het repertoire dat gister door zeker een paar duizend man gescandeerd werd. “Kankerturken.” en “Allah, Allah, je moeder is een hoer.” Naast mij zaten twee Turkse jongens. Ze fluisterden Turks met elkaar, maar hielden zich de rest van de wedstrijd muisstil. Af en toe slaakten ze een kreet als Feyenoord een kansje had, daarna klapten ze bemoedigend met de rest mee. Ze waren voor Feyenoord, zoveel was duidelijk.
Halverwege de tweede helft liep een jongen naar de wc, hij zag er buitenlands (voor mij ondefinieerbaar) uit en had een baard. Een biertje vloog rakelings langs zijn hoofd, gegooid vanuit het vak voor ons. Hij haalde zijn seizoenskaart uit zijn portemonnee en zwaaide ermee. “Kameraden, toch? Zijn jullie mijn kameraden?” Er volgde nog een biertje, en twee fluimen. Ik, en met mij anderen schreeuwden nog wel iets in verontwaardiging, maar het mocht niet baten. In de rust ontstonden er opstootjes en tien minuten voor tijd maakten mijn twee buurmannen zich ineens vliegensvlug uit de voeten. Ze voelden zich bedreigd, door de spreekkoren en de steeds grimmiger wordende sfeer. Ik gaf ze groot gelijk. Wie weet of zo’n doorgesnoven leipo hen nog kon onderscheiden van de tegenstander.
Ik verliet de Kuip met een ongekende frustratie. Niet over het verdiende verlies van mijn club, maar over het stuitende gedrag van mijn clubgenoten. Eigenlijk kan ik nauwelijks geloven dat deze mensen in Rotterdam wonen. Ik houd mezelf voor dat dit schuim der aarde een keer in de week uit hun randgemeente kruipt om de frustratie over hun mislukte bestaan eraf te schreeuwen. Dat is zoveel geruststellender dan de gedachte dat dit mijn buren en stadsgenoten zijn. Was dit altijd al zo? Is een groot deel van Nederland gewoonweg stilletjes racist? Of was dit een incident? Ik hoop dat iemand het me kan vertellen, want ik weet het niet meer. Een ding weet ik, en dat is dat ik me vandaag schaam om Feyenoorder te zijn.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam

We kunnen deze artikelen alleen maken dankzij onze leden. Lees onbeperkt alle artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • Figurant in de zittingszaal – waarom je recht halen na partnergeweld niet vanzelfsprekend is

    • Veiligheid

    Een tiende van alle landelijke meldingen van partnergeweld komt uit de regio Rijnmond. Slechts een klein deel van de plegers verschijnt uiteindelijk voor de rechter. Op papier hebben slachtoffers van partnergeweld rechten; in de praktijk eisen ze die niet altijd op. De afhankelijkheid van hun (ex-)partner zit ze in de weg.

  • Voedselbossen als oplossing voor de landbouwcrisis

    • Stadsecologie

    Voedselbossen. Je hoort steeds vaker over deze eetbare oases waar de natuur haar gang gaat en een zelfstandig ecosysteem wordt. Waar de één een verwilderde tuin ziet en de ander al gruwt bij een overwoekerd tuinpad, ziet Coöperatie Ondergrond kansen. “Voedselbossen vereisen een andere manier van eten en denken. En geduld.”

  • Een lonkende paaldanseres, wanhopige grasmeester en de ontboezemingen van een fietsjuf

    • Kunst en Cultuur

    Ter ere van de honderdste editie van de talkshow Rotterdam Late Night verschijnt het boek Het gezicht van de stad. Daarin staan honderd Rotterdammers die in de talkshow een ode kregen van presentator Ernest van der Kwast, vergezeld van portretten door fotograaf Aad Hoogendoorn. Een voorpublicatie.

  • Alle artikelen

De agenda die je aan het denken zet

  • Tijdens het Groot Rotterdams Atelier Weekend (GRAW) op 21 en 22 september openen dit jaar maar liefst 712 kunstenaars, makers en creatieven verspreid over 99 locaties hun deuren. Van Crooswijk tot Coolhaven, van Hillevliet tot Hillegersberg.

    Venue: 99 locaties
    Datum:
  • Geïnspireerd door Pete Souza, de fotograaf die Barack Obama tijdens zijn presidentschap volgde, heeft Vers Beton fotograaf Salih Kiliç twee jaar lang zijn camera gericht op de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb.

    Venue: Kunsthal
    Datum:
  • OMI presenteert Rotterdam Cultuurstad: een veelzijdige manifestatie over de ontstaansgeschiedenis en de toekomst van Rotterdam als architectuur-cultuurstad.

    Venue: OMI
    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Theater Walhalla is op zoek naar een hands-on administrateur, die in staat is een nauwkeurige en inzichtelijke boekhouding te voeren. We zijn op zoek naar iemand die nauwgezet te werk gaat, met oog voor de dynamiek van het bedrijf.

  • Is jouw laatst behaalde diploma op mbo 3 of 4 niveau en zoek jij een carrière in de culturele sector? Wil je bijdragen aan kunst- en cultuureducatie programma’s die de behoeften van jongeren centraal stellen?

  • Als geen ander weet jij dat eenzaamheid onder ouderen in Rotterdam groot is en je vindt het belangrijk om hier iets aan te doen. Jij wilt daar met ons het verschil in maken en vrijwilligers motiveren om zich in te zetten voor een ander. Dan ben jij wellicht de consulent die wij zoeken!

  • Bekijk alle vacatures