Giorgio Touburg, docent en promovendus aan de Erasmus Universiteit, dacht vorige maand een goede daad te doen door conferentiegangers op Centraal Station de weg te wijzen. De lokale ordehandhavers dachten daar anders over.
Het gebeurde ergens vorige maand. Ik ben op pad gestuurd als vrijwilliger voor een conferentie aan de Erasmus Universiteit. Uitgedost in geel t-shirt en uitgerust met dito bord (waarop groot de naam van de betreffende conferentie staat) reis ik af naar Centraal Station – u weet wel, dat mooie station dat zo goed bijdraagt aan de stadsmarketing. Ik besluit me te positioneren in de grote hal, vóór de OV-poortjes, zodat alle conferentiegangers me goed kunnen zien en het NS-personeel ontlast wordt.
Ik laat mijn bord rusten tegen een afstempelpaal en vraag de dienstdoende agenten, die een korte blik op mijn bord werpen, of dat mag. Als ik de paal niet blokkeer, dan is het geen probleem. De agenten gaan weg en gedurende drie kwartier probeer ik zo behulpzaam mogelijk te zijn voor het handjevol congresgangers dat me benadert. Best leuk om mensen wegwijs te maken in Rotterdam.
Kwispelen
Maar dan: een druistig kijkend duo Buitengewoon OpsporingsAmbtenaren komt op me af, inspecteert het bord, en zegt dat ik de afstempelpaal blokkeer. Toegegeven: de paal is inmiddels achter het bord verdwenen. Ik excuseer me, zeg dat ik heb opgelet of mensen de paal wel konden vinden, en verplaats het bord. Maar dan volgt dit gesprek:
BOA 1: “Heb je toestemming?”
GT: ”’Heb ik die nodig dan?”
BOA 1: “Je hebt een getekend briefje nodig met toestemming van de NS, anders moet je buiten gaan staan met het bord.”
GT: “Maar dit is toch een publieke ruimte?”
BOA 1: “Nee, deze ruimte is van de NS. Als u geen toestemming heeft, moet u ergens anders gaan staan.”
GT: “Maar ziet u, ik zorg ervoor dat mensen die naar een congres gaan de weg kunnen vinden. Ik wil niemand tot last zijn en zorg er juist voor dat reizigers niet verdwalen.”
BOA 1: “Niets mee te maken. Als u geen vergunning heeft…”
GT: “Ik sta geen leden te werven of te flyeren voor een commerciële instelling. Ik help mensen die naar een congres aan de Erasmus Universiteit komen.”
BOA 2: “Luister, ik kan nog tien keer herhalen wat mijn collega zegt. U moet een vergunning hebben om hier te mogen staan.”
Ik zeg dat ik de organisator ga bellen om te vragen of er toevallig een vergunning is aangevraagd. Ondertussen komen de twee agenten op ons afgelopen. De blik van BOA 1 verandert van druistig naar behaagziek. Hij vist duidelijk naar complimentjes van de dienders als hij refereert aan een incident eerder op de dag. “Dat heb ik goed gedaan hè?” Als hij een staart had, zou hij kwispelen.
GT: “Dag agent, toen ik zojuist met u praatte leek van een probleem geen sprake te zijn. Deze heren denken er schijnbaar anders over.”
BOA 1 (geïrriteerd dat ik zijn thunder aan het stealen ben): “IK HEB JE AL DRIE KEER GEVRAAGD OM WEG TE GAAN EN JE STAAT ER NOG STEEDS!”
Agent 1 bevestigt dat ze geroepen zijn om te assisteren bij de ordehandhaving. Ik antwoord dat BOA 1 en ik kennelijk een verschillende interpretatie van de gebeurtenissen hebben.
Agent 1 (schouderophalend): “Ja, zij zijn van de NS hè? Zij bepalen.”
Ik bekijk BOA 1 nog even goed, stel vast dat dit stuk verdriet de moeite van een mogelijke escalatie niet waard is, en loop naar buiten.
