Martin Mooij is gisteren gestorven, na een langdurig ziekbed. Hij is 83 jaar geworden.
Mooij richtte in 1970 het Poetry Internationalfestival op. Het groeide uit tot een van de meest onderscheidende en internationaal erkende onderdelen van de Rotterdamse én Nederlandse cultuurwereld. Het festival ontving honderden dichters in de loop der jaren, van Nobelprijswinnaars tot nieuwste-loten-aan-de-boom.
Mooij was een bijzonder warm pleitbezorger van de poëzie, een gemotiveerd organisator en een onvermoeibare ambassadeur van de letteren.
Mooijs meest schitterende prestatie is misschien wel het feit dat sinds 2000 er op iedere vuilniswagen van ROTEB minimaal één dichtregel staat. Het is inmiddels niet meer uit het Rotterdamse straatbeeld weg te denken. Een fraaie illustratie van Mooijs overtuiging dat poëzie voor iedereen weggelegd is. En voor die arme stakkers die daar nog steeds niet aan willen, verwijzen we graag naar een andere zoon van Rotterdam, Cor Vaandrager. Ook deze ready-made toert al sinds 2000 door Rotterdam, dankzij Martin Mooij.
‘Meneer Dinges/Die weet niet wat swing is.’
Al één reactie — discussieer mee!
De betekenis van Martin Mooij voor de poëzie en voor Rotterdam was hoog; een vechtjas was het, die de internationale poëzie in Nederland een geweldige impuls heeft gegeven.
In de media is daar door de NOS, de Telegraaf en Metro terecht aandacht aan gegeven.
Onze zgn. kwaliteitskranten, Volkskrant en NRC, weten allang niet meer waar Rotterdam ligt en melden dus in het geheel niets over het overlijden van Martin. (Over het AD kunnen we beter helemaal maar zwijgen).
Rotterdam komt daar mede met behulp van Vers Beton wel overheen, maar voor Martin Mooij en de Poëzie is het onvergefelijk. De Volkskrant en de NRC zouden zich moeten schamen.