Het nieuwe politieke seizoen staat op het punt van beginnen en dus is ook Peter van Heemst weer terug! Nu het echte bestuurlijke- en raadswerk op punt van beginnen staan, beantwoordt hij de vraag: hoe staan de Rotterdamse politieke partijen er voor?
Het zomerreces zit erop, de Rotterdamse fracties staan klaar voor een nieuw politiek seizoen. De verkiezingen van maart liggen alweer een half jaar achter ons, de coalitieonderhandelingen zijn gevoerd, het college geïnstalleerd. Dit zijn intensieve processen voor een politieke partij, die de interne verhoudingen behoorlijk op scherp kunnen zetten. Nu het echte bestuurlijke- en raadswerk weer gaat beginnen, behandel ik daarom de vraag: Hoe staan de Rotterdamse fracties er voor?
PvdA en Leefbaar Rotterdam
De grootste politieke partijen, PvdA en Leefbaar Rotterdam, moeten zich ook de grootste zorgen maken. Bij de Leefbaren gist en borrelt het onderhuids en bovengronds van ongenoegen, frustraties en achterdocht. De nieuwe fractievoorzitter is het grootste deel van zijn tijd kwijt aan het bijleggen en bestrijden van interne strubbelingen, of zou daarmee bezig moeten zijn.
Bij de PvdA is het al niet veel beter. Als grootste oppositiepartij zou de partij ook oppositieleider moeten zijn, maar die slag verliest ze telkens van de SP. Leo Bruijn, de nieuwe politieke leider, slaagt er nog onvoldoende in zijn achterban enthousiast te maken voor de koers die hij heeft uitgezet.
D66
Ook bij D66 staan de verhoudingen op scherp. In de fractie zitten mensen die hun verdriet verbijten omdat ze als wethouder zijn afgewezen. Samenwerken met het – zeker qua veiligheid – repressieve Leefbaar Rotterdam ligt bij deel van D66 nog zwaar op de maag. Daarnaast was, is en blijft het gezag van fractieleider Salima Belhaj wankel.
SP, Nida en CDA
De vooruitzichten voor SP, Nida en CDA zijn een stuk rooskleuriger. De eerste is de leidende oppositiepartij op links. Leo de Klein is de onomstreden politiek leider in de partij en voor velen ook in de Raadszaal. Eigenlijk lijkt alleen overmoed of een zichzelf overschreeuwen roet in het eten te kunnen gooien.
Nida is een groeifonds, zouden beleggingsexperts zeggen. Een unieke stijl, een eigenzinnige boodschap en – wat tot nu toe onderschat is – een geheel eigen netwerk om met kiezers en potentiële kiezers te communiceren. Het grootste risico bij Nida: de partij lijkt vooralsnog erg afhankelijk van één man: de charismatische leider Nourdin el Ouali.
Het CDA, de derde coalitiepartij, speelt het politieke spel op het moment slim. Het houdt zich afzijdig van al het gekrakeel bij de coalitiegenoten. De partij vaart zelfbewust haar eigen koers. Eensgezind steunt ze haar wethouder en trots straalt ze uit onderdeel te zijn van een landelijke politieke beweging.
VVD, ChristenUnie-SGP en GroenLinks
De VVD, ChristenUnie-SGP en GroenLinks hangen er tenslotte wat tussenin. De liberalen, waar twee derde van de fractie bestaat uit oud-wethouders, moet oppassen niet een te bestuurlijke oppositie te gaan voeren. Voor herkenbaarheid, juist ten opzichte van concurrent Leefbaar Rotterdam, kan dat fnuikend zijn.
Ook de ChristenUnie-SGP lijkt zich de laatste tijd wat minder sterk te profileren. Een ijzersterke, spraakmakende verkiezingscampagne krijgt daardoor niet helemaal een goed gevolg.
Het grootste probleem bij GroenLinks is dat leiderschap volledig ontbreekt. De huidige fractievoorzitter, Judith Bokhove, wordt keer op keer overvleugeld door Arno Bonte, de vorige. Twee kapiteins op een schip, op den duur is dat een onhoudbare situatie.
De weg naar de volgende verkiezingen is nog lang. Maar alle politieke leiders weten hoeveel er juist dit eerste jaar op het spel staat. Wie daar ontspannen mee omgaat, zal het redden. Maar wie daardoor in een kramp schiet, loopt goede kans volgend jaar het veld te moeten ruimen.