Resultaat: een aantal conferentiegangers die, ondanks aankondigingen van het tegendeel, zelf maar hun weg moeten zoeken naar de campus en de OV-kaartautomaat, plus een Rotterdammer wiens laatste beetje respect voor het plaatselijke bevoegd gezag verdwenen is.
Ordehandhaving: m’n reet. Stelletje lemmings.
Naschrift NS
In reactie op het betoog van Touburg geeft Inge Rijgersberg, woordvoerder regiodirectie zuid, reactie namens de NS.
Wat we meneer Touburg en andere organisatoren van evenementen aanraden, is om af te spreken bij ‘de wolk’. In de centrumhal van het station hangt een grote wolk van knipperende lampjes. Veel evenementen in Rotterdam, zoals de Rotterdam Marathon, maken al gebruik van dit ontmoetingspunt en maken er melding van in nieuwsbrieven en uitnodigingen voor hun deelnemers. Het opvallende punt is met een kleine routeaanwijzing makkelijk te vinden. Zo kan men in de brede hal iemand met een bord of ander markeringspunt ook niet mislopen.
Wat betreft het aanspreken van meneer: het station is eigendom van NS, ProRail en de gemeente Rotterdam. Het wordt vaak beschouwd als openbaar terrein, maar dat is het niet. Een goede reden daarvoor is dat de gebruikers van het station, de reizigers, zich makkelijk en snel door het station moeten kunnen bewegen. Het zoveel mogelijk vrij houden van de loopruimte in het station is daarbij essentieel.
De eigenaren van het station willen voorkomen dat het station een kakofonie wordt van allerlei borden, uitdeelacties en optredens. Daar hebben we daarom plaatsen voor aangewezen waar men niet in de weg van de reizigers staat, zoals in dit geval voor een stempelautomaat. We vragen eenieder die iets op het station wil doen of organiseren, hiervoor toestemming te vragen via onze site. Zo weten we of het niet te druk en onoverzichtelijk wordt op het station voor onze reizigers. Ook kunnen we aanvragers helpen door mee te denken bij hun aanvraag en hun bijvoorbeeld het advies van het ontmoetingspunt mee te geven. Omdat er in een stad als Rotterdam heel veel evenementen plaatsvinden en het station een plek is om te ontmoeten, is daarom ‘de wolk’ bedacht.
Naschrift gemeente Rotterdam
Woordvoerder Fred Marree vertelt namens de afdeling Stadsbeheer van de gemeente Rotterdam hoe deze stad tegen de situatie aankijkt.
Op en rond het Centraal Station werken de NS, RET, Politie en Stadsbeheer samen. In het kader van die samenwerking kunnen stadswachten binnen het stationsgebouw ter ondersteuning van politie en spoorwegpolitie worden ingezet. Op het voorplein en in de fietsenstalling richten stadswachten zich vooral op het beheer.
Al 24 reacties — discussieer mee!
Kunnen alle BOA’s niet gewoon vuil gaan verzamelen of iets nuttigs gaan doen?
Mijn ervaring bij gemeenten is dat BOA’s ambtenaren zijn die na een carrière van twaalf ambachten en dertien ongelukken voor absoluut niks anders geschikt blijken te zijn, en arbeidsrechtelijk niet kunnen worden aangepakt of ontslagen. Dan maar BOA.
Het verhaal van de NS klinkt redelijk, maar dat hadden die ambtenaren naturlijk ook ter plekke kunnen vertellen… Als ze een beetje verstand en sociale vaardigheid hadden gehad, en dat ook nog gebruikt zouden hebben.
Een onbegrijpelijke en onnodige blunder, die de gemeente en de NS geen goed doet.
Befehl ist befehl, vriend.
Ik kan me volledig vinden in het naschrift van de NS. BOA’s zijn inmiddels de schuld van (zo ongeveer) alles in deze stad. Én de favoriete zondebok van hoogopgeleide Rotterdammers met louter nobele bedoelingen. Komaan hé!
