Het college van burgemeester en wethouders (b en w) heeft antwoord gegeven op het voorstel van Eeva Liukku, gesteund door GroenLinks, om de domeinnaam rotterdam.nl beschikbaar te stellen voor álle Rotterdammers. Eeva neemt de argumenten van b en w door en doet nog één keer haar pleidooi. Een extra De Beste Stuurlui op deze vrijdag.
In Metro en op Vers Beton publiceerde ik een pleidooi om de domeinnaam rotterdam.nl aan alle Rotterdammers beschikbaar te maken. Samengevat: door burgers de mogelijkheid te geven om te mailen met [email protected], kunnen Rotterdammers zélf via hun mailcontacten de stad uitdragen. Dat is city marketing én een cadeautje voor trotse Rotterdammers in één. De grotere vraag ligt op de achtergrond: waarom zou de domeinnaam rotterdam.nl exclusief voor de gemeente moeten zijn? En zijn wij niet allemaal samen de gemeente?
Onderaan het artikel was er al de nodige discussie ontstaan. Ik kreeg veel bijval en support, maar sommigen vroegen zich af hoe dat praktisch te regelen is. Raadslid Arno Bonte (GroenLinks) pikte het idee op. Hij vroeg in een raadsbrief of dit het onderzoeken waard is. Dat is in het kader van de 1% regeling – de belofte van dit college om 1% van de begroting binnen elk beleidsterrein (waar mogelijk) te besteden aan initiatieven van Rotterdammers – geen slecht idee.
Vorige week is het antwoord van het college gekomen. Dat luidt kort: nee, dat gaan we niet verder onderzoeken. Ik vind dat natuurlijk jammer, want mailen met @rotterdam.nl lijkt me nog steeds een gaaf en goed idee. En uit de reacties bleek dat ik niet de enige ben. Ik zal hieronder de argumenten van de gemeente behandelen en nog één keer proberen mijn standpunt te verhelderen.
Het antwoord van het college van b en w bestaat uit vier onderdelen:
1) e-mail is geen taak van de gemeente
2) de gemeente mag de markt niet verstoren met oneerlijke concurrentie
3) er zijn juridische bezwaren: de gemeente moet een duidelijk onderscheidend e-mail adres hebben
4) de gemeente staat open voor een businesscase van een particulier voor een subdomeinnaam
Kerntaak of kendoe?
Een e-maildienst is geen taak van de gemeente, zo schrijft het college. Dat klopt, strikt genomen. Maar het is ook geen taak van de gemeente om een surfplek midden in de stad te bouwen. Wat precies de taken van de gemeente zijn, is dan ook een politieke keuze. Het is eigenlijk geen goed argument. Want als er genoeg Rotterdammers achter staan, waarom zou je dan geen andere taken mogen uitvoeren? En het argument past niet bij het voornemen achter de 1% regeling. Ik zie het al voor me. Elke keer als een burger bij de gemeente komt met een idee krijgt ze als antwoord “dat is geen kerntaak”. Nou, lekker kendoe hoor.
Hoe zou zo’n e-maildienst eruit moeten zien? Dat is ook van belang. Hier was in de reacties onder het artikel ook veel discussie over. Je kunt denken aan een volledige e-maildienst met een eigen inbox en servers. Dat kan interessante mogelijkheden opleveren: de gemeente zou hiermee ook de digitale privacy van haar burgers kunnen beschermen. Immers, we geven onze informatie dan niet aan oncontroleerbare buitenlandse diensten waar de NSA meeleest. Zo gek is dat niet. Sommige universiteiten zoals Radboud Universiteit, houden na de Snowden-affaire bijvoorbeeld liever een eigen e-maildienst overeind die privacy en kennis van onderzoekers en studenten beschermt.
Terecht werd in de reacties opgemerkt dat dit wel erg dure en zware optie is. En digitale privacy is tot nog toe niet echt een paradepaardje van lokale politiek. De andere mogelijkheid is dat het @rotterdam.nl emaildres een doorstuur adres is. Ik mail bijvoorbeeld ook met [email protected], via een andere e-maildienst. Zoiets is vrij makkelijk te installeren en te koppelen aan een bestaande email adres. Het gaat dan niet om een ‘volledige’ e-maildienst, wél een mooie e-mailservice.
Oneerlijke Concurrentie
Het tweede argument gaat over marktverstoring. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat een emaildienst van de gemeente de markt van e-mail en domeinnamen verstoort door het overeind te houden door overheidsgeld. Daarom moeten ze de kostprijs doorberekenen. Zoals ik al eerder schreef heb ik er in ieder geval wel een redelijk bedrag voor over.
Subdomein: wie is nu de uitzondering?
Een ander bezwaar is dat de gemeente graag wil dat er duidelijk onderscheid bestaat tussen een e-mail dat van een ambtenaar afkomstig is en een email dat van een bewoner afkomstig is. Daarom wordt voorgesteld dat een particuliere ondernemer een businesscase kan indienen voor een subdomeinnaam, zoals @bewoner.rotterdam.nl.
Dat is logisch. Omgekeerd wil je als burger óók graag weten of je mailt met een ambtenaar. Maar waarom zouden bewoners nu de uitzondering op de regel zijn? Er zijn ten eerste veel meer burgers dan ambtenaren in Rotterdam en ten tweede wonen heel veel ambtenaren niet eens in Rotterdam. (Dat is weer een ander, oud stokpaardje van mij). Dus je kunt het ook omdraaien: laat de ambtelijke dienst in dat geval mailen met @stadhuis.rotterdam.nl of @gemeente.rotterdam.nl Bijkomstigheid: in feite maakt een dergelijk adres nóg explicieter duidelijk dat je contact hebt met iemand van de gemeente.
Juridische bezwaren? In Berlijn lukt het wel!
De gemeente schrijft ook dat in Amsterdam een vergelijkbare vraag is gesteld. Hier bleek dat er juridische bezwaren bestaan in verband met misbruik van het e-mail account. In de reacties op het vorige artikel is erop gewezen dat als de e-mailadressen zijn gekoppeld aan onze Burgerservice-nummer, mogelijk misbruik altijd terug te herleiden is tot de persoon in kwestie.
Ik begrijp niet helemaal wat het juridische verschil is tussen een overheid die een e-maildienst beschikbaar stelt en een particulier bedrijf als een XS4all, Google of hotmail die hetzelfde doet. Maar hey, ik ben geen jurist dus misschien zie ik iets heel groots over het hoofd. Ik ben benieuwd welke juridische haken en ogen nog open staan (suggesties zijn welkom in de reacties).
In ieder geval zou ik het college B en W wél aanraden om niet alleen bij de gemeente Amsterdam navraag te doen, maar ook eens te kijken in Berlijn. In Berlijn is dit namelijk al heel lang mogelijk. Berlijners kunnen voor 0,90 cent per maand een @berlin.de adres. Hier wees de Rotterdamse Berlijner Lucas Verweij mij op. Als het in Berlijn wel kan, waarom hier dan niet?
Aaaah, toe?
Conclusie: het college heeft de vragen erg snel en makkelijk naast zich neergelegd. Ik zou het interessant vinden om de conclusies van de gemeente Amsterdam te vergelijken met de praktijk in Berlijn. Daarnaast is het wat mij betreft niet nodig om een ‘volledige’ zware e-maildienst op te zetten, maar een mailservice optie onderzoeken zou ook voldoende zijn. Aaaah toe, lieve ambtenaren, willen jullie hier nog één keer naar kijken? Of zijn jullie te veel gehecht aan je eigen e-mail adres? Ja, is dat het? Dan begrijpen jullie waarom wij zo jaloers zijn!