Al 16 reacties — discussieer mee!
Voor Leo Bruijn geldt: Enthousiast maken begint bij je zelf. Voor buitenstaanders als ik komt Leo vooral over als de brombeer die veel commentaar op andere partijen/ideeën heeft.
Verder, welkom terug Peter 🙂
Aardig rake analyse en tegelijkertijd niet één die de Rotterdamse burger moed geeft. Van Heemst ‘waarschuwt’ Leo de Klein voor overmoed of zichzelf overschreeuwen.
Ik vraag me af: is het overmoed of de weg kwijt zijn toen De Kleijn -samen met het in dit geval 100% voorspelbare Nida- onlangs stelde dat Rotterdam er alles aan moet doen om ook ‘Israëlische Jihadgangers’ (vrijwilligers die dienst nemen in het Israëlische leger) te weren uit de stad.
Of is het gewoon uitgekookt? Het idee dat de SP hiermee – Martin Sommer noemt het dit weekend in de VK een ‘kwaadsappige jij-bak’ – haar aanhang (naar de doelgroep laat zich makkelijk raden) vergroot, is ronduit deprimerend.
Ik mis eigenlijk echte aandacht voor D66, toch een van de winnaars bij de laatste verkiezingen. Of er D66-raadsleden zich zitten te verbijten omdat ze geen wethouder zijn geworden weet ik niet, maar het moet me wel van het hart dat er maar bijzonder weinig onderwerpen zijn waarop deze partij zich de komende tijd kan profileren. De portefeuille Onderwijs is in handen van het CDA, net als de Zorg. En dat terwijl D66 toch geldt als de onderwijspartij bij uitstek, en het zich daarnaast altijd positief heeft opgesteld ten aanzien van de decentralisatie van de zorg. Over de gekozen burgemeester durf ik niet eens te beginnen; de herbenoeming van een Rotterdamse burgemeester blijkt ook in 2014 gewoon een handjeklap in een besloten vergadering. Het Stadsinitiatief – het culturele visitekaartje van de partij – dreigt een doodgewone subsidieregeling te worden met alle bijbehorende bureaucratie. Je vraagt je af wat dan de meerwaarde is van D66 aan dit college. Je moet zo langzamerhand echt met een lantaarn gaan zoeken om ergens invloed van de partij te ontdekken, of het zou moeten zijn dat de bouw van de Russische olieterminal op de Maasvlakte doorgaat. Hoera. Nee, alleen het CDA lijkt me gelukkig met dit college. D66 is op dit moment meer nachtkaars dan partij, en LR feitelijk twee partijen. Ongelooflijk genoeg weet de PvdA hier overigens op geen enkele wijze van te profiteren. Zegt ook iets. Enfin, we zullen zien wat het nieuwe politieke seizoen ons gaat brengen.
Wauw. Mooie analyse. Echt. Bedankt!
Goede analyse, maar 1 cruciale verkeerde aanname: Rotterdamse kiezers maakt dit allemaal geen mallemoer uit. Allereerst stemt meer dan de helft niet en degenen die wel stemmen verdenk ik er niet van gedachten te hebben als ‘oh die VVD voert wel heel bestuurlijk oppositie, laat ik daar maar eens niet op stemmen’.
Wat zijn eigenlijk jouw oplossingen om Rotterdammers naar de stembus te krijgen Peter?
Ik moet in dit stuk toch wel erg vaak lezen dat ‘iets ergens op lijkt…’. En daarmee is alles gezegd over dit stuk. Het is een hoop geroddel, onderbuikgevoelens, aannames, veronderstellingen, achterklap…. oftewel duimzuigwerk. Meneer van Heemst zegt werkelijk nergens waar hij dit, vooral inhoudsloze stuk, op baseert. VersBeton zou er goed aan doen hem geen opiniestukken meer te laten schrijven. Hij is geen journalist, maar moet zich ook niet voordoen als insider als hij dat niet is.
Nida is een wolf in charismatische schaapskleren, ik hoop oprecht dat deze partij een eendagsvlieg blijkt.
Yusef. Ik ben benieuwd naar de argumenten waarom je Nida “Wolf in schaapskleren” noemt. Ik constateer alleen dat ze het goed doet, herkenbaar is en eigen eigen geluid laat horen dat bij veel mensen aanslaat.