Weet je wanneer je overigens echt een lemming bent? Als je je zonder goede instructies met een groot bord naar een station laat sturen. Beetje
staan. Beetje wachten. Beetje de weg wijzen. Stel je zo ook je hypotheses op?!
“het station is eigendom van NS, ProRail en de gemeente Rotterdam”. En wie is ook al weer de eigenaar/belastingbetaler van deze instanties? Het station is van ons!
En dan ook echt assistentie opvragen. Kansloze mannetjes die BOA’sses
Super arrogant van schrijver om te verwachten dat lageropgeleiden dezelfde gratie en souplesse van denken moeten hebben als academici. Deze handhavers krijgen tevens zeer weinig ruimte van hun superieuren om zelf afwegingen te maken. En dan ook nog eens vinden dat niet commercieele activiteiten.meer rechten moeten hebben dan commercieele. phhh… wie heeft er hier nou eigenlijk zelf reflectie nodig?
dus iemand met een lage opleiding kan niet zijn boerenverstand gebruiken. dat vind ik pas een arrogante houding, Victor, en flauwekul bovendien. we leven hier niet in de DDR.
Wat is je punt nou? Handelden deze BOA’s nou correct of niet? En zo nee waar lag dat dan aan volgens jou?
En een afweging maken tussen bestuurlijke ongehoorzaamheid richting superieuren en het belang van betere bewegwijzering naar een congres is ook iets waar boerenverstand nou niet direct van pas komt.
Anyway mijn punt is dat je niet die stadswachten moet afzeiken, maar de politiek moet vragen om ze meer vrijheid te geven in handelen. (als je de consequenties daarvan tenminste wil accepteren). Zie ook mijn tweede posting verder naar beneden.
Heeft niks met DDR te maken maar een beetje fatsoen en respect voor eigen democratisch tot stand gekomen wetgeving.
wat mijn punt is staat in de eerste regel.
ik zou zeggen lees t nog eens. dat een boa uitvoert wat hem opgedragen is is logisch. maar dat hij een uitzondering maakt als het een keer praktisch uitkomt is ook logisch. en als het heel vaak voorkomt dat hij een uitzondering maakt, is het logisch dat hij dat puntje aanroert tijdens een werkoverleg om het te veranderen.
en je hebt echt geen IQ van 200 nodig omdat te kunnen
Misschien logisch, maar volgens mij niet de praktijk. Zoals ik het begrepen heb vroeger van directeur stadstoezicht, maar ook in de praktijk, zijn uitzonderingen simpelweg nooit toegestaan.
Dan is het maar goed dat Toubert hier zijn ervaring gedeeld heeft. Want een agent roepen om een man met een kartonnen bordje voor het verzamelen van congresgangers van het stationsplein te verwijderen deugt niet.
We hebben het hier niet over een drugscrimineel maar over een man die mensen die van ver komen de weg naar het congresgebouw wil wijzen op dat plein dat trouwens behoorlijk groot is en overal uitgangen heeft en dus niet zo overzichtelijk is als je wellicht zou willen.
Het kan ook niet waar zijn dat je de gemeenteraad bij elkaar moet roepen voor een aanpassing van een regel die evident niet deugt.
Als dit is hoe die dienst werkt, moeten ze daar wat aan doen. Hier hebben mensen last van.
En dat Rotterdammers – die niet de hele dag bezig zijn met het analyseren van onlogisch en onpraktisch gedrag van een boa en de kennelijke policy van stadstoezicht – kritiek leveren om dat dit in de praktijk niemand helpt, is dan maar goed ook.
Dan kan iemand die zijn verstand wel gebruikt er iets aan doen.
Eens. Ik zeg alleen: richt je pijlen op de superieuren i.p.v de uitvoerders.
daar ben ik het niet mee eens.
dit is wat de man aantreft, dus dit is wat hij beschrijft. hij gaat toch niet de hele organisatie van de gemeente onder de loep nemen en uitzoeken hoe die boa aan zijn gedrag komt. bekijk het even lekker. laat die superieuren luisteren naar de reacties en zelf iets doen aan hun beleid. het is hun verantwoordelijkheid.
