Ga naar de inhoud

Ongemakkelijk in mijn eigen stad

De afgelopen dagen sprak Peter van Heemst op Twitter zijn afkeur al uit over de in zijn ogen veel te magere versobering van Rotterdam Unlimited, naar aanleiding van de aanslag op MH17. Op Vers Beton zet hij zijn gevoelens nog eens op een rij. “De bescheiden aanpassingen die nu zijn gedaan, waren beschamend.”

Peter van Heemst
Peter van Heemst

Hoe rouwt een stad? Hoe laat je je medeleven zien na een ramp die elke Nederlander in het hart heeft geraakt?  Het zijn lastige vragen. Een makkelijk antwoord bestaat niet. Verwachten Rotterdammers dat hun stadsbestuur zo veel mogelijk evenementen en feesten cancelt of ingrijpend versobert? Of is het gevoel juist dat het leven ook na een ramp gewoon doorgaat?
Voor rouwen bestaat geen recept. Toch was ik onmiddellijk gealarmeerd toen Adriaan Visser, de wethouder (D66) voor feesten en partijen, aan de vooravond van Rotterdam Unlimited in een tweet schreef dat het programma zou doorgaan. “Maar op verschillende momenten zal er worden stilgestaan bij de vliegramp.” Een heel klein beetje versoberd dus –en dat was dat.
“Op verschillende momenten”. Ik liet het zinnetje een aantal keer door mijn hoofd gaan. Hoe moest ik me het concreet voorstellen? Ik had geen flauw idee. Op Twitter reageerde iemand met een vraag die mijn vage onrust scherp verwoordde: “Hoe stelt u zich dat voor? 2 minuten stil zijn, dan een uur feesten, weer 5 minuten herdenken en dan hopsakee de rest van de dag uit je dak gaan?
De wethouder reageerde niet.
Binnen politiek Rotterdam bleef het verder grotendeels stil. Leefbaar Rotterdam schreef de burgemeester nog een brief waarin gevraagd werd tijdens Rotterdam Unlimited rekening te houden met de gevoelens van rouw en ontreddering. Niet het feest schrappen dus, maar een bescheiden versobering. En aan dat verzoek was al voldaan voor de brief bij de burgemeester arriveerde.
Opvallend is overigens dat de burgemeester dus kennelijk geen overleg heeft gevoerd met de fractievoorzitters, anders was de voorgestelde versobering bij Leefbaar wel al bekend geweest. Gek. Want het presidium (dat bestaat uit de tien fractievoorzitters en de burgemeester) is hét platform om informeel zo’n essentiële kwestie door te nemen.
Fractievoorzitters deden er verder het zwijgen toe. Met drie uitzonderingen: Judith Bokhove van GroenLinks vond Rotterdam Unlimited ook een mooi moment om met andere Rotterdammers verdriet te delen. Nourdin El Ouali was voor een grotere, meer vergaande versobering. En Leo Bruijn van de PvdA deed kritische vragen af met een dooddoener. (Iets als “de beste stuurlui staan aan wal”).
Buiten Rotterdam is wel met verbazing gekeken naar het bijna ongewijzigd laten doorgaan van het festival en zeker van het Zomercarnaval op zaterdag. Dat had helemaal niets met rouwen of herdenken te maken. Wie in het centrum van de stad woont en net als ik de nieuwsupdates over de ramp wilde volgen, werd voortdurend overstemd door uitbundig Caribisch feestgedruis.
Het minste wat had kunnen gebeuren was een andere route kiezen (niet over de Coolsingel, het hart van de stad) en het programma flink inkorten. Winst daarvan zou ook zijn geweest dat al op zondag – net als in andere steden – het stadhuis het zou zijn geopend voor het tekenen van het rouwregister.
Ná het festival liet de burgemeester zich interviewen door AD Rotterdams Dagblad. Het was een bescheiden vorm van verantwoording achteraf. Het draaide in zijn toelichting vooral om de artiesten die al op weg waren naar Rotterdam, om de 900.000 bezoekers en om de gemaakte kosten. Hij klonk zelfs als een wat vermoeide regent: “Je doet het ook nooit goed”.
Ik geef toe, schrappen was misschien een te vergaande stap geweest. Maar de bescheiden aanpassingen die nu zijn gedaan, waren beschamend.
Voor het eerst sinds heel lang voelde ik me ongemakkelijk in mijn eigen stad.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk. Je bent al lid vanaf € 7,50 per maand, de eerste maand lees je gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • Voor de Partij voor de Dieren werd geopolitiek een splijtzwam

    • Politiek

    In het najaar zijn er weer Tweede Kamerverkiezingen; voorjaar 2026 de gemeenteraadsverkiezingen. In Rotterdam rijst de vraag: op wat voor Partij voor de Dieren kan er dan gestemd worden, nu de Rotterdamse fractie zich heeft afgescheiden van de landelijke partij?

  • Opinie: maak van ‘The Culture’ een pijler van het Rotterdams cultuurbeleid

    • Kunst en Cultuur

    Het DNA van Rotterdam bestaat uit The Culture, van hiphop tot community power. Toch krijgt het amper steun. Indirah Tauwnaar & Janpier Brands pleiten in hun opinie voor een radicale stap: 33% van het cultuurbudget naar deze beweging.

  • Frustratie bij wijkraden: “We mogen adviezen sturen, maar liever niet zelf met plannen komen”

    • Politiek

    Sinds de afschaffing van de gebiedscommissies in 2022 telt Rotterdam 37 wijk- en twee dorpsraden. Drie jaar later voelen veel van deze raden zich niet serieus genomen door ‘de Coolsingel’. Ze willen meer aandacht, meer invloed en een eigen wijkbudget. “Iets anders willen dan de gemeente vooraf heeft bedacht, mag niet.”

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Leid jij onze organisatie naar de volgende fase van impact en groei? Sinds 2020 heeft…

  • Eigen initiatief van bewoners vind je boeiend. Je helpt graag bewoners om hun buren (beter) te leren kennen en hun plannen om te zetten in concrete acties. Je werft nieuwe straten, geeft advies, keurt de aanvragen goed (en soms ook af) en houdt de uitvoering in de gaten. Je bent een ervaren en communicatieve communitybuilder die Rotterdammers en hun buren bij staat met raad en daad.

  • Jij weet met jouw spark en gevoel voor gastvrijheid onze bezoekers te betoveren en bezorgt iedereen graag een warm welkom. Je houdt van servicegericht werken en wilt graag bijdragen aan een goed kaartverkoopproces voor onze bezoekers.

  • Bekijk alle vacatures