Peter van Heemst
Peter. Nourdin El Ouali is tegen het strafbaar stellen van jihadistische gedachten, volgens hem gaat dit in tegen de rechtstaat. De basis van NIDA religieus en wat mij betreft nog ouderwetser dan de SGP en rechtlijniger dan de PVV. Persoonlijk vind ik dat een rechtsstaat seculier moet zijn, en ik was altijd in de overtuiging dat een partij als de PvdA dat ook hoog in het vaandel heeft staan. Ik begrijp dat Ouali als oud-PvdA lid een deel van jullie electoraat meeneemt, maar het zou jullie (en de andere partijen in het college) sieren afstand te nemen van deze partij die eerder verdeling zaait, dan eenheid.
Dank je, Robin
Peter v Heemst
Dank voor je reactie, Yusef. Nou wordt me wat duidelijker welke bedenkingen je hebt tegen Nida.
Als ik schrijf dat Nida (of een andere partij) er goed voorstaat dan doe ik dat niet omdat ik het inhoudelijk met die partijen eens ben, maar omdat ik zie dat ze hun werk goed doen, kiezers bereiken en een herkenbaar, eigen geluid hebben.
En Nourdin zat eerder voor Groen Links (en dus niet voor de PvdA) in de gemeenteraad.
Dank nogmaals voor je reactie.
Peter v Heemst
Je schrijft: ‘Nida is een groeifonds, zouden beleggingsexperts zeggen. Een unieke stijl, een eigenzinnige boodschap en – wat tot nu toe onderschat is – een geheel eigen netwerk om met kiezers en potentiële kiezers te communiceren.’ Dat is nu precies wat de wolf in schaapskleren is.
In het algemeen: kan iemand mij uitleggen wat de meerwaarde van Nida is voor Rotterdamse Moslims? Het partijprogramma lijkt in sociaal/economisch opzicht een regelrechte kopie van de SP (met een vleugje PvdA), maar weet zich toch te onderscheiden door vaagheid en een copywriter die al schrijvende de weg kwijtraakte. Bovendien wordt het woord Allah en Islam zo angstvallig vermeden dat het ongeloofwaardig 🙂 is. IS zou in ieder geval niet aarzelen partijleider Nourdin el Ouali standrechtelijk te onthoofden, maar dit melige grapje terzijde.
Moeten we de aantrekkingskracht soms hierin zoeken?
“We geloven in fundamenten gebaseerd op universele principes en richtlijnen die God, de Bron van ons leven, ons hiervoor biedt via de boodschap van profeten en vanuit onze natuurlijke aanleg en balans om ons heen” Natuurlijke aanleg, balans om ons heen, wtf?
“Stop misbruik van de scheiding tussen kerk en staat”. Nida legt het gelukkig uit: ” In de politiek, en zo ook in onze eigen Rotterdamse gemeenteraad, wordt de scheiding
tussen kerk en staat te vaak misbruikt om de ruimte voor geloof in de samenleving te beperken en af te doen als iets van vroeger of als iets voor thuis”:
Heb ik iets gemist? Wanneer vond dat ’te vaak’ misbruik dan plaats?
Kortom, ik kan me de argwaan van @Yusef wel voorstellen. Klinkt als: segregatie.
Inmiddels heeft Leefbaar Rotterdam alweer een nieuwe fractievoorzitter: Anton Molenaar. Een goede ontwikkeling. Het is nog te vroeg om te kunnen spreken van Leefbaar 2.0, maar misschien mogen we al wel gaan spreken over Leefbaar 1.5 – die andere 0.5 moeten we er dan voorlopig maar een beetje bij dromen.
Jeroen. Ik ben het met je eens. Een kijkje achter de schermen van de lokale politiek is vooral bedoeld voor fijnproevers. Raadsleden zijn en blijven onbekend bij 90 tot 99% van de Rotterdammers. Zelfs wethouders (waarvan we er maar 7 hebben) mogen blij zijn als 15% van de Rotterdammers weet wie ze zijn en wat ze doen.
Peter
Op 1 punt heeft u gelijk: ik had mijn oordelen wat uitgebreider kunnen onderbouwen. Wat ik over Leefbaar Rottetdam “uit mijn duim zoog” is inmiddels (10 dagen na mijn column) werkelijkheid: de kersverse fractievoorzitter is opgestapt. Begin van het einde van deze partij of eindelijk rust in de tent? Daar gaat een van mijn volgende columns over.
Peter