De man (en jij ook) kijkt niet naar de reden waarom de stadswacht doet wat ie doet en de stadswacht kijkt niet naar de reden waarom de man doet wat ie doet. Wat in beide gevallen ontbreekt is een stukje verantwoordelijkheid nemen en buiten je taakomschrijving treden. Anyway we gaan het niet eens worden vrees ik.
nee we gaan het niet eens worden.
de verantwoordelijkheid voor hetgeen hem overkwam neemt hij door er hier over te schrijven. dat is al meer dan de meeste mensen doen.
Zo herkenbaar dit. Stadwachters of hoe ze ook mogen heten, zijn aso’s met een pakje aan. Levensgevaarlijk. Elke vorm van vragen stellen of discussie aangaan met deze mensen heeft te potentie in zich om te ontaarden in een uit de hand gelopen situatie. Domheid regeert in zo n situatie. Helaas.
Tja, je had natuurlijk even kunnen bellen of het oké is?
Ik heb best sympathie voor je zaak, maar om daar nou BOA’s openbaar voor aan te vallen…
@sergio,fap: Beetje unfair allemaal… Deze BOA’s krijgen duidelijke orders waar ze niet van mogen afwijken van hun superieuren. Die orders komen rechtstreeks uit een hierarchie die uiteindelijk democratisch gelegitimeert is en waar ook nog eens impliciete politieke goedkeuring achter zit van de gemeenteraad.
Of met andere woorden: als we met zijn allen een bepaald beleid bepalen en mensen inhuren dit te doen namens ons allemaal past het niet ze vervolgens zo te lopen afzeiken.
Ik herken iets van een ‘dat moet toch kunnen’ mentaliteit.
Jij bereidt jezelf niet goed voor omdat je denkt dat het toch wel moet kunnen, dit blijkt tegen te vallen. Mede omdat boa constateert dat je ook hinderlijk staat opgesteld en vervolgens zijn hunnie eikels. Dat jij vervolgens 15 minuten later niet denkt:”ok, ik ga ook niet helemaal vrijuit” op het moment dat je wel even de regels hebt gehoord, maar in plaats daarvan denkt een stukkie te moeten gaan tikken.
Tsja…
Joh, het blijkt wel dat die boa’s niets zelf mogen en/of kunnen. Het is aan een agent gevraagd of er een probleem betreffende het bord is en dat was niet zo. Die boa ziet iets waarvan hij/zij denkt ” he, misschien mag dat wel niet” en bijt zich er vervolgens als een terrier in vast. Als je dan met een gegrond argument komt, denken ze dat je bijdehand loopt te doen en worden ze uit frustratie boos. Verbaasd me nog dat ze geen boete uitgeschreven hebben. En dan versterking vragen… alsof er een schuimbekkende junk tegenover ze staat. Er staat iemand die anderen probeert te helpen. Fijn dat die agenten ook niet zo sportief zijn om te zeggen dat het wel mocht.
Je kan het ontkennen of niet maar er zijn veel nare ervaringen met BOA’s die van onze belastingcenten worden betaald. In militaire dienst zouden deze figuren matennaaiers worden genoemd. Als het in het publieke domein echt spannend wordt zie je ze niet of ze verschuilen zich gauw achter de politie. De NS met een omhaal van woorden over het waarom, ach kom. Een normale verstandige gezagsdrager zal zeggen, meneer/mevrouw geen probleem met dat bord maar zorgen dat je passanten en reizigers niet hindert. Dan is er niets aan de hand, iedereen tevreden en zo hoort het. Een beetje opschuiven en niet zo’n grote broek aantrekken. Dan wordt het in deze stad ook wat prettiger.
Helemaal mee eens. Mooi verwoord Michael. Iedereen denk maar, dat overal waar ze lopen het hun terrein is en alles mag. Die Boa’s doen gewoon hun werk, niks mis mee.