Prikkelende gespreksstof nodig voor de vrijmibo? Rotterdam scheurt dit weekend met het City Racing evenement het vakantieseizoen uit. Stuurvrouwe Inge Spaander overpeinst nut en noodzaak van een nieuw toeristenimago.
Ondanks het slechte weer kunnen we terugblikken op een geslaagde zomer: Niet een, maar zelfs twee openluchtbioscopen, Het Vrije Volk festival, de Alohabar als hang-out en Dâk als weer een nieuwe pop-up locatie. Voor de Rotterdammer was er volop vertier, en vooral veel hip vertier. En dat Rotterdam hip is, blijkt wel: na eerdere eervolle vermeldingen op internationale ranglijsten bestempelt de Volkskrant ons zelfs als hipper dan Amsterdam!
Rotterdam wordt – eindelijk – een volwaardige toeristische bestemming. En als we de stad door de ogen van toeristen bekijken, kunnen we best tevreden zijn: we worden geroemd om onze vriendelijkheid, de bijzondere architectuur en de mix aan culturen. Een mens zou er blij van worden. De toerist lacht vrolijk om de waterval van regen die we van ons gloednieuwe station af zagen stromen en merkt niet dat een deel van de collectie van het Wereldmuseum in de uitverkoop staat. Rotterdam is lief en rauw tegelijk.
Zal de oplevende interesse voor hip Rotterdam de langzame toename van het aantal toeristen een impuls geven? Wie weet, we zouden het in ieder geval goed kunnen gebruiken: bij een gemiddeld bezoek aan het buitenland staat The Netherlands nog altijd gelijk aan Amsterdam. Tijd om door te pakken, dus! De Lijnbaan voldoet misschien niet als charmante binnenstad, maar als we de bordjes richting centrum een beetje draaien sturen we de toeristen gewoon naar het Oude Noorden of Kralingen. De Binnenweg doet ook mee: Schorem etaleert ons hippe imago en de toerist vindt er volop culturele diversiteit. Ons Zuid zorgt voor de rauwe bite.
Als we even doorzetten, bereiken we over niet al te lange tijd de status die Berlijn enige tijd had: trekpleister voor hippe mensen uit de hele wereld mét de bijbehorende stroom mainstream toeristen in hun kielzog. Had, ja, want een stad die zijn eigen hipheid als toeristische trekpleister inzet, raakt die status vaak snel weer kwijt. De toeristen overspoelen de straten, de inkomsten stijgen, maar het stijgende toerisme maakt de stad ook voorspelbaar en onaantrekkelijk voor de oorspronkelijke hipster, die verder trekt naar de volgende stad. Dan hebben we wel het Rotterdam van weleer terug: waar het draait om eten en werken, en hipheid al snel als exorbitant wordt gezien. Maar dan wel met een extra sector om flink winst in te maken: het toerisme.
Al 7 reacties — discussieer mee!
Sorry, ik heb dit artikel nou een aantal keren gelezen maar het ontgaat me nog steeds waarom we toeristen die voor de Rotterdam, de markthal of het station komen naar Kralingen zouden moeten sturen.
Is dit soms dezelfde stuurvrouw die vorige maand vond dat bezoekers die voor 200 great paintings kwamen naar Boijmans gestuurd moesten worden?
Een schitterend stuk voor de VersBeton-doelgroep.
Over ‘hippe mensen’ en zo, over ‘hipheid’, over hoe we kunnen voorkomen dat er ooit nog hippe mensen op het idee zullen komen dat Rotterdam niet ‘hip’ is, want dat zou een ramp zijn.
Erbij horen.
Meedoen.
Lijstjes.
Dat we ‘best tevreden kunnen zijn’.
Van die dingen.
En dat dan ‘prikkelende gespreksstof’ noemen.
Bedoel je met het laatste stukje dat we die creatieven dan niet meer nodig hebben? Dat de stad het nu wel zonder hen af kan? Dat denk ik niet. Het is aan een hele bups creatieve ondernemers te danken dat Rotterdam is wat het nu is, en we gaan ze nog nodig hebben om de hype om te zetten in iets wat steady is.
Ik moet eerlijk zeggen: ben het helemaal eens met Hans. Prikkelende gespreksstof wellicht voor de volgende VB-redactievergadering?
Als ik me niet vergis, dan stelt de schrijfster dat Rotterdam hip wordt, dat daardoor meer toeristen op de stad afkomen, dat hipheid altijd tijdelijk is, en dat het de vraag of is het toerisme vervolgens ook in stand blijft. Oftewel: of de opleving van nu niet tijdelijk van aard is. Een relativering bij het gejubel en een terechte vraag hoe we de positieve gevolgen kunnen verduurzamen.
Met als bonusvraag: laten jullie het voortaan óók gemeenschappelijk weten als jullie een artikel wél goed vinden? Dan kunnen we bij de volgende redactievergadering een mooi overzicht maken van geslaagde en gezakte artikelen 🙂
Ik denk dat je je vergist 🙂
‘Hoe kunnen we de positieve gevolgen verduurzamen’, dat is wat jij schrijft en dat was een veel interessanter uitgangspunt geweest voor een artikel. Om dan vervolgens met antwoorden/plannen/oplossingen te komen voor die vraag, in plaats van te schrijven ‘ we draaien wat bordjes’ om, nietwaar? Dan zou het mogelijkerwijs een artikel geworden zijn die prikkelende gespreksstof zou opleveren.
Nu is het een 13-in-een-dozijn-vragenlijstje geworden vol dooddoeners.
Maar misschien vergis ik me hier 😛
Haha! Hans, I love